Okiem Vrana: Tervag’nan, Czermag, Czerwak, Hermes
Już w poprzednich wpisach wyraziłem przypuszczenie, że Hermes był naszym mędrcem-bogiem. po polsku powinien się nazwać się Czerma tutaj mamy już ewidentne na to dowody źródłowe, z końcówką Czerm-ag-ak, oraz z mutacją m<->w.
ARTE.tv: Pestycydy – europejska hipokryzja
Pestycydy czyli o tym jak hipokryci z Banksterki Światowej i Korporacji Wielkiej Chemii pasą swoje tłuste brzuchy kosztem Matki Ziemi i Ludzkości. UE – Wielkie Oszustwo Uzurpatorskich Pseudoelit – NIEMCY – Światowa Stolica Hipokryzji.
Drugie Królestwo SIS, czyli Jagiełło i Panowie Małopolscy
Władysław Jagiełło (Jogaiłła)
Kto wpadł na pomysł unii polsko-litewskiej? I dlaczego?! Historycy usiłują odpowiedzieć sobie na to pytanie od wieków. Z jednej strony opłacało się to Jagielle, mówią, bo nie miał zbyt wielu ludzi do walki, ponieważ Litwa i Ruś wchodzące w skład jego państwa zbyt gęsto zaludnione nie były, a przecież kniaź chciał pokonać Zakon Krzyżacki. Ponadto polscy rycerze słynęli z kunsztu wojennego, a do tego byli mocno rozrodzeni i chętnie kolonizowali ziemie położone na wschód od Mazowsza. I to już nawet dwieście lat przed zawarciem unii, zdaniem niektórych źródeł.
Polakom podano 117 600 dawek wadliwych szczepionek przeciwko COVID-19. Nadzorowała to nowa minister zdrowia
Wioska sprzed 7 tysięcy lat
Od Poli Dec
Nareszcie normalna narracja w publicystyce archeologicznej – Tak , to byli NASI NEOLITYCZNI PRZODKOWIE. Natomiast znalezisko fragmentu kobiecej figury kultowej nie świadczy o, cytuję; ” …kulturze duchowej pierwszych rolników przybyłych zza Karpat na nasze ziemie w poł VI tysiąclecia p.n.e.”, lecz, tak samo jak znalezione warzywa, chleby i steki o kuchni, kości owiec, kóz, świń i krów o hodowli, świadczy życiu duchowym i religijnych wierzeniach, praktykach oraz o kulturze NASZYCH NEOLITYCZNYCH PRZODKÓW. CB
Konkluzja ostateczna materiału nr 2 mówiąca że do sukcesu gospodarczego i tego aby Polska znalazła się już w 2024/2025 w G20 niezbędny jest rząd „Zgody Narodowej” z Mateuszem Pinokio-Morawieckim na czele jest delikatnie mówiąc mocno naciągana, a mówiąc prosto BZDURNA!
Godowe Koło Lędne- Kulędarz Słowiański według Księgi Tanów – Tan Wielki Dwunasty – Szczodre Gody i Nowy Rok Gwiazdowy
W tym roku mamy nie tak często spotykaną sytuację Kołodar (Koło Daru – Tarcza Swaroga) – czyli kalendarz godowy słoneczny zbiega się w Szczodre Gody z Pełnią Księżyca (27 grudnia 2023), w którą czczono to święto według Kołodanu (Koła Danego Chorsiny), czyli kalendarza księżycowego. Publikujemy kalendarz obchodów już teraz 5 grudnia dlatego, że niektóre plemiona Słowian i niektóre współczesne tradycje rozpoczynają ten szczególny czas świętych obchodów już 6 grudnia – w Dniu Popasu Rydwanu Swarożyca. Także Łucznia / SłońcaStanie według tradycji Lęgów-Lachów bywa obchodzona już 13 grudnia albo 16 grudnia. Obchody Nowego Roku Gwiazdowego kończone są zaś 6 stycznia.
Przebieg Szczodrych Godów i Przedświąt z nimi związanych, jak i Poświąt je zamykających sugeruje, że niegdyś Cykl Godów Ukośnego Krzyża nie zamykał się tylko w czterech datach przesileń Pór Roku lecz rozciągał się też na wszystkie Przesilenia 12 Braci Miesięcy. Comiesięczne Gody Ukośnego Krzyża obchodzone byłyby więc zawsze od ostatniego dnia miesiąca poprzedniego do 6 dnia miesiąca następnego, tak jak ma to miejsce w Górowanie Wiosny (30 kwietnia do 6 maja), Górowanie Lata (31 lipca do 6 sierpnia), Górowanie Jesieni (31 października do 6 listopada), Górowanie Zimy 31 stycznia do 6 lutego).
Wyraźnie widać ten ślad w związku ze Szczodrymi Godami – w dniach 6 grudnia i od 31 grudnia do 6 stycznia.
Podobnie jest w Krasz, gdy po Godach Czerwcowych obchodzonych od 20 do 26 dnia tego miesiąca mają miejsce Poprawiny Krasnych Godów w dniu 30 czerwca. Przedświęta Krasnych Godów (czyli Letnie SłońcaStanie – Dzień Letniego Popasu Rydwanu Swarożyca o Wschodzie, Doba Wstrzymania Wzejścia Złotej Tarczy-Słońca) obchodzone są zaś 12 lub 16 czerwca.
Są to wyraźne relikty Godowego Kalendarza Ukośnego Krzyża, który był też zapewne związany z cyklem księżycowym, w którym główne święto – kulminacja obrzędów godów następowała w dniu Pełni Księżyca.
