Czy Scytowie byli Słowianami?

Czy Scytowie byli Słowianami?

 

Te stare mapy domagają się natychmiastowej poprawy ponieważ wiadomo, że Słowianie żyli na tych terenach jeszcze zanim zaistniały owe kultury archeologiczne. Są to więc kultury słowiańskie, ale nie zalążkowe, tylko kontynuujące wcześniejsze.

Coraz więcej faktów wskazuje że należy ich utożsamiać ze Słowianami. To nie jest żart, lecz konieczny do uwzględnienia przez historyków, archeologów i językoznawców wpływ najnowszych odkryć  genetycznych. Genetyka jest nauką ścisłą, wyniki badań w tej dziedzinie nie są płynne i nie poddają się interpretacjom ani politycznym presjom. Przesądzają one o pewnych dyskutowanych od 200 lat tzw „FAKTACH” naukowych z dziedzin bardziej płynnych – jak te wymienione powyżej. To one musza się dostosować do odkryć genetyki a nie genetyka do ich iluzorycznych dawnych ustaleń.

Ta stara mapa również do poprawy.

Oto kolejny fragment interesującej dyskusji ze strony Histmag, która się toczy pod hasłem „Słowianie na ziemiach polskich”: http://histmag.org/forum/index.php?topic=2163.30

Zainteresowanych dogłębnie tematem tam właśnie odsyłam

Czytaj dalej

100 rocznica urodzin profesora Konrada Jażdżewskiego i Stanisława Madajskiego: Wystawa w Muzeum Archeologicznym w Łodzi

100 rocznica urodzin profesora Konrada Jażdżewskiego i Stanisława Madajskiego

Wczesnośredniowieczne słowiańskie formy odlewnicze słońca i księżyca

W ramach obchodów 100-lecia urodzin Profesora Konrada Jażdżewskiego i Stanisława Madajskiego w Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym, została otwarta nowa, stała wystawa archeologiczna pt. „Przeszłość wydobyta z ziemi”, która zastąpiła dawną przygotowaną przed piętnastu laty.

Czytaj dalej

Tajemnik Skołocki: Obwiestyjska (awestyjska) legenda o dobrym pasterzu Jimie i Jamie Waru (Jamale)

„Pierwszym z krajów stworzonych przez Ahura Mazdę była Ariana, kraj Ariów na zachodzie. Ludzie żyli tam szczęśliwi, nad dobrą rzeką Anuhi Daitią, zasobną w słodkie wody, u stóp świętej góry Hara Berezaiti. Jedyną przykrą rzeczą w tym kraju była obfitość wężów. Władcą krainy był Jima Chszaeta, pasterz i opiekun sprawiedliwy ludzi i zwierząt. Pod jego opieką rozmnażały się zwierzęta i ludzi narodziło się tak wiele, że nie mogła ich pomieścić nadrzeczna dolina, ziemia była dla nich za ciasna. Ahura Mazda widząc to, wezwał do siebie Jimę, dobrego pasterza, i rzekł mu tak:

— Jimo, dobry pasterzu! Czy chcesz głosić słowo boże w kraju, który stworzyłem jako pierwszy, w Arianie błogosławionej?

Czytaj dalej

Rosyjska wizja Słowiańskiej Baji – część 4 – Bogowie, Bogunki, Wyraj

Pashet’ – Święto ku Czci Niebiańskiej Drogi Bogów obchodzone jak Święto Czarodany raz na wiele lat (co Trzy razy Dziewięć roków, czyli co 27 lat – 1/4 wielkiego kołwieku, bo małe koło wieków 54 lata , a wielkie 108 – tyle ile ogniw w różańcu buddyjskim) . Powyżej ilustracja z jednej z rosyjskich stron rodzimowierczych, związana z tym świętem – niepodpisana nawet inicjałami ani jakimś nickiem. Szkoda bo chętnie zobaczyłbym inne prace tego autora. Ta ma absolutnie magiczną mitologiczną moc, oddaje dobrze ideę splotu świata boskiego z ziemskim oraz ze światem zmarłych przodków – Zaświatem – Nawią (Wela-Ziemia-Zaświaty, Prawia-Jawia-Nawia)

Czytaj dalej

Dobrosław Wierzbowski – Trygław i Zurwan: trzygłowe – trzyosobowe bóstwo dawnych Słowian i Irańczyków

