Nowe Przygody Baltazara Gąbki i jego Kompanii – Na tropie Czarnej Dziury
Ponieważ wydanie drukiem Nowych Przygód Profesora Gąbki opóźnia się , aczkolwiek nie zostało udaremnione o co usilnie się starano i nastąpi mimo owych starań, o czym jestem przekonany, bo na szczęście czasy już się na tyle zmieniły, że monopol na Prawdy został złamany
Polska Wizja Baji – Tleledrag T.S. Marski Księga Popiołów
Tymon Niesiołowski „Król Duch”, (kompozycja do poematu Juliusza Słowackiego), 1909, pastel na papierze, 126,7 x 147,5 cm, Muzeum Narodowe, Warszawa
Inne, uczone, nad księgami siedzą,
—Lecz z literami oko nic nie czyni,
O duchu w księgach zamkniętym nic nie wiedzą.
(Król Duch J. Słowacki)
Zasadniczą ideą księgi popiołów jest dotarcie do bezsprzecznej prawdy historycznej jakakolwiek miała by ona być, księga ta jest historią Słowian oraz obroną pisma i języka Słowian.
O Raduni pisaliśmy niedawno przy okazji omawiania Masywu Ślęży. Na temat samej góry czy związanych z nią legend i podań niewiele można znaleźć informacji. Dzisiaj wracamy jednak ponownie do tej góry usianej dowodami starożytnego kultu Wiary Przyrodzonej Słowian podobnie jak cały masyw Ślęży, z racji pewnej ważnej rocznicy.
Targi-Taos i Kołak (Targitaos i Kolaksais na Czarze z wykopalisk) – tak naprawdę Targitaos jest męskim odpowiednikiem Kąp-Torgi-Taji. Co o tym świadczy? Słowo torga – torba – to nie jest męski atrybut – męski jest pal, maczuga, pałka, miecz, pika. Taos – znaczy bóg. Zatem Kaptorgataja – Ptakowężyca z czasów gdy rządziły Kobiety – Mazonki, była Nosicielką Boskiego Nasienia-Ziarna, Nosicielką Boskiej Taji, Taji – Przesłania Bogów i matką trzech synów- twórców Skołotii – Kołaka, Karpoka i Lipoka.
[Kliknij – powiększ – I koniecznie przeczytaj – To sie czyta jak pierwszorzędny triler – z wypiekami na twarzy]
Najśmieszniejszy na tej stronie gAZETY cODZIENNEJ jest kontrast wynikający z zamieszczenia tutaj cytatu z Tolkiena – naprawdę to już wygląda na czysty cyrk – a może to jakaś MaGIJA
Świat współczesny zadziwia i zaskakuje różnorodnością ale i nieprzewidywalnością zjawisk jakie generuje. Próby komercjalizowania wiary przybierają różne czasami groteskowe formy. Najbardziej groteskowe są artykuły pana Tekeli w Gazecie Codziennej, w których wykorzystuje on wierzenia katolików w szatana do udowodnienia im że rzeczywiście jest się czego obawiać gdyż szatan ma postać osobową i atakuje nawet tych którzy się tego nie spodziewają , a czyni to przez anonse rasowe zapraszające do wróżki.
Dni Lasu to największe święto lasów i leśników. Obchodzone jest od 1933 r. Z inicjatywą zorganizowania na terenie całego kraju stałego święta lasu wystąpiło w roku 1933 Prezydium Zarządu Głównego Związku Leśników Polskich. Ustalono, że święto, nazywane w różnych latach Świętem Lasu bądź Dniem Lasu, będzie organizowane co roku w ostatnią sobotę kwietnia. Święto Lasu w Warszawie w kwietniu 1933 r. Przejazd samochodu rozrzucającego ulotki („Echa Leśne” 1933).
Wiosna, pod koniec kwietnia jest tradycyjnym terminem święta drzew do którego nawiązanotakże w oficjalnych obchodach święta Lasu w 1933 roku w Wolnej Polsce.
Pierwsze obchody odbyły się już w roku 1933. Jak podawały „Echa Leśne” w numerze 12. z roku 1935, np. w Grudziądzu uroczystości Dni Lasu uświetniły przedstawienie i koncert w teatrze, na rynku grała orkiestra 55. Pułku Piechoty, młodzież posadziła ok. 2 tys. drzewek, a w centrum miasta odbył się pokaz produktów leśnych. W imprezie wzięły udział tysiące mieszkańców. W tym samym roku obchody Święta Lasu zorganizowano też w Zamościu, Tomaszowie, Kraśniku, Józefowie, Frampolu i Zwierzyńcu. Odbywały się akademie, odprawiano msze święte, sadzono drzewka.
Ignacy Pietraszewski (1796 – 1869) i jego ZendAwesta (Zen-Daszta)
Polecam ten artykuł szczególnie tym polskim naukowcom, którzy odważają się próbować nieśmiało głosić jakieś tezy o wspólnocie kulturowej słowianio-irano-indyjskiej i o wspólnym pochodzeniu tych ludów, jak i o pradziejowym pochodzeniu Słowian – identycznych ze Scytami – nosicieli wspólnej kultury i duchowości pomiędzy Ariami. Jeżeli nie przestaniecie tego czynić skończycie tak jak ten wyrodny osobnik, któremu dobrego słowa nie potrafi poświęcić po 150 latach „polska” Wikipedia, a którego wspomina jedynie jego przyjaciel, orientalista w pośmiertnym epitafium, gmina Biskupiec w której się urodził – ale też go tam nie doceniają chociaż piszą o nim cieplej, no i jakiś tam „niedouk” Białczyński , którego książki i osoba są na współczesnym Indeksie Kościoła Katolickiego.
Dajny i „Laczplesis” Andrejsa Pumpursa – czyli pruska i łotewska wizja
Laczplesis
Definicja:
Daina – tradycyjna forma nierymowanej pieśni łotewskiej, najczęściej bardzo krótka (do czterech strof) które do początku XX w. przekazywane były wyłącznie w formie ustnej, mimo że niektóre z tych pieśni liczą ponad tysiąc lat. Wiele z nich zawiera wątki z czasów przedchrześcijańskich, nazwy bóstw pogańskich, jak Saule, bogini słońca czy Meness, bóstwo księżyca, informacje na temat dawnych zwyczajów itd. Dainy stanowiły jeden z filarów folkloru i tożsamości narodowej Łotyszy, zwłaszcza w czasach dominacji krzyżackiej i sowieckiej. Dajny stanowią poza tym skarbnicę danych na temat historii języka łotewskiego. Zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Dajny przepleciemy obrazami Ażdachów-Uzłów Ducha – czyli Smoków i Żnujów pomocników Działów-Dzięgli – to tak dla kontrastu, chociaż czasami maja charakter mocno popkulturowy
Na początek publikujemy Dajny przytoczone w pracy dr Bożeny Gierek z UJ ( Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji, Uniwersytet Jagielloński) – „Folklor bałtyjski w łotewskich dainach”
CB
Świadomość własna, indywidualna, niepodległa to pierwszy stopień do zrozumienia, że jesteśmy bogami będąc cząstką Bogów.
Wiara Przyrody nie jest RELIGIĄ – pamiętajmy to zawsze i wszędzie – Wiara tym się różni od religii, że ma wymiar wyłącznie indywidualny
Ty Wierzysz , Ja Wierzę, On Wierzy
NIE MA DOKTRYNY POWSZECHNEJ
lecz jest Suma Indywidualnych Wierzeń
i
Wspólnota SUMY
na tej sumie oparta.
Święta Wiśnia – gdyby to drzewo wiśni było zwisające byłoby świętym Wyspowiszem – Wiszem z Wyspy Wiszu spod Góry Kara strzeżonej przez Karą Rybę
Zbliża się Święto Lasu i Święto Drzew, które obchodzimy przez cały Długi Majowy Weekend. Oto zatem miejsce szczególnie pełne pięknych starych drzew Romowe i Puszcza Romincka.
Tego roku także nadamy imiona kolejnym Starym drzewom – zwłaszcza świętym Miłorzębom w Krzeszowicach.
Tadeusz Wolański (1785 – 1865) O słowiańskich runach etruskich
https://www.youtube.com/watch?v=ytM5NkTlg88
zobaczcie też ten film na You Tube – wygląda lepiej na pełnym ekranie i filmy pokrewne, na bocznym pasku, na You Toube: https://www.youtube.com/watch?v=ytM5NkTlg88
na www.igrybogov.tv – film Siergieja Striżaka.
To oczywiście rosyjska wizja Baji Słowian. Nawet jeśli jej nie akceptujemy w całości to jest bardzo pomocna w samowyzwoleniu , w wyjściu spod wpływu wszelkich doktryn obowiązujących we współczesnej nauce oraz polityce i podobnie jak filmy z Trechlebowem pomaga spojrzeć samodzielnie na Rzeczywistość – uniezależnić się od „autorytetów” i umocnić w osobistych sądach.
Współczesna Rosja jest zachwycona i zafascynowana odkrytymi po latach działami Tadeusza Wolańskiego (II Starosłowiańska Świątynia Światła Świata w Warszawie), który sądził podobnie jak Winicjusz Kossakowski, że runy etruskie należy czytać po słowiańsku. Ludzie w Polsce w ogóle nie wiedzą, że ktoś taki istniał – podobnie zresztą nie wiedzą o Trentowskim, Szukalskim ani tak naprawdę nic nie wiedzą o Kochanowskim czy Mickiewiczu. Rosjanie zaś szaleją na punkcie książek Wolańskiego i wydaja je na nowo. Wolańskiego zmarginalizowano bo jego doktryna nie pasowała do nauki germano-anglosaskiej, dopiero Rosja przywraca mu należne miejsce i cześć. Czy tak samo ma być z naszymi współczesnymi niepokornymi odkrywcami?
Koniec marca 2012 – Szwajcarskie Alpy
The end of March 2012 – The Swiss Alps
©®all rights reserved by Kira Białczyńska
© translated by Katarzyna Goliszek
Swarożyc tańczący z Zorzą oraz Dażbóg- Pan Jasności (Światła) nad Górami Białych Kauków
[kliknij każdy obrazek]
Miesiąc prawie temu przeszły Jare Gody i uroczystości na Świętej Górze Słowian – Ślęży. Umiejscowienie tej Góry w systemie najważniejszych świętych gór i megalitycznych budowli Mazji (Azji) oraz Białego i Czarnego Lądu (Europy i Afryki) jest zupełnie wyjątkowe, bowiem to ta góra właśnie leży w samym sercu SYSTEMU i stanowi punkt przecięcia Osi Północ – Południe z Osią Zachód – Wschód.
