Przypominam te artykuły nie tylko ze względu na publikowaną niedawno Lekcje 6 którą zdobił wizerunek panny młodej Pomaków, ale także abyśmy sobie ponownie uświadomili starożytność osadnictwa Słowian nie tylko nad Dunajem i w obszarze Harpąt – Karpat, ale w dużo szerszym kręgu, także Bałkanów np Góry Szar i Starej Serbii oraz Bułgarii. Wszystko to potwierdziła już genetyka i potwierdzają liczne odkrycia archeologiczne, lingwistyka a także antropologia kulturowa, religioznawstwo i etnografia. Ale chodzi tutaj nie tylko o ścisłą więź od czasów pre-historycznych między Słowiano-Ariami i Słowiańszczyzną z obszaru Łuku Karpat i z Zakarpacia (czyli ziemiami dzisiejszej Polski za Łukiem Karpat w doliny w kierunku Bałtyku, ku Świętogórom i Ślęgii oraz Wędii-Wenedii) a obszarem Bałkanów i Grecji (kultury mykeńskiej będącej w istocie słowiano-aryjską) podbitym później przez Rzymian.

Poprzez treść tych dwóch artykułów i obrazek z Lekcji 6 widać wyraźnie kierunek i obszar ekspansji Harów (Goroli / Goran / Harnasiów) także w stronę Kaukazu do kraju Hattów, który „podbili” słowiano-aryjscy Nasemile i Nesyci wprowadzając tam hetycki język indoeuropejski (słowiano-aryjski) oraz swoje wierzenia, tradycje i obyczaje – wbrew twierdzeniom współczesnej nauki, która mówi że wyłącznie poddali się oni wpływom wyżej rozwiniętej lokalnej kultury Hattów. Doszło tam do asymilacji dwustronnej i przenikania kultur oraz adaptacji wartości z jednej i drugiej kultury. Wszędzie gdzie znaleźli się Słowiano-Ariowie widzimy ten sam proces dwustronnej asymilacji a nie podboju. Nie wymordowano lokalnej społeczności ani nie narzucono jej funkcji ludności niewolniczej w stosunku do nowej klasy panów.

Widzimy tutaj obraz „ekspansji” Ludu Gór – Hariów ze Środkowej Europy, z Har-Pątów, Har czyli Gór centralnych i z Harii – krainy Harów / Goroli, który niesłusznie określono w nauce jako Inwazja „Ludów Morza” (B-Harat) i który nie odbywał się w jednym etapie między 1500 a 1200 p.n.e., ale co najmniej w 3 etapach poczynając od 3000- 2500 p.n.e. a jednym z tych etapów było też nastanie na Krecie i w obszarze dzisiejszej Grecji Kultury Mykeńskiej / Lachajskiej (Achajskiej).

Przypomnijmy aktualne twierdzenia nauki na ten temat:

Wiki:

„Achajowie (Achajoi) pojawili się w Grecji w XVI wieku p.n.e. Ich pochodzenie nie jest znane. W połowie XV w. p.n.e. podbili Kretę (a przynajmniej Knossos), przejmując zdobycze cywilizacji minojskiej – m.in. pismo linearne B zdradzające podobieństwo do pisma linearnego A. Zapisywanie języka Achajów w sylabicznym systemie (samogłoski i sylaby otwarte) pisma linearnego B sprawiało spore kłopoty, co stanowi dodatkowy dowód zapożyczenia od ludu niegreckiego. Pismem tym Achajowie posługiwali się wyłącznie w celach administracyjnych.”