Wpisy otagowane: Mitologia Słowiańska

Polska Wizja Baji – Tleledrag T.S. Marski „Księga Popiołów”

Opublikowano przez

Polska Wizja Baji – Tleledrag T.S. Marski Księga Popiołów

Tymon Niesiołowski „Król Duch”, (kompozycja do poematu Juliusza Słowackiego), 1909, pastel na papierze, 126,7 x 147,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa

Rozdział 1

Ja Wele Tab ~ Duch Ksiąg

Inne, uczone, nad księgami siedzą,

—Lecz z literami oko nic nie czyni,

O duchu w księgach zamkniętym nic nie wiedzą.

(Król Duch J. Słowacki)

Zasadniczą ideą księgi popiołów jest dotarcie do bezsprzecznej prawdy historycznej jakakolwiek miała by ona być, księga ta jest historią Słowian oraz obroną pisma i języka Słowian.

Czytaj dalej →

Jeszcze o CZARZE – czyli rozbitym i zaginionym Dzbanie Boskim Zerywanów

Opublikowano przez

Targi-Taos i Kołak (Targitaos i Kolaksais na Czarze z wykopalisk) – tak naprawdę Targitaos jest męskim odpowiednikiem  Kąp-Torgi-Taji. Co o tym świadczy? Słowo torga – torba – to nie jest męski atrybut – męski jest pal, maczuga, pałka, miecz, pika. Taos – znaczy bóg. Zatem  Kaptorgataja – Ptakowężyca z czasów gdy rządziły Kobiety – Mazonki, była Nosicielką  Boskiego Nasienia-Ziarna, Nosicielką Boskiej Taji, Taji – Przesłania Bogów i matką trzech synów- twórców Skołotii – Kołaka, Karpoka i Lipoka.

Czytaj dalej →

O drzewach którym nadaliśmy imiona między 1 a 3 maja 2012 roku oraz o rozszerzaniu się kultu drzew w Polsce

Opublikowano przez

Rozwój kultu Drzew w Polsce

Tradycja święta współcześnie sięga roku 1933

Dni Lasu to największe święto lasów i leśników. Obchodzone jest od 1933 r. Z inicjatywą zorganizowania na terenie całego kraju stałego święta lasu wystąpiło w roku 1933 Prezydium Zarządu Głównego Związku Leśników Polskich. Ustalono, że święto, nazywane w różnych latach Świętem Lasu bądź Dniem Lasu, będzie organizowane co roku w ostatnią sobotę kwietnia. Święto Lasu w Warszawie w kwietniu 1933 r. Przejazd samochodu rozrzucającego ulotki („Echa Leśne” 1933).

Wiosna, pod koniec kwietnia jest tradycyjnym terminem święta drzew do którego nawiązanotakże w oficjalnych obchodach święta Lasu w 1933 roku  w Wolnej Polsce.

Pierwsze obchody odbyły się już w roku 1933. Jak podawały „Echa Leśne” w numerze 12. z roku 1935, np. w Grudziądzu uroczystości Dni Lasu uświetniły przedstawienie i koncert w teatrze, na rynku grała orkiestra 55. Pułku Piechoty, młodzież posadziła ok. 2 tys. drzewek, a w centrum miasta odbył się pokaz produktów leśnych. W imprezie wzięły udział tysiące mieszkańców. W tym samym roku obchody Święta Lasu zorganizowano też w Zamościu, Tomaszowie, Kraśniku, Józefowie, Frampolu i Zwierzyńcu. Odbywały się akademie, odprawiano msze święte, sadzono drzewka.

Czytaj dalej →

Ignacy Pietraszewski (1796 – 1869) i jego ZendAwesta (Zen-Daszta) – Strażnik Wiary Słowian (IV SSŚŚŚ Wilno)

Opublikowano przez

Ignacy Pietraszewski (1796 – 1869) i jego ZendAwesta (Zen-Daszta)

Polecam ten artykuł szczególnie tym polskim naukowcom, którzy odważają się próbować nieśmiało głosić jakieś tezy o wspólnocie kulturowej słowianio-irano-indyjskiej i o wspólnym pochodzeniu tych ludów, jak i o pradziejowym pochodzeniu Słowian – identycznych ze Scytami – nosicieli wspólnej kultury i duchowości pomiędzy Ariami. Jeżeli nie przestaniecie tego czynić skończycie tak jak ten wyrodny osobnik, któremu dobrego słowa nie potrafi poświęcić po 150 latach „polska” Wikipedia, a którego wspomina jedynie jego przyjaciel, orientalista w pośmiertnym epitafium, gmina Biskupiec w której się urodził – ale też go tam nie doceniają chociaż piszą o nim cieplej, no i jakiś tam „niedouk” Białczyński , którego książki i osoba są na współczesnym Indeksie Kościoła Katolickiego.

