Wpisy w kategorii: Wiara Przyrodzona

Nikołaj Lewaszow (1961-2012) – Rosyjski Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian i jego „Skaz-Baj /Przekaz o Jasnym Sokole” i „Ostatniej Nocy Swaroga”

Opublikowano przez

Nikołaj Lewaszow – Rosyjski Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian

Został uznany za księcia przez Fundację Pomocy Zgodzie Narodowo-Religijnej „Książęca”. Następnie został usunięty ze „Zgromadzenia Książąt” za „zachowanie niegodne księcia”. 11 czerwca 2012 r. Nikołaj Lewaszow zmarł w wieku zaledwie 51 lat z powodu zatrzymania akcji serca. Przyczyna śmierci nie została określona, ​​ale współpracownicy twierdzą, że został zabity.
W kłamliwej i manipulowanej przez władze różnych krajów i System Pan-Niewolnik Wikipedii stosuje się różne udokumentowane fałszerstwa i sposoby dyskredytacji niewygodnych postaci dla Systemu.
TUTAJ w WIKIPEDII Rosyjskojęzycznej cytuje się różnorodne ataki na Lewaszowa i oświadczenia państwowych gremiów Rosji Putina, a także organizacji zależnych jak np. Związki Rodzimowiercze, które od Lewaszowa  musiały się odciąć chcąc egzystować bez prześladowań ze strony władz, jak też gremiów młodych naukowców i pojedynczych doktorantów np. wydziałów historii z różnych uczelni – co bardzo nam przypomina mechanizm działania tych samych faszystowskich sił w Polsce w związku z Wielka Lechią.
W tych atakach widać naprawdę żałosne próby czepiania się niektórych być może zbyt buńczucznych oświadczeń Leewaszowa o sprowadzeniu siłą świadomości deszczu w Kalifornii, czy tym podobnych faktach. Pokazują one jak na dłoni propagandowy wysiłek, który dla udowodnienia szkodliwości całej działalności Lewaszowa i wyklęcia oraz ocenzurowania jego książek przez władze Rosji drobiazgowo dokumentuje szczegółowe elementy, zdania, czy oświadczenia z jego prac i wystąpień – np, że nie zgadza się do dnia i godziny data sprowadzenia deszczów podawana przez Lewaszowa, czy daty innych faktów jakie on uważa za wynik swojego działania świadomego na materię.
Wiemy z naszych doświadczeń i ogólnych zasad wiedzy psychologicznej, że to są w istocie niedokładności pamięci, kiedy sięga się odległych lat wstecz podczas opisywania różnych sytuacji – to zjawisko znane jest każdemu śledczemu z praktyki kryminalistycznej i z psychologii pamięci. Oczywiście Lewaszow mógł z lekka koloryzować efekty swojego działania gdy je opisywał. Jest to jednak żałosna próba podważenia samej zasady „działania świadomością na materię” i usprawiedliwienia opresji i cenzurowania całej twórczości i działalności osoby oraz podważania jej niemarksistowskiego, niematerialistycznego światopoglądu – także poglądu na dzieje i historię Rusi i Rosji, która jest sprzeczna z wybranym przez władzę kierunkiem propagandy i narracją oficjalną oraz sojuszem i gloryfikacją CERKWI PRAWOSŁAWNEJ. Jak bardzo ta oficjalna rosyjska wizja historii jest dziwaczna świadczą twierdzenia rosyjskich historyków o tym że to Polska jest sprawcą II Wojny Światowej i napaści Rosji Stalinowskiej na II Rzeczpospolitą ramie w ramie z Hitlerem.
Żywcem przypomina to działanie Inkwizycji Rozumu i praktyki Watykanu, który próbował tymi samymi sposobami, a nawet paleniem na stosie utrzymać swoją władzę nad umysłami prostego ludu i przebrzmiałe teorie jak np teoria geocentryczna i o płaskiej Ziemi  będącej jądrem wszechświata.
Nie jesteśmy w naszej Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata zwolennikami wszystkich teorii głoszonych przez Inglistów, a zwłaszcza ich Wielkoruskiego Posłannictwa władania światem – czemu dawaliśmy wyraz wielokrotnie choćby pisząc o tzw Słowiano-Aryjskich Wedach – jednak to nie oznacza, że zamierzamy przyłączać sie do kłamstw propagandy na temat znaczenia postaci i działalności Lewaszowa, które to fakty usiłuje się przedstawiać np jako antysemityzm, albo dyskredytować bez przedstawienia twardych dowodów. Znamy te zjawiska z Polski – z jej cenzurą i jedyną obowiązującą od 1989 roku  Proeuropejską (w istocie pro-zachodnioeuropejską i proniemiecką) wizją historii aż za dobrze.
Niestety nie dysponujemy tłumaczeniem na polski przedstawianych tutaj filmów.

Czytaj dalej →

OEC: Goran Pavlovic – Butt chewing (Zżeranie zadu)

Opublikowano przez

Butt chewing

© Goran Pavlovic ©Czesław Białczyński

Chcę tylko jednym zdaniem zwrócić waszą uwagę, że „zżeranie zadu Byka/ Tura przez Gryfa (Lwo-Ptaka) nie ma nic wspólnego z Odcięciem Nogi Tura/ Byka przez wyznawców Ognia-Barana. To pierwsze jest zwykłą coroczną zmianą znaków zodiaku i pór roku, to drugie jest związane ze zmianą Epok Gwiezdnych, która wydarza się co 2012,5 roku, a zamiana Epoki Byka na Epokę Barana zdarza się raz 24 154 lata i miała miejsce w roku 2012 p.n.e.. CB 

Goran Pavlovic – Butt chewing

(Zżeranie zadu)

