Wpisy otagowane: Mitologia Słowian
Prometej Wyzwolony: [ NI ] [ D’RA ] 309. POCZĄTEK KOŃCA SNU ? GDY SPOKOJNIE TNIESZ KOMARA MOŻE CIĘ UŻĄDLIĆ MARA!
Marzanna
Pomorska wizja Słowiańskiej Baji – Marek Hapon (Archiwum 2011)
Pomorska wizja Słowiańskiej Baji – Marek Hapon
Księga Tura: Taja 10 – O Narodzinach Małych Bogów – Z okazji Święta Matki Ziemi – 20 sierpnia [Archiwum 2011]
Księga Tura: Taja 10 – O Narodzinach Małych Bogów – Z okazji Święta Matki Ziemi – 20 sierpnia [Archiwum 2011]
Przypis 45 z Taji 20 – „Dlaczego Skołoci (Scyci), Wenedowie i Słowianie to jedno – Dzieci Słońca, Dzieci Bogów, Dzieci Światła Świata – dowody etymologiczne i mitologiczne” [Archiwum – sierpień 2009]
Przypis 45 z Taji 20 – „Dlaczego Skołoci (Scyci), Wenedowie i Słowianie to jedno – Dzieci Słońca, Dzieci Bogów, Dzieci Światła Świata – dowody etymologiczne i mitologiczne”
RudaWeb: Wenecja szuka słowiańskich korzeni; oraz Czesław Białczyński: Księga Ruty – Kto założył Wenecję, Troję i Biersę (Kartaginę) [Archiwum – lipiec 2017]
RudaWeb: Wenecja szuka słowiańskich korzeni; oraz Czesław Białczyński: Księga Ruty – Kto założył Wenecję, Troję i Biersę (Kartaginę)
Prometej Wyzwolony: [WIT] Nie lekceważ mocy krótkich form!
OEC: Goran Pavlovic – Mother of grain (Matka Zboża)
Mother of grain
Od Unicorn: © by Goran Pavlovic © tłumaczenie Czesław Białczyński
MOTHER Earth…The symbolic link between women and earth depicted on this Early Vinča Culture terracotta figurine from Jela, Iron Gate region of the Danube, Serbia, c. 5200 BC, H. 5.3 cm, which has a branching plant growing out of the womb…Pic from „The Body of Woman as Sacred Metaphor„…
MATKA Ziemia… Symboliczny związek między kobietami a ziemią przedstawiony na tej terakotowej figurce z wczesnej kultury Vinča z Jela, region Żelaznej Bramy nad Dunajem, Serbia, ok. 5200 p.n.e., wys. 5,3 cm, z rozgałęzioną rośliną wyrastającą z macicy… Zdjęcie z „Ciała kobiety jako świętej metafory”…
Franc Zalewski – Koszczej Nieśmiertelny (skazka)
Peter Weleslaw Kuzmišín – Slovanskú mytológiu nepozná takmer nikto. (Prawie nikt nie zna mitologii słowiańskiej – rozhovor Dada Nagya)
Porozmawiajmy TV: Dość greckiej mitologii! Uczmy dzieci o Słowianach – Pytania i odpowiedzi – Czesław Białczyński
Joanna Chołuj – „Polska gramatyka starożytna”
„Polska gramatyka starożytna”
Z pełną przyjemnością zapraszam na dwa wykłady Joanny Chołuj o gramatyce Polskiej Starożytnej oraz do zakupu jej książek. Gramatyka jest Święta – bo jak powiedziała Joanna – „Wyrażając siebie stwarzamy Świat”.
Joanna Chołuj – Mitologia porównawcza słowiańska i wedyjska
Joanna Chołuj – Mitologia porównawcza słowiańska i wedyjska
Polecam tę książkę jako bez wątpienia wnoszącą oryginalny wkład w naszą wiedzę o związkach, podobieństwach i różnicach między Słowiańską Wiarą Przyrodzoną (Przyrody) a jej wedyjskim odpowiednikiem – Wedą, tak w głębokiej przeszłości jak i obecnie w XXI wieku, gdy obie te tradycje są żywe i kwitnące, pierwsza we współczesnej Słowiańszczyźnie, druga we współczesnych Indiach i wszystkich społecznościach na całym świecie, które czerpią z wedaizmu i opierają na nim swoją obrzędowość, lub po prostu wyznają wedaizm i wartości osadzone w jego filozoficznych rozwinięciach takich jak np. buddyzm.
MSKRadzymin: Daniel Sukniewicz – Zagadkowe początki Mazowsza
Daniel Sukniewicz – Zagadkowe początki Mazowsza
Nieco ułomna, tchnąca przeszłymi „twierdzeniami” niemieckiej kościelnej nauki próba przyswojenia podań o Mazonkach znad Morza Mazowskiego, w wersji znanej mi sprzed mniej wiecej 50 lat z czasó PRLowskiej nauki historii.
