Co tak na prawdę znaczy słowo Rasa, trochę o prehistorii Słowiańsko Aryjskiej.
Dołącz na FB:
https://web.facebook.com/groups/jaraw…
Co tak na prawdę znaczy słowo Rasa, trochę o prehistorii Słowiańsko Aryjskiej.
Dołącz na FB:
https://web.facebook.com/groups/jaraw…
Mitologia Słowiańska (według przekazów chrześcijańskich)
Księga Tanów – Wstęp od Autora
Po milionie lat Szczęsnego Żywota na Planecie Matce – Ziemi, Człowiek Współczesny, Człowiek XXI wieku doszedł do pozycji jej niekwestionowanego Hegemona i jednocześnie Tyrana. Jest to pozycja nie tyle godna pozazdroszczenia, czy też na odwrót – ubolewania, co raczej nad wyraz niewygodna i skrajnie niebezpieczna.
Wszechświat – czyli co zapisano na Pisankach!
Wszechświat – symbol cudu, ogromu, szacunku, pokory,
zaufania. Kropki u Słowian symbolizują gwiazdy.
Dawno, dawno temu, jeszcze w zamierzchłych czasach, gdzieś w roku 2002 albo 2003, kiedy Blog Białczyński nazywał się „Mitologia Słowiańska” i funkcjonował jako jeden z osobnych portali Fundacji Turleja, Dobrosław Wierzbowski nadesłał świetny artykuł na temat słowiańskich wzorów na pisankach, pod tytułem „Dekoracja starosłowiańskich pisanek, ich symbolika i znaczenie”. Pokazał tam charakterystyczne wzory z przypisanymi do nich opisami etnograficznymi. Jest to jeden z wyjątkowych artykułów na tym blogu, przeniesiony z zamierzchłej przeszłości – ma już 15 lat. Tenże artykuł stał się źródłem wzorów dla słowiańskiej szkoły tatuażu i długi czas był linkowany do kilkunastu pracowni tatuażu. Tym sposobem rozpoczęła się jedna z wczesnych mód na słowiański tatuaż w środowiskach kontrkulturowych i rodzimowierczych, a potem także komercyjnie, jako słowiański wzór. Ten artykuł jest jak dobre stare wino i wzory z owego opracowania dojrzały by je tutaj przy okazji katolickiej Wielkiej Nocy przedstawić w szczegółach. W tym roku przedstawimy pierwszy wzór – zwany „Wszechświat”, bo z tymi symbolami to jest tak, że to niby tylko prościutki wzór z pisanek, ale zawiera w sobie tyle treści, że trzeba by napisać broszurę, a czasami książkę, żeby zamknąć w pełni temat.
Zawodowy geolog, archeolog, kosmolog Franc Zalewski opowie o przekłamaniach w nauce .
Oko – Aldebaran oraz Nozdrza Byka i Prima Hiad
Ponieważ nad odwzorowaniem Obciętej Nogi Gwiezdnego-Skrzystego Byka/Tura pracuję na bieżąco i to w wielu wątkach na raz, dzielę się z wami gorącymi spostrzeżeniami z tego prywatnego śledztwa. Nie są to ustalenia ostateczne, ale bieżące właśnie. STĄD TEŻ Z NIEKTÓRYCH KONCEPCJI I HIPOTEZ CZASAMI JESTEM ZMUSZONY SIĘ WYCOFAĆ – czasami coś co wygląda obiecująco okazuje się niewypałem i nie ma sensu brnąć na siłę w kierunku, który nie utrzyma swojej wiarygodności.
KSIĘGA TANÓW – OPOWIEŚĆ O DZIEWANNIE, KRASZENIU, ŚWIĘTYM DZIKU I ZAWILCACH
Bal (Val), akadski bog Sunca (2600-2400 st. ere).
Ovdje ćemo pokazati zašto riječi VOLITI (VOLJETI, VOLETI) i VO (< VOL) imaju isti korijen.
