Księga Tanów – Wstęp od Autora

Księga Tanów – Wstęp od Autora

devil-tree-flowerPo milionie lat Szczęsnego Żywota na Planecie Matce – Ziemi, Człowiek Współczesny, Człowiek XXI wieku doszedł do pozycji jej niekwestionowanego Hegemona i jednocześnie Tyrana. Jest to pozycja nie tyle godna pozazdroszczenia, czy też na odwrót – ubolewania, co raczej nad wyraz niewygodna i skrajnie niebezpieczna.

Czytaj dalej

Wszechświat – czyli co zapisano na Pisankach!

Wszechświat – czyli co zapisano na Pisankach!

wszechświat jajka201b

Wszechświat – symbol cudu, ogromu, szacunku, pokory,
zaufania. Kropki u Słowian symbolizują gwiazdy.

Dawno, dawno temu, jeszcze w zamierzchłych czasach, gdzieś w roku 2002 albo 2003, kiedy Blog Białczyński nazywał się „Mitologia Słowiańska” i funkcjonował jako jeden z osobnych portali Fundacji Turleja, Dobrosław Wierzbowski nadesłał świetny artykuł na temat słowiańskich wzorów na pisankach, pod tytułem  „Dekoracja starosłowiańskich pisanek, ich symbolika i znaczenie”. Pokazał tam charakterystyczne wzory z przypisanymi do nich opisami etnograficznymi. Jest to jeden z wyjątkowych artykułów na tym blogu, przeniesiony z zamierzchłej przeszłości – ma już 15 lat. Tenże artykuł stał się źródłem wzorów dla słowiańskiej szkoły tatuażu i długi czas był linkowany do kilkunastu pracowni tatuażu. Tym sposobem rozpoczęła się jedna z wczesnych mód na słowiański tatuaż w środowiskach kontrkulturowych i rodzimowierczych, a potem także komercyjnie, jako słowiański wzór. Ten artykuł jest jak dobre stare wino i wzory z owego opracowania dojrzały by je tutaj przy okazji katolickiej Wielkiej Nocy przedstawić w szczegółach. W tym roku przedstawimy pierwszy wzór – zwany „Wszechświat”, bo z tymi symbolami to jest tak, że to niby tylko prościutki wzór z pisanek, ale zawiera w sobie tyle treści, że trzeba by napisać broszurę, a czasami książkę, żeby zamknąć w pełni temat. 

Czytaj dalej

Odcięta Noga Byka – część 7

HyadesLodriguss_labels-690x460linie

Oko – Aldebaran oraz Nozdrza Byka i Prima Hiad

Ponieważ nad odwzorowaniem Obciętej Nogi Gwiezdnego-Skrzystego Byka/Tura pracuję na bieżąco i to w wielu wątkach na raz, dzielę się z wami gorącymi spostrzeżeniami z tego prywatnego śledztwa. Nie są to ustalenia ostateczne, ale bieżące właśnie. STĄD TEŻ Z NIEKTÓRYCH KONCEPCJI I HIPOTEZ CZASAMI JESTEM ZMUSZONY SIĘ WYCOFAĆ – czasami coś co wygląda obiecująco okazuje się niewypałem i nie ma sensu brnąć na siłę w kierunku, który nie utrzyma swojej wiarygodności.

Czytaj dalej

Świątynia Światła Świata – Miedźwiedzki Las; KSIĘGA TANÓW: Opowieść o Dziewannie, Kraszeniu, Świętym Dziku i Zawilcach (Anemonach)

WP_20170401_12_44_31_Pro_kom

KSIĘGA TANÓW – OPOWIEŚĆ O DZIEWANNIE, KRASZENIU, ŚWIĘTYM DZIKU I ZAWILCACH

Czytaj dalej

Petko Nikolic Vidusa [Stecciibogumili.blogspot.com] – VOLO, BESI, VOLHI I BESARABIJA (Czyli dlaczego Wołos nigdy nie był Welesem)

57ed611fd3b7e595c46456e8743c00e2

Bal (Val), akadski bog Sunca (2600-2400 st. ere).

