Tomirysa (Tamara II)- Naczynie Wybrane, Królowa Roju, Władczyni Saków, Mazów, Gątów i Dahów Wschodnich oraz odcięta głowa Pana Świata – Cyrusa Wielkiego, pojona krwią jego wojowników, po przegranej przez Persów bitwie nad rzeką Jaksą o panowanie nad Północą (Królestwem SIS) – rok 530 p.n.e..

W bitwie zginął jej pierworodny syn, następca tronu Mazo-Gątów i Saków, Swargospisa. Przepowiedziała Cyrusowi co go spotka i zrobiła to:

„– Zwróć mi syna i odejdź bezkarnie z tego kraju, aczkolwiek trzecią część wojska Mazogętów okryłeś hańbą. Jeżeli tego nie uczynisz, przysięgam ci na Boga Słońca, że ja ciebie, choć jesteś nienasycony, krwią nasycę.„

„Tyś mnie zniweczył, choć żyję i zwyciężyłam cię w bitwie, boś mego syna podstępem wziął do niewoli i zabił; za to ja ciebie, jak ci zagroziłam,
krwią perską nasycę”.”

(według relacji greckiego dziejopisa Herodota)

Tę tradycję wysokiej pozycji kobiet, królowych, Amazonek (Mazonek Nadczarnomorskich) i Mazogątów oraz Skołotów-Scytów, Serbo-Mazów (Sarmatów) i Saków kontynuowali ich krewniacy Słowianie (hg Y – R1a1a) – i to zapisano w sagach skandynawskich. (CB)