Prawym Okiem: Pochodzenie nazwy Tatry
Dzisiaj znamy starożytne pochodzenie tej nazwy wywiedzione z mitów greckich, zapisanych przez Durzyńców (Dorów) i Lachajów (Achajów) po ich ucieczce z Królestwa Północy, z Królestwa SIS i przekazaniu znaków zapisu (pisma Vincza) Romajom przez zdrajcę przez Kadmosa. Brzmiało ono Tartary, Góry Tartaru – Krainy Śmierci – zwanej Tartarem, albo Tartarią. Kto przeszedł za nie ten nigdy nie wracał do żywych. Nazwa ta jest znacznie starsza niż czas gdy powstawały mity greckie. Znamy też starsze niż mity greckie miano Karpat – Harpąty, Góry Harów, Góry Harskie strzegące południowej granicy Haratu, Wielkiej Harii, Białej Harwatii – nienaruszalnej Krainy Grobów Królewskich Skołotów.
Warto jednak perzeczytać dokładnie ten tekst ze strony Macieja Piotra Synaka ponieważ zawiera on mnóstwo ciekawych wiadomości uzupełniających i komplementarnych w istocie z naszą wiedzą , a wywodzonych bądź z celtyckiego, bądź z dacko-trackiego języka, albo od Huno-Awarów i nawiązujących do Kumanów – Połowców i Bułgarów. Mnie osobiście zainteresowała tamga i znak Byka/Tura, które to nawiązują do plemienia Turów pochodzącego za Ludu Burowskiego – Borów (Hiper-Borejów).
Przypis 57 do Taji 18 w Księdze Ruty mówi:
Mianem Turkutów gędźby Baji określają wszystkie ludy tureckie, a mianem Kitajów-Kutajów wszystkie Ludy Żółte, czyli Tatarów, Mongołów, Tajów, Wietnamczyków, Koreańczyków i Chińczyków. Nie należy mylić Turkutów z Turami i Turańczykami, którzy byli wcześniej. Turowie to plemię burskie, czyli słowiańskie, a Turańczycy to Turowie słowiańscy zmieszani z plemieniem skołockich Saków. Windia to rzecz jasna aryjskie ziemie Indii, a Horosz to haryjskie ziemie od Bajkału przez Jezioro Aral (Morze Orol) po Iran, zaludnione w prawiekach przez mieszaninę skołocko‑istyjsko-słowiańską, Turkutów, Monżgołów i ludy irańskie.
Nad samym Aralem (Orolem) mieszkali liczni Harowie pochodzący z Karpat, których odłam stał się potem Harami Pustynnymi w Kitaju (Tokaharami, Tokharami, Harami Toka Mahy czyli Toka Magóry, Maga). Ci Harowie byli znani Kitajom-Kutajom, później w różnych odłamach i mieszaninach z innymi plemionami – po zmieszaniu z Monżgołami jako Houan-Houan (Juan-Juan, Żou-żan) oraz jeszcze później jako Biali Hunowie (Heftalici), Humanie-Kumanie, Huni-Gunie. W innym zmieszaniu w Mazji – jako Koszerowie (Kasztrijowie w Kaszmirze), a później po zmieszaniu z Turkutami znani też w ziemiach Lądu w XIII wieku NK (V wieku n.e.) – jako Hunni, w XV wieku NK (VII wieku n. e.) jako Awarowie, w XVII wieku NK (IX wieku n.e.) jako Kumanie-Połowcy, Kipczacy oraz w XVIII wieku NK (X wieku n.e.) jako Khazarowie-Chazarowie. Następnie Kirgizowie i Ujgurowie – to wszystko są mieszaniny słowiańskich Koszerysów, Jakoszan, Burów, Czarnosiermiężnych, Kamiennych Ojców, Spisów-Szyszów, Ryjnów-Bierygów, Harów Orolskich i Tarymskich Tokharów z Turkutami i innymi ludami i plemionami Mazji.
Turkuci stali się mongoloidalni po przejściu przez ziemie Monżgołów, a potem przez Kitaj. Wreszcie przekształcili się w Turków dopiero około 550 roku n.e., czyli około 1350 roku NK.
Pamiętajmy też że Markomanowie to nikt inny jak słowiańscy Moro-Kumanowie, czyli zmieszani Morawianie z Kumanami (Połowcami).
Oryginalny tekst poniżej tłumaczenia
Pasmo górskie Tatry to najwyższe i najbardziej na północ sięgający fragment Karpat.
W tym dokumencie, skupimy się na toponimii lub MRE dokładnie oronymy tego pasma.
Pochodzenie tej nazwy, powstałej na początku XI wieku, jest bardzo ciekawe.
Aby zobaczyć krajobrazy zasięgu Tatr, kliknij na mapie Słowacji, słowa „Wysokie Tatry” , „Niskie Tatry” i „Biélanské Tatry” .
Najstarsza wzmianka o paśmie Tatry jest mityczna.
W „Eneidzie” Virgiliusza, dwaj bracia trojańscy są nazywane Tiras i Teutras . Jeśli Tiras to oczywiście nazwa rzeki Dniestr, wtedy nazwa ta mogłaby być związana z Teutras, czyli pasmem górskim, z którego, jak domyślali się Grecy i Rzymianie, rzeka ta miała brać swój początek.
Czytaj dalej →
Drodzy Przyjaciele,