Czytaj dalej →

Tadeusz Wolański (1785 – 1865) „O słowiańskich runach etruskich” – „Arkaim z lotu ptaka” i „Igry bogów” – seria filmów Siergieja Striżaka – Czyli myślmy samodzielnie

Opublikowano przez

Tadeusz Wolański (1785 – 1865) O słowiańskich runach etruskich

Arkaim z lotu Niebiańskiego Orła

https://www.youtube.com/watch?v=ytM5NkTlg88

zobaczcie też ten film na You Tube – wygląda lepiej na pełnym ekranie i filmy pokrewne, na bocznym pasku, na You Toube: https://www.youtube.com/watch?v=ytM5NkTlg88

Także warta zobaczenia w całości seria filmów  „Igry Bogów” (Gry Bogów)

na www.igrybogov.tv – film Siergieja Striżaka.

To oczywiście rosyjska wizja Baji Słowian. Nawet jeśli jej nie akceptujemy w całości to jest bardzo pomocna w samowyzwoleniu , w wyjściu spod wpływu wszelkich doktryn obowiązujących we współczesnej nauce oraz polityce  i podobnie jak filmy z Trechlebowem pomaga spojrzeć samodzielnie na Rzeczywistość – uniezależnić się od „autorytetów” i umocnić w osobistych sądach.

Współczesna Rosja jest zachwycona i zafascynowana odkrytymi po latach działami Tadeusza Wolańskiego (II Starosłowiańska Świątynia Światła Świata w Warszawie), który sądził podobnie jak Winicjusz Kossakowski, że runy etruskie należy czytać po słowiańsku. Ludzie w Polsce w ogóle nie wiedzą,  że ktoś taki istniał – podobnie zresztą nie wiedzą o Trentowskim, Szukalskim ani tak naprawdę nic nie wiedzą o Kochanowskim czy Mickiewiczu. Rosjanie zaś szaleją na punkcie książek Wolańskiego i wydaja je na nowo.  Wolańskiego zmarginalizowano bo jego doktryna nie pasowała do nauki germano-anglosaskiej, dopiero Rosja przywraca mu należne miejsce i cześć. Czy tak samo ma być z naszymi współczesnymi niepokornymi odkrywcami?

Czytaj dalej →

Wawel Zakłamany – na 13 kwietnia, w piątek (Piatnicę)

Opublikowano przez

Ezoterycy komunistów (i nie tylko) upodobali sobie lokować w dniu 13 ważne wydarzenia – jak na przykład ogłoszenie Stanu Wojennego w Polsce i inne podobne cuda. Kiedy zaś nie mogli skorzystać z pełnej symboliki na przykład 44 wybierali sobie jej połówkę – np. 22 lipca (by im wyszło przynajmniej na 4 jeśli już nie może na 8).  Czynili tę świętokradczą praktykę, podobnie jak Hitler, który ukradł Świętą Swastykę, w przekonaniu o swojej boskiej mocy i nieśmiertelności własnej oraz nieskończoności głoszonego przez siebie porządku. 

Nie oni jedyni przywłaszczali sobie znaki i głosili swoją nieomylność oraz pysznili się i wynosili ponad boga w swojej Wie”rz”y Babel. Nic to nie pomoże, że się odbierze Mokoszy Piatnicę i zrobi z niej symbol odwrócony – miast symbol radości z Przeznaczenia dzień umartwienia ciała i ducha w imię Przeznaczenia.

Czytaj dalej →

Bucegi – Góry Żalmokszysza i malowane klasztory Bukowiny

Opublikowano przez

bucegi_babele

Bucegi, czyli Buce Góry – to znaczy Góry Bukowe – tutaj Babele, czyli Babska

Bucegi – Góry Żalmokszysza (Zalmoksisa)

Góry Bucegi (węg. Bucsecs-hegység, 531.11) leżą w centralnej Rumunii, na południu Wyżyny Transylwanskiej, na południe od Braşova. Są częścią Południowych Karpat.

