Agnieszka R. Lisztwan – Cztery Dzieła Pierwsze
Drzewo Swąta – Drzewo Wszystkiego – © Jerzy Przybył
Wpisy otagowane: Starosłowiańska Świątynia Światła Świata
Prometeusz Wyzwolony: BIAŁOBOGA I CZARNOBÓG – POZNAJMY WROGA; 2. FAŁSZYWE ŚWIATŁO – PRAWDA WAS WYZWOLI ALE NAJPIERW ZABOLI
Lekcja 11 – Jeżeli dam posłuch Złemu (Lekcja 2 Drugiego Kręgu) oraz Dobre Mądre Słowo od SSŚŚŚ.
Lekcja 11 – Jeżeli dam posłuch Złemu
01 01 2020
Jeżeli dam posłuch Złemu to pobłądzę. Czyniąc zaś błędy oddalę się od Drogi. Słyszę tysiące głosów, a wszystkie przemawiają w imię swojej Prawdy. Chcę wiedzieć, chcę poznawać, chcę się rozwijać, chcę iść naprzód. Muszę! Nie ma innej drogi. Nie mogę stać w miejscu. Zresztą jak miałbym tego dokonać? Uczepić się jakiegoś głosu niczym pnia? Głosy owe pędzą – nie nadążysz za nimi wszystkimi, ani nawet za jednym z nich. Oddalają się każdej nocy i zapadają w ciemność. Odradzają się rankiem zmienione, są echem – pomianem swojego Wczoraj, i gdzie indziej już są, i głoszą już inne Dziś. Głosy Głoszące! Głosy Proszące! Głosy Zapraszające! Głosy Siejące Grozę i Panikę.
Droga Moja jest jedna. Jest jedna i jest jedyna, bo jedno jest życie Moje na tym Świecie Przejawionym, jedno je dostałem. Drugiego takiego już nie będzie – nigdy, nic nie powtarza się dwa razy. Drugie, czy Trzecie, czy Czwarte będzie odmienne, będzie Gdzie- indziej, będzie Kim-innym.
©® by Czesław Białczyński
2019/2020 – 7528/7529: Życzenia noworoczne i świąteczne od Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata
2019: Życzenia świąteczne i noworoczne
Dla wszystkich jej członków, dla czytelników, sympatyków i krzewicieli Wiary i Wiedy Słowian w Polsce i na całym świecie
Robert Mokoszan – Archetypy Słowian (Archiwum – Taraka 2012)
Słowianie – Wiara Przyrodzona: Noc Kupały – Sobótka – Noc Świętojańska – Świętorujańska
Słowianie – Wiara Przyrodzona: Noc Kupały – Sobótka – Noc Świętojańska – Świętorujańska
Na wstępie chcę złożyć MIRONOWI – Autorowi blogu: Słowianie – Wiara Przyrodzona (https://wiaraprzyrodzona.wordpress.com/)
podziękowania za wspaniały trud stworzenia tego blogu, jego nieustanne rozwijanie i długoletnią kontynuację oraz za doskonałą pracę edukacyjną na rzecz rozwoju i właściwego, głębokiego rozumienia Wiary Przyrodzonej Słowian, Słowiańskiej Wiedy i Wijozowji (Filozofii) Przyrody jaką on tam prowadzi. SŁAWA!!!
Mamy obecnie (2019/7528) wielu wspaniałych Strażników Wiary Przyrodzonej Słowian, przedstawicieli, czyli krzewicieli Wiary i Wiedy Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata w Polsce. MIRON jest jednym z najważniejszych Strażników Wiary Przyrodzonej Słowian naszego współczesnego czasu.
Czesław Białczyński
Noc Kupały – Sobótka – Noc Świętojańska – Świętorujańska
Letnie Przesilenie, kosmiczne święto czczone przez Słowian od starożytności do dnia dzisiejszego. Krasz, Kupalia, Kupała, Kopernocka, Sobótka-Samobudka, Stado, Świętoruja, Wianki, Noc Świętojańska, Czara-Czarkan – Niebiańskie Dzikie Łowy Lata.
Wydawałoby się, że o Sobótce i Nocy Świętojańskiej, zwanych też Kupaliami nie da się powiedzieć już nic nowego. Wszystko podobno zostało napisane i powiedziane. Jak się przekonacie nic bardziej mylnego. Pisano bowiem dużo, lecz z sensem nie napisano dotychczas prawie nic. Na temat tego święta pisze się mnóstwo, lecz zawsze nieodmiennie płytko, jakby z punktu widzenia „obcych”, którzy zostali zrzuceni w desancie z uczelni wyższych „cywilizowanego świata” pomiędzy „słowiańskich buszmenów”. U nas w Polsce za opisami tymi stoi przeważnie ideologia któregoś z trzech modnych współcześnie światopoglądów, dominujących w cywilizacji Zachodu: „naukowego”, ateistycznego, lub chrześcijańskiego.
