Czesław Białczyński i Tadeusz Mroziński, rozmowa o Słowiańszczyźnie i głagolicy
Wpisy otagowane: Wiara Przyrody
Winicjusz Kossakowski – ROZWAŻANIA TYCZĄCE DAWNEJ WIEDZY SŁOWIAN
© by Winicjusz Kossakowski
Joachim Lelewel radził szukać religii słowiańskiej w języku Słowian, wychodząc ze słusznego założenia, że to co co jest, w postaci materii czy ducha musi być nazwane. Problem polega na tym, że rozsypała się ta nasza starosłowiańska mowa po krajach i kontynentach, wchłaniając makaronizmy, niekiedy tracąc pierwotne znaczenie słowa. Czasami pomaga etymologia, lecz nie zawsze musi być prawdziwą.
Tak się dziwnie składa, że większość narodów posiada swoją mitologię. Mitologię słowiańską próbują odtwarzać uczeni i poeci na podstawie tego co zachowało się w folklorze ludowym.
Czy nie popełniają błędu?
Joachim Lelewel (1786 – 1861) – Strażnik Wiary Słowian (Wilno – Warszawa – Poznań)
Joachim Lelewel bibliograf[1], numizmatyk, poliglota (znał 12 języków), heraldyk i działacz polityczny.
(1786-1861), wybitny uczony, historyk, polityk, ideolog demokracji polskiej. 1804-1808 student UWil, 1809-1811 profesor w Krzemieńcu, 1815-1818 zastępca profesora historii na Uniwersytecie Wileńskim. 1818-1821 bibliotekarz w Publicznej Bibliotece przy Uniwersytecie w Warszawie, podjął jednocześnie wykłady bibliografii na tymże uniwersytecie i został przyjęty na członka Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
Kopce Krakowskie – Prawdziwa Bomba Mentalna 2013!: Władysław Góral – Aspekty geoinformatyczne i astronomiczne prehistorycznych kopców krakowskich i kopca Kraka w Krakuszowicach
Kopce Krakowskie – Prawdziwa Bomba Mentalna 2013!: Władysław Góral
Na początek przypominam ważny artykuł z naszego blogu, który poszedł jedynie jako Aktualności na Czarnym Pasie, a dotyczył informacji z Gazety Wyborczej na temat wschodów i zachodów słońca nad Kopcem Kraka i Wandy, z dnia bodajże 23 czerwca br (2013). – Nazwałem, go wprost w czerwcu br. BREDNIĄ. Przytaczam go razem z kilkoma komentarzami – istotnymi spod artykułu na naszym blogu. Oto on:
Brednie o celtyckich Kopcach Kraka i Wandy
w Gazecie Wyborczej
Kopiec Kraka (Swaroga) widziany od Świętego Kamiennego Kręgu Chorsa-Księżyca po drugiej stronie Krzemionek
Czytaj dalej
Październikowe spotkanie z bogami/energiami w Świątyni Światła w Nielepicach (2011)
Jest to fotoreportaż z cyklu dokumentacji spotkań z bogami. Myślę, że uzmysłowi on wszystkim oglądającym kolosalną różnicę między budowanymi przez ludzi przybytkami, które w gruncie rzeczy izolują ich od bogów, a Świątyniami Przyrodzonymi, które w naturalny sposób wzmacniają tę łączność i potęgują efekty kontaktu/pracy/ współdziałania z bogami/energiami RzeczyIstności , ze Świadomością Nieskończoną.
Kult Drzew we współczesnej Rosji i słowiańskie chusty – nadesłała Marta Czasnojc
Gdzieś w głębokiej Rosji ludzie od wieków nieustannie wyznają kult drzew i oddają im cześć. W wielkie święto przychodzą, rozmawiają z nimi, łączą się, modlą , okazują im swój szacunek. To właśnie pierwowzór naszego majowego Święta Drzew i Święta Boru. Bo Bór jest Święty a Drzewa są naszymi Starszymi Braćmi. Zwracam uwagę na chusty na głowach kobiet z którymi tak się walczy na Zachodzie jeśli idzie o przedstawicielki islamu. Chusty są typowe dla właściwie wszystkich krajów Środkowej Azji – także zamężne Słowianki nosiły chusty, co ja sam pamiętam z dzieciństwa. Jak widać po wsiach rosyjskich ten zwyczaj wciąż się utrzymuje.
1 – Uroczysko
Wiara Przyrody a Życie, czyli o celu.
Andrian Bekiarov
Brak nam Forum na Blogu, ale to sprawia, że ważne dyskusje pod niektórymi artykułami przeradzają się w samodzielne artykuły i stają się przyczynkiem do kolejnych poważnych dyskusji na pokrewne tematy oraz o innych wynikających z nich zasadniczych sprawach.
Lato w Królestwie Sis: Przyroda Sielanki (Sielan-Dewy, Sri-Lanki) – część 3
® by Kira Białczyńska
Czytaj dalej
Skała Kmity (Wzgórze Kleszczowskie) – jesień
Adam Mickiewicz (1798 – 1855), Strażnik Wiary Przyrodzoney Słowian (IV SSŚŚŚ Wilno): “Krzyk polskości”
Adam Mickiewicz, an 1850 portrait by Aleksander Kamiński
Adam Bernard Mickiewicz herbu Poraj (ur. 24 grudnia 1798 w Zaosiu lub Nowogródku, zm. 26 listopada 1855 w Konstantynopolu) – polski poeta, działacz i publicysta polityczny. Obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego uważany za największego poetę polskiego romantyzmu (grono tzw. Trzech Wieszczów) oraz literatury polskiej w ogóle, a nawet za jednego z największych na skalę europejską. Określany też przez innych, jako poeta przeobrażeń oraz bard słowiański. Członek i założyciel Towarzystwa Filomatycznego, mesjanista związany z Kołem Sprawy Bożej Andrzeja Towiańskiego. Jeden z najwybitniejszych twórców dramatu romantycznego w Polsce, zarówno w ojczyźnie, jak i w zachodniej Europie porównywany do Byrona i Goethego. W okresie pobytu w Paryżu był wykładowcą literatury słowiańskiej w Collège de France. Znany przede wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich, dramatu Dziady oraz epopei narodowej Pan Tadeusz uznawanej za ostatni wielki epos kultury szlacheckiej w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
I SSŚŚŚ Kraków: Jan Gawiński „Wielomowic” (1622 – 1684) – Strażnik Wiary Słowian
Jan Gawiński Ur. między 1622 a 1626 r. – zm. ok. 1684. Pisał się z „Wielomowic” (najprawdopodobniej Wilamowice w dawnym Ks. Oświęcimskim lub na Podlasiu). Szlachectwo wątpliwe, herb nie znany. Kształcił się w szkole kolonii Akademii krakowskiej w Białej Podlaskiej.; w 1642 r. był tam uczniem retoryki. Być może uzupełniał naukę w Kolegium Nowodworskich w Krakowie. W latach następnych został dworzaninem królewicza Karola Ferdynanda Wazy, biskupa wrocławskiego i płockiego. Osiedlił się w Krakowie, gdzie został urzędnikiem grodu krakowskiego: alumnem i subkolektorem podwojewodziego krakowskiego. W 1671 został superintendentem warzelni wielickiej i bocheńskiej.
Jerzy Przybył – Boginki i bogunowie do nowego wydania "Stworzy i Zduszy"
Jerzy Przybył – Boginki i bogunowie do nowego wydania Stworzy i Zduszy
©® by Jerzy Przybył , Wydawnictwo Slovianskie Slovo
W prezencie na jesienne Święto Plonów pokazujemy nowe grafiki Jerzego Przybyła, które są podstawą nowego wydania książki „Stworze i Zdusze, czyli boginki, bogunowie i demony słowiańskie”
Owinniki – Żarki
Contemporary cult of Sventovit in Poland and beyond
Priestesses-prophetesses at a stolpe (sacred pillar) showing Svetovid – Kupala Night – the Feast of Faith of Nature
June 24th, 2007
Spotkanie autorskie z “Księgą Ruty” w Nowym Julianowie (pod Wałbrzychem) oraz Inicjacja Ogniem – wrzesień 2013
Słowianie- dzieci Słońca
I Ognia-jego gońca
przywołani Żywiołem
stańcie tutaj wielkim kołem!
Inicjacja Żywiołem Ognia, dla tych co pierwszy raz, terapia dla tych którzy doświadczyli zdrowotnego działania rozżarzonej ścieżki. Dla wszystkich uczestników mocne DUCHOWE przeżycie i dobra zabawa- pod pieczą Marka Wójtowicza, ogniomistrza z 12-sto letnim doświadczeniem.
♦
Wydarzeniem specjalnym przygotowanym przez organizatorów będzie wieczór autorski Czesława Białczyńskiego [autora MITOLOGI SŁOWIAŃSKIEJ]
Rudolf Starzewski (1870 – 1920)
Rudolf Starzewski herbu Ostoja (ur. 28 lipca 1870 w Tarnowie, zm. 22 października 1920 w Krakowie) – dziennikarz i publicysta, jedna z najpopularniejszych postaci Krakowa. Pierwowzór postaci Dziennikarza w Weselu Wyspiańskiego, autor entuzjastycznej recenzji zamieszczonej w “Czasie” trzy dni po premierze sztuki.
Urodził się w Tarnowie, jako najmłodszy syn Mieczysława Ostoja Starzewskiego, dyrektora Krajowego Związku Kółek Rolniczych. Rudolf był z wykształcenia prawnikiem, ale w całości poświęcił się dziennikarstwu. Był zaprzyjaźniony z najwybitniejszymi artystami XIX-wiecznego Krakowa, szczególnie serdecznie z o rok starszym Stanisławem Wyspiańskim. W 1905 roku Starzewski został naczelnym redaktorem dziennika “Czasu”, który w niedługim czasie uczynił nowoczesną i wpływową gazetą popierającą stronnictwo konserwatywne.
Popełnił samobójstwo z powodu nieszczęśliwej miłości do żony przyjaciela, Tadeusza Żeleńskiego. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w rodzinnym grobowcu.