Wpisy otagowane: Gruzja
Ukraińskie Lato i inne obrazy lata z Królestwa Sis – część 3 (Kaukaz, Mazja, Rosja)
Ukraińskie Lato i inne obrazy lata z Królestwa Sis – część 3
Mała Mazja
Zaczniemy od Turcji i Troi
W Turcji wciąż żyje wiele osób o sistańskich korzeniach – Ormianie, Kurdowie, Ozerowie i inne społeczności pozostałe po Królestwie Sis. Należy pamiętać, że cała Mała Azja (Mazja) w starożytności należała do skołockiego Sistanu, a Troja-Widłuża, o którą toczyła się wojna z Romajami (Hattykami i Machajami), była broniona przez wszystkie ludy Sistanu sprzymierzone ze Skołotami. Wenedyjskie wojska przybyły znad Dunaju i do walki pod Troją poprowadził je Pylajmen – Pałomąż I. Wojska te były słynne ze wspaniałej jazdy i doskonałego uzbrojenia w krzywe miecze – harapy.
Wenedyjskie konie były tak cenione i budziły taką chęć posiadania u romajskich wojowników, że organizowano łupieżcze wyprawy nad Dniepr, a Herakles (Perprzechwała) zagroził królowi Troi krwawą zemstą na mieście, jeśli mu nie da dwóch przyrzeczonych wędyjskich rumaków, które obiecał za uratowanie córki z paszczy morskiego smoka.
Wiosna w Królestwie Sis – część 2
Wiosna w Królestwie Sis – część 2
Rosja
Przede wszystkim w pięknym dawnym rosyjskim malarstwie:
Wasilij Bakszajew – Błękitna Wiosna
Polska zima – część 3 – przegląd ziemic Królestwa SIS – Rosja, Siewierz, Alaska, Wschód Mazji, Kaszmir, Kaukaz i Zakaukazie
Rosja
Na rozbieg powtórka z części II- okolice Morza Białego, ziemie Komi, Ziemia Archangielska
Góry Królestwa SIS, czyli Wądlądmazyjskie – Góry Ątlątydy (Atlantydy)
Góry Królestwa SIS, czyli Wądlądmazyjskie – Góry Ątlątydy (Atlantydy)
Góry Białych Kauków albo Białe Góry Kauków na Białym Lądzie – znane dzisiaj jako Alpy. Kiedyś przynależały w całości do Wielkiego Kaganatu Sis – żyły tu plemiona Rakoszan, Weńców, Bodanów i wiele innych, o pochodzeniu słowiańsko-istyjsko-skołockim (słowiano-bałtyjsko-scytyjskim) i dawańskim (dackim). Dzisiaj ten fragment gór, który tu widać powyżej nadal należy do plemienia Weńców, których obecnie nazywa się Słoweńcami, czyli Weńcami Słowiańskimi. Reszta tych gór jest dzisiaj w innych rękach, ale wiemy że Kaganat Sis nigdy nie wyrzeka się tego co raz posiadł.