Dorota Bałuszyńska-Srebro Czarowne opowieści (Wydawnictwo Ambaje)
Oto wychodzi kolejna powieść dla dzieci i młodzieży oparta o polskie podania ludowe i Mitologię Słowian – „Czarowne opowieści” Doroty Bałuszyńskiej-Srebro. Jest to książka, na którą tak bardzo wszyscy czekali – oparta o Księgę Tura, mitologia Słowian dla dzieci zawarta w przepięknej, oryginalnej bajnej, czarownej opowieści.
Stanisław Lem – Gwiazda przewodnia mojego dzieciństwa, Mistrz i Mentor
Przestaliśmy się kolegować w 1985 roku, kiedy nie zrozumiał w ząb, przedstawionej mu przeze mnie, powieści s-f „Dookoła Nigdzie”. Chciałem by polecił ją do wydania w Niemczech Zachodnich Karlowi Dedeciusowi. Wydało ją Wydawnictwo Solaris trzydzieści lat później w 2015. To była ostra kłótnia, po której Uczeń, zerwał z Mistrzem. Lem nie lubił Tolkiena, a „Dookoła Nigdzie” było Niekończącą się Historią/Podróżą Dookoła Nigdzie, a właściwie Wszędzie – czyli przez wszystkie Mitologie Świata i wszystkie krainy mitologiczne Ludzkiej Cywilizacji. Osią tejże onirycznej podróży mitologicznej był pastisz „Władcy Pierścieni” Tolkiena, a rdzeniem halucynogenno-wirtualna płynność, tak zwanej Rzeczywistości przedstawianego świata. Świata generowanego przez komputery w realu. Nie rozumiałem jakim cudem Lem mógł mojej powieści nie zrozumieć!!! Tak myślałem. Myślałem, że nie zrozumiał i dlatego się zirytował. Ale on zrozumiał ją aż za dobrze.
Śmierć Buntownika umowa z wydawnictwem Czytelnik
Niestety najlepsza recenzja tej książki, Michała Komara, gdzieś mi się chwilowo – mam nadzieję – zapodziała. Publikuję te wszystkie materiały po to by nic z przeszłości nigdy nie zaginęło. Zbliża się czas kiedy trzeba będzie „Śmierć buntownika” wydać, a żeby to miało sens, należy wydać tę książkę wraz z dokumentacją obstrukcji jakiej dokonało na polskiej literaturze państwo zwane PRL, a potem jego kontynuacja zwana III RP. Umowę rozwiązano na żądanie Wydziału Kultury KC PZPR w czerwcu 1989 roku, niemalże dokładnie w 5 rocznicę jej podpisania, a książka leżała w wydawnictwie bez umowy od 1983 roku. Jak widać recenzentami tej książki był nie byle kto. Zarząd Czytelnika chciał mieć mocne uzasadnienie do jej wydania. Późniejsze moje odmowy druku w odcinkach w „nowej” Kulturze i objęcia stanowiska kierowniczego w redakcji 'nowej” Kultury w 1984 roku, pociągnęły za sobą ślepą zemstę Wydziału Kultury KC PZPR na polskiej literaturze. CB
Czesław Białczyński – Patrol (Młody Technik 10/1980)
Wstrząsające krótkie opowiadanie o wymowie antywojennej. Kiedyś myślałem, że takie teksty po roku 2000 nie będą miały racji bytu. Zdziwiłem się czytając po latach, że udało mi się osiągnąć tak porażającą puentę. A może to czas obecny, kiedy jesteśmy wyczuleni na Świadomość Innych Form Życia, sprawił, że czyta się to jako ostry protest przeciw Naszym Współczesnym Nieludzkim Czasom.
Wstrząsajace króciutkie antywojenne opowiadanie s-f z 1980 roku.
NaGłos: Czesław Białczyński – Śmierć buntownika (1996)
Druga, po „Czwarty nas piąty, maj, 80” powieść kodystyczna, rozsypana na zlecenie Wydziału Kultury KC PZPR w czerwcu 1989 roku w wydawnictwie Czytelnik, NaGłos opublikował fragment w 1996.
Cieszymy się bardzo, że dzięki inicjatywie pani Danuty Bartosz z Poznania, Fundacji „Jak podanie ręki” i Wielkopolskiemu Związkowi Literatów Polskich oraz zaangażowaniu Sponsorów, zostało wykonane tłumaczenie i zrealizowane piękne wydanie Porwania Baltazara Gąbki w języku ukraińskim. Jest to wspólne dzieło polsko-ukraińskie doprowadzone do finału z pewnym poślizgiem, ale i tak ukazuje się ono niemalże w 100. rocznicę urodzin Stanisława Pagaczewskiego.
Książka lada dzień powinna opuścić drukarnię i znaleźć się w sprzedaży na Ukrainie. W Polsce ma ona trafić do ważnych bibliotek, instytutów i rodzin Ukraińców, którzy mieszkają obecnie u nas. W imieniu całej Rodziny Autora pragnę tu oficjalnie podziękować wszystkim zaangażowanym w ten projekt i pogratulować zakończenia go z sukcesem.
Mamy nadzieję, że nie zabraknie NAM WSZYSTKIM także determinacji, aby kontynuować to przedsięwzięcie i doprowadzić do wydania książki w języku białoruskim i rosyjskim – tak jak to było w początkowych planach.
Dr Karol Samsel Słowiańszczyzna przedchrześcijańska w literaturze romantyzmu polskiego
Białczyński – Borowczycy – fragment powieści Z Królestwa Sis – Tomirysa i Czaropanowie
[UWAGA: Tylko dla Dorosłych (15+)]
© by Czesław Białczyński
Tamara przemieszczała się powolnym krokiem przez pobojowisko jakim stało się miejsce uczty. Słońce dawno już wyszło ponad postrzępioną krawędź gór na wschodzie. Ją samą zbudził tętent wierzchowca. Zdziwiła się, tak szybkiemu porannemu przejazdowi wywiadowcy. – Jakby uciekał przed duchami gór? Wychyliła twarz przez okienko. To była Ludmiła, wracająca z rekonesansu. Nie miała ochoty wysłuchiwać tej butnej księżniczki znad Wiady zwanej też Odrą-Obdzierą, albo Sławuną. Podniosła się z łożnicy i poszła pod Zapis. Nie wiedziała, że pilnie śledzi każdy jej ruch Okras. – Te orgie – pomyślała patrząc na rozrzuconych w bezładzie śpiących na powietrzu, a właściwie splecionych bez przytomności w dziwnych konfiguracjach ludzi, staną się kiedyś przyczyną naszej klęski. Trzeba zerwać z tym archaicznym obyczajem „gościny do upadłego”. To była jej zdaniem pozostałość jakiegoś ciężkiego czasu ludzkości, wielkiego niedostatku, wręcz śmiertelnego głodu.
Podobno 8 lub 9 maja zakończyła się II Wojna Światowa. Być może. Ale przypominam że dla Polski zakończyła się ona w czerwcu 1989 roku a więc ta data nie jest dla nas powodem do świętowania -ani 8 maja ani 9 maja to nie powód by defilować i wywieszać flagi narodowe.
Są powody by przypuszczać, że ta wojna pod inną postacią wciąż trwa na terytorium naszego kraju. Więc niech ten odcinek “Polskiego łącznika” będzie dla wszystkich sarkastycznym czyli – by nie było kontrowersji z tym słowem – IRONICZNYM, komentarzem do obecnego, bez wątpienia “kolonialnego” lub co najwyżej “postkolonialnego” położenia III RP
©® by Marek Hapon
Polarna bawełna
Jako dziecko byłem zafascynowany pewną wyspą północnego Atlantyku. Położoną w odległej części Europy – na skraju Starego Świata, pokrytą lodowcami i wulkanami, zamieszkałą przez potomków dzielnych wikingów. Skandynawskie sagi i powieści Halldor’a Laxness’a nadały temu wulkanicznemu lądowi kolorytu i tajemniczości. Islandia stała się moim marzeniem.
