Bronisław Trentowski (1808-1869)
Ten krótki tekst mówiący nieco o historii polskiej z ducha filozofii, oryginalnej i wnoszącej ważny wkład w filozofię światową jest tylko „zdawkową” publicystyką, ale warto go zacytować dla przypomnienia choćby tego słabo uświadamianego w naszej pospólnej myśli zbiorowej faktu, iż Epoka Romantyzmu po pierwsze wcale się nie skończyła – mamy obecnie Neoromantyzm, a po drugie by przypomnieć postać ważnego filara filozofii tamtej epoki – Bronisława Trentowskiego, drugiego bieguna myśli filozoficznej, stojącego po Osi Rzeczyistności naprzeciw Adama Mickiewicza.
Wybaczmy młodemu autorowi tego tekstu jego nieco sarkastyczny ton względem Bronisława Trentowskiego, któremu za jego życia nie udało się zrealizować (z różnych zresztą powodów) przedstawionego przez autora w tekście „zamierzonego celu”. Ja osobiście uważam, że Bronisław Trentowski ani przez chwilę nie miał na myśli celu jaki mu Adam Jank imputuje, zaś jego życiowa misja powiodła się w 100%.
Wybaczmy też autorowi w pewnym sensie brak uważności, który nie pozwala mu dostrzec samorealizującej się panteistyczno-teistycznej myśli tego filozofa, w rzeczywistości społecznej III RP, odradzającej się nowej duchowości, polskiego Rodzimowierstwa oraz w wijozowii Wiary Przyrodzonej, które to „zdarzenia” realnie kontynuują proces spełnienia się wizji Bronisława Trentowskiego. Ten obecny proces, choć jest kontynuacją trendu wyzwoleńczego tamtej epoki, nie ma nic wspólnego z ideami mesjanizmu polskiego przypisywanymi przez „naukę współczesną” Romantyzmowi (także przypisywanych nie do końca słusznie obu tym postaciom), ale jest procesem tworzenia się w Sercu Świata nowej religijności: indywidualistycznej, „gnostyckiej” (wiedzowej i wiedowej oraz wieduńskiej) a jednocześnie uspołecznionej (dostępnej dla każdego) i uniwersalnej (ponad-narodowej).
Tak czy owak warto przypomnieć ten tekst, było nie było młodego filozofa, ponieważ postać Bronisława Trentowskiego z biegiem czasu w III RP wcale nie doczekała się należnego jej miejsca w historii filozofii ani myśli narodowej, a ten tekst niewątpliwie zauważa to jej ważne – biegunowe i osiowe miejsce.
Czytaj dalej →
