Rowokół – kolejna Święta Góra Wiary Rodzimej ma zostać uchrześcijaniona!
Historia z Rowokołem żywcem przypomina tę historię ze Ślęży, z budową drogi krzyżowej na szczyt i następnie przejęciem pogańskiego miejsca kultu przez kler katolicki – scenariusz jest identyczny, jakby ta sama ekipa działająca na zlecenie Korporacji Watykańskiej wykonywała tutaj swoją „brudną robotę”. Jak świętym miejscem dla Rodzimowierców jest Wzgórze Rowokół nie muszę nikomu mówić. Księga Tura w Taji Jedenastej, str. 303 tak podaje:
Inne dzieci Rgła
Kolejnymi dziećmi Rgła, posiadanymi przezeń z Reżą i będącymi z tego powodu bogami Czystej Krwi, są Rgiełc i Żywia. Rgiełc nosi przydomki Rżec, Rogołec i Kiełt, Żywia zaś przyjmuje miana Żwi-Żniwy, Siwej i Krodo-Kurcho [42]. Główna świątynia Reży (i jej dzieci) znajduje się w Rowokole [43]
w ziemicy Pomorzan Odrzańskich, z plemienia Smołdów. Rgiełc jest Panem Roli i władcą Ziemi
Uprawnej, Panem o Żelaznych Zębach. Przedstawiany jest ze Złotą Motyką albo ze Złotym (Żelaznym) Radłem-Oradłem. Jego pomocnicami są Południce, strzegące upraw. Bóg ten często pokazuje się w towarzystwie swojej matki Reży ze sforą Siedmiu Czarnych Psów, rozszarpujących na strzępy każdego, kto niszczy w trakcie kwitnienia pola, zasiewy i łąki. To Rżec nauczył ludzi uprawiać cztery zboża przyniesione z Nieba przez cztery boginie.
Żywia nosi tytuły Pani Zagród, Pani Ogrodów, Władczyni Sadów i Pani Ptactwa Domowego. Przedstawiana jest z Trzema Złotymi Jabłkami. Często towarzyszy jej łasica. Pomocnikami tej bogini są bogunowie zwani Niziołkami. Żywia pokazała ludziom, jak uprawiać groch, soczewicę, grykę, barszcz, szczaw, cebulę i czosnek. Dała im również owocowe drzewa, takie jak śliwa, grusza, jabłoń i trześnia-wiśnia.
Niektórzy prawią, że Żywia-Siwa jest córką Reży i Spora, jako że sporzyć i spożywać, czyli żywić, to wyrazy pochodzące od jednego boga. Spor jest bogiem o siwych włosach tak jak Żywia, ale na tym ich podobieństwo się nie kończy. Oboje są bogami dawcami, Żywia zaś często przebywa na Niwie Sporów.
Przypis 43 str. 326
[43] Rowokół to miejsce dawnego uroczyska i świątyń poświęconych Rodowi Rgłów, a zwłaszcza Reży-Rzwie i Rgiełcowi. Świątynia znajdowała się na szczycie góry, otoczona podwójnym wałem jak grodzisko. Obwałowanie owo stanowiło święty krąg. Stąd późniejsza nazwa góry – Rowokół (zniemczone Rewekol, właściwie pierwotne Rzewekół – Gród Święty Rgłów), miejsce to znajduje się w pobliżu dzisiejszego Smołdzina na Pomorzu, a więc w ziemicy plemienia Smołdów [a], w Rowokole pośrodku grodu płonął olbrzymi ogień (znicz), a wokół niego koliście rozlokowane mniejsze ogniska. Znalezione tu przez archeologów pozostałości ceramiki i kości zwierzęce świadczą o ucztach odbywanych jeszcze w X–XIII wieku. Umiejscowienie pomiędzy jeziorami Łeba i Gardno, pośrodku terytorium Słowińców (Smołdów) na najwyższej górze, wskazuje na wyjątkową cześć, jaką darzono górę. Był to jeden ze świętych grodów Pomorzan, potomków starożytnych Wędów – Świątynia Rgłów [b]. Wędrując na zachód i południowy zachód, Smołdowie dotarli na teren załabskiej Sławii, gdzie w grodzie Regnica ustanowili cześć swoich bogów z rodu Rgłów. Mieściła się tutaj świątynia Reży-Rzwy, Rgła, Rgiełca-Rogalca znanego kronikarzom wczesnośredniowiecznym jako słowiański bóg Hammon (Rogacz) [c] oraz Żywi-Rzwi, zwanej też Siwą. Archeolodzy znaleźli w Regnicy cztery kamienne stelle przedstawiające postacie owych bogów.
Dwa kamienne posągi pokazują bóstwa męskie – Rgła i Rgiełca, a dwa (bardzo źle zachowane) bóstwa kobiece – Reżę i Żywię. Miejsce to nosi dzisiaj nazwę Bamberg i leży na terenie Bawarii. Słowianie nazywali Bamberg, założony na ruinach zniszczonego przez Niemców starego grodu Durzyńców, w dalszym ciągu dawnym mianem Regnica lub Babibór.
a O Smołdach patrz w przypisie 1 do tej tai.
b Hammon jest wymieniony przez Legendę ebsdorfską (XIV w.) jako bóg Słowian osiadłych dawniej za Łabą (nad Menem i Renem, czyli Durzyńców i Milingów), którzy po śmierci Karola Wielkiego wrócili do swojej wiary czcząc owego boga pod postacią Świętego Byka (Suantebuek), a także czcząc Vitelubbe i Radegasta. Bóg ten, lekceważony przez Brucknera, był broniony jako rzeczywisty (wymieniony po prostu w niemieckojęzycznym brzmieniu) przez wielu uczonych, w tym przez największego badacza mitologii Słowian Lubomira Niederlego [patrz: MSiP str. 198].
c W. Filipowiak Wystawa Woliński Świętowit – Muzeum Archeologiczne w Warszawie 1975.
Słowiańskie zabytki w Niemczech: Baby z Babiboru (Babenburga/Bamberga)!
Kaplica w środku parku narodowego. Święta góra Rowokół znów będzie miejscem kultu
Minister Środowiska wydał zgodę na budowę kaplicy na górze Rowokół koło Słupska. To obszar Słowińskiego Parku Narodowego.
