Grobowiec, zdjęcie ilustracyjne Źródło: Shutterstock / Arnaoutis Christos
Od Poli Dec
Po raz kolejny otrzymujemy oto potwierdzenie że Macedończycy (Makodewowie) ZA CZASÓW ALEKSANDRA WIELKIEGO WCIĄŻ UŻYWALI SŁOWIANO-ARYJSKIEGO KALENDARZA KSIĘŻYCOWO-SŁONECZNEGO z czasów głębokiej prehistorii, nie notowanej w żadnych cywilizowanych pismach Greków ani tym bardziej Rzymian. Podobne kalendarze znajdujemy na tzw Złotych Czapach (Kapeluszach – Goldene Hüte) liczących sobie od 1400 p.n.e. do 800 p.n.e., a odkopywanych pomiędzy Renem, Dunajem a Łabą a więc na północy Europy, w wiekach, kiedy o cywilizacji grecko-rzymskiej nikomu się jeszcze nie śniło. Także solarno-lunarnym kalendarzem jest słynny Dysk z Nebry, którego używanie w świecie Słowiano-Aryjskim datuje się na około 2000 lat p.n.e.. Podobne kalendarze wnieśli Słowiano-Ariowie z B-Haratu i Wędji Północnej do Windji Południowej (Indii) oraz do Hattuzy, ziemi Hetytów podbitej przez Nasilanów i Nasemilów, wojowników i rody słowiano-aryjskie znad północnego brzegu Morza Czarnego około 2500 do 1500 lat pn.e.. Pierwszy kalendarz w ogóle, to słynny serbski Kalendarz z Kła Dzika, który pochodzi z czasów Kultury Vincza i liczy sobie około 8000 lat. Słynnym kalendarzem jest też tzw Etruska „Wątroba” z Piacenzy z około 100 roku p.n.e. (linki na końcu artykułu).
Czytaj dalej →