24 posągi znalezione w starożytnej łaźni w Toskanii
Od Poli Dec
Archeolodzy mówią, że to znalezisko może pomóc na nowo napisać historię Etrusków i Rzymian, a włoski minister kultury nazywa je nadzwyczajnym i doniosłym. Chodzi o 24 posągi z brązu sprzed ponad dwóch tysięcy lat, które wydobyto ze źródła termalnego w wiosce San Casciano dei Bagni.
Odkrycie niesplądrowanych grobów rzuca nowe światło na Etrusków
Etruski Jezus
Ponieważ zdawkowa i ogólnikowa treść tego artykułu nie mówi w zasadzie nic o odkryciu jakiego dokonano, niech zadośćuczynieniem będzie dla was ten medalion etruski grubo sprzed czasów Chrystusa.
Etruskowie po słowiańsku
Etruskowie mieli silny wpływ genetyczny środkowoeuropejski, typowy dla społeczności indoeuroepejskich pochodzenia stepowego. Ten czynnik genetyczny u nich w Italii zostaje zmieniony dopiero w czasach Cesarstwa Rzymskiego.
Słowiańskie symbole na pisankach Serbołużyczan
Słowo wstępu do tego artykułu z tłumaczenia z rosyjskiego źródła oraz ode mnie – CB:
„Zwyczaj malowania jajek jest bardzo stary. Wiadomo, że w etruskich kurhanach archeolodzy znaleźli rytualnie malowane jajka – symbole zmartwychwstania. Rozważmy VII wiek p.n.e. etruskie jajo znalezione w kopcu Vulczi. Na jajku namalowane są u góry ptaki na niebie, które szybują nad ziemskimi trawami, następnie znajduje się tam rząd rombów, symbole pola już uprawianego, ale jeszcze nie obsianego zbożem – te pola czekają na swojego Boskiego Siewcę, Dawcę Życia.
Poniżej widzimy obrazy tancerzy trzymających się za ręce, wykonujących rytualny taniec etruski – W Kręgu. Podobny rytualny taniec w Kręgu widzimy na pieczęci z Mahendżo-Daro, która odzwierciedla moment narodzin Boga. Taniec ten nazwano KURAVAI – „kuravai”, symbol hinduskiego rozumienia czasu jako cyklu czasu, od narodzin, życia i śmierci. „Kuravai” wykonywało 7 tancerzy obracających się w kręgu symbolizującym krąg czasu, od narodzin do śmierci i ponownych narodzin. W dolnej części etruskiego jajka z VII wieku p.n.e. narysowane są symbole Wielkiej Bogini Matki – ptak i ryba. Te same symbole ptaków i ryb są przedstawione na pieczęci z Mahendżo-Daro nad głową Świętej Koźlicy – antropomorficznej inkarnacji Wielkiej Bogini Matki. Wizerunek ryby w Mahenjo-Daro i Harappa (północne Indie) był uważany za symbol Wielkiej Matki. Symbole swastyki dotarły do cywilizacji minojskiej na Krecie.
Etruska pisanka z Vulci – VII w.p.n.e
Symbol Ptaka”.
(źródło – http://ru-sled.ru/simvoly-prazdnika-pasxi/)
Taniec Kuravai jest dokładnie Tańcem Narodzin i oddaje cykl życia do śmierci oraz powtórnego odrodzenia. Jest to starożytny, z czasów Wed i sanskrytu Tan Kura i Jaja – taniec, który określa jego nazwa Tan Kura i Owalu-Uwijania – Owitu, Ovium. (jajko – czes. vejce, słowackie – vajce / jajeczko – veiczko / vaiczko). W Księdze Tanów ten taniec odbywany jest na wiosnę w Tanie Wielkiego Maja – Majumie (20-26 maja), jako Tan Kuraka (lub Cieciora – Cietrzewia).
Tajemnicze napisy na etruskich tabliczkach z Pyrgi odczytane
CZĘŚĆ 1 ETRUSKOWIE (Korsyka 2019 Artur Lalak Grzegorz Skwarek)
Nadesłał Paweł Ruszczyński
Lniana Księga z Zagrzebia (najdłuższy tekst etruski z 250r p.n.e.)
Liber Linteus (znana też jako Liber Zagrabiensis, czyli Lniana księga lub Księga z Zagrzebia) – jedyna zachowana do naszych czasów księga napisana w języku etruskim, powstała około 250 roku p.n.e.
Księga pierwotnie składała się z 12 kolumn tekstu, pisanych od prawej do lewej; obecnie brak większości tekstu pierwszych 3 kolumn (zachowało się 1200 wyrazów). Napisana jest na płótnie przeważnie czarnym i częściowo czerwonym tuszem. Nie była zwijana w rulon, tylko składana, podobnie jak współczesne książki.
Treść księgi jest nieznana (z powodu nieznajomości znaczenia większości słów etruskich), jednak najprawdopodobniej księga jest rytualnym kalendarzem obrzędów ku czci bóstw.
Odczytanie tabliczek z Pyrgi (2) : Etruski sposób na katar
Ireneusz Ćwirko – Odczytanie tabliczek z Pyrgi
Jest to trzecia część cyklu, który rozpoczął się w lipcu. Linki do pozostałych Autor podaje w tekście w przytoczonym tutaj fragmencie. Polecam. CB
Odczytamy najpierw napis na etruskim lustrze pokazującym wieszcza w trakcie przepowiadania przyszłości z wątroby zwierzęcia ofiarnego.
Ja(s)nus, czyli Jesse-Jesień i Jasna-Janea, czyli Genua
Zainteresowanym sprawą staterów krakowskich zwracam uwagę, że artykuł
Rudaweb: Monety z Krakowa na statkach Wenedów przed naszą erą
został uzupełniony o dwie wybitne prace naukowe (PDF) na ten temat: Marcina Rudnickiego „Statery krakowskie” i M. Łukasza Kieferlinga „Mennictwo Lugiów” oraz o wizerunki rzadkiego okazu statera w srebrze, z jednej z aukcji numizmatów
Janus – jedno z najważniejszych bóstw staroitalskich czczone w starożytnym Rzymie. Był bogiem wszelkich początków, a także opiekunem drzwi, bram, przejść i mostów, patronem umów i układów sojuszniczych. Od niego pochodzi łacińska nazwa miesiąca stycznia (Ianuarius) jako pierwszego miesiąca roku. W późniejszych przedstawieniach alegorycznych uosabiał zimę.