      Ovdje ćemo pokazati zašto riječi VOLITI (VOLJETI, VOLETI) i VO (< VOL) imaju isti korijen.

Riječ VOLITI naizgled je sinonim riječi LJUBITI, ali VOLITI i LJUBITI nisu istog značenja, jer VOLITI je emotivno stanje, a LJUBITI je tjelesna veza. Riječ VOLITI postojala je od početka svijeta i njeno najstarije značenje je ŽELJA, KRETANJE, SNAGA, SILA, MOĆ, ENERGIJA. VOLITI je VIS savršenstva, jer Bog VOLI i Bog je prvi VOLO i izvor prave VOLE, tj. VOLJENJA (kao Ljubo ljubljenja).

Riječ VOLITI izvedena je od drevne riječi VOL od koje je izvedena je i riječ VOLJA. Latinsko VŎLO znači ŽELJA, ali znači i BRZO KRETANJE. Latinsko VŎLO znači isto kao i latinsko i srbsko VῙS što bukvalno znači SNAGA, SILA, MOĆ.
Latinski VŎLO = ŽELJA, POŽELJAN
Latinski VŎLO = BRZO KRETANJE
Latinski VŎLO = VIS = SNAGA, SILA, MOĆ, ENERGIJA

 

Myślałem że przetłumaczę cały ten tekst nadesłany przez Jarosława Ornicza, ale to jednak ponad moje siły – brak czasu. Generalnie chodzi o Gwiezdnego Woła-Byka-Tura, przez którego konstelację na Wiosnę przechodzi Słońce oraz o znaczenia słowa VOLO – VOL – Wola, woleć, wołać – moc, wola, energia, pożądanie, żądza, miłość. Także o tym, że Era Byka zakończyła się po Potopie Biblijnym roku 2626 p.n.e. (nie wiem skąd to wyliczono?), a którego koniec nastąpił właśnie z końcem tejże Ery Byka/Tura, na wiosnę 2296 p.n.e..

Coś mi się tutaj nie zgadza, być może nie do końca dobrze zrozumiałem tezę Nikoli Viduszy. Pamiętam, że te wyliczenia przeprowadzałem osobiście także w związku z ustaleniem daty Odcięcia Nogi Gwiezdnego Byka i wychodziło to inaczej. Powszechnie wiadomo, że Era Wodnika rozpoczęła się w roku 2012. Tadeusz Mroziński w artykule „Era Wodnika”, dokładnie wyliczył od kiedy do kiedy trwają Gwiezdne Ery:

Przebywanie Punktu Równonocy w Znakach Zodiaku (według Tadeusza Mrozińskiego i powszechnej opinii)

Wodnik       od  2 012,5  r. n.e.          do    4025         n.e.

Ryby             od         1  r. n.e.              do    2012,5       n.e.

Baran           do         1  r. n.e.              od    2012,5      p.n.e.

Byk               do  2 012,5   p.n.e.         od    4025         p.n.e.

 

Po Erze Byka – Starej Wiary Przyrodzonej Słowian, zapanował mitraicki-zaratusztriański Baran-Ogień, zakończony przed początkiem tak zwanej Nowej Ery przez Ryby (Narodziny Chrystusa – Syna Barana-Słońca, Wnuka Byka-Słońca). Tenże Wnuk Byka i Syn Barana to Chrystus – Ryby, które z kolei właśnie nas opuściły, dając wolne pole Wodnikowi, który na Gwiezdnym firmamencie wylewa Wodę z Rybami prosto w Paszczę Gwiezdnego Potwora.

A więc po raz kolejny Byk, Orion, Plejady i Wiosna-Jaruna – Tym razem to już Piąta Wiosna Wodnika. 

