Premiera Struggle na IDFA w Amsterdamie
Jedno z wielu wspaniałych dzieł Stanisława Szukalskiego – niesamowita, nowoczesna perspektywa – genialne!
W sekcji „Luminos” pokazane zostaną dwa polskie filmy „Jazda obowiązkowa” Ewy Kochańskiej oraz „Struggle: The Life and Lost Art of Szukalski” Irka Dobrowolskiego. Ostatni tytuł to polsko-amerykańska produkcja, w której producentami są m.in. Anna Dobrowolska (Film Street) oraz Leonardo DiCaprio i jego ojciec George DiCaprio.
Festiwal Filmowy w Gdyni 2018 – Konferencja filmu Krew Boga
Konferencja prasowa filmu „Krew Boga” w reżyserii Bartosza Konopki – 19 09 18.
Zwróćcie pilną uwagę na kompletnie pogańskie opowiadanie reżysera o aurze CUDOWNOŚCI w jakiej toczyła się praca na planie i właściwie aż do ostatnich sekund przed festiwalem, podczas postprodukcji (od 40 minuty). Ale szczególnie polecam wszystkim 48 minutę i wystąpienie recenzenta z widowni. Doczekamy się jakiegoś przełomu w przestrzeni publicznej porównywalnego z przywróceniem należnej czci Romom?
Franciszek Frączek SŁOŃCESŁAW z Żołyni. Krzeszowice – Szczep Rogate Serce
W galerii Vauxhall CKiS w Krzeszowicach wspaniała wystawa Pana Franciszka Frączka – Słońcesława z Żołyni. Pan Frączek był artystą Szczepu Rogatego Serca i przyjacielem Mariana Konarskiego Marzyna z Krzeszowic. Rodziny obydwóch artystów i zaproszeni goście spotkali się w piątkowy wieczór i uraczyli nas odrobiną cudownej aury swoich wybitnych przodków. Poczujcie to sami a wkrótce większy materiał na naszym kanale. (23 marca 2018)
Pomnik Katyński Andrzeja Pityńskiego w New Jersey City
Kiedy rozprawiamy dzisiaj nad niegodziwym postępowaniem burmistrza New Jersey i współczesnymi konfliktami polsko-żydowskimi, wręcz wojną ideologiczną o to czy Holokaust był Holokaustem Polaków (ja zdecydowanie stoję przy tym twierdzeniu!), czy wyłącznie Holokaustem Żydów (polskich i innych) warto może poświęcić znów dwa słowa artyście polskiemu z USA Andrzejowi Pityńskiemu , który jest autorem tego pomnika, jak również Światowida z New Jersey (gdzie powstał – postawiono go w Hamilton), a w swoim ekspresyjnym stylu rzeźbiarskim wyraźnie nawiązuje do Stanisława Szukalskiego czy Albina Polaszka. Pisaliśmy o nim nie tak dawno temu, w roku 2016.
Światowid z Hamilton (USA)
Katyń – New Jersey City
Cafe Philo: Współczesny komunikat kodystyczny
Moją uwagę zwraca brak litery „C” w pierwszym pionie tego typowego kodystycznego komunikatu krzyżówkowego w słowie „EX(C)ELLENCE”. Wykorzystano tutaj tę sama zasadę twórczą co choćby w „Syntetycznej Małej Historii Polski”, lub w prezentowanym również w Przekroju (z 7 czerwca 1987) utworze krzyżówkowym „Partyzanci” (patrz: Jednodniówka i Manifest Kodystów Polskich z 20 12 1981 roku).
Jeszcze o Syntetycznej Małej Historii Polski – wersji z Przekroju (1981/1987)
Publikuję tutaj w zasadzie link do artykułu który opublikowałem na blogu 14 marca w roku 2012, a to dlatego, że w nim znalazła się dalsza część wtedy nie istniejącej jeszcze Historii Polski sięgająca do dalszych dat naszej historii, w tym do kolejnej daty. Artykuł i publikację „Dalszej Części Syntetycznej Małej Historii Polski” z roku 2012 należy uznać za JASNOWIDZENIE i PREKOGNICJĘ, bo rzeczywiście wyprorokowana tam została data KOLEJNEGO PRZEWROTU w POLSCE – tego z roku 2015.
