Słowianie w Andaluzyi Karola Szajnochy, czyli co Polak wiedzieć powinien
Z końcem listopada 2015 roku, kiedy miał miejsce zamach we Francji w teatrze Bataclan w Paryżu, dostałem świetną książkę, której fragment z komentarzem publikuję dopiero teraz.
Kolonializm to gwałt dokonany na całym społeczeństwie i dla zdrowej świadomości społecznej nie ma nic ważniejszego niż uświadomić sobie, że ten gwałt miał miejsce. Osoba, którą zgwałcono przechodzi stan chorobowy, który ma swoje fazy, a najtrudniejsze po tym urazie jest wyleczenie psychiki ofiary i przywrócenie jej do psychologicznej normalności. Nie inaczej jest ze społeczeństwami.
Ofiara gwałtu często wypiera ten fakt ze świadomości. Stara się go nie dostrzegać bądź ignorować, by żyć w miarę „normalnie”. Nie przyznaje się przed sobą samą, że fakt taki miał miejsce. Jeśli gwałt zostanie wyparty do podświadomości to chora świadomość nie ma szansy „o własnych siłach” wyleczyć się i wrócić do normalnego stanu. Pozostaje na zawsze zwichnięta. Człowiek z normalnej istoty przeradza się w ofiarę, która sama sobie przypisuje fakt gwałtu, prowokację do gwałtu, współudział w zgwałceniu poprzez własne zaniechania, błędy czy słabości. Tymczasem sprawcą gwałtu jest zawsze Gwałtownik, a nigdy jego Ofiara.
Dla Słowian, w tym Polaków, którzy ofiarą takiego kolonialnego gwałtu stali się trzykrotnie, uświadomienie sobie tego faktu staje się szczególnie ważne. Wielokrotnie bowiem spotyka się wygłaszane na serio sądy typu, że: „Polacy utracili państwo na własne życzenie”, „Napaść na Polskę wywołała masońska Konstytucja 3 Maja, której zachciało się polskim elitom, albo zdrajcom”, „Gdyby Polacy siedzieli cicho, jak Czesi to nic złego by się im nie stało”, „Krwawe powstania polskie były niepotrzebne, bo tylko wytraciły elitę narodu”, etc., etc., etc. NIE. Wina za gwałt dokonany leży bezwzględnie po stronie NAPASTNIKA a nigdy po stronie OFIARY. Niech nas nie myli dwuznaczność prawa rzymskiego w tym względzie, które dopuszcza taką interpretację oto, że ofiara mogła sprowokować napastnika. To jest PRAWO napisane przez NAPASTNIKÓW (Rzymian/Mężczyzn). Ofiara ma niezbywalne prawo bronić się wszelkimi sposobami i domagać skutecznie wolności oraz sprawiedliwości (powstania, zamachy, terroryzm, wojna, bierny opór, zemsta, ukaranie gwałtownika, zadośćuczynienie za gwałt).
Ta mapa jest przekłamana – nie uwzględnia faktu, że ziemie Międzymorza były koloniami Niemiec, Rosji i Turcji przez setki lat. Polska tylko przez 200, ale Bałkany od roku 1454, a nawet wcześniej. Turcja która tutaj jest zaliczona do krajów bez kolonii miała ich w tym rozumieniu rzeczy w epoce swoich podbojów kilkadziesiąt, w tym: Grecję, Albanię, Macedonię, Bułgarię, Bośnię, Serbię, Rumunię, Mołdawię, Czarnogórę, Chorwację i część Ukrainy. Rosja miała 13 kolonii w Międzymorzu, łącznie z częścią terytorium Niemiec (NRD/DDR) oraz 4 kolonie na Kaukazie – to daje owe 17 opisane na mapie, ale było ich więcej, bo brak tutaj terytoriów w Azji. Austria ma przypisaną cyfrę 1 – nie wiem co autorzy tej mapy mieli na myśli, czy rozbiór Polski aż po Lwów? To był zabór zbrojny kilku krajów na 150 lat.
We Francji w roku 2015 gwałt zadany przez Francuzów Arabom spotkał się z odwetem ze strony Ofiary, która zepchnęła ten fakt do podświadomości narodowej/plemiennej.
Kolonializm to szczególnie perwersyjna forma gwałtu. Jest to uwięzienie i wielokrotne gwałcenie psychiki narodu, poddawanego przemocy przez wiele stuleci lub dziesięcioleci.
Czy na przykład Polacy mogą zapragnąć podobnego odwetu? Czy ten odwet, jeśli jest nieunikniony, może się zrealizować w innej postaci, niż to widzimy w wykonaniu Arabów i Żydów?