Czytaj dalej →

Lekcja 6 – Narodziny: Nowa Wiara Słowiańska i Nowy Naród – Na Święto Świąt w Wielką Noc Nowego Roku 7520-tego

Opublikowano przez

©® by Czesław Białczyński

 

 Panna młoda Pomaków z Bułgarii – znalazłem ją na stronie poświęconej Świat-o-widzeniu. Czy nie przypomina wam czegoś? Cała jest jak kukła (kukier), twarz jak maska świąteczna ze Słowiańskiego Święta Świąt – Nowego Roku Wielkanocnego, który obchodzimy między 20 a 26 marca.

Jednocześnie przypomina wspaniały strój z Łużyc  – tamtejszej Kobiety-Bogini-Dzieciątka (Kindlein). To i tamto to wciąż żywe, zachowane, obrzędowe stroje i maski dawnych kultów, używane obecnie przy obrzędach związanych ze „zmianą”. Ślub powoduje zmianę statusu społecznego osób, obrzędy Jaryły-Jarowita – Boga Kiru Wiosny są związane ze zmianą pór roku (podobnie jak Zimowe Słońcastanie). Przyroda bądź osoba pokazuje nam nową „twarz” – symbolizowaną poprzez maskę. TO NARODZINY NOWEGO.

Czytaj dalej →

Winicjusz Kossakowski – CZY SŁOWIANIE ZMIENILI BOGA W CZASIE CHRYSTIANIZACJI ?

Opublikowano przez

 CZY SŁOWIANIE ZMIENILI BOGA W CZASIE CHRYSTIANIZACJI ?

Erin Hendry – Bóg (God)

Rozpoczynamy publikację nowego cyklu Winicjusza Kossakowskiego „Takie sobie gadanie”. Oczywiście wbrew przewrotnemu tytułowi czynione przez niego spostrzeżenia posiadają dużą wagę. Wiele z tych poglądów podzielam bezdyskusyjnie, z niektórymi bym polemizował. Są też tezy, które skłaniają mnie do polemiki. I właśnie o to chodzi, żeby się zgadzać, dyskutować lub przedstawiać odrębne koncepcje.  Nie we wszystkim musimy być jednomyślni i nie przeszkadza nam to współtworzyć jedną Świątynię. Tak naprawdę te moje polemiki dotyczyłyby nie spraw zasadniczych, tylko drobniejszych, które warto roztrząsać na poziomie szczegółowym przy rekonstrukcji obrzędów – jak na przykład wywodu pojęcia ksiądz, które wszak wiąże się nie tylko z sadzeniem ale i z księgą i Księżycem. Znany jest też fakt podwójnej władzy wśród Scytów i Hunów, który pewnie obowiązywał wśród Słowian – książę i ksiądz, wódz-wiedzący i wiedun-wiedzący, kagan – oświecony i kaganbog – sprawujący władzę religijną i wykonawczą (sądowniczą właśnie jak ksiądz w koncepcji Winicjusza Kossakowskiego).

Czytaj dalej →

Tajemnica Srebrnego Byka z Radymna a Przemyski System Kopców i Świętych Wzgórz

Opublikowano przez

Tajemnica Srebrnego Byka z Radymna a Przemyski System Kopców

Oto wygląd znaleziska, które ważyło według jednych relacji 0,84 kg a według innych 1,5 kg srebra próby 82%. Jest to posąg wykonany z blachy lub litego srebra, pozłacany, z oczami wysadzanymi drogimi kamieniami , najprawdopodobniej diamentami.

Od ponad 200 lat badaczy, archeologów ale także wszelkiego rodzaju poszukiwaczy skarbów fascynuje tajemnica Srebrnego Byka z Radymna. W artykule, który tutaj przytaczamy za portalem Odkrywcy.pl, a który został opublikowany w maju 2011 roku w „Archeologii żywej”  kilka faktów zastanawia i nakazuje wnikliwą analizę zdarzenia. Pierwszy z nich to, zatajenie prawdy przed austriackimi władzami, ewidentny dowód na działalność Strażników Wiary Przyrodzonej w Galicji w momencie dokonania odkrycia i kiedy decydowały się losy skarbu, czyli w roku 1826.

