Księga Tura – Taja Szósta: O TYM JAK SWĄT DOPROWADZIŁ
Według Witungów arkońskiej świątyni Swąta ze świętej wyspy Rui1, wajdelotów z uroczyska Szwintoroga nad Wiliją2, oraz podań Weidełtojsów ze świątyni Swajstiksa w Truso, w ziemicy Brusów z ludu Istów3
Drzewo Świata – Tim Lowly
Vesna (front cover) – kolory biały, żółty i czerwony wydają się być związane z kolorami słońca czczonymi przez wszystkich Indoeuropejczyków. Kogut jako symbol Słońca (Ognia, Światła Dnia), zajmuje centrum w przedstawieniu bogini wiosny Vesny i symbolizuje odwieczne przebudzenie.
Wydawnictwo wyszło w roku 2000 z inicjatywy Instytutu Słowacko-Amerykańskiego w celu popularyzacji w USA wiedzy o mitologii i pogańskich bogach Słowian. Zwracam uwagę na fakt, iż ta wizja powstała niezależnie, w tym samym czasie co Księga Tura (cztery lata później, bo Księga Tura leżała u wydawcy od 1996roku, ale książki wyszły jednocześnie w dwóch różnych zakątkach Świata, moja w Polsce po polsku, a ta w USA w języku angielskim). Obie książki wykazują istotną zbieżność wizji Baji – czyli Mitologii Słowian. Wizja słowacka jest niemal ideową kopią Wielkiego Tajemnika Słowian, zwłaszcza wizji z Księgi Tura mimo, że jest pisana z zupełnie innych pozycji – socjologiczno-antropologicznych.
Stanisław Jakubowski – Bogowie Słowian i Święte Miejsca
Nadrabiamy tutaj zaległość wobec zasłużonego Strażnika Wiary Słowian Stanisława Jakubowskiego – bo mimo że w wielu innych słowiańskich miejscach w Sieci są jego galerie to tutaj po prostu musi ona być obowiązkowo.
Weles
Świątynia Światła Świata na Radhoszczu i czescy Strażnicy Wiary Słowiańskiej
Statua Radogosta na Górze Radhoszcz w Beskidach, Kraina Śląsko-Morawska (Czechy)
Część zdjęć tej góry – wyjątkowo pięknych pochodzi ze strony: http://www.paveldobes.eu/galerie/vyber/
Polecam wiele innych ciekawych zdjęć na tej stronie.
Kontynuując wątek polsko-rosyjskiego pojednania, które w rozpoczętej Epoce Galaktycznej, czy też – nazwijmy ten czas zgodnie z miarami Wielkiego Tajemnika Słowian – w Czasie Ognistym, możemy budować (owo pojednanie i zgodę) na poziomie komórkowym, podstawowym, posługując się narzędziem niedostępnym w przeszłości – INTERNETEM (nie mylić z modnym do niedawna INTERNACJONALIZMEM), odsyłam dzisiaj wszystkich wprost do Księgi i Wiedzy Rymów, części zwanej Księgą IV Osądów.
Czynię to gdyż w pełni zgadzam się z wywodem Autora jak i z wieloma sądami Księgi Popiołów T. S. Marskiego. Zgadzam się z nimi nie od dzisiaj, ale dotychczas głos mój, czy jego głos, czy głosy takich osób jak profesor Witold Mańczak (także Kostrzewski, Jażdżewski i wielu innych naukowców), były uważane za głosy skrajnych autochtonistów, których poglądy nie mają umocowania w faktach, a są tylko mitologią, albo nie opartą na faktach (a tylko na luźnych domysłach nienaukową, a więc nic nie wartą ) i nie popartą niczym poza intuicją oraz wyrywkowymi cytatami z kronik – megalomańską „polską” wizją przeszłości Słowian. Teraz ta wizja niespodzianie zyskała twarde dowody w postaci wyników badań genetycznych stawiając innych – tych którzy pohukiwali i naśmiewali się z garstki „oszołomów” – przed koniecznością wyjaśnienia faktów.
Profesor Jerzy Strzelczyk w roku 1998 we wstępie do swojej książki Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian poświęcił obszerny cytat i dwie pierwsze strony wstępu omówieniu mojej książki z 1993 roku Stworze i zdusze, czyli starosłowiańskie boginki i demony.
Napisał on tak:
Tur – rysunek naskalny (Francja)
Dawne Królestwo Sis, które obcy kronikarze starożytności nazywali Wielką Skołotią (Wielką Scytią) , a potem Wielką Sarmacją (Azjatycką i Europejską), czy Wenedawą-Wenetią, tworzyły od około 20.000 lat przed naszą erą kraje, które zasiedlane były przez ludzi w zdecydowanej większości posiadających w swoich genach haplogrupę R1a oraz jej różne warianty i mutacje.