Obrzędy Kresu, zwanego też Krestem, Kraszeniem, Kryszeniem, Wiankami, Kupaliami, Kupalnocką, Kupernocką i Sobótką – jak i wszystkie pozostałe obrzędy publiczne wielkich świąt wiary przyrodzonej słowiańskiej, zawierają w sobie pełne symboliczne odniesienia do całościowego obrazu jaki daje człowiekowi praktyczna obserwacja świata.
Oskar Kolberg – Pisanki na Wielką Noc Nowego Słowiańskiego Roku, z chełmskiego
Pisanki na Wielką Noc Nowego Słowiańskiego Roku z Chełmskiego
Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie. T. 33, Chełmskie. Cz. 1
Jerzy Przybył – Biografia: Kicz a tożsamość [Przybyłówka, Archiwum 2016]
Jerzy Przybył – Biografia: Kicz a tożsamość
Poniższy tekst jest swoistą autobiografią Jerzego Przybyła, wplecioną w jeden z przewodnich motywów jego artystycznego życia. Artykuł ukazał się drukiem w książce „Kicz w kulturze” pod redakcją Marii Fiderkiewicz (Muzeum Śląskie, Katowice 2006).
Serdecznie zachęcamy do przeczytania tego tekstu, który w barwny sposób opisuje drogę artysty docierającego do istoty swojej tożsamości…
Czytaj dalej
Lekcja Zero – Bóg Rządności i Porządku
Lekcja Zero – Bóg Porządku
Moment Zero – Filozofia (Wijozowija) Początku w Prawach Przyrodzonych – Z Nicy Wyłania się Krąg/Koło/Kłodź – Bóg Rządności / Porządku.
Modła na Tan Narodzin – Tan Narodzin Światła
TAN NARODZIN – TAN NARODZIN ŚWIATŁA, TAN NARODZIN ŚWIATA WIDZIALNEGO, TAN NARODZIN Światła Ziemi (Bożej Świetlistnej Krówki), TAN NARODZIN Światła Świata i Świetlistnej Kłodzi – Drzewa Życia, Drzewa Świata
Przedbabiloński Urak – windyjski Garuda – persko-babiloński Ptak Rok – słowiański Rarog; Odcięta Noga Tura/Byka – część 9.4
Przedbabiloński Uragkh – perski Ptak Rok – słowiański Rarog
URAk/Urok/U-RA-gkh ⇒ Rok/RAk ⇒ RArog/RArah.
To będzie bajka, która was zaskoczy. Część Wielkiej Baji Słowian poświęcona herbowym ptakom – Sokołowi, Łabędziowi i Orłu oraz Jeleniowi, a zarazem część opowieści o uśmierceniu Gwiezdnego Byka/Tura i odjęciu mu nogi, z której uczyniono Kuraki/Babki – Plejady. W czasach romajskich, kiedy Grecy przerabiali Wielką Baję na swoją modłę, z Kuraków-Kurek-Babek uczyniono córki Giganta Atlasa. Mało kto w ogóle wie, że po Niebie Gwieździstym niegdyś latały Trzy Wielkie Ptaki: Orzeł, Łabędź i Sokół, a potem w czasach babilońskich za Sokoła podstawiono Sępa.
Dawno dawno temu… zwany przez Sokołotów Perprzechwałą (Hery Kletą), a przez Romajów Heraklesem, przez kolejnych zaś naśladowców Wiary Przyrodzonej Wielkiego Królestwa SIS, mieniony w Rzymie 1.0 Herkulesem, zmuszony był wykonać na Niebie Gwieździstym swoją Trzecią i Czwartą Pracę. Trzecią było pozbycie się potwornych ptaków znad jeziora Stymfalos. Herakles wypłoszył je z ich kryjówek przy pomocy grzechotek z brązu, otrzymanych od Ateny, a następnie zestrzelił. Jezioro leży w Arkątii (ArKaDyi, Arkadii) na Półwyspie Palopąt – Palczastym, lub Pięciopalcym. Tak nazywali go Wenedowie-Wądowie i Lachaje, gdyż droga morska wiodła wokół Pięciu Palców tego półwyspu. Stara nazwa, dla Greków niezrozumiała, nadal pobrzmiewa w dzisiejszym mianie półwyspu – Peloponez.
