Scytia -Carstwo Kurhanów
Zapraszamy do świata piramid Ukraińskiego Stepu!
W głównej premierze pierwszego ukraińskiego historycznego WFF tego lata: Prawdziwi Scytowie, ich zwyczaje, kultura, broń, historia, złoto, legendy i kopce. A także – prawdziwa ukraińska archeologia i fenomenalny zabytek archeologiczny Ukrainy – osada bielska, legendarne miasto Gelon, pięciokrotnie większe od współczesnego – Babilonu.
Wikingowie czy Słowianie
Na temat Wikingów narosło przez wieki wiele legend i mitów, które nie mają wiele wspólnego z rzeczywistą historią tego ludu.
Już w moich wcześniejszych artykułach wskazałem na fałszywość naszych wyobrażeń o historii Wikingów i podałem dowody na ich słowiańskie pochodzenie.
Gdzie znajduje się Wyspa Atlantyda
Słowianie na ziemiach polskich w świetle badań genetycznych
Spór autochtonistów z allochtonistami w kwestii pochodzenia Słowian i ich obecności na ziemiach polskich wciąż wzbudza emocje. Spór ten wydaje się nadal nierozstrzygnięty. W ostatnich latach pojawiła się jednak możliwość wyjaśnienia tej niejednoznacznej kwestii. Badania genetyczne, bo o nich mowa, mogą sporo wnieść w kwestii wyjaśnienia etnogenezy Słowian, Polaków oraz obecności ludów słowiańskich na ziemiach polskich. W Polsce niestety badania te wciąż są na niedostatecznym poziomie. Brakuje zwłaszcza badań kopalnego DNA, czyli badań genetycznych zachowanych w ziemi szkieletów dawnych mieszkańców współczesnej Polski.
Wenedowie, Wandalowie i Słowianie
Mapa z „3000 lat Państwa Polskiego jakiego nie znamy” Tadeusza Millera – Czesław Białczyński
Źródła historyczne podają, że na terenie współczesnej Polski mieszkały w starożytności liczne plemiona. Jednymi z najsłynniejszych i najbardziej tajemniczych byli Wenedowie i Wandalowie. W nauce od kilkudziesięciu lat trwają spory, kim były te ludy. Jedni uważają Wenedów za ludność italską, inni za iliryjską, jeszcze inni za dacką, celtycką lub inną. Wandalów zaś, powszechnie uważa się za Germanów. Są jednak głosy, obecnie słabo słyszalne, mówiące o słowiańskim rodowodzie zarówno jednych, jak i drugich.
Tajemnicze napisy na etruskich tabliczkach z Pyrgi odczytane
Trypole. Zapomniana cywilizacja starej Europy
Trypolskie miasto – gród wzorowany na okole i wsi okolnicy – opolu/pągu/pagu.
Terytorium Ukrainy w czasach Stożytności, pięć i pół tysiąca lat przed naszą erą. Na styku Dniepru, Południowego Bugu i Dniestru pojawia się lud, który wyróżnia się dużą znajomością rolnictwa, ma technikę budowania dwupiętrowych domów, zna kalendarz księżycowy, wierzy w trójwymiarowość świata i wielbi Wielką Boginię Matkę i Słońce.
Naród ten przez dwa i pół tysiąca lat będzie się pomyślnie rozwijał, poszerzając swoją przestrzeń życiową. A potem zniknie bez śladu.
Pieśń o Hunach
Lech A. Tyszkiewicz, HUNOWIE W EUROPIE – Ich wpływ na Cesarstwo Wschodnie i Zachodnie oraz na ludy barbarzyńskie, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 2004
Książka jest historiografią jaruzelsko-geremkowską, której tworzenie obserwowałem w Stanie Wojennym i w Rzeczpospolitej Jaruzelskiej. – Ta technika naukowa polega na konsumpcji fekaliów pruskich i hitlerowskich oraz nie wychylaniu się. – Z tej racji LAT nie przedstawia żadnych wniosków z wyjątkiem TEGO – że Heftalici, zwani Białymi Hunami, byli indoeuropejczykami, ale bez argumentacji.
Scytowie – Wojownicy Stepów – Piszemy historię
Ukraina jako państwo sięga czasów Rusi Kijowskiej. Istniała od końca IX do połowy XIII wieku i była związkiem księstw.
