Jeszcze o Scytach, Sarmatach i Persji według Jasona Reza Jorjani
Niezmiernie mnie cieszy kiedy inni badacze zupełnie niezależnie dochodzą do tych samych wniosków co ja, posługując się zupełnie innymi źródłami niż ja kiedy pisałem Księgę Ruty. Dokładnie to co tutaj, znajduje się niemalże słowo w słowo właśnie w niej. Brawo odkrywcy Słowiańszczyzny Starożytnej i dziękuję panie Januszu!
Tigrakhauda – zapisani tutaj, to nikt inny jak Skołoci Królewscy, których zbuntowaną część w Księdze Ruty wyprowadza nad rzekę Tarim wódz Wielki Tok – Biały Tok Hara. To Tig=Tok + Gra=Gara=Hara + Khauda=Kuda = KA-DAW – Kudowie (Kudiesnicy / Cudownicy, Czudesowie / Czudziowie, Kudawowie / Ku-Dawanie, Kuadowie / Kładowie / Kwadowie). Poza tym dzieje Tomirysy i Kirusa Wielkiego (Cyrusa) toczka w toczkę, czyli poza niuansami identycznie.
Uciekając ze swoimi wojami na pustynię, nad rzekę Tarim Tok Hara Biały był w kropce, stąd potem toczka = kropka – koniec, a być w kropce / toczce = być pod ścianą, co dokładnie spełnia się w opowieści mitycznej, kiedy wojowie pod wodzą Wielkiego Toka Hary dojeżdżają do Góry i stają pod Ścianą. CB

Smaczek historyczny numer 40.
Jeszcze o Scytach, Sarmatach i Persji według Jasona Reza Jorjani (wymawiać; Dżordżani).
II. Starożytność
Jest profesorem pochodzenia irańskiego Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. W 2019 roku w Londynie wydał dzieło pod tytułem „Iranian Leviathan. A monumental History of Mithra’s Abode.” (Irański Lewiatan. Monumentalna historia siedziby Mitry).
Książka zawiera 12 rozdziałów i ponad 600 stron, z których będą nas interesować trzy pierwsze rozdziały, dotyczące starożytności.
Czytaj dalej →