Wpisy w kategorii: Słowianie

Ewa Rawicz: SŁOWIANIE cz. 8 Słowiańskie fortyfikacje

Opublikowano przez

SŁOWIANIE cz. 8 Słowiańskie fortyfikacje 

Polecam kolejny bardzo dobry film Ewy Rawicz. Tym razem między innymi o fortyfikacji w Maszkowicach starszej niż podobne mykeńskie, innych równie starych fortyfikacjach Słowian, o kulturze mierzanowickiej i trzcinieckiej. Dałbym mu tytuł taki jak na obrazku – to zwiększyłoby oglądalność. CB

Refleksja przy okazji, bo film pojawił się w sieci 3 tygodnie temu. Niektóre bardzo ważne publikacje słowiańskie ukazują się tu z poślizgiem czasowym, co wynika z konieczności utrzymania zasady różnorodności materiałów, łączenia tych poważnych i bardzo poważnych z lżejszymi dającymi oddech i materiałami zaangażowanymi w tematykę społeczną i polityczną. Niestety sektor społeczno-polityczny mimo stosowanej przez nas zasady kompresowania tych tekstów w jeden blok dziennie w obecnych dynamicznych czasach Wielkiej Zmiany zbyt często tutaj dominują wymykając się poza te ustalone ramy.

Staram się aby co najmniej 2 bloki każdego dnia, a najlepiej 3 bloki, były jednak poświęcone Słowiańszczyźnie. Generalnie – co bardzo cieszy – stwierdzam, że poziom publikacji słowiańskich jest coraz wyższy i ich liczba stale wzrasta. Gwarantuję, że żadna naprawdę ważna publikacja jaka ukaże się w sieci nie zostanie tu pominięta.

Czytaj dalej →

Wiesław Glaner: Stanisław Ciszewski „Ognisko – studium etnologiczne”

Opublikowano przez

Stanisław Ciszewski „Ognisko – studium etnologiczne”

Ognisko codzienne, albo ognisko powszechne – taki jest mój podtytuł uzupełniający tej książki, która już od pierwszych stron uderza wszechobecnością ogniska w relacji z człowiekiem.

Czytaj dalej →

Okiem Vrana – Etna pomnik Etnosu, Władcy Naturalni vs uzurpatorzy, oraz co mamy na bieżąco, historia kołem wojny się toczy, z Żmijowymi Wałami w tle.

Opublikowano przez

Etna pomnik Etnosu, Władcy Naturalni vs uzurpatorzy, oraz co mamy na bieżąco, historia kołem wojny się toczy, z Żmijowymi Wałami w tle.

 

Miałem wyjaśnić nasz system władzy kim byli Władcy Naturalni. Ale na początek takie pomnikowe przebitki, po starożytnych Polakach.

Mamy jeszcze jedno potwierdzenie,że Amalechici (Amalekici) „The forces of the Giants (Al-Amalika) brigades”(jacyś Arabowie walczący z Huti, tak nazwają swoje siły zbrojne) czyli Amalekici to biblijni olbrzymi, bo słowo „Amalika” znaczy Giganci czyli olbrzymi, trochę to paradoksalne, że ciż Arabowie nazywają się starożytną nazwą od Polaków-AmaLechitów, a my znamy tylko nazwę Lechitów.

Czytaj dalej →

Racjonalista.pl: Krzysztof Sykta – Mitologia precesyjna (Archiwum 2002)

Opublikowano przez
Mitologia precesyjna
My znamy dzisiaj też inny cykl, który zmieniając znaki zodiaku co 2012,5 lat wyznacza pełne koło precesji w 24 154 lat ziemskich i nie ma znaczenia biblijnego, lecz uniwersalne Wszech-Istne. Oba te cykle zachodzą na siebie czyniąc znany wszystkim Wszech-Rok Majów. CB
  1. Wprowadzenie

Między jedną równonocą wiosenną a drugą mija rok; jednak Ziemia nie przemierza w tym czasie całej swej orbity. Na skutek oddziaływania grawitacyjnego Słońca, Księżyca oraz planet występuje drobna luka wynosząca 50,274″ rocznie (na 360 stopni orbity). W ciągu niespełna 72 lat (dokładnie 71,58) różnica ta urasta do rzędu jednego stopnia. Po średnio rzecz biorąc 2 148 latach Słońce wschodzi na wiosnę w nowym znaku zodiaku. Oczywiście jedne znaki zajmują większy obszar pasa ekliptyki (Byk, Ryby), inne mniejszy (Rak, Baran). Nie zmienia to faktu, że słońce wykonuje przez tysiąclecia pozorną wędrówkę przez kolejne gwiazdozbiory, podróż trwająca 25.770 lat, po której wszystko zaczyna się od początku.

Janusz Bieszk – Jeszcze o Scytach, Sarmatach i Persji według Jasona Reza Jorjani

Opublikowano przez

Jeszcze o Scytach, Sarmatach i Persji według Jasona Reza Jorjani

Niezmiernie mnie cieszy kiedy inni badacze zupełnie niezależnie dochodzą do tych samych wniosków co ja, posługując się zupełnie innymi źródłami niż ja kiedy pisałem Księgę Ruty. Dokładnie to co tutaj, znajduje się niemalże słowo w słowo właśnie w niej. Brawo odkrywcy Słowiańszczyzny Starożytnej i dziękuję panie Januszu!

Tigrakhauda – zapisani tutaj, to nikt inny jak Skołoci Królewscy, których zbuntowaną część w Księdze Ruty wyprowadza nad rzekę Tarim wódz Wielki Tok – Biały Tok Hara. To Tig=Tok + Gra=Gara=Hara + Khauda=Kuda = KA-DAW – Kudowie (Kudiesnicy / Cudownicy, Czudesowie / Czudziowie, Kudawowie / Ku-Dawanie, Kuadowie / Kładowie / Kwadowie). Poza tym dzieje Tomirysy i Kirusa Wielkiego (Cyrusa) toczka w toczkę, czyli poza niuansami identycznie.

Uciekając ze swoimi wojami na pustynię, nad rzekę Tarim Tok Hara Biały był w kropce, stąd potem toczka = kropka – koniec, a być w kropce / toczce  = być pod ścianą, co dokładnie spełnia się w opowieści mitycznej, kiedy wojowie pod wodzą Wielkiego Toka Hary dojeżdżają do Góry i stają pod Ścianą. CB

 

Smaczek historyczny numer 40.
Jeszcze o Scytach, Sarmatach i Persji według Jasona Reza Jorjani (wymawiać; Dżordżani).
II. Starożytność
Jest profesorem pochodzenia irańskiego Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. W 2019 roku w Londynie wydał dzieło pod tytułem „Iranian Leviathan. A monumental History of Mithra’s Abode.” (Irański Lewiatan. Monumentalna historia siedziby Mitry).
Książka zawiera 12 rozdziałów i ponad 600 stron, z których będą nas interesować trzy pierwsze rozdziały, dotyczące starożytności.

Czytaj dalej →