Ale przed ich pojawieniem się na tym obszarze przez kilka stuleci istniał podmiot polityczny zwany Wielką Scytią.
Dlatego okres scytyjski jest uważany za pierwszy składnik narodowej historii Ukrainy.
Tak pisze się historię na Ukrainie!!! A w Polsce, której Ukraina była integralną częścią??? Watykano-Żydowski Zaścianek???
wykonanie Czesław Michałowski – czyta Czesław Michałowski
Na treść tej księgi bierzemy oczywiście poprawkę do Dziejów Słowian Starożytnych znanych nam obecnie (XXI wiek) dzięki osiągnięciom współczesnej nauki. Pomijając to co się zestarzało jest tam mnóstwo rzeczy, które wcale się nie zestarzały i wcale nie są powszechnie Polakom znane. Dla mitycznych, czyli Bajnych Dziejów Słowian – księga nieoceniona.
Paratarajowie (Baratarajowie – Bracia)
Moneta Paratarajów z Arjuny. Około 150-165 r.n.e.. (fot. wikimedia)
Jednym z ludów wyrosłych ze wspólnego ario-słowiańskiego pnia byli także Paratarajowie (z sanskrytskiego: P/Barat(t)ama – brat – Baratarajowie, tj. Bracia), którzy około VIII wieku p.n.e. napłynęli do wschodniej Anatolii i następnie przemieścili się w rejon północnoafgańskiej Baktrii. Jak twierdził Herodot w dziele Geografia w V wieku p.n.e., państwo ich obejmowało ziemie północnego Iraku i zachodniej Persji. Pięć wieków później – w pierwszym stuleciu n.e. – pod ich władztwem znalazły się ziemie obejmujące południowo – wschodni irański Sistan oraz Beludżystan w dzisiejszym południowo – zachodnim Pakistanie. Obszar ten stanowił później część odrodzonego za panowania Sasanidów rozległego imperium perskiego. Władcy Paratarajów znani są głównie z zachowanych monet, które na awersie zazwyczaj prezentują popiersie konkretnego monarchy. Na rewersie uwidaczniano znak swastyki – pradawny symbol solarny – w języku aryjskim określany jako dobry znak, pomyślna wróżba, przynoszący szczęście. Dzięki tłoczonym na monetach inskrypcjom wiemy jakie imiona nosili ich władcy.
Wśród nich można wymienić, między innymi: Yolamira, (ok. 125-150 n.e.), Bagamira, (ok. 150 n.e.), Arjuna, (ok. 150-160 n.e.), Hvaramira, (ok. 160-175 n.e.), Mirahvara, (ok. 175-185 n.e). Imiona te manifestują przynależność do grupy języków ario-słowiańskich oraz mając dokładnie taką samą konotację jak słowiańskie, wyraźnie wskazują na tożsamość i takąż proweniencję tego ludu.
by Histslov
Paratarajas
źródło: https://histslov.blog/2019/02/03/paratarajowie-baratarajowie-bracia/
Histslov to blog Bogusława Dębka, na którym publikacje pojawiają się stosunkowo rzadko – jednak są bardzo ciekawe. Gorąco polecam.
O Autorze i nie tylko, także o literaturze tematu poczytacie na stronie Histslov: https://histslov.blog/2018/11/01/histslov/
The youngest son (Najmłodszy syn)
Autor: Old European Culture (Goran Pavlovic) © © Czesław Białczyński – tłumaczenie i komentarz
Wikipedia: Ultimogenitura
Ultimogenitura to porządek sukcesji, gdzie przedmiot jest dziedziczony przez najmłodszego syna (lub najmłodsze dziecko). Odbywa się to w okolicznościach, kiedy najmłodszy „podtrzymuje ognisko domowe”, opiekując się rodzicami i prowadząc dom, podczas gdy starsze dzieci miały czas, by osiąść „na zewnątrz” i samemu się utrzymywać. CB
There is a peculiar plot found in many Eurasian fairytales: Brothers (mostly three) have to complete a task (like kill a dragon), which will get them a princess and a throne…And all the brothers fail, except the youngest, who gets both the girl and the throne…
