Marian Nosal: O Psycholingwistyce słowiańskiej i polskiej (artykuł wstępny)

O Psycholingwistyce słowiańskiej i polskiej

 

slowianieukrytahistoriapolski.pl

 

00 Małopolska historyczna clip_image002

Psycholingwistyka słowiańska, czyli co w  duszy Słowianina gra, kiedy słyszy lub wymawia te wspaniałe dźwięki i  słowa mowy polskiej. Kiedy słyszy tę melodię. Psycholingwistyka to także wewnętrzne, ukryte i  zmienione znaczenia słów, zdań i  struktur językowych. Także o  bajarzach, artystach mowy i  życia.

Co czujesz, kiedy słyszysz „Grzegorz Brzęczyszczykiewicz”?

Bo ja dziką radość!

Z tego brzęczenia, zgrzytania, szumu i  świstu, płynącego z  aparatu mowy, my Polacy mamy radość i  energetyzujemy się nim.

A kolega Hermann Brunner lub inny Niemiec, grany przez pana Emila Karewicza, słysząc te słowa, może być zakłopotany, bo go tego nie uczyli.

Miał radości, ale inne, płynące z  jakichś rausów [rrrchausów], Hände hochów i  tym podobnych.

Kiedy w  młodości zacząłem uczyć się wymowy niemieckiej, to też takie charczące, ale również miękkie mówienie niemieckie zaczęło mi się podobać.

Czytaj dalej

Skribh.wordpress.com: 345 (oraz art. powiązane) – Kroniki Historyczne. Język wandalski, czyli język polski…

Kroniki Historyczne. Język wandalski, czyli język polski…


Kierunki migracji Wandalów (kolorem żółtym zaznaczono Hasdingów, a malinowym Silingów)

http://nonsensopedia.wikia.com/wiki/J%C4%99zyk_wandalski
Język wandalski – wymarły język ze wschodniej podgrupy języków germańskich. Blisko spokrewniony z językiem gockim. Używany przez Wandalów w południowej Hiszpanii, przede wszystkim w celu wandalizacji Nonsensopedii oraz przejmowania władzy nad światem (chodzą słuchy, że Iluminaci oraz Oni używają go do szyfrowania swoich wiadomości). Źródła wandalskiego są bardzo ubogie. Znana jest niewielka liczba imion pochodzących z tego języka. Pewne ślady można też napotkać w dialekcie andaluzyjskim języka hiszpańskiego. W łacińskim poemacie z 390 r. pojawia się fragment w języku wandalskim:

hails! skapjam matjan jah drinkan! Kurwas! wadajach u wikipeih!
Bądźcie pozdrowieni! Pozwólcie nam wziąć trochę jedzenia i picia!) (Kurczę! Wandalizuję!)

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazarurozbuduj go.

No to go trochę rozbuduję..:

Czytaj dalej

Rafał Kopko Orlicki – O prasłowiańskim pochodzeniu słowa "wino".

Prasłowiańskie pochodzenie słowa ‘wino’

© by Rafał Kopko Orlicki

aaa kieliszek-winogrona-butelki-wino

Na stronach Wikipedii, spotkamy wyjaśnienie, że wyraz; „wino”, wywodzi się z łaciny, lecz jest obcy temu językowi. Skąd się tam wziął, tego nauka już nie potrafi wyjaśnić. Wyraźnie widać, jak badacze łaciny nie dopuszczają istnienia przed Rzymianami, Celtami i Etruskami, żadnej innej wielkiej kultury. Dalej, że wyraz ten prawdopodobnie przybył z Kaukazu bądź z Grecji. Oczywiście, nic nie ma o tym, że język i kultura Grecka czerpały z kultury prasłowiańskiej, podobnie kultura Etruska a więc i łacina, która powstała głownie na bazie języka etruskiego oraz celtyckiego. Zacznijmy więc, od podstaw, temat nazwy ‘wino’, bo jest to trunek który lubię i zainteresowanie się pochodzeniem jego nazwy, wziąłem sobie do serca.

Czytaj dalej

Orlicki – LAHY i RUSY – rdzenie językowe Prasłowian

Co to jest CEL?

2012-06-30 20.17.12

Według słowników języka polskiego: „cel”*, to; centrum, wyznaczony obszar, który może być; przedmiotem, miejscem, działaniem lub ideą. Jest to więc coś, do czego się dąży, chce się osiągnąć, zamierza w to trafić lub bierze pod szczególną obserwację. Cel może być też końcowym stanem, metą, kresem, sensem działania. Jest to często coś najlepszego, najwartościowszego, wybranego.

 

Czytaj dalej

Walenty Skorochód Majewski (1764 – 1835) – Strażnik Wiary – wykpiony odkrywca związku języka polskiego i sanskrytu

Walenty Skorochód Majewski wykpiony odkrywca związku języka polskiego i sanskrytu

Człowiek który o związkach języka polskiego i sanskrytu mówił i pisał już w 1816 roku. Wyśmiany przez Filomatów, wyśmiany przez „polską” i światową Naukę -Skąd my to znamy – Dzisiaj te bęcwały śmieją się z eksperta NASA od katastrof lotniczych, powszechnie uznawanego na świecie autorytetu naukowego, Taka jak widać Tradycja „polskiej nauki”

– Ż E N A D A!!!

Chwała i Cześć Jego Pamięci!!!

CB

MAJEWSKI-SKOROCHÓD Walenty (1764-1835)

archiwista, historyk-samouk, sanskrytolog, czł. Tow. Przyjaciół Nauk; autor prac o zależnościach i związkach słowiańsko-staroindyjskich oraz gramatyki sanskrytu.

Czytaj dalej

Vilāsa Bhikkhu: Podobieństwa języka polskiego i pali – artykuł ze Sri Lanki

W Anuradhapurze znajduje się wyjątkowe miejsce – zbudowana wśród skalnych występów buddyjska świątynia Isurumuniya.  Zbudowana za króla  Dewanampii Tissy, pochodzi z III wieku p.n.e. Została wzniesiona dla około 500 dzieci z najwyższej kasty, które zostały wyświęcone na mnichów i tam właśnie zamieszkiwały. Ta świątynia była pierwszym  sanktuarium  na Cejlonie , w którym przechowywano najświętszą relikwię lankijskiego Buddyzmu „Ząb Buddy”.Wchodzi się do niej po schodach przez ganek, a w środku wędruje się po kamiennych ścieżkach i stopniach.

Zacznijmy od tego że warto wiedzieć iż Budda był Indoeuropejczykiem. My nazywamy go Bydtą, Bytą (Bądtą) – Będącym, Będącym Bytem, czyli Świadomym Istoty Bytu, Bycia – Istoty Świata i Istoty Samego Siebie. Być to istnieć Tu i Teraz, co jest istotą buddyjskiej medytacji i istotą oświecenia, istotą stanu „bez myślenia”. Po prostu istniejesz i tylko w tym stanie umysłu możesz zostać oświecony.

Czy polskie być zawiera istotę pojęcia Budda? A może w stosunku do sanskrytu i innych języków południowej Azji (w tym pali)  pogłębia i rozszerza ono znaczenie i zakres pojęcia, nadając mu jeszcze bardziej transcendentalny wymiar?

Czy w ogóle wolno dokonać takiego tłumaczenia imienia Buddy – wprost, bez słownika? A jeśli tak, to czy nie zyskujemy dzięki takiemu zabiegowi całej gamy rozszerzających owo pojęcie sanskryckie sensów i skojarzeń. Czy pojęcie Awesta rzeczywiście odpowiada znaczeniem słowu Obwiesta? Przeczytajcie arcyciekawy artykuł o języku pali i polskim. Zwracam uwagę, że podobieństwa te muszą pochodzić najpóźniej z III wieku p.n.e., kiedy powstała Theravada. [C.B.]

Czytaj dalej