Mazonki z Mazowii czyli Amazonki – jak to było?
Maza, Łagoda-Lęda i Węda były siostrami narodzonymi z krwi Boga Wojny i Walki, Pana Wojów – Ładziwa-Diwa, zwanego też Włodzicem i Ładziwcem. Sturęki Łado jest więc ich dziadem a Dziewanna babką. Stąd też późniejsza wielka cześć, jaką Mazonki oddawały zarówno Ładziwcowi jak i Ładowi oraz Dziewannie.
Księga Ruty
Na podstronach pod tym szyldem będą publikowane fragmenty Księgi Ruty. Pierwsze z fragmentów – dotyczące szczepu Serbów – części Ludu Serbomazów (Sarmatów) i biało-serbskiego Plemienia Średczan, poszczególnych ludów Królestwa Sis, istoty i rozciągłości Królestwa Sis oraz innych ważnych haseł Mitologii Słowiańskiej z Księgi Ruty znajdują się we wpisie podstrony Królestwo Sis i jego cuda – na tym blogu.
Wkrótce Mazonki z Mazowii, czyli mazowieckie Amazonki z Taji 22. Poniżej niepublikowany obraz Jerzego Przybyła.
Księga Ruty jest do nabycia w wydawnictwie Slovianskie Slovo pod tym linkiem: http://sklep.slovianskieslovo.pl/pl/c/Slovianskie-Slovo/18
Wudnar I Wodyn znany Skandynawom jako Odyn
Jare Gody 2009 ze Słowiańską Wiarą
Przytaczam tutaj w pełnym brzmieniu relację ze strony Zachodniosłowiańskiego Związku Wyznaniowego i odsyłam chętnych do galerii oraz na stronę WWW: http://www.slowianskawiara.pl/
To było piękne wspaniałe wydarzenie i rzeczywiście – tak jak tam piszą – przeżyłem chwile niezapomniane.
Cieszę się z tego wspaniałego odrodzenia – ono stało się faktem. Dzięki takim właśnie młodym ludziom, działającym z bezinteresownym poświęceniem, z pasją i oddaniem sprawie powoli wracamy do własnej tożsamości i mamy szansę stać się znowu sobą. Zapraszam na oryginalną stronę: http://www.slowianskawiara.pl/relacje/debyslowianskie2009.html – jest naprawdę efektowna.
Sobótka 2009
„Atlantyda jest pod naszymi stopami niezależnie od tego co mówi Świat (.), mam nadzieję, że w końcu wszyscy to odkryją i poczują się dumni z własnej przeszłości i zakorzenienia – a wtedy odrodzimy się jako Olbrzymi którymi kiedyś byliśmy.”
Zachodniosłowiański Związek Wyznaniowy Słowiańska Wiara ma zaszczyt ogłosić, że laureatem Dębów Słowiańskich 2008 został Pan Czesław Białczyński. Pisarz, scenarzysta, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, któremu szczególny rozgłos przyniosła praca „Mitologia Słowiańska – Księga Tura” stanowiąca element niedokończonej jeszcze Wielkiej Trylogii.
Autor poświęca cały swój trud i czas na dokończenie swojego dzieła, kończąc obecnie pisanie Księgi Ruty, która mamy nadziej, zostanie opublikowana niebawem.
Przedstawiamy fragment listu jaki laureat napisał do nas po otrzymaniu decyzji kapituły orderu Dęby Słowiańskie:
” Przyjmuję Słowiańskie Dęby
jako wyznawca Wiary Przyrody czy też Wiary Przyrodzonej czy jeszcze inaczej Wiary Rodzimej i Wiary Rodu (więc Słowian) a także Wiary Odrodzonej
przyjmuję jako przedstawiciel Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata
przyjmuję jako ideowy spadkobierca Szczepu Rogate Serce
jako wieszcz co tylko zapisy Wiary Przyrody ujawnia i obwieszcza, jako jej krzewiciel który ją uprawia i rozsadza po słowiańskiej ziemi, jako jej prawiciel który jej zasady prawi, jako jej kaziciel który jej obrazy ukazuje ludziom i światu wreszcie jako jej powiciel – to jest ten, który ją uwija (wydaje na świat, buduje) wije i wwija w sploty Baji -Materii Świata i w Wici (przekazy wiedzy), które śle ku innym
przyjmuję jako prosty człowiek, którego największą miłością są Prawda, Korzenie i Język.
przyjmuje ją też z radością jako zwykły pisarz dociekający uparcie prawdy i korzeni, wiążący to czego inni nie mają odwagi powiązać i głoszący te związki powiązane i odkryte, a nie pragnący sławy. Atlantyda jest pod naszymi stopami niezależnie od tego co mówi Świat (naukowy, zdroworozsądkowy, zachodni, wschodni, religijny) mam nadzieję że w końcu wszyscy to odkryją i poczują się dumni z własnej przeszłości i zakorzenienia – a wtedy odrodzimy się jako Olbrzymi którymi kiedyś byliśmy.”
