Michał Federowski (ur. 1 września 1853 w Warszawie, zm. 10 czerwca 1923 w Warszawie) – etnograf i folklorysta amator, badacz białoruskiej kultury ludowej.
Był samoukiem, jego formalne wykształcenie to 4 klasy progimnazjum (ukończone w 1870 roku). Nie kontynuował edukacji m.in. z powodów zdrowotnych.
Podczas praktyki w majątku ziemskim w Olkuskiem zetknął się z Oskarem Kolbergiem i Zygmuntem Glogerem; do badania kultury ludowej skłoniła go broszura Jana Karłowicza Podręcznik dla zbierających rzeczy ludowe (Warszawa 1871). W latach 1875-1877 przeprowadził pod kierunkiem Glogera badania w Kieleckiem, owocem których była dwutomowa monografia.
Od 1877 przebywał na ziemiach białoruskich, gdzie prowadził intensywne badania folklorystyczne. Zebrane tam materiały są dziś uznawane za podstawowe dla etnografii i folklorystyki białoruskiej.
W 1905 przeniósł się do Warszawy.
Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.
- Lud z okolic Żarek, Siewierza i Pilicy, Warszawa 1888-1889.
- Lud białoruski na Rusi Litewskiej. Materiały do etnografii słowiańskiej zgromadzone w latach 1877-1905, t. 1 (1897), t. 2 (1902), t. 3 (1903), t. 4 (1935), t. 5 (1958), t. 6 (1960), t. 7 (1969), t. 8 (1981).
- Maria Czurak, Michał Federowski, [w:] Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki, szkice biograficzne, t. II, pod red. Ewy Fryś-Pietraszkowej i Anny Spiss, Wrocław-Kraków 2007.
- Julian Krzyżanowski, Michał Federowski, [w:] Słownik folkloru polskiego, Warszawa 1965.
Mikołaj z Szadka Prokopowicz (1489 – 1564) rozpoczął studia na Akademii Krakowskiej między 1504 a 1505 r., w 1515 został profesorem astronomii, a w 1548 r. rektorem uczelni. Cieszył się poparciem Macieja Miechowity i innych protektorów. Obok kalendarzy tworzył także prognostyki dla wszystkich stanów oraz innych narodów, obejmujące lata 1519-33. W 1532 r. opublikował w języku czeskim prognostyk związany z obserwacją komety, na którego stronie tytułowej widnieje bita przez żołnierzy cesarza Karola V postać papieża Klemensa VII10.