Warto też przeczytać cały ten tekst raz jeszcze, po to żebyśmy nie zapomnieli o CENZURZE i mechanizmach kneblowania informacji, z którymi mamy tak ostro do czynienia właśnie teraz, chociażby na YouTube, ale także na Google, gdzie uznano za sprzeczny z zasadami mój artykuł o Uboju rytualnym zwierząt, jako rzekomo promujący przemoc, albo w prezentacji Polskiej Racji Stanu w Zachodnich Mediach Banksterskich. Cała ta CENZURA BANKSTERSKA pokazuje także jasno, że ich niemieckie i inne obce media i wydawnictwa oraz telewizje i stacje radiowe w Polsce, powinny zostać jak najszybciej ZAMKNIĘTE bo są najnormalniej V Kolumną Naszych WROGÓW.
Czesław Białczyński – "Syntetyczna historia Polski" z roku 1987
Armia Imperium Rosyjskiego demoluje Pałac Zamoyskich w Warszawie w ramach represji po nieudanym zamachu na namiestnika Fiodora Berga w czasie powstania styczniowego w 1863 roku, zniszczono wtedy fortepian Chopina, co stało się dla Norwida inspiracją do napisania wiersza
Tym niewątpliwie mocnym akcentem jakim jest końcówka życiorysu Fryderyka Chopina i wykonanie jego Piano Concerto No. 1 Op.11 przez Jewgienija Kissina kończymy nasz prywatny rok chopinowski na Blogu Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata, który zafundowaliśmy sobie w przerwie między Konkursami Chopinowskimi – kolejny w roku 2020.
Epitafium z sercem Chopina w Bazylice św. Krzyża w Warszawie
Wiki:
W Paryżu Chopin zamieszkał początkowo w małym mieszkaniu przy Boulevard Poissonnière. 26 lutego 1832 w salonie Pleyel przy 9 rue Cadet dał pierwszy z dziewiętnastu publicznych koncertów w Paryżu (podczas 18 lat pobytu w tym mieście). Organizował go Friedrich Wilhelm Kalkbrenner, pianista. Chopin zagrał Koncert e-moll i Wariacje B-dur. Koncert oszołomił publiczność, w tym obecnego na nim Franciszka Liszta. Krytyk François Fétis zapowiadał, że Chopin odrodzi muzykę fortepianową[14]. Następnego dnia wydawcy przysyłali Chopinowi propozycje kupna utworów. Chopin zaczął prowadzić żywot wirtuoza, komponując utwory, które szybko stawały się modne na salonach. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi muzykami (Liszt, Vincenzo Bellini, Hector Berlioz), był zapraszany na prywatne występy nie jako muzyk, ale jako gość, nawet na sam dwór. Szybko więc przeprowadził się do Chaussée d’Antin, modnej dzielnicy Paryża. Przyjaciele nazywali jego mieszkanie Olimpem ze względu na dającą się stamtąd słyszeć boską muzykę. Jednak z powodu trudnej sytuacji finansowej Chopin zaczął dawać coraz więcej lekcji gry na fortepianie. Oszałamiała go ogromna liczba propozycji. Chopin uczył między innymi księżniczkę de Noailles, księżnę de Chimay i de Beauvau, baronową Rothschild, hrabinę Peruzzi i Potocką. Wśród uczniów także wielkie talenty – Karolina Hartmann, Karol Filtsch, a także wierny przyjaciel Chopina Adolf Gutmann. Chopin jako nauczyciel znany był z niezwykłych wymagań i nerwowości.
Wielcy Polacy: Eugeniusz Rudnik (1932- 2016) – mistrz muzycznej awangardy
Kompozytor i reżyser dźwięku, pionier muzyki elektronicznej i elektroakustycznej w Polsce. Urodzony 28 marca 1932 w Nadkolu, zmarł 24 października 2016.
Studiował w latach 50. na wydziale łączności Wojskowej Akademii Technicznej. Wdał się tam w konflikt z wojskowym przełożonym i jako skazaniec wylądował na ponad rok w kopalni. Odpracował wyrok metodą