Góra Welburz (Elbrus) – jedno z centrów starożytnej Wiary Przyrodzonej naszych przodków Skołotów (Scytów)

Góra Welburz (Elbrus) – jedno z centrów starożytnej Wiary Przyrodzonej

Góra Welburz (Elbrus)

Dzisiejsze serwisy PAP podają wiadomość o odkryciu w Górach Kabardyńskich nieznanej cywilizacji sprzed 3000 lat. Tę wiadomość można było na świecie znaleźć jakiś miesiąc temu. Nie pisałem o tym, bo była dostępna na Archeowieści.pl, ale teraz myślę, że warto ją choćby zestawić z treścią fragmentów Księgi Ruty i przypisów, które opowiadają o dziejach tego miejsca, jako pola ekspansji Skołotów (Prasłowian) w trakcie drugiego podboju Azji (Mazji). Pozostałością i najwyraźniejszym dokumentem tej ekspansji są wyniki współczesnych badań genetycznych z lat 2008-2010, które potwierdzają w krajach tego regionu, jak także w Kazachstanie, Kirgizji, Iranie, Afganistanie, Pakistanie i Indiach obecność ludzi o niebieskich oczach, jasnych włosach i  haplogrupie DNA R1a1a1 – typowo słowiańskiej a jednocześnie typowo scytyjskiej. Ludności prasłowiańskiego poch0dzenia jest tam dzisiaj około 30%.

Czytaj dalej

Ukraińskie Lato i inne obrazy lata z Królestwa Sis – część 3 (Kaukaz, Mazja, Rosja)

Ukraińskie Lato i inne obrazy lata z Królestwa Sis – część 3

Mała Mazja

Zaczniemy od Turcji i Troi

W Turcji wciąż żyje wiele osób o sistańskich korzeniach – Ormianie, Kurdowie, Ozerowie i inne społeczności pozostałe po Królestwie Sis. Należy pamiętać, że cała Mała Azja (Mazja) w starożytności należała do skołockiego Sistanu, a Troja-Widłuża, o którą toczyła się wojna z Romajami (Hattykami i Machajami), była broniona przez wszystkie ludy Sistanu sprzymierzone ze Skołotami. Wenedyjskie wojska przybyły znad Dunaju i do walki pod Troją poprowadził je Pylajmen – Pałomąż I. Wojska te były słynne ze wspaniałej jazdy i doskonałego uzbrojenia w krzywe miecze – harapy.

Wenedyjskie konie były tak cenione i budziły taką chęć posiadania u romajskich wojowników, że organizowano łupieżcze wyprawy nad Dniepr, a Herakles (Perprzechwała) zagroził królowi Troi krwawą zemstą na mieście, jeśli mu nie da dwóch przyrzeczonych wędyjskich rumaków, które obiecał za uratowanie córki z paszczy morskiego smoka.

Czytaj dalej

Polska zima – część 3 – przegląd ziemic Królestwa SIS – Rosja, Siewierz, Alaska, Wschód Mazji, Kaszmir, Kaukaz i Zakaukazie

Rosja

Na rozbieg powtórka z części II- okolice Morza Białego, ziemie Komi, Ziemia Archangielska

Czytaj dalej

Polska zima i inne zimy w królestwie SIS – część 2

Zima na ziemiach Jezierców, Milingów, Skrytów-Skraińców i Czakonów, czyli w Gelloni-Rodomachaji, inaczej w Helladzie

Nierada (Nereida)


Czytaj dalej

Góry Królestwa SIS, czyli Wądlądmazyjskie – Góry Ątlątydy (Atlantydy)

Góry Królestwa SIS, czyli Wądlądmazyjskie – Góry Ątlątydy (Atlantydy)
alpy-julijskie 2
Góry Białych Kauków albo Białe Góry Kauków na Białym Lądzie – znane dzisiaj jako Alpy. Kiedyś przynależały w całości do Wielkiego Kaganatu Sis – żyły tu plemiona Rakoszan, Weńców, Bodanów i wiele innych, o pochodzeniu słowiańsko-istyjsko-skołockim (słowiano-bałtyjsko-scytyjskim) i dawańskim (dackim). Dzisiaj ten fragment gór, który tu widać powyżej nadal należy do plemienia Weńców, których obecnie nazywa się Słoweńcami, czyli Weńcami Słowiańskimi. Reszta tych gór jest dzisiaj w innych rękach, ale wiemy że Kaganat Sis nigdy nie wyrzeka się tego co raz posiadł.

Czytaj dalej