Epoka wedyjskiego ‘Słowa Usłyszanego’ (Śruti) – pierwsza kolonizacja Subkontynentu Indyjskiego

prof. Tadeusz Milewski – pokrewieństwo języków indoeuropejskich

CB – Dla wyjaśnienia nazw Ksiąg Świętych Wedy:

1. Śrutać – słyszeć = etymologicznie polskiemu śretać w rozumieniu witać, ale spotkać się i powitać słownie, a więc i mówić i słyszeć, wyjść naprzeciw, witać oraz szczęście. A więc te cztery księgi to Spotkanie z Mową Zasłyszaną, Powitanie i Szczęście.

‘Słowa Usłyszanego’ – według tłumaczenia z sanskrytu, ale Słowa Spotkania i Słowa Podanego z Góry, OBJAWIONEGO – Powitalnego Bogów do Ludzi, Słowa Dającego Szczęście.

Dalej:

2. Ryg Weda – wiadomo – Wieda Źródła, Ziarna, Zboża, Żyta, Nasienna – Jądra – Wieda Gadki (Gądby, Gęśćby – Wierszni) – Hymnów – w sensie Podań Źródłowych, Wieda Jądra

3. Sama Weda – Samowiedza – Wieda Zaśpiewów i Modeł

4. Jajur Weda – Wieda Jaja – Zarodka  i jego adoracji – Godowania wokół Ognia i Jaja Świata, czyli Wieda Obrzędów Godowych

5. Atharwa Weda – Wieda Górna, Harna, Hyrna, Głęboka – Górytów – Har-Wądów (Harwenedów)

Według Słownika Etymologicznego (Brucknera):  śratać, pośratać, dziś tylko ludowe, ‘witać’, w 15. wieku ogólne, z właściwem rz; w biblji: »śrzatła ji« (u Leopolity: »wybiegła przeciw jemu«), »pośrzatł je« (»potkał się z nimi«, Leopolita), »jegoż pośrzatł« (»któremu zaszedł«, Leopolita); w psałterzu: »pośrzatła jesta« (pośrzatłasta, puławski; »zabieżały sobie«, psałterz z r. 1532). Resztki prasłowiańskiego czasownika rěsti, co już nigdzie sam nie występuje, tylko w złożeniu z przyimkami: obrěsti i sŭrěsti, obrětati, ‘znachodzić’; na Rusi walnie zastąpione: obriest’, priobriesti, itd.; stąd nazwa ‘spotkania – szczęścia’ na Bałkanie: serb. sreća (nesreća, ‘nieszczęście’), stare bułg. sręszta (stąd węg. szerencse); u Czechów na wstrzic, ‘naprzeciw’, strzetnouti, i strzetati, ‘spotykać’. Prasłowo; lit. rasti, randu, ‘znachodzę’ (u Słowian czas teraźniejszy również z nosówką, cerk. obręsztą); dalsze odpowiedniki wątpliwe. U nas i pośrzacaj, ‘powitanie’, z przyrostkiem –jaj (jak rodzaj).

Rozpalanie Ognia = Wzniecanie na Matce Ziemi Iskry-Iskonu (Wedraka / Tura)= Światła Świata. Agni – Z War Ogń = Swarog – Ogień Niebieski (Gwiazdowy), Ogień Słońca, Ogień Ziemi i Ogień Domowy.

4Księgi – 4 Oblicza Swąta (Światła Świata) = 4 Księgi Baji Słowian.

Czytaj dalej →