Mazonie (razem z Mazonkami) jako plemię znad Morza M-Azowskiego w części przeszli dowodzeni przez kobiety według nauki współczesnej szlakami wodnymi na północny zachód przez Ukrainę-Hylaję i Bagna Prypeci na Mazowsze, a w części także przez Kaukaz do Małej Azji. W V wieku p.n.e. w czasach Herodota były w Hylaji sąsiadkami Gargarian, czyli Harharów – Hariów, tam też trzecia część ich pozostała.
Tzw Goci to nikt inni jak Geci Daccy i Gąci-Gątyni Nadwiślańsko-Skandynawscy, czyli Gąci – Gutones – Kącianie (Gąty-Kąty) znani z początku średniowiecza jako Uglicze- Kącini z delty Dunaju (ugoł – róg, kąt – po rosyjsku, to informacja dla tych co tego języka nie znają i nie rozumieją rosyjskiej nazwy równoważnej nazwie Kącianie i Gątowie – jak kącina i gontyna – czyli świątynia kryta drewnianym dachem, gontem-gątem, deszczułką w kształcie takim jak i delta rzeki – prosto-kątnym albo trój-kątnym).
Na Pomorzu ich nazwa pozostała u Kotyszów – Koszewian / Kociewian, gdzie słynny ród Kotyszków z którego miał się wywodzić Mieszko I. Na Słowacji znani jako Koszyce, w Serbii jako Kosowianie, w Indiach jako Koszetyrsi-Kuszanowie.Mamy też Kotyszki na Litwie i wielką pozostałość po tym plemieniu w dzisiejszej nazwie Austrii zachowaną przez Czechów, którzy ten kraj zwą Rakousko – czyli Ra-Koszanią. Kosz, kos – jak wiadomo po słowiańsku koszyk, ale też zagroda dla bydła i boska władza- los- kos, skąd bogini Mo-Kosz i bóg Ma-Kosz, jak i słowo kosz-ać = kochać.
Mimo tego kilka bardzo ciekawych wątków w całej wypowiedzi np. na temat produkcji żelaza i broni nad Wisłą, albo o sanktuarium rzekomo germańskim -wandalskim – z V wieku ne. a w rzeczywistości po prostu sanktuarium Wandalów Słowiańskich. Brak mi tutaj podania Greków o tym jak ledwo Achaja uszła z życiem po inwazji Mazonek na Bałkany i Peleponez, znanej w Mitologii Greckiej jako Amazonomachia. Goci, Sarmaci, Scytowie, Wandale – to Słowianie z różnymi innymi ludami jako pomniejszą domieszką – dodatkiem celto-skańskim lub turańskim.
Opowieści allochtonistów genetyka genealogiczna włożyła już do śmietnika historii – wyniki badań genetycznych świat zna już od roku 2012 na temat populacji Polaków – nie trzeba czekać na wyniki badań z Poznania. Całą tę wypowiedź należało zakończyć w 24 minucie.
O Kotyszkach i Mieszku oraz Gątach patrz materiały linkowane poniżej, publikowane u nas lata już temu.
Studia Mythologica Slavica 10/2021: Oleg V. Kutarjev – Dazhbog, The Ancient Slavic Pagan Deity of the Shining Sky (Dażbog: Starożytny słowiański, pogański Bóg Jasnego Nieba)
Dażbog: Starożytny słowiański Bóg Jasnego Nieba
To bardzo miłe i budujące, że nauka światowa, w tym wypadku rosyjska, podążyła za Księgą Tura i koncepcjami historycznymi oraz dowodami etymologicznymi Czesława Białczyńskiego uznając wreszcie Dażboga za Boga Jasnego Nieba, a nie za jakąś bezsensowną kalkę Swarożyca, inne imię tegoż Boga Słońca, i oczywiście syna Boga Ognia – Swaroga.
Tak, od zawsze w Wierze Przyrodzonej, Rodzimej Słowiańskiej – Dażbog jest samodzielnym, wysokim bogiem, Władcą Żywiołu Jasnego Nieba, Dawcą Dnia, Panem Kopuły Niebieskiej. Nigdy nie był on synem Swaroga, bo jest to logiczny nonsens sprzeczny z wijozowią przyrodzoną (filozofią przyrody).
Cieszę się bardzo, mimo że ta konstatacja przychodzi w ponad 20 lat od publikacji Księgi Tura (1999), w której taką analizę i dowody etymologiczne na poparcie owego twierdzenia przedstawiłem. Dziękuję Olegowi Kutarjewowi z Russian Christian Humanitarian Academy z St. Petersburga za ten artykuł i za wykonaną doskonałą analityczną robotę religioznawczą.
Jednocześnie muszę nadmienić, że nie zgadzam się z tezą iż Chors jest bóstwem słonecznym – jak się to tutaj przedstawia – Chors jest Bóstwem Światła, ale Światła Nocy, Światła Odbitego, jest byłym słońcem – obdartym ze skóry z której bogowie Jaśni zrobili bęben, o czym mówią inne podania Słowian, dokładnie tak, jak to przyjmowała nauka religioznawstwa i historii dawniejsza, do lat 80-tych XX wieku.