Współczesny kodyzm – okładka książki Huntera Thompsona "Dziennik rumowy"[Potravel.pl i ProsteRzeczy.pl].

Znalazłem to na zaprzyjaźnionym niedawno blogu poświęconym smacznemu jedzonku i innym Prostym Rzeczom, które sprawiają, że Życie Jest Przyjemnością.

 

aktualizacja 2016-12-22 Blog Potravel niestety zniknął gdzieś.

Pozostają proste rzeczy: https://prosterzeczy.wordpress.com/

Dziennik Rumowy – Hunter S. Thompson

Posted on Wrzesień 25, 2013 by potravelblog

Druga powieść Thompsona, osadzona w latach 50′ to historia targanego skrajnymi emocjami, nadużywającego alkoholu, nie stroniącego od przygód samozwańczego dziennikarza – Paula Kempa, który przenosi się z Nowego Jorku do Puerto Rico, przyjmując pracę w tamtejszej podupadającej gazecie – “Daily News”. Podczas pobytu na wyspie mężczyzna poznaje szaloną parę, kłócącą się cały czas (przy okazji bez pamięci zadurza się w pięknej części tej pary), bierze udział w hucznym festiwalu rumu i odwiedza kilka razy więzienie. Oczywiście klimatowi karaibskiej wyspy sprzyjają hektolitry alkoholu, piękne kobiety a przede wszystkim autobiograficzne wątki z życia samego Thompsona.

hunt

Mimo, że “Dziennik Rumowy” napisany został już w latach 60′ , opublikowany został dopiero w 1998 r, długo po tym jak “Lęk i Odraza w Las Vegas” wywarły znaczące znamię (piętno?!) na amerykańskiej literaturze.

Kod pRAwdy, czyli SŁOWA w Krainie P-ropa-Gandzi – Kilka komunikatów ze świata kodyzmu polskiego

© copyright by Czesław Białczyński

Dzisiaj szczypta Polskiego Kodyzmu, którym w kontekście tego samego typu nowatorskiej sztuki anglo-amerykańskiej ostatnich lat, zainteresowały się w tym miesiącu Uniwersytety Wielkiej Brytanii. Wszystko wskazuje na to, że niedługo europejski i amerykański Świat Literacki będzie mówił głośno i wiele o polskim kodyzmie – sztuce, która omija bariery i uczy czytać i rozumieć   „pomiędzy słowami” lub nawet to co nie napisane, a pod „przejrzystą”, czy też specjalnie upstrzoną, „zabrudzoną” (np. obcymi zwrotami) szybą słów, ukryte.

 

Czytaj dalej

Tak lub nie, Orzeł czy Resz(t)ka? Oto są pytania – czyli kilka starych-jarych utworów kodystycznych

Tak lub nie, Orzeł czy Resz(t)ka? Oto są pytania

Kto myślał że powiedzenie Lecha Wałęsy „Tak, czyli nie ” to jego oryginalny wynalazek uspokajam to było już znane kodystom w 1987 roku. Oto w ramach wakacyjnej rozrywki kilka ciekawych kawałków kodystycznych z lat 1987 – 1990.

Tak lub nie – a może treść listu coś tutaj wyjaśnia – ta wpisana w TAK? – Synteza nowomowy (komunikat kodystyczny z 8 marca 1988) [powiększ]

Czytaj dalej

Zdrój Jana (1966 – 1972): czyli złamać własne "milczenie" i monopol Mediów Władzy dla Naszej Przyszłości

Zdrój Jana (1966 – 1972): czyli złamać własne milczenie; i monopol Mediów Władzy

https://www.youtube.com/watch?v=dZrFVLMblBI

Skład zespołu:

gitara solo, vocal – Jerzy Wójcik (1946-1989)

gitara rytm. fort.wiola, voc. – Jacek Ukleja

gitara bas, voc. – Jerzy Kołacz / Paweł Partyka

fort.voc. – Rafał Marchewczyk

Klawiset,organy – Piotr Walewski

inst.perk., tamb. voc. – Ryszard Antoniszczak

perkusja – Marek Wilczyński

elektroakustyka – Jerzy Kołacz / Paweł Partyka

Czytaj dalej

Święto Kresu i Kryszeń-Krasa oraz Kwiat Żaru, czyli Kwiat Pąpu Rudzi oraz „Pieśń o Sobótce” Jana Kochanowskiego i „Pieśń o Ziemi Naszej” Wincentego Pola

Święto Kresu i Kryszeń-Krasa oraz Kwiat Żaru

Jerzy Przybył – Dziewanna

O tym święcie powiedziano już tyle, że nie wiadomo  co tu jeszcze dodać, a co już po wielokroć powiedziano. Ważnym i rzucającym się w oczy odkryciem jest powiązanie nazwy Kresu i postaci Krasy-Krasatiny lub Dziewanny-Krzesy z postacią ruskiego Kryszenia i hinduskiego Kriszny.

Czytaj dalej

Czesław Białczyński – "Syntetyczna historia Polski" z roku 1987

Czesław Białczyński – Syntetyczna historia Polski z roku 1987

© by Czesław Białczyński

Nie mogę się nadziwić jak pojemny i szero-formułowy okazał się jako forma liryki, czyli poezji współczesnej, nasz krakowsko-warszawski wynalazek z lat 1980-1990, czyli KODYZM POLSKI.

Popatrzcie na ten utwór wygrzebany z szuflady, który był publikowany przeze mnie w 2191 numerze „Przekroju” w 1987 roku.

Toż to jest dzieło jak ruska lokomotywa, pędzi niczym ruski szeroko-torowy pociąg towarowy  przez śnieżystą Syberię w ciemną totalitarną noc, bez żadnych hamulców.

Ta poezja, bo to poezja, buduje nastrój liryczny i patos i wprowadza w nastrój patriotyczny, i jednocześnie stanowi rodzaj odezwy, agitki wzywającej do mobilizacji, mimo że nie zawiera ani jednego słowa!

Mało tego nie ma w tym utworze ani jednej sylaby, ani nawet jednej litery.

Był to w 1987 roku, w czasach ciemności Stanu Po-Wojennego, niewątpliwy pokaz tryumfu myśli ludzkiej i pokaz siły twórczej i dowód wprost na absolutną niemożność zakneblowania słowa!

Czytaj dalej

Pomorska wizja Słowiańskiej Baji – Marek Hapon


Pamiętajmy że Pomorze Słowian sięgało od Zatoki Wenedzkiej czyli Gdańskiej aż po półwysep Jutlandzki i duńskie dziś wyspy. Także po północnej stronie Bałtyku (Morza Wędzkiego) siedzieli Wędzi Dalowie (Wądale – haplotyp R1a1a1g7) i Gąci (Goci – haplotyp R1a1a1 i I1 oraz I2) – to wszystko po północnej stronie morza nazywano Skanią, a potem doszli tam do nich Celtowie (Kiełtowie). Przedstawiana tutaj wizja Baji jest nie tylko wizją Kaszubów (Koszewian) ale całego Pomorza, także Obodrzyckiego i Drzewiańskiego, Wendlandzkiego – Słowiańskich Wikingów. [CB]


Zaklinacz

©® by Marek Hapon

Czytaj dalej

Marek Hapon – motywy słowiańskie i nie tylko, prosto z Korei

Bogowie Ranów

© copyright by Marek Hapon

 

Marek Hapon mieszka na stałe w Chicago, ale przysłał nam tuż przed wakacjami kilka rysunków, które ma ze sobą w Korei. Nie chcieliśmy ich publikować w czasie wakacji żeby wam nie umknęły. Przedstawiamy je tutaj jako wstęp do bardzo obszernej galerii, do której rysunki obiecał nam przesłać po powrocie do USA.Obiecał też napisać o swojej twórczości i o sobie parę słów.

CB

Czytaj dalej

Międzynarodowe Centrum Kultury: Street art, Pomarańczowa Alternatywa i graffiti

Sawa – street art, graffiti, Major Frydrych i seniorzy

już od 9 września w Krakowie

Zmalujmy graffitti – seniorzy w MCK!

Graffiti zrobione przez nastolatków to wandalizm, przez seniorów – akt twórczy . Zobacz jak projekt  50+”Nowy wiek kultury” kształtuje ludzi dojrzałych do sztuki.

„ZMALUJMY” COŚ NA POMARAŃCZOWO!

Czytaj dalej

Słońcesław z Żołynii/Franciszek Frączek – Obrazy Przyrody (z prywatnej kolekcji)

Malarstwo Franciszka Frączka nie należy do łatwo dostępnych w Polsce. Trudno je znaleźć w muzeach i domach aukcyjnych. Rzadko zdarza się żeby ktoś wystawiał te obrazy na sprzedaż. Obrazy Franciszka Frączka mają to do siebie, że nawet jeśli nie przedstawiają wprost treści wierzeniowych Wiary Przyrody, nie są alegorią, ani zapisem emocji związanych z przeżywaniem wiary, to najczęściej pokazują  przyrodę i powiadają o niej jego oczami przepiękną Słowiańską Baję. Mają one zawsze swój niepowtarzalny klimat – jak choćby te powyżej, wprost rajskie, różowe stogi siana, malowane pod zachód razem ze złotym polem i niebieskim lasem.   Człowiek jest gdzieś blisko, choć na obrazie go nie ma, ale być może to pole i ta jego praca ma w ogóle wymiar welański, boski a nie ziemski tylko – tak jak i cały ten pejzaż. To nie jest zwyczajne malowanie widoczków. Dla Słońcesława z Żołyni malowanie było zawsze tylko zapisywaniem boskiego przesłania zaklętego w przyrodę.

Czytaj dalej