Kroniki wspominają o czczeniu przez dawnych Słowian trzygłowego bóstwa. Pierwotnie kult ten przypisywano jedynie Słowianom północno zachodnim tzw. bóstwo Słowian połabskich i Pomorzan, czczone w Szczecinie, Wolinie i Brennie. Jednakże geograficzne nazwy typu Trygław czy Trojan pojawiają się na terenie całej słowiańszczyzny. Odkopanie Trygława – Trzygłowa Chorwatów w Dalmacji, oraz Trzygłowa Chorutan w Silberberg potwierdza – trzyosobowy – trzygłowy bóg był bogiem ogólnosłowiańskim. Trojan – jako nazwa bóstwa pojawia się w kronikach ruskich. Zajrzyjmy do książki Wołodimira Wasilienko „Kultura Ukrainy – Folklor” wydanej staraniem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w roku 2004. Pod hasłem Trojan pierwsze zdanie brzmi: Trojan – bóg czasu. 2

Innym znanym nam z mitologii świata trzygłowym i trzyosobowym bogiem czasu był irański bóg Zurwan (Zerwan). Miał on dwóch synów – dobrego Ahurę i złego Arymana. Odpowiada to zapiskom kronikarzy – słowiański Trzygłów – każda z trzech osób-głów odpowiadała kolejno za niebo (Zurwan), ziemię (Ahura) i piekło (Aryman).

Echa zurwanizmu odnajdujemy w religii bałkańskich Bogomolców – bóg nieba Jahwe (czyli Zurwan) ma dwóch synów: dobrego Jezusa (czyli Ahura) i złego Szatana (czyli Aryman).

Czytaj dalej

Bibliografia i wykaz skrótów użytych w Przypisach do Księgi Tura

Bibliografia i wykaz skrótów użytych w Przypisach do Księgi Tura

BIBLIOGRAFIA – wybrane, najważniejsze pozycje

1.  Adamczewski Jan, „Kraków od a do z”, KAW, Kraków 1992

2.  Afanasjew Aleksander, „Poeticzeskija wozzrienija Sławian na prirodu” 3 t., Moskwa 1865 -1888

3.  Afanasjew Aleksander, „Narodnyje russkije skazki” t. 1–8 , Moskwa 1957

4.  Afanasjew Aleksander, „Narodnyje russkije legiendy” wyd. pełne, Moskwa 1957

5.  Asow Aleksander, „Tajny Knigi Welesa”, AIF Print, Moskwa 2001

6.  Baranowski Bohdan, „W kręgu upiorów i wilkołaków”, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1981

7.   Białczyński Czesław, „Stworze i Zdusze”, Wydawnictwo Kraina Księżyca, Kraków 1993

8.   Białostocki Jan, „Symbole i obrazy w świecie sztuki”, PWN, Warszawa 1982

9.   Bloch Raymond, „Etruskowie”, PWN, Warszawa 1967

10. Bogatyriew Piotr, „Semiotyka kultury ludowej”, PIW, Warszawa 1979

Czytaj dalej

Księga Wiedy – Ważne pytania o Materię Świata

Księga Wiedy – Ważne pytania o Materię Świata

Copyright © by Czesław Białczyński


 Ważne pytania o Materię Świata

Pytanie o Kir

 

Taja Pierwsza mówi, że Strąprza-Wspóra rozleciała się na cztery strony, na cztery pory, na cztery kiry oraz że Swąt jest Kirem Kirów. Kir to jeden z kierunków rozciągłości bytów.

Mówi się, że Kirowie sprawują swe rządy nad stroną, porą i wszelkimi bytami rozciągniętymi w kirze. Drugi Dział to powstanie pory, strony i kiru, a Kirowie-Godowie-Stronporowie stanęli na Krańcach Świata (Kirach) na swych Tronach (Stronach) w gniazdach gwiazdach. Kir to wymiar, rozciągnięcie bytów w przestrzeni – głębi. Mamy więc pory – kierunki czasu, strony – kierunki przestrzeni i kiry kierunki rozwoju, przekształceń, poczynając od kiru narodzin-wiosny na wschodzie Nieba Dalekiego, poprzez kir kwitnienia-lata na południu Nieba Dalekiego, i kir źrzałości-jesieni na zachodzie Nieba Dalekiego, aż do czwartego kiru – śmierci-końca-zimy na północnym skraju Nieba Dalekiego. Kiry te są też opisywane przez natężenie światła od pierwszego niebieskiego promienia – wschód, najmocniejszego światła białego – południe, czerwonego światła ostatnich promieni – zachód, po brak światła lub światło ksne – czarne, w północ.