Karta tytułowa pierwszego wydania „Wiatru od morza”(1922), il. Zygmunt Kamiński, wyd. J. Mortkowicza, Warszawa.
Klasztor w Czernej – Pierwsza Górna Studnia-Źródło Świętej Wody
Dlaczego tak? Jeśli porównacie poniżej zestawione teksty, a do tego dodamy fakt iż w samym klasztorze w Czernej w trzech specjalnych miejscach – oraz w dolinie na rzeczce Eliaszówce w trzech specjalnych miejscach – znajdują się nad wodą kaplice oraz w dwóch miejscach tryskają Święte Źródła to jest oczywiste, że właśnie tak i na pewno nie inaczej. To jest Sanktuarium Wiary Przyrodzonej poświęcone Wodom Spadającym, Sanktuarium Deszczu – które dzisiaj poświęcone jest Świętemu Eliaszowi przez Katolików, ale przez Nas jest czczone nadal pod swoją dawną postacią. Nie przeszkadza nam że oni postawili tutaj swoje święte figury – ważne że to miejsce czczą i dopóki pozwalają nam uprawiać tutaj nasze Wierzenia Rodzime dopóty wszystko jest w porządku.
Klasztor postawiono na Wzgórzu Czarnoboga o wysokości ponad 430 m n.p.m.
Czytaj dalej
Łużycka wizja słowiańskiej Baji – Měrcin Nowak-Njechorński (1900-1990)
Podczas pracy, w domu – 1985
Wizerunki Stworzy i Zduszy, nowe – część 3
Ignace Fantin Latour – Pani Nocy (Nocnica)
Friedrich Schinkel – Pani Nocy
Znicz Senmurg (Jerzy Przybył) – Jeden z późniejszych Umorów – Upadłych Bogów, czyli Straszy Welańskich nazywanych przez Taje Burowijskie Wieszczymi Ptakami ( w tradycji Ładogskiej: wieszczy ptak – Sirin)
Taje Burowijskie są Tajami Rusi, jednak są to głównie taje Hiperborejów z Północy i Północnego Wschodu, czyli Borusów nazywanych też Burami, albo Czarnosiermiężnymi (a przez Romajów mianowanych także Melanchlajnami). Są to taje pochodzące z księgi Welesa i księgi Koliady. Ta druga została napisana przez Aleksandra Asowa, którego możemy nazywać rosyjskim Strażnikiem Wiary Przyrodzonej Słowian, ta pierwsza ma niepewne autorstwo i sporną datę powstania, nie posiada też – na pierwszy rzut oka – oparcia w źródłach – co nie wyklucza, że mogła zostać skompilowana na bazie lokalnych bardzo starych przekazów w XVIII lub XIX wieku.
Świątynie Światła Świata – Góra Golcowa pod Domaradzem i Bliznem
Łagodny stok Wzgórza Golcowej, pod Bliznem i Domaradzem niedaleko Brzozowa w województwie Podkarpackim. Na szczycie tej góry oczywiście postawiono kaplicę, która jest przez cały rok nieczynna.
Drzewo życia J. Przybył 2,25 MB – Musisz kliknąć raz i kliknąć drugi raz i dopiero zgrać je stąd, wtedy będzie w największym powiększeniu, będzie miało właściwą rozdzielczość (najwyższą objętość w MB)
Bronisław Trentowski to postać wybitna, wielka, niesłychana i zupełnie niemal nieznana Polakom. Był jednym z największych Polaków w dziejach, lecz także jednym z tych dla których nie ważna była sława ani doczesne powodzenie. Ważną była jedynie pasja i misja.
Dzisiaj mówimy o nim jako o twórcy, czy też pierwszym odtwórcy Słowiańskiego Pocztu Bogów. Pierwszym który spróbował zebrać wszystko i zebrawszy ułożyć w spójny system, a potem spowodować by zostało przeniesione w przyszłość – w sposób pewny, niezależnie od wszystkich przeciwności losu. I dokonał tego.
Ale czy wiecie że jego najważniejsza księga – Bożyca – nie została nigdy w całości opublikowana? Czy wiecie, że ta właśnie jej część która jest poświęcona słowiańskim bogom i opowieściom mitologicznym zebranym przez Trentowskiego w XIX wieku nie jest znana publicznie?!
Jego dzieło spoczywa nadal zamknięte – zakazane dla Polaków – w Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Zostało ocalone przez księcia Adama Czartoryskiego, a obecnie znajduje się w posiadaniu Fundacji Czartoryskich (założonej w 1991 roku przez księcia Adama Czartoryskiego w celu objęcia zbiorów Muzeum Czartoryskich).