„Triumphant bull with flowing beard climbing the mountain”? It’s from the time of the First Dynasty of Ur…No one knows what it means because: „we have no written documents explaining it”…At least this is what we can read in „A Problem of Early Sumerian Art”

„Triumfujący byk z falującą brodą wspinający się na górę”? Pochodzi z czasów pierwszej dynastii Ur… Nikt nie wie, co to znaczy, ponieważ: „nie mamy pisemnych dokumentów wyjaśniających to”… Przynajmniej tak możemy przeczytać w „Problem wczesnej sztuki sumeryjskiej”

Czytaj dalej →

OEC: Goran Pavlovic – Bull god from Dusheti (Bóg Byk z Dusheti)

Opublikowano przez

Bull god from Dusheti

©Goran Pavlovic ©Cz. Białczyński

Bóg Byk z Dusheti

Standard from the Treasure of Kazbek, Dusheti, Georgia 600-400 BC, Kremlin Museum…

Standard ze Skarbu Kazbek, Dusheti, Gruzja 600-400 pne, Muzeum Kremla…

Душа и Круг Абсолюта=Три суда после смерти=Реинкарнация и инкарнация=Волхалла (Dusza i Krąg Jedni – Trzy Sądy po Śmierci Materialnej; Reinkarnacja i Inkarnacja – Walhala = Welska Hala-Łąki Rajca)

Opublikowano przez

Dusza i Krąg Jedni – Trzy Sądy po Śmierci Materialnej; Reinkarnacja i Inkarnacja – Walhala = Welska Hala-Łąki Rajca

Most Czynwątu i Prawątu w Nawi (Jeden z Trzech Osądów Ducha na Weli po śmierci materialnego ciała = zakończeniu ziemskiej / planetarnej / materialno-duchowej misji Istoty Ożywionej)

Rosyjskie współczesne, rodzimowiercze wizje Wcielenia Duszy w Ciało i Drogi Duszy po śmierci, czyli spadkobierców Wschodnich Kapiszt Nurskich, Budynowskich, Bursko-Borejskich i Sokołockich są bardzo zbieżne z sądami przedstawianymi przez Słowiańską Wiarę Przyrodzoną Kapiszt Zachodu, czyli spadkobierców Lechii, Wędii, Harii, Nurii-Harowędii, Serbo-Mazowii, Dawanii-Dracji (Tracji,Dacji) i Istji (Bałtów).

Czytaj dalej →

XXV Dziesmu svētku un XV Deju svētku noslēguma koncerts: „Līgo!” + „Saule, Pērkons, Daugava” (Archiwum 2013)

Opublikowano przez

Latvian Song Festival – „Līgo!”

Līgo, Jāņi czy też Jāņu naktī – łotewskie święto przesilenia letniego, obchodzone w nocy z 23 czerwca na 24 czerwca. Jest odpowiednikiem nocy świętojańskiej czy słowiańskiej Nocy Kupalnej, z podobną do niej symboliką i obrzędowością. Wikipedia
Dzień: 23 czerwca: Līgo; 24 czerwca: Jāņi’
♦
Wśród Bałtów, według ich mitologii (Dzisma to Mitologia Łotewska, a Dajna to Mitologia Litewska), jest to święto Ligo oraz Jani, czyli bogini Ligo i boga Janisa. Obchodzone jest ono uroczyście jako wielkie święto pogańskiej wiary rodzimej na Łotwie i Litwie, dni wolne od pracy oraz festiwal w dniach 23-24 czerwca – odpowiednik Kupaliów czyli Tanu Szóstego Wielkiego – Kresu-Kraszu i Nocy Świeto-Rujańskiej (Świętoruji, Sobótki-Sąbudki). Ligo – po bałtyjsku „święty tan” (trans, pląs służący liganiu). Po polsku legać, kłaść się, pokładać się, w sensie związku miłosnego, kochania się, miłosne pląsy, a także instrument towarzyszący tym pląsom – ligawka i pieśni – ligawice.
♦
Tak więc Ligo to pieśń wzywająca do Poszukiwania Kwiatu Pąp-Rudzi, a Bogini Ligo odpowiada Dziedzi-Leliji (lelać – także legać i usypiać), albo Dziewannie. Dzidzilela (Dzieldzielija, Dziedzilelija, Dzielija, Zielija) odpowiada za tzw „płoche” związki, czyli żądze, które można nazwać miłostkami, miłością „poronioną”, chwilową, wzmożeniem uczuć. Stąd też stała się odpowiedzialną za poronienia, gdyż owoc tych płochych miłości bywał często usuwany.
♦
W mitologii współczesnej Wschodnich Słowian przypisano tę rolę męskiemu bóstwu Lelowi-Lelijowi. Janis odpowiada Kupale-Kraszeniowi (Dziwieniowi). W Mitologii Słowian Zachodnich Lel i Polel to bogowie Zaświatów związani z obrzędami pogrzebowymi, a więc prawdziwego zaśnięcia na wieki – Ulelania (Lelij-Smęt) i ostatecznego pokładania ciała do grobu , lub palenia go w ogniu – Polelania (Spopielania – Sowica-Polel).
♦
W tym szerokim sensie jest to oczywiście jedno z najważniejszych wspólnych świąt Bałtów (Istów) i Słowian i towarzyszą mu najważniejsze wspólne pieśni oraz najważniejsze tany święte: pieśni i tany bałtyjskie takie jak Ligo i słowiańskie takie jak pieśni i tany Święto-Rujańskie.

Więcej o tym w Księdze Tanów (Lato). CB

– nadesłał Mariusz z komentarzem poniżej:

Największy w dziejach tej planety kilkunastotysięczny chór śpiewa starosłowiański hymn „Ligo”

Czytaj dalej →