Czesław Białczyński 14.01.2008
Stroje władców Skołotów i celtyckich magów oraz o Jazycznikach-Jazygach
Czy Skołoci zwani przez Romajów (Greków) Scytami byli w istocie ludem barbarzyńskim, czyli dzikim? Herodot pisze, że część z nich uprawiała rolę a część wypasała bydło. Nie zapominajmy, że sami Romaje też nie byli nikim innym niż pasterzami i rolnikami. Między jednymi i drugimi znaleźliby się także rzemieślnicy i rybacy. Byli też, jak przypuszczam, kapłani – skoro Słowianie dobrze znali pojęcia takie jak kapła, żerca – żrec, kudziesnik, wołchw, czarownyk, lekar. No i oczywiście byli także wojownicy, a wśród nich dowódcy i władcy – kaganowie, kniaginowie, kuningowie, kniaziowie, agowie, hakanowie, khanowie-hanowie. Był też władca całego plemienia lub szczepu – tyrs.
Jak wyglądali władcy i wojowie, jakie stroje nosili?
Król Saków Skuncha na reliefie z Behistunu. Sakowie z Sokodawy, znanej Persom jako Sogdjana, nie są nikim innym jak skołockimi Sokodawami, od których imienia wzięła swoje imię ziemia sokodawijska.
Gleń (Gołuń) czyli Gelonos
Bilsk (Bielska) in detail of map „Sarmatia et Scythia, Russia et Tartaria Europaea”, Philipp Clüver, reprinted 1697
Jest to inny przykład, iż wszystko co napisałem w Księdze Tura – Mitologii Słowian, jest oparte na głębokiej wiedzy i że specjaliści także mogą z niej czerpać. Oto info o najnowszych ustaleniach i przypuszczeniach na temat grodu Gleń/Gołuń w Ziemi Budynów, który Romaje (Grecy) znali jako Gelonos i umieścili w swoich zapisach, a który został nie tak dawno odkryty, a ostatnio prawdopodobnie zidentyfikowany.
Żywioł ziemi w poezji Leśmiana – ciekawe opracowanie na temat prekodysty
Przytaczam tekst Marzeny Karwowskiej, bo jest to po prostu ciekawe opracowanie na temat oddziaływania Żywiołu Ziemi na wrażliwą psychikę poety, który tę emanację następnie odzwierciedla w zapisach – przefiltrowaną przez swój umysł.
Leśmian jest dla kodystów w ogóle, a szczególnie dla kodystów polskich, prawzorem tego kierunku formułowania myśli i spojrzenia na poezję, w szczególnym aspekcie funkcji wiersza i oddziaływania zapisów skojarzonych obrazów na odbiorcę.
Uchodzi za kopiec Kraka II (a więc tego zwanego Szczyrowojem), ale nie wypowiadam się na razie czym w istocie jest i jakiemu bóstwu był poświęcony. Na pewno potrzebne są badania, tylko kto – kiedy- i za czyje pieniądze – je wykona?
Oto ciekawy artykuł, na podkreślenie w naszej walce o miejsca święte zasługuje kilka ostatnich zdań autora, które wyróżniłem boldem.
Szczytową głupotą komuchów było zniszczenie kopca zwanego Kopcem Esterki na Łobzowie w Krakowie, który wbudowano w wał stadionu wojskowego klubu Wawel. Ani go nie przebadano, ani nie sposób stwierdzić jakiemu bóstwu był naprawdę poświęcony – bo na pewno nie usypał go Esterce Kazimierz Wielki. Łobzowianie byli tylko jego ogrodnikami. Urodziłem się i wychowywałem pięćset metrów od tego miejsca, a może mniej. Rodzina Sułkowskich i Białczyńskich to rodziny szlacheckie, ale parające się ogrodnictwem od wieków.
Kopiec Kraka przynajmniej posiada magiczne otoczenie i połączenie się z Przyrodą jest tutaj możliwe. Ale co z kultem. Chcemy tutaj postawić święte stołpy bogów. Chcemy wrócić do korzeni.