Czytaj dalej →

Winicjusz Kossakowski – ZNACZENIE MITÓW

Opublikowano przez

Winicjusz Kossakowski – ZNACZENIE  MITÓW

 

Postrzegam MIT jako przedłużenie historii narodu, sięgającej aż do początków stworzenia i do samego Boga.     Z mitów wylęgają się ideologie religijne, które pełnią rolę lepiszcza narodu. Tworzą prawo boskie, a więc niepodważalne przez człowieka, i dają możliwość budowania siły, która zapewnia przetrwanie narodu.

Naród posiadający zapisane mity, historię i bohaterów, pomimo niekorzystnych dziejów, ma szanse na przetrwanie a nawet na odrodzenie. Za przykład może posłużyć historia Greków.

Pod okupacją turecką naród stracił swoją narodowość i język. Po I Wojnie Światowej władcy tego świata zapragnęli mieć starą historię zapisaną w mitach greckich.

Odtworzono granice.

Do władzy zawsze znajdą się chętni.

Podjęto olbrzymią pracę, nauczenia Greków greckiego języka i udało się.

Świat ma Greków i Grecję.

Bez greckich mitów i dorobku kulturalnego, taka sztuczka była by niemożliwa.

 

Inny przykład.

Czytaj dalej →

Jacek Dobrowolski o książce Leszka Kolankiewicza "Dziady. Teatr Święta Zmarłych", czyli o Jaryle i Jarunie

Opublikowano przez

Dziady. Teatr Święta Zmarłych czyli o Jaryle i Jarunie

Jerzy Przybył Jaruna- Jaryło

Przytaczamy za Taraką artykuł Jacka Dobrowolskiego o Dionizosie, Jaryle i Jarowicie, ponieważ uważamy że powinien się on znaleźć  na wszystkich forach rodzimowierczych i to nie tylko w Polsce – ten artykuł domaga się szybkiego przetłumaczenia na angielski i inne języki. Będziemy to proponować autorowi w związku z otwarciem naszych anglojęzycznych stron. Zbiór cennych spostrzeżeń i pewna dokumentacja istnienia kwestionowanych obrzędów i śladów, których nie mam po prostu czasu przedstawiać i dokumentować dla potrzeb różnych niedowiarków  i Wikipedystów kwestionujących niektórych bogów. Można dodać, że Jarowit i Jaryło pod różnymi nazwami to wszechsłowiańskie postacie i obrzędy i można by je tutaj rozwinąć i uzupełnić o postacie zawsze występujące chłopaka i dziewczyny – króla i królowej wiosny a w Rosji także o dwustronne kukły które mają dwa oblicza – męskie i żeńskie – stąd jest pewne dla mnie iż to są Kirowie Pór Roku.

Czytaj dalej →

Panteon Bronisława Trentowskiego i Świątyni Światła Świata – jednak identyczne? – próba porównania

Opublikowano przez

©® by Czesław Białczyński, Jerzy Przybył

część  I

Jerzy Przybył – Czarnogłów (Trzygłów)

Wydaje się, że trudno o dwa bardziej różne panteony niż ten przedstawiony w książce Tadeusza Linknera „Słowiańskie bogi i demony”, który jest panteonem autorstwa wybitnego filozofa polskiego XIX wieku Bronisława Ferdynanda Trentowskiego i panteon Świątyni Światła Świata.

Wydaje się. Właśnie! Dowiedziemy w tym wieloczęściowym artykule, że tylko się wydaje, bo w rzeczywistości te dwa panteony są niemalże identyczne, a różnica między nimi sprowadza się do przypisania niektórym bogom imiennie innej funkcji, przy uwzględnieniu tejże funkcji i jej położenia w strukturze Kręgu Koła Bogów, lub niektórym bogom innych imion własnych przy zachowaniu ich funkcji.

Czytaj dalej →

Świątynie Światła Świata: Licheń bogini Licho, Góra Trygława w Kazimierzu i kompleks Ślęża -Wieżyca -Radunia – Walim

Opublikowano przez

Licheń i Licho

Jako że tekstu i obrazu tutaj niewiele dorzucam modlitewną, sprzyjającą skupieniu muzykę Wiary Przyrodzonej pochodzącą z Tybetu – w sam raz do naszych sanktuariów eklektycznych pogańsko-katolickich pasującą. Niech nas natchnie swoją mocą i wibracją na nowy tydzień.

Tibetan mantra chant – OM

CB

Oto co nam ku czci Bogini Licho zbudowano – a to dosyć ciemna bogini – jedno z trzynastu Ciemnych Bóstw Podziemnych

Czytaj dalej →