Riječ VOLITI naizgled je sinonim riječi LJUBITI, ali VOLITI i LJUBITI nisu istog značenja, jer VOLITI je emotivno stanje, a LJUBITI je tjelesna veza. Riječ VOLITI postojala je od početka svijeta i njeno najstarije značenje je ŽELJA, KRETANJE, SNAGA, SILA, MOĆ, ENERGIJA. VOLITI je VIS savršenstva, jer Bog VOLI i Bog je prvi VOLO i izvor prave VOLE, tj. VOLJENJA (kao Ljubo ljubljenja).
Riječ VOLITI izvedena je od drevne riječi VOL od koje je izvedena je i riječ VOLJA. Latinsko VŎLO znači ŽELJA, ali znači i BRZO KRETANJE. Latinsko VŎLO znači isto kao i latinsko i srbsko VῙS što bukvalno znači SNAGA, SILA, MOĆ.
Latinski VŎLO = ŽELJA, POŽELJAN
Latinski VŎLO = BRZO KRETANJE
Latinski VŎLO = VIS = SNAGA, SILA, MOĆ, ENERGIJA
Myślałem że przetłumaczę cały ten tekst nadesłany przez Jarosława Ornicza, ale to jednak ponad moje siły – brak czasu. Generalnie chodzi o Gwiezdnego Woła-Byka-Tura, przez którego konstelację na Wiosnę przechodzi Słońce oraz o znaczenia słowa VOLO – VOL – Wola, woleć, wołać – moc, wola, energia, pożądanie, żądza, miłość. Także o tym, że Era Byka zakończyła się po Potopie Biblijnym roku 2626 p.n.e. (nie wiem skąd to wyliczono?), a którego koniec nastąpił właśnie z końcem tejże Ery Byka/Tura, na wiosnę 2296 p.n.e..
Coś mi się tutaj nie zgadza, być może nie do końca dobrze zrozumiałem tezę Nikoli Viduszy. Pamiętam, że te wyliczenia przeprowadzałem osobiście także w związku z ustaleniem daty Odcięcia Nogi Gwiezdnego Byka i wychodziło to inaczej. Powszechnie wiadomo, że Era Wodnika rozpoczęła się w roku 2012. Tadeusz Mroziński w artykule „Era Wodnika”, dokładnie wyliczył od kiedy do kiedy trwają Gwiezdne Ery:
Przebywanie Punktu Równonocy w Znakach Zodiaku (według Tadeusza Mrozińskiego i powszechnej opinii)
Wodnik od 2 012,5 r. n.e. do 4025 n.e.
Ryby od 1 r. n.e. do 2012,5 n.e.
Baran do 1 r. n.e. od 2012,5 p.n.e.
Byk do 2 012,5 p.n.e. od 4025 p.n.e.
Po Erze Byka – Starej Wiary Przyrodzonej Słowian, zapanował mitraicki-zaratusztriański Baran-Ogień, zakończony przed początkiem tak zwanej Nowej Ery przez Ryby (Narodziny Chrystusa – Syna Barana-Słońca, Wnuka Byka-Słońca). Tenże Wnuk Byka i Syn Barana to Chrystus – Ryby, które z kolei właśnie nas opuściły, dając wolne pole Wodnikowi, który na Gwiezdnym firmamencie wylewa Wodę z Rybami prosto w Paszczę Gwiezdnego Potwora.
A więc po raz kolejny Byk, Orion, Plejady i Wiosna-Jaruna – Tym razem to już Piąta Wiosna Wodnika.
1% na Muzeum Mitologii Słowiańskiej!
https://www.facebook.com/MuzeumMitologiiSlowianskiej/
Warto wesprzeć jeśli ktoś jeszcze nie udzielił wsparcia innym słowiańskim inicjatywom. Czas mija 30 kwietnia. Czytaj dalej
Otrzymałem ten film na FB. Odpisałem w te słowa:
„Podoba mi się Zniczenie Ogniem i jego filozoficzny wywód, podoba mi się też to co pan robi, gdyż Bóg jest Funkcją, a Zero jest dowodem istnienia Boga, zaś Słowiańska Wiara Przyrodzona jest sprzężoną z nauką Wiarą Przyrody. Opublikuję u siebie pana „Zniczenie”, ponieważ identyfikuję je z Wiarą Przyrodzoną, pozdrawiam pana serdecznie – Sława!”
Możemy się różnić w wielu sprawach, lecz tam gdzie mamy wspólny cel powinniśmy się wzajemnie wspierać.