Kopiec Swaroga i Chorsa w Ogniu Zachodu
Będziemy czekać pewnie ze sto lat na to żeby ktoś zrozumiał, że temu kopcu należy przywrócić wszystkie jego funkcje aby mógł wrócić do nas jako nasze dziedzictwo kulturowe. Jego otoczenie – w którym przecież archeolodzy znaleźli ceramikę i różne wyroby z czasów kultury łużyckiej i wczesnosłowiańskie – jest tak zdewastowane, że trudno sobie wyobrazić coś bardziej koszmarnego – za plecami Huta Sendzimira, a obok dwupoziomowe skrzyżowanie ruchliwych ulic i pętli oraz torów linii tramwajowych – krajobraz po bitwie industrialnej, szpetota totalna. Nie wspomnę już o tym, że może to urażać czyjeś uczucia religijne – przecież Polska jest domem wyznawców nie tylko jedynie słusznej religii rzymsko-katolickiej, istnieją zarejestrowane i działające kościoły rodzimowiercze. Co one na to? Nie słyszałem żeby RKP domagał się elementarnego poszanowania uczuć religijnych od władz kraju, województw i miast. Na przykład Żydzi – chociaż ich w Polsce prawie nie ma – wywalczyli szacunek dla swoich cmentarzy i bożnic. Czy wyznawcy Wiary Przyrody, którzy w Polsce żyją, doczekają się kiedykolwiek poszanowania miejsc kultu.
Tajemnicze podrzutki w stu ogrodach |
Mieszkańcy przedmieść brytyjskiego miasta Pembury zostali zaskoczeni tajemniczym pojawieniem się małych drzewek w swoich ogrodach.Ktoś posadził w około stu prywatnych ogrodach drzewka jesionu. Policja bada sprawę, jednak jedyne co udało się do tej pory wytropić to pojedynczy odcisk buta. Znaleziono także czarno-niebieskie donice, ale bez odcisków palców. Mieszkańcy dziwią się bardzo, ponieważ skala przedsięwzięcia wskazuje na to, że sadzenie musiało tajemniczym darczyńcom zająć godziny, a nikt nic nie zauważył. Przedstawiciel Rady Miasta powiedział, że sadzenie drzew jest o tyle zaskakujące, że w większości przypadków zdarzają się kradzieże, a nie tajemnicze dary. Policja nie ma jak do tej pory pojęcia kto mógł być sprawcą tego tajemniczego czynu. Organizacje ekologiczne zapowiadają, że w wypadku, gdyby ktoś nie chciał „podrzutka”, znajdzie się miejsce dla każdego niechcianego drzewka.
jesion (fraxinus) – czyje to drzewo – jakiego boga? – sprawdź i wyciągnij wnioski |
Kraina Ognia Ziemi – Słońca i Kraina Ognia Weli – Księżyca
Te dwie to pierwsza i druga Kraina Księżyca
Kraina Ognia Słońca- Souńca (Suńca, Souarożiczia, Sołnca)
W kulturze polskiej Słońce jest głownie źródłem światła i ciepła. Jest ono także czynnikiem organizującym czas ludziom, np. pozorny ruch słońca po niebie wyznacza pory dnia, a położenie roczne – strony świata i pory roku. Kalendarz ludowy także jest ściśle związany ze Słońcem. Na główne święta chrześcijańskie Boże Narodzenie, św. Jana, Wielkanoc, Wszystkich Świętych mają duży wpływ okresy przesileń słonecznych. Słońce jest także uważane za symbol nieba, gdyż jest najjaśniejszym ciałem niebieskim znajdującym się tam. W folklorze wschodniej Polski bywa symbolem męskości, lecz istnieją także rejony, gdzie symbolizuje pannę młodą . Słońce także tworzy układy z innymi ciałami niebieskimi. Najczęściej występuje w parze z Księżycem. Słońce i Księżyc traktuje się wtedy jak ludzi: mąż i żona, dwóch braci.
Na Marsie w Labiryncie Cydonii leży Góra Twarzy, którą nazwano tak z racji jej teleskopowego wizerunku. Na podstawie tego wizerunku snuto przez wiele lat przypuszczenia co do przesłania jakie pozostawili nam przodkowie z Kosmosu.
Góra Twarzy w oku teleskopu
Niestety tę piękną baśń rozwiały loty stacji kosmicznych w pobliże Marsa, podobnie jak wcześniej udoskonalenie obserwacji i przejście z lunet na teleskopy zburzyło inne romantyczne marzenie i baśń o Kanałach Marsjańskich oraz naszych pobratymcach z Marsa.
komunikat A: 17029891037-28049951709
2 tam gdzie rosną PoziOmki czerWienią zwIeńczone 10
4 jEżyna pośród Traw plecie bolesną koronę 8
5 smok dRZemiE u brzegu nagrzanego wzgórza 9
7 ostalec śWiatłem wschOdu skrzyDlatY cień zdłuża 11
8 łaNIa naciąga szyję wysmukloną szronEem 5
6 tęcza BIegnie wesOło po kroplach StrumykA 4
9 zorzy śLAd w borodrzeW z cichością umykA 2
10 przysypia w dziupli lichO trapione przez zmorę 1
11 strzeGą złotej sceneriI dęby czarnokorE 3
3 bylicę, żyto, lubczyk, maki w jedŃ złożono 6
1 Z listowIem rozEdrganyM jasną cIemną stroną 7