Czytaj dalej

Wiesław Glaner – Zniczenie Ogniem oraz „Boska Świadomość”

zniczenie_ogniem

Otrzymałem ten film na FB. Odpisałem w te słowa:

„Podoba mi się Zniczenie Ogniem i jego filozoficzny wywód, podoba mi się też to co pan robi, gdyż Bóg jest Funkcją, a Zero jest dowodem istnienia Boga, zaś Słowiańska Wiara Przyrodzona jest sprzężoną z nauką Wiarą Przyrody. Opublikuję u siebie pana „Zniczenie”, ponieważ identyfikuję je z Wiarą Przyrodzoną, pozdrawiam pana serdecznie – Sława!”

Możemy się różnić w wielu sprawach, lecz tam gdzie mamy wspólny cel powinniśmy się wzajemnie wspierać.

Czytaj dalej

Sanktuarium pogańskie (Rodów i Ładów) na Ślęży i okolicznych świętych górach odzwierciedla Gwiazdozbiór Łabędzia?

Sanktuarium pogańskie (Rodów i Ładów) na Ślęży

Na forum Rieseinnarzeczywistosc.pl natrafiłem na ciekawe odkrycie Macieja Friedla i sporządzoną przez niego mapę Ślęży i jej okolic oraz wpis tegoż autora zachęcający do poszukiwania potwierdzeń bądź zaprzeczenia jego teorii, że układ Ślęży i Świętych Wzgórz oraz miejsc wokół Ślęży jest odwzorowaniem gwiazdozbioru Łabędzia. Co ciekawe stało się to za pośrednictwem osoby trzeciej i to dokładnie na dwa dni przed zamknięciem całkowitym tego forum – co okazało się później.

Jako, że sam zajmuję się właśnie w tej chwili rozpracowywaniem podobnego tematu, odwzorowania w Krakowie Gwiazdozbioru Plejad, Byka (Hiad) i Oriona oraz Syriusza, temat ten od razu mnie zaciekawił. Kilka lat temu, dokładnie w roku 2012, przyglądałem się ŚLĘŻY I OKOLICY POD PODOBNYM KĄTEM, ale skupiony byłem zgoła na innych wątkach. Wtedy świeżo odkryte były linie łączące Ślężę z Jasną Górą i Świętym Krzyżem, czyli ze Świątynią Dziewięciu Kręgów oraz innymi ważnymi miejscami dla dziejów Polski Słowiańskiej – Wielkiej Lechii (z liniami takimi jak np Wawel, Góra Lecha w Gnieźnie, czy Arkona) (materiał tutaj: Biała pod Ślężą – 12 listopada 2012 i tutaj: Kilka niesamowicie dziwnych map – Słowianie, Wikingowie, Scyci).

Dodatkowo, jak wiecie, występuje w przypadku Łabędzia odwzorowanego w okolicy Ślęży wątek Piotra Wszebora Włosta herbu Łabędź, księcia śląskiego i właściciela tych okolic, poganina, wyznawcy Wiary Przyrodzonej Słowian, ocalonego przez wiedźmy z Raduni po bestialskim okaleczeniu go przez siepaczy kościoła katolickiego, którzy zagrabili cały jego majątek w spisku zorganizowanym przeciw niemu jako palatynowi, wykonawcy ostatniej woli Bolesława Krzywoustego. Tym wątkiem jestem zainteresowany bardzo osobiście i bardzo głęboko. Poniżej mapka załączona wraz z opisem przez odkrywcę.

Labedz-Sleza

Czytaj dalej

Małgorzata Wielgosz – Ślady misteriów słowiańskich w twórczości Jerzego Przybyła

Małgorzata Wielgosz – Ślady misteriów słowiańskich w twórczości Jerzego Przybyła

Publikacja ukazała się w pracy zbiorowej:

60 ARCHIWUM ETNOGRAFICZNE

„SACRUM w kulturze tradycyjnej i współczesnej”

Wydawnictwo Uniwersytetu Mari Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Polskie Towarzystwo Ludoznawcze

ISSN0066-6858

***

Małgorzata Wielgosz

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

 

 

