Grobowiec, zdjęcie ilustracyjne Źródło: Shutterstock / Arnaoutis Christos
Od Poli Dec
Po raz kolejny otrzymujemy oto potwierdzenie że Macedończycy (Makodewowie) ZA CZASÓW ALEKSANDRA WIELKIEGO WCIĄŻ UŻYWALI SŁOWIANO-ARYJSKIEGO KALENDARZA KSIĘŻYCOWO-SŁONECZNEGO z czasów głębokiej prehistorii, nie notowanej w żadnych cywilizowanych pismach Greków ani tym bardziej Rzymian. Podobne kalendarze znajdujemy na tzw Złotych Czapach (Kapeluszach – Goldene Hüte) liczących sobie od 1400 p.n.e. do 800 p.n.e., a odkopywanych pomiędzy Renem, Dunajem a Łabą a więc na północy Europy, w wiekach, kiedy o cywilizacji grecko-rzymskiej nikomu się jeszcze nie śniło. Także solarno-lunarnym kalendarzem jest słynny Dysk z Nebry, którego używanie w świecie Słowiano-Aryjskim datuje się na około 2000 lat p.n.e.. Podobne kalendarze wnieśli Słowiano-Ariowie z B-Haratu i Wędji Północnej do Windji Południowej (Indii) oraz do Hattuzy, ziemi Hetytów podbitej przez Nasilanów i Nasemilów, wojowników i rody słowiano-aryjskie znad północnego brzegu Morza Czarnego około 2500 do 1500 lat pn.e.. Pierwszy kalendarz w ogóle, to słynny serbski Kalendarz z Kła Dzika, który pochodzi z czasów Kultury Vincza i liczy sobie około 8000 lat. Słynnym kalendarzem jest też tzw Etruska „Wątroba” z Piacenzy z około 100 roku p.n.e. (linki na końcu artykułu).
Grobowiec przyjaciela Aleksandra Wielkiego (Kasta) skrywał nietypową tajemnicę. Najnowsze badania archeologów dowodzą, że mógł być on powiązany z przesileniem zimowym.
Grobowiec Kasta został zbudowany około 2300 lat temu. Jego komora grobowa do dziś skrywa trudną do wytłumaczenia tajemnicę. Okazuje się bowiem, że była zaprojektowana w taki sposób, aby wpadało do niej światło słoneczne podczas przesilenia zimowego.
Niektóre badania naukowe sugerują jednak, że data wspomnianego przesilenia ulegała zmianie z roku na rok ze względu na fakt, że starożytni Macedończycy używali kalendarza lunisolarnego, będącego kombinacją kalendarzy słonecznego i księżycowego.
Niezależny badacz Demetrius Savvides postanowił rozwiązać spór między specjalistami. Wykorzystując trójwymiarowy model grobowca i specjalistyczny program astronomiczny śledzący położenie gwiazd, odtworzył wygląd nieba wokół grobowca z 300 r. p.n.e. Zauważył, że istotnie w dniu przesilenia zimowego jego wnętrze było oświetlone od godziny do 16, dostarczając do środka promieni słonecznych przez całą jesień i zimę.
Grobowiec Kasta miejscem kultu?
Jest wysoce prawdopodobne, że rytuały odbywały się w obrębie lub w pobliżu Pomnika Kasta, szczególnie w okresie przesilenia zimowego
– powiedział Savvides w rozmowie z serwisem Live Science.
Hipoteza badacza zgadza się z doniesieniami na temat dekoracji grobowca, które przedstawiają między innymi postać Persefony (bogini roślinności i królowej podziemi) oraz Kybele (bogini płodności i narodzin). Badacz zakłada, że tego samego typu rozwiązania mogły zostać zastosowane w grobowcu Aleksandra Wielkiego, który do dziś nie został odnaleziony.
Wykorzystanie oświetlenia słonecznego i spójnego geometrycznego projektu jest zgodne z tradycjami hellenistycznymi, w których władcy, tacy jak Aleksander Wielki, używali symboliki słonecznej, aby wzmocnić swoją władzę
– powiedział.
Dysk z Nebry czytaj tutaj:
wikipedia: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dysk_z_Nebry
Złote Czapy czytaj tutaj:
wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Golden_hat
Kalendarz z Kła Dzika:
Etruska „Wątroba” z Piacenzy: