Odpowiedź częściowa
Czytelnik zadał pytanie: Jako laik od wielu lat obserwuję spór dotyczący pochodzenia naszych przodków, ale to wraz z kolejnymi badaniami genetycznymi ewoluuje. Czy ktoś w żołnierskich słowach mógłby mi przybliżyć jaki jest stan tego sporu? W jakim stopniu możemy uznać, iż nasi przodkowie zamieszkiwali tereny dzisiejszej Polski już od tysięcy lat, a w jakim, że przybyli dopiero w VI w?
Scribe
Hathor was a major goddess in ancient Egyptian religion who played a wide variety of roles: sky goddess, sun goddess, fertility goddess, love, sex, motherhood goddess.
Hathor była główną boginią w starożytnej egipskiej religii, która grała wiele różnych ról: bogini nieba, bogini słońca, bogini płodności, miłości, seksu, bogini macierzyństwa.
Jak kamień w ziemię. Nowe odkrycia na Kujawach
Wchodząc na wzniesienie w pobliżu dzisiejszej wsi Stodoły – lokalne uświęcone miejsce epifanii, styku sacrum i profanum – widzieli dymy z osad na terenie dzisiejszych miast: Kruszwicy, Inowrocławia i najbliższego Strzelna.
Skoro I2+R1 nad Dunajem spotkało się wcześniej niż nad Dnieprem, a później z anatolijskimi rolnikami przedostało się na północ od Karpat na wschód i zachód, zmieniając kultury na nowych terytoriach, ale z zachowaniem starszych obrzędów (np. ciałopalenie), to… . Tak odpowiedziałem Komentatorowi naszego bloga podpisującemu się Sławek. Teraz trochę więcej szczegółów.
Broń i kobiety
nadesłał Bartosz Jski – tłumaczenie CB
Instytut Archeologii Rosyjskiej Akademii Nauk – Grób Amazonki pochowanej w koronie
ERIC A. POWELL – Broń i kobiety
Kiedy starożytni Grecy napotkali koczowniczych Scytów, którzy zdominowali step euroazjatycki w pierwszym tysiącleciu p.n.e., odnotowali, że byli pod wielkim wrażeniem wymarszu scytyjskich kobiet zmierzających do bitwy.
OEC: Poppies (Maki)
źródło: Old European Culture © tłumaczenie i komentarze Czesław Białczyński
W krótkiej chwili oddechu tuż przed rozpoczęciem ostatniego etapu pisania Księgi Tanów, czyli ostatniej taji, Taji 28 poświęconej obrzędom wszystkich świąt zimowych, wykonałem kilka zalegających tłumaczeń artykułów z portalu Old European Culture. W najbliższych dniach będziecie więc mogli poczytać trochę więcej o czym innym niż covid-19.
Ten artykuł OEC naprawdę mnie rozczulił. To niewyobrażalne jak bardzo obaj uzupełniamy się nawzajem w opisach i odkryciach, chociaż przemawiamy różnymi słowiańskimi językami i mówimy językami dwóch różnych dziedzin – ja literatury i publicystyki, a on nauki. To zadziwiające jak działania OEC na płaszczyźnie popularnonaukowej, pokazywanie przez niego pewnych faktów znanych naukom takim jak archeologia i antropologia czy etnografia i astronomia, ale wiążące te fakty w sposób precyzyjny i logiczny z dziejami Starożytnej Słowiańszczyzny i Słowiano-Ariów, pokrywa się z moimi odkryciami, ustaleniami, wywodami i rekonstrukcjami mitologicznymi.
Przypominam sobie pierwsze „dyskusje internetowe” z ortodoksyjnymi odtwarzaczami Wiary Rodzimej, jakieś 10 lat temu, kiedy powstał ten blog i powstawał Fejsbuk, którzy posługiwali się w swoich próbach odtwarzania Wiary Słowian wyłącznie zapisami historycznymi mnichów chrystianizujących kraje Słowian oraz obłąkanymi teoriami historycznymi nazistów, kossinowskimi bredniami o pochodzeniu Słowian z narodzonych w V wieku n.e. nad Bagnami Prypeci Małpoludów. Kiedy mówiłem im o Bogini Stojącej Przy Rodzie czyli Rodżanie-Przyrodzie śmiali się, że to bzdura, bo nie ma tego w notatkach misjonarzy niemieckich ani greckich, ani w kronikach łacińskich i niemieckich spisywaczy historii krajów Słowian.
Bóg Maków – Makosz
Tak samo nie istniał dla nich, i co dziwne do dzisiaj w tych zaślepionych środowiskach ORTODOKSÓW RODZIMOWIERCZYCH nie istnieje, bóg Makosz.
Zabytek architektury sławjańskiej (wyd.1926)
W rocznicę Konstytucji 3 Maja dla Wszystkich Polaków
Realizacja Czesław Michałowski – Czyta Czesław Michałowski
Czeka nas kilkanaście zdumiewających artykułów sprzed wojny o Lechistanie. Postaram się nagrywać codziennie po jednym.
Wanda (wyd.1926) A. Sław
realizacja Czesław Michałowski, czyta Czesław Michałowski
Czeka nas kilkanaście zdumiewających artykułów sprzed wojny o Lechistanie. Postaram się nagrywać codziennie po jednym.
Starożytni królowie sarmaccy wytłaczali monety już od I wieku przed naszą erą!
Powiedziałbym, że nie tylko królowie Sarmaccy, bo monety bili także królowie Scytów i to wcześniej, a na dowód przytoczymy fragment z historii Scytii Bosforańskiej (Bytozworskiej). CB
Lechickie denary krzyżowe z lat 960-1090 (fot. Patrick Pleul)
Jest logiczne, że Lechia, dobrze zorganizowana, wraz z rozwiniętym budownictwem, produkcją surowców i towarów, transportem morskim, rzecznym i lądowym oraz handlem wewnętrznym i zagranicznym, musiała posiadać własny pieniądz, bity w kraju, i posiadała!
Cheruskowie, czyli jak z Arminiusza zrobiono Hermana
Cheruskowie (łac. Cherusci) – jedno z plemion zamieszkujących Germanię, przez co z marszu uznawane jest za germańskie, czyli w dzisiejszym rozumieniu protoniemieckie, choć jak wiemy w tej krainie geograficznej jaką była Germania rezydowało wiele plemion o różnym pochodzeniu etnicznym, w tym teutońskie, gockie, sarmackie, protosłowiańskie, celtyckie.
WHAKA BLOND z Nowej Zelandii – zagadka pochodzenia
Dziewczyna z ludu Waitaha
Jakiś czas temu napisałem artykuł pt INDIANIE NASI BRACIA -najnowsze badania DNA – nie przypuszczałem jak mocno będzie powiązany z WHAKA BLOND z Nowej Zelandii – jak widzimy coraz więcej dowodów pojawia się dzisiaj ,które dobitnie odkłamują obecną wiedzę wpajaną nam w szkołach. Badania genetyczne wciąż trwają i mówi się ,że biali ludzie o blond włosach, którzy żyli w Nowej Zelandii jeszcze przez Maorysami pochodzili z Europy z takich nacji jak Celtowie, Scytowie, Słowianie, Wikingowie a to i tak jedna rodzina haplogrup R.
Lugiowie, czyli Liga wolnych Ludzi – Lechów
Lugiowie (Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones, Lygians, Ligians, Lugians, Lougoi), znani w źródłach z okresu już przed naszą erą i w pierwszych wiekach naszej ery, czasem określani byli też jako Vandilii (Wandalowie). Kojarzeni są z kulturą przeworską, a niektórzy łączą z nimi m.in. stanowisko w Masłomęczu w Lubelskiem oraz w Bejscach (Jan Bulas).