„Sztuka od religii idzie”[1] – twierdził Cyprian Kamil Norwid. Dobrze o tym wie Jerzy Przybył (o pseudonimie artystycznym Jan Pol) – znawca mitologii nordyckiej i słowiańskiej, dla którego sztuka to niezwykłe misterium, tajemnica, obrzęd. Opierając się na źródłach, artysta wyraża swoje wyobrażenia na temat dawnych wierzeń i mitów w obrazach, rzeźbach i grafikach, często łącząc ze sobą te dziedziny sztuki, spajając w interesujący sposób. Dzięki temu stworzył własny, niepowtarzalny styl. Artysta pochodzi ze wsi Pomiany koło Kępna. Tam kształtowała się jego wrażliwość artystyczna, tam też obcował z kulturą ludową, zanim odbył gruntowne studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, filii w Katowicach, a przedtem edukację w Liceum Plastycznym w Katowicach. W „Księdze dobrych wróżb” którą napisała Joanna Łukaszewicz-Bernady, na podstawie rozmów ze słuchaczami, zawarte jest przeświadczenie, że starosłowiańskie bóstwa nie są nam bliskie[2], a jednak Przybył je nam przybliża. Jeśli chodzi o prezentowane przez artystę obrazy czy rzeźby wchodzące do permanentnie tworzonej przez niego kolekcji bogów słowiańskich główną inspirację stanowiła „Mitologia Słowiańska” Aleksandra Gieysztora i opasłe tomy „Mitologii Słowiańskich” Czesława Białczyńskiego. „Każda praca powstaje po wielomiesięcznych przemyśleniach i studiowaniu materiałów, czasami bardzo skąpych”[3] – przyznaje artysta. Informacje zawarte w księgach Białczyńskiego[4], jak i Gieysztora, zawarte w opowieściach o świecie słowiańskich bogów artysta przekłada na język plastyki. Obrazy i opisy tych twórców często uzupełniają się. Na przykład „Księga Tura” Białczyńskiego jest bogato ilustrowana pracami Jerzego Przybyła (zawiera 50 reprodukcji prac malarskich i rzeźbiarskich artysty), który kierując się gruntowną znajomością zagadnienia oraz wyobraźnią, stworzył plastyczny panteon dawnych bóstw słowiańskich.

Jerzy Przybył – Rok słowiański

Czytaj dalej

Owidz. Powstaje Muzeum Mitologii Słowiańskiej

Owidz. Powstaje Muzeum Mitologii Słowiańskiej

58944f5e33913_oDzieci w szkołach uczą się o Zeusie, Jowiszu i Odynie. Nikt nie opowiada im jednak o Świętowicie, Perunie, Welesie. A to się zmieni, bo powstaje Muzeum Mitologii Słowiańskiej.

Inicjatorzy powołania Muzeum Mitologii Słowiańskiej, pierwszej takiej placówki w Europie, chcą przyczynić się do tego, aby wiedza o słowiańskiej mitologii była wiedzą powszechną, tak jak jest to w przypadku znajomości mitologii greckiej, rzymskiej czy nordyckiej.

– Nasze muzeum ma być atrakcyjnym i niepowtarzalnym produktem turystycznym, który w sposób nowoczesny i interesujący popularyzował będzie aktualną wiedzę o przedchrześcijańskiej kulturze duchowej Słowian – mówi Radosław Sawicki, prezes Stowarzyszenia Ekologiczno-Kulturalnego „Wspólna Ziemia”, które ponad rok temu oficjalnie ogłosiło światu swój pomysł. Po kilku miesiącach poszukiwań odpowiedniego miejsca, działacze organizacji porozumieli się z dyrekcją Grodziska Owidz, samorządowej instytucji kultury prowadzonej przez gminę wiejską Starogard Gdański. Grodzisko kilka lat temu zostało zrekonstruowane i funkcjonuje w miejscu, w którym we wczesnym średniowieczu znajdował się jego pierwowzór.

Czytaj dalej