Ptak stymfalijski na monecie
Identyczna scena znajduje się na Niebie Gwieździstym i została odczytana przez mogtów/magów co najmniej w czasach Wielkiej Scytii, jeśli nie wcześniej, np za Wenedyjczyków. Powyżej konstelacji Strzelca widzimy Strzałę (Sagitta) oraz trzy drapieżne ptaki: Orła (Aquila), Łabędzia (Cygnus), który wcześniej znany był też jako Urak/Urok/Uragkh, oraz gwiazdy Lutni (Lyra), które w czasach przedgreckich utożsamiano z Sępem, a jeszcze wcześniej z Sokołem.
Radunia – światliszcze Białobogi, miejsce pojednania pierwiastka męskiego i żeńskiego – oraz Kilka słów o Koszebskiej Wieżycy i jeszcze o Starożytności Ślęży (Archiwum, maj 2012)
Radunia – światliszcze Białobogi i jeszcze o Starożytności Ślęży
O Raduni pisaliśmy niedawno przy okazji omawiania Masywu Ślęży. Na temat samej góry czy związanych z nią legend i podań niewiele można znaleźć informacji. Dzisiaj wracamy jednak ponownie do tej góry usianej dowodami starożytnego kultu Wiary Przyrodzonej Słowian podobnie jak cały masyw Ślęży, z racji pewnej ważnej rocznicy.
Świątynia Światła Świata – Hora Matky Boží vel Lysá Hora oraz Lysá Hora Śląska Cieszyńskiego – Gigulec
Hora Matky Boží vel Lysá Hora
Hora Matky Boží (Góra Matki Bożej, dawniej Lysá hora) – góra o wysokości 760 m n.p.m. wznosząca się 1,5km od Kralik w Czechach (nieopodal przejścia granicznego Boboszów) i będąca częścią Wyżyny Hanuszowickiej. Formalnie znajduje się na terenie wsi Dolní Hedeč.
Racjonalista.pl: Krzysztof Sykta – Dwanaście prac Heraklesa; Odcięta Noga Gwiezdnego Tura/Byka; część 9.3
Dwanaście prac Heraklesa; Odcięta Noga Gwiezdnego Tura/Byka; część 9.3
Herakles zabija Hydrę Lernejską
Czy pamiętacie, że zabił on przy pomocy Atlasa także brata Hydry strzegącego Rajskiego Ogrodu Hesperyd, czyli inaczej Smoka-Żmija-Drakona Ladona (Ładona!)? Czy pamiętacie, iż Hesperydy są siostrami Hyad i Plejad, córkami ATLASA? Czy wiecie kto był matką Hydry i Ladona? – Echidna, czyli Kąptorga Scytyjska, pramatka Ludu Królewskich Skołotów, z którą Herakles rzekomo spłodził trzech synów protoplastów tego ludu, a z którymi to Skołotami, jak podają starożytne kroniki: „jeden się tylko lud mógł mierzyć jeśli chodzi o starożytność – Egipcjanie”. Czego strzegły Hesperydy? Drzewa Bogów, Złotej Jabłoni, na której rosły Złote Jabłka. Czy pamiętacie kto podsunął Jabłko/Owoc Wiedzy Dobrego i Złego, Ewie w Raju? Hyady były piastunkami boga Dionizosa (Nimfy z góry Nysa) i Zeusa oraz nimfami rozsiewającymi wilgoć na ziemi. Razem ze swymi siostrami, Plejadami, zostały przemienione w gwiazdy z żalu, po śmierci ich brata Hyasa, ukąszonego przez Węża. Gdzie zatem leżał ów mityczny grecki Raj z Jabłoniami o Złotych Jabłkach, przerobiony przez chrześcijaństwo na Raj z Drzewem Wiedzy? Czyżby tam, gdzie go umieścili naukowcy ze względu na postać Altasa, czyli na Saharze pod Górą Atlas, gdzie jabłonie nie owocują? Przecież to totalna bzdura! A może raczej gdzieś w pobliżu siedziby Hyad, gdzieś tam gdzie Hyady z Góry Nysa rozsiewają po świecie wilgoć? Apollodorus twierdzi, że ogród ten leżał na dalekiej północy, w krainie Hiperborejczyków.
W micie podano, że Herakles musiał udać się na krańce świata, najdalej na zachód, jak to było możliwe. Naukowcy zinterpretowali to dosłownie i wymyślili, że pewnie chodzi o górę Atlas. Tymczasem „dotrzeć najdalej na zachód-zapad” to znaczy dotrzeć do Krainy Umorzenia, Krainy Zmarłych – Morii – Moraw – do Bramy Morawskiej, do Krainy Grobów Królewskich – Do Grodu Czary i Głębi, do Grodu Korony! Tak, Grodu Czary Skołotów i Korony Borealis – Tam gdzie leży ziemski Atlas – na Wawelu – i gdzie znajdujemy dziś Odciętą Nogę Gwiezdnego Byka/Tura, czyli ziemskie odwzorowanie Plejad.
Chcę tutaj zacytować ważny dla nas w kontekście daty powstania podań o Dzikich Łowach i Bitwach Niebieskich (Polowaniu na odRAdzające się Światło Świata i o Bogach Zodiaku) oraz naszego cyklu „O Odciętej Nodze Gwiezdnego Byka/Tura” fragmencik ze strony 3 pracy Krzysztofa Sykty opublikowanej na Racjonalista.pl
„Taki układ gwiazdozbiorów, związany ponadto ściśle z szamańską wizją niebios, wskazywać może na powstanie symboliki astralnej w Epoce Bliźniąt, w czasach poprzedzających nastanie wielkich cywilizacji Egiptu i Sumeru. Cztery wyróżnione znaki tworzące krzyż półludzi pomiędzy zwierzętami odpowiadałyby porom przesileń i równonocy.”
Epoka Bliźniąt to okres od roku 6037,5 – 4025 p.n.e.. Czas poprzedzający Epokę Byka (4025 – 2012,5 p.n.e.), a następujący po Epoce Raka/Kraba (8050 p.n.e. – 6037,5 p.n.e.)
Zrzeszenie Słowian – Nowe Życie!
Ledwie rok minął od naszego Pierwszego Wiecu w Soli, a wydarzyło się tak dużo. Nie przypuszczałem, iż w tak krótkim czasie będziemy żyć tak intensywnie i szybko, że zajdą tak zasadnicze zmiany. Ale przecież mamy Czas Wielkiej Zmiany i chyba zapomniałem, że dotyczy to również mnie osobiście, a Naszego Zrzeszenia tym bardziej.
Po smutnych chwilach, tak niespodziewanych, związanych ze Śmiercią jednego z Nas i Jego Przejściem do Innego Kręgu i kolejnych Dzieł, przyszedł oto czas radości – Narodzin Nowego Świadomego Życia między Nami.
13 października 2017 roku w Rodzie Maksa Fojtucha narodził się syn – Miłosz Krzesimir.
Składam w tym miejscu Mamie i Tacie Miłosza Krzesimira, a przede wszystkim Jemu Samemu, życzenia wszystkiego dobrego w Nowym Życiu – Zdrowia, Dobrobytu i Szczęścia!
Obyczaje słowiańskie i obrzędy starożytnego Królestwa Północy oraz Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świta nie miałyby żadnego sensu gdyby były jakimś zwyczajnym odtwórstwem, czy pokazem dla gawiedzi. Miałyby niewielki sens gdyby służyły jedynie utrwalaniu pamięci o nich w kolejnych pokoleniach. One mają głęboki sens jedynie jako przeżycia duchowe związane z realnymi wydarzeniami w naszym życiu: ze śmiercią, z narodzinami, ze swadźbą, z dojrzewaniem, osiągnięciem dorosłości, założeniem rodziny i budową nowego rodzinnego gniazda, czy założeniem gospodarstwa albo przedsiębiorstwa, w-spółdzielni, kręgu, świątyni, twornicy, stowarzyszenia, ośrodka wiedzy i tradycji.
Każde wielkie wydarzenie związane ze zmianą życiowej sytuacji w Rodzie, Siole, Pagu, Plemieniu jest dla nas duchowym Obrzędem Przejścia i Darem Światła Świata. Każdy Obrzęd Przejścia wiąże się nierozłącznie ze starym przyrodzonym obyczajem Obdarowywania i Obsypin. Chcemy ten obyczaj naszych Przodków udanie kontynuować. Dlatego ogłaszam publicznie Narodziny Nowego Życia w Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata i w Zrzeszeniu Słowian oraz zachęcam wszystkich do udziału w Obdarowaniu Malucha i Obsypinach.
Praga – Świątynia neolityczna Na Hurce – osada na Bubencu czyli neolityczna Praga Praganów-Prygów, Kumoryjczyków (Archiwum 2012)
Świątynia Na Hurce – osada na Bubencu czyli neolityczna Praga
Praga – Bubenec czyli neolityczna Praga Praganów-Prygów, Kumoryjczyków przegnanych z Zielonej Pustyni (Nadczarnomorskich Stepów) przez Skołotów, a zapisanych w podaniach żydowskich (Biblia) i arabskich, a także w innych starożytnych źródłach jako potomkowie Gomera i wnukowie Marchomira i Ibora.