Latem 1996 r. udałem się do Islandii z moim przyjacielem, Arnoldem Warchałem (Arnim). Z lotniska do stolicy, Reykjavík (parna zatoka), było niespełna godzinę. Autobus wiózł nas przez szarozielone równiny pokryte kawałkami lawy i mchu. Surowemu pejzażowi dodawały delikatności żółte konstelacje polnych kwiatków. Dopiero na skraju metropolii pojawiły się pierwsze objawy życia osiadłego. Klockowate osiedla zaskakiwały nas swymi niebieskimi i zielonymi odcieniami. Ich prosta i masywna budowa potwierdzała nieustanną walkę z żywiołami.
Z powodu rocznicy zakończenia II Wojny Światowej – część 4 Polskiego łącznika
Podobno 8 lub 9 maja zakończyła się II Wojna Światowa. Być może. Ale przypominam że dla Polski zakończyła się ona w czerwcu 1989 roku a więc ta data nie jest dla nas powodem do świętowania -ani 8 maja ani 9 maja to nie powód by defilować i wywieszać flagi narodowe.
Są powody by przypuszczać, że ta wojna pod inną postacią wciąż trwa na terytorium naszego kraju. Więc niech ten odcinek „Polskiego łącznika” będzie dla wszystkich sarkastycznym czyli – by nie było kontrowersji z tym słowem – IRONICZNYM, komentarzem do obecnego, bez wątpienia „kolonialnego” lub co najwyżej „postkolonialnego” położenia III RP
Dla tych wszystkich którzy mają małe dzieci (od lat 3 do 123), albo wnuki, którzy uważają, że ważne jest aby czytać dzieciom bajki i planują gwiazdkowe prezenty a natrafili na problemy ze znalezieniem czegoś atrakcyjnego, głębokiego, dowcipnego, pogodnego, napisanego pięknie, nieagresywnego, z drugim dnem i atrakcyjnego graficznie, mam dzisiaj dwie wiadomości przedgwiazdkowe i trzecią, która jednakże dotyczy dopiero wiosny 2012:
Wydawnictwo Literackie wydało właśnie w jednym tomie całość przygód Profesora Gąbki i jego wesołej paczki. Ilustracje znane także z serialu, wykonane ręką Alfreda Ledwiga. Profesor Gąbka, Smok Wawelski, Książę Krak i Kucharz Bartolini, a także Doktor Koyot – i jak zawsze dokuczliwy – Don Pedro z Krainy Deszczowców, wracają w bardzo udanym wydaniu przygód, znanych już trzem pokoleniom polskich dzieci.
Jak wiadomo czytanie dzieciom, powoduje, że one same potem chętnie czytają. Lada chwila, świat będzie się dzielił na wytwórców (tych, co kiedyś czytali i potrafią coś w związku z tym stworzyć, bądź skonstruować) i na konsumentów (którzy nie lubią i nie lubili czytać, więc w związku z brakiem wystarczająco rozwiniętej wyobraźni, nie potrafią nic oryginalnego wymyślić). Czytanie dzieciom ważna sprawa.
Piękna oprawa, idealny prezent gwiazdkowy, książka która zapada w pamięć na całe życie.
Przedstawiam kilka stron z Gazety Krakowskiej z 1991 roku. Powieść „Polski łącznik” była drukowana od 1 marca 1991 do lipca 1991. Gazeta krakowska była wtedy najbardziej radykalnym, rewolucyjnym dziennikiem w Polsce. Redaktorem naczelnym był nieodżałowany Maciej Szumowski a jego zastępczynią Dorota Terakowska. Gdyby nie ich odwaga ta powieść nie ukazałaby się w Polsce nigdy. Czarna wizja ustanowienia pseudodemokracji w Polsce – uwłaszczenia nomenklatury postpezetpeerowskiej, szmuglu pieniędzy z Rosji, szmuglu złota i kosztowności w Aferze Żelazo, Afera FOZZ, a to wszystko pod komendę KGB i GRU – spełniła się w 100%. Dlatego ludzie związani z kręgami Salonu GW – jak dzisiejszy szef Fundacji Batorego, a wtedy szef londyńskiego wydawnictwa Aneks, nie dopuścili do druku tego tekstu w Wydawnictwie Literackim, a zwłaszcza w Aneksie, o którym nie wiedziałem, że jest tylko i wyłącznie propagandową tubą Unii Wolności. Maciej Szumowski był prawdziwie niezależnym człowiekiem, który miał nadzieję, że Polska będzie rzeczywiście demokratyczna.
