Osada Słowiańska: Bitwa nad Dołężą (Tollense) około 1250 rok p.n.e. – analiza znalezisk i próba wyjaśnienia tajemnicy

Bitwa nad Dołężą (Tollense) około 1250 rok p.n.e. – analiza znalezisk i próba wyjaśnienia tajemnicy

Od Poli Dec

Jeden krok do przodu i dwa do tyłu w sprawie Lechii??? Czyżby mainstream obłaskawiał Lechię i przejmował ją w swoją narrację??? Myślę, że dla każdego człowieka rozumnego o wykształceniu jako tako solidnym archeologicznym, biologicznym, historycznym narracja Allochtonistów jest już na tyle ośmieszona i nieakceptowalna, że ta zmiana musi nastąpić. Ciężar dowodów jest dla Anty-Lechitów przytłaczający. Mainstream musi to przyjąć, gorzej jeśli te poglądy sobie przywłaszcza i je wykrzywia bajdurząc o Wielkiej Lechii od Kamczatki do Atlantyku podbijanej na dinozaurach wymyślonych przez Sygillum Authenticum, czyli bojówkę SA młodzieży wszechkatolackiej z UJ, Smyxxxów, Tanatorów i innych pseudohistoryków.

Dobrze. Tak ma być. Ta wiedza  ma wejść do masowego obiegu i wchodzi. Czasami atak frontalny na skamieniałą twierdzę Kościoła Nauki przynosi skutek w postaci zdobycia oblężonej fortecy, ale potem potrzebne jest cierpliwe i powolne długie wdrażanie ZMIANY, burzenie tejże fortecy kamień po kamieniu – zwłaszcza gdy jest to WIELKA ZMIANA, zmiana paradygmatu i światopoglądu. Szczególnie to trudne, gdy chodzi o przeformatowanie skostniałego światopoglądu naukawego, czyli NAUCZANEGO w Świątyniach Nauki od XIX wieku bez zmian, światopoglądu który charakteryzuje się inercją płynącą z doktoratów i profesur zbudowanych na poprzedniej narracji.

Małe sprostowanie przejęzyczenia autora filmu na początku narracji – to odkrycie nie ma kilkudziesięciu lat tylko lat kilkanaście, obecnie, AD 2023. CB

Czytaj dalej

Czeremcha – Jesień 2023 w Świątyniach Światła Świata

Czeremcha – Jesień 2023 w Świątyniach Światła Świata

Przeżyłem 70 lat nie wiedząc jak wspaniałą roślinę mam pod ręką i jakie wspaniałe – o cudownych właściwościach i bardzo smaczne – są jej owoce. To dzisiejsza bohaterka naszego fotoreportażu z Jesiennych Świątyń Światła Świata pod Krakowem. Czeremcha.

Czytaj dalej

Ewa Rawicz: SŁOWIANIE cz.12 Pierwsze żelazne miecze w Europie oraz zaległa część 10 o Kulturze Trzcinieckiej (Archiwum 2022)

Pierwsze żelazne miecze w Europie oraz zaległa część 10 o Kulturze Trzcinieckiej

To uzupełnienie do wczorajszego artykułu o Trzcinicy. Przypominamy stosunkowo nowy film Ewy Rawicz z roku 2022, który pokazuje ciągłość kulturową i genetyczną w najwłaściwszy naszym zdaniem sposób, i popularyzuje wiedzę o Słowianach w zgodzie z najnowszą współczesną wiedzą naukową.

Czytaj dalej

Trzcinica, czyli Karpacka Troja

Trzcinica, czyli Karpacka Troja

Wszystkie zamieszczone w artykule zdjęcia pochodzą ze zbiorów Skansenu w Trzcinicy

Okazuje się, że ze względu na to, iż Trzcinica jest szeroko znana i rozreklamowana jako Karpacka Troja (zresztą podobnie znana jak Biskupin czy Wolin i tamtejsze zabytki z czasów Słowiańskiej Starożytności) nie poświęciłem jej żadnego osobnego artykułu na tym portalu.

Nadrabiam więc tę zaległość, ponieważ ważne jest by czytać o Trzcinicy w kontekście naszej najnowszej wiedzy na temat ciągłości zasiedlenia ziem obecnej Polski przez Słowiano-Ariów (haplogrupa Y DNA R1a), Prasłowian (hg R1a1) i Słowian (hg R1a1a1), a także Staroeuropejczyków (hg I1 oraz I2) od najgłębszej starożytności po dzisiejszy dzień. Przedstawiona poniżej kultura archeologiczna jest kulturą na wskroś słowiano-aryjską i ma pochodzenie naddunajskie oraz ciągłość archeologiczno-genetyczną łączącą ją z bardzo odległym okresem w Europie, pierwszych kultur neolitycznych, grubo przed ustąpieniem lodowca z obszaru karpackiego.

Czytaj dalej

Lekcja 18, czyli Wykładnia Dziewiąta Drugiego Kręgu: Życie → Śmierć → Odnawienie → Ponowa, czyli Doskonałość (także o globalizmie i geopolityce oraz polityce polskiej 2023)

Życie → Śmierć → Odnawienie → Ponowa

Skrajnym Materialistom odrzucającym wszelką duchowość i uważającym się z tego powodu za Racjonalistów zalecam pominięcie Wstępu, który jest częścią duchowo-wiarowiedową i przejście od razu do części:

Paradygmat Kantowsko-Sedlakowski w miejsce Newtonowsko-Darwinowskiego i konsekwencje tej Wielkiej Zmiany. Jeśli tak zrobicie to ominie was jednak ciekawy wykładzik na temat słowiańskości Gotów i Getów. Coś za coś. 

Za to Ludziom naprawdę RO-z-Um-nym polecam dokładne przestudiowanie całości tej jakże ważnej Lekcji.

Dziwny obrazek do tematu Lekcji Dziewiątej Drugiego Kręgu Spirali Życia i Śmierci?

Czytaj dalej

PAP Nauka w Polsce: Podkarpackie/ Unikatowe znalezisko pod Jarosławiem – grób scytyjskiego wojownika

Unikatowe znalezisko pod Jarosławiem – grób scytyjskiego wojownika

Od Poli Dec

Z satysfakcją publikuję artykuł o tym ważnym odkryciu, bowiem potwierdza ono teorię Białczyńskiego głoszoną od 1999 roku w Księdze Tura na temat bliskich, przyjacielskich związków Scytów i Słowian/ Pra-Słowian kultury łużyckiej. Mówiła ona między innymi nie tylko o symbiozie i przenikaniu się (co potwierdził już w swoich badaniach Colin Renfrew pisząc o mieszanych małżeństwach między kulturą Andronowo a Trzciniecką), ale również o tym iż przekształcenie się kultury łużyckiej – nazywane bezpodstawnie „upadkiem k. łużyckiej” nie było wywołane przez tzw najazdy Scytów, gdyż Scytowie zniszczyli tylko te grody i tę część ziem kultury łużyckiej, która z jakichś powodów w pewnym momencie wypowiedziała im zwierzchnictwo.

Archeologia i genetyka genealogiczna potwierdziła też już dawno istnienie Imperium Scytów – Oto jest Wielka Lechia okresu VIII do V p.n.e. w skład której wchodzą też ziemie kultury Łużyckiej (Agatyrsów) – lechickiej / lugijskiej , które w tym czasie znajdowały się pod zwierzchnictwem władców scytyjskich z Helizji-Helisji / Hylaji/ Kałużji-Kalisji Naddnieprzańskiej i Naciemnomorskiej Harharii / Gargarii oraz Mazonii.

Będzie śmiesznie kiedy okaże się że Scyci pochowani w tych grobowcach pod Jarosławiem mają Y-DNA o hg R1a M458 albo inne typowo słowiańskie.

A propos tyrsów – powtórzymy tutaj niedługo stareńki artykuł o tyrsach i berłach, bo takie toporki jak ten czekan to także typowe tyrsy królewskie władców, zwierzchników danej ziemi i nie są one przynależne do kultur scytyjskich wyłącznie, znane są z wcześniejszych kultur ziem Prasłowiańskich / Słowiano-Aryjskich z czasów grubo przez VIII wiekiem p.n.e. (kultura pucharów lejkowatych). Nie kwestionuję tutaj, iż może to być czekan wojownika i że ten akurat ma pochodzenie scytyjskie. Za to nie zgadzam się by kulturę Scytów nazywać uporczywie koczowniczą – to absurd! Już Herodot pisał w V wieku p.n.e. o Scytach-Oraczach i Scytach Królewskich (Regina/ Lehina), czyli osiadłych nad morzem Czarnym rolnikach zorganizowanych w dwa różne państwa.

CB

Czytaj dalej