Czytaj dalej

Bogumił Znicz i jego wizja Słowiańskiej Baji

® all rights reserved by Bogumił Znicz

W chramie

Bogumił Znicz – to polski artysta, grafik, zwolennik allochtonistycznej teorii pochodzenia Słowian, pasjonat – jak sam powiada absolutnie zakręcony – na punkcie kultury dawnych Słowian.

Czytaj dalej

Księga Tura: Taja Siódma – SŁOWO O DRZEWIE DRZEW (ilustrowana pracami Bogumiła Znicza)

I o czterech obliczach Swąta oraz o jego piątej postaci. Słowo o trzech obliczach Kauków, podwójnym obliczu Kirów oraz o czasie Ziemi, Weli i Nieba.

ilustrowana obrazami i rysunkami Bogumiła Znicza

Copyright © by Czesław Białczyński, ® all rights reserved by Bogumił Znicz

Według mików plemienia Wądletów z Czerwiszcza i Mogilska1 oraz podań wieszczek z Gardźca na świętej Rui2, z grodu Kruków i kapiszty zakrzowskiej w uroczysku Świętoborze3, jak również wołchwów z Turowa nad Prypecią4 w Ziemicy Budynów


Bogumił Znicz – Święte Drzewo

Czytaj dalej

Polska- Rosja: KONSTANTY Ciołkowski – twórca rakiet kosmicznych i wizjoner kosmosu: syn Polaka i Tatarki

KONSTANTY Ciołkowski – twórca rakiet kosmicznych, syn Polaka i Tatarki

Konstanty Ciołkowski

 

Uczony, wynalazca i twórca teorii lotu rakiet. Żył w latach 1857-1935. Z zawodu był nauczycielem matematyki i fizyki. Osiągnął poważne wyniki naukowe. Opracował projekt metalowego sterowca (1887). W 1894 roku wykonał projekt samolotu jednopłatu o konstrukcji praktycznie stosowanej 15 lat później. W 1897 roku zbudował pierwszy w Rosji tunel aerodynamiczny i opracował technikę pomiarów aerodynamicznych. W 1900 roku przeprowadził badania oporu aerodynamicznego różnych ciał. W 1903 roku ogłosił w artykule „Issledowanije mirowych prostranstw rakietiwnymi priborami” teorię lotu rakiety z uwzględnieniem zmiany masy (pierwsza poważna praca z dziedziny astronautyki). W 1929 roku Ciołkowski opracował teorię ruchu rakiet wielostopniowych w ziemskim polu grawitacyjnym. Zaproponował zastosowanie w rakietach stabilizatorów giroskopowych, chłodzenie komory spalania silnika rakietowego składnikami paliwa. Po raz pierwszy w dziejach podał podstawy teorii silnika rakietowego na paliwo ciekłe. Zaprojektował wiele rakietowych mieszanek paliwowych. Na podkreślenie zasługuje fakt, że Ciołkowski opracował podstawy lotów kosmicznych, zanim jeszcze bracia Wright wykonali pierwszy w świecie lot na samolocie. Idee techniczne wysunięte przez Ciołkowskiego także obecnie znajdują zastosowanie przy budowie współczesnych silników rakietowych, rakiet i statków kosmicznych.

Czytaj dalej

Dobrosław Wierzbowski – Dekoracja starosłowiańskich pisanek, ich symbolika i znaczenie

Dekoracja starosłowiańskich pisanek, ich symbolika i znaczenie

Copyright © by Dobrosław Wierzbowski

Ponieważ artykuł Dobrosława Wierzbowskiego o symbolicznych wzorach na słowiańskich pisankach cieszy się olbrzymią popularnością a nigdy nie ukazał się jako wpis – przypominamy go tutaj z racji rocznicy publikacji na naszym blogu (jest też w dalszym ciągu dostępny w kolumnie po prawej – jako strona). W tym czasie przeglądało go bądź czytało ponad 2800 osób, czyli  około 8 osób każdego dnia. C.B.

Dobrosław Wierzbowski

Dekoracja starosłowiańskich pisanek,
ich symbolika i znaczenie


Irańskie motywy słoneczne  na Złotej Tarczy Słońca- Sassanid silver plate of a Simorgh (Sēnmurw), 7-8th c. CE  (Słoneczny Ptak)

xvar, xvarnah – to po irańsku „słońce” – słowiański bóg słońca Swar, Swarog, jego syn Swarożyc – słoneczny skwar

Wielkanocne pisanki i malowanki na jajach i wydmuszkach mają swoją genezę w starosłowiańskich (przedchrześcijańskich) kultach.

Czytaj dalej