Małgorzata Wielgosz – Ślady misteriów słowiańskich w twórczości Jerzego Przybyła
60 ARCHIWUM ETNOGRAFICZNE
„SACRUM w kulturze tradycyjnej i współczesnej”
Wydawnictwo Uniwersytetu Mari Curie-Skłodowskiej w Lublinie
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
ISSN0066-6858
***
Małgorzata Wielgosz
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
„Sztuka od religii idzie”[1] – twierdził Cyprian Kamil Norwid. Dobrze o tym wie Jerzy Przybył (o pseudonimie artystycznym Jan Pol) – znawca mitologii nordyckiej i słowiańskiej, dla którego sztuka to niezwykłe misterium, tajemnica, obrzęd. Opierając się na źródłach, artysta wyraża swoje wyobrażenia na temat dawnych wierzeń i mitów w obrazach, rzeźbach i grafikach, często łącząc ze sobą te dziedziny sztuki, spajając w interesujący sposób. Dzięki temu stworzył własny, niepowtarzalny styl. Artysta pochodzi ze wsi Pomiany koło Kępna. Tam kształtowała się jego wrażliwość artystyczna, tam też obcował z kulturą ludową, zanim odbył gruntowne studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, filii w Katowicach, a przedtem edukację w Liceum Plastycznym w Katowicach. W „Księdze dobrych wróżb” którą napisała Joanna Łukaszewicz-Bernady, na podstawie rozmów ze słuchaczami, zawarte jest przeświadczenie, że starosłowiańskie bóstwa nie są nam bliskie[2], a jednak Przybył je nam przybliża. Jeśli chodzi o prezentowane przez artystę obrazy czy rzeźby wchodzące do permanentnie tworzonej przez niego kolekcji bogów słowiańskich główną inspirację stanowiła „Mitologia Słowiańska” Aleksandra Gieysztora i opasłe tomy „Mitologii Słowiańskich” Czesława Białczyńskiego. „Każda praca powstaje po wielomiesięcznych przemyśleniach i studiowaniu materiałów, czasami bardzo skąpych”[3] – przyznaje artysta. Informacje zawarte w księgach Białczyńskiego[4], jak i Gieysztora, zawarte w opowieściach o świecie słowiańskich bogów artysta przekłada na język plastyki. Obrazy i opisy tych twórców często uzupełniają się. Na przykład „Księga Tura” Białczyńskiego jest bogato ilustrowana pracami Jerzego Przybyła (zawiera 50 reprodukcji prac malarskich i rzeźbiarskich artysty), który kierując się gruntowną znajomością zagadnienia oraz wyobraźnią, stworzył plastyczny panteon dawnych bóstw słowiańskich.
Owidz. Powstaje Muzeum Mitologii Słowiańskiej
Dzieci w szkołach uczą się o Zeusie, Jowiszu i Odynie. Nikt nie opowiada im jednak o Świętowicie, Perunie, Welesie. A to się zmieni, bo powstaje Muzeum Mitologii Słowiańskiej.
Inicjatorzy powołania Muzeum Mitologii Słowiańskiej, pierwszej takiej placówki w Europie, chcą przyczynić się do tego, aby wiedza o słowiańskiej mitologii była wiedzą powszechną, tak jak jest to w przypadku znajomości mitologii greckiej, rzymskiej czy nordyckiej.
– Nasze muzeum ma być atrakcyjnym i niepowtarzalnym produktem turystycznym, który w sposób nowoczesny i interesujący popularyzował będzie aktualną wiedzę o przedchrześcijańskiej kulturze duchowej Słowian – mówi Radosław Sawicki, prezes Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego „Wspólna Ziemia”, które ponad rok temu oficjalnie ogłosiło światu swój pomysł. Po kilku miesiącach poszukiwań odpowiedniego miejsca, działacze organizacji porozumieli się z dyrekcją Grodziska Owidz, samorządowej instytucji kultury prowadzonej przez gminę wiejską Starogard Gdański. Grodzisko kilka lat temu zostało zrekonstruowane i funkcjonuje w miejscu, w którym we wczesnym średniowieczu znajdował się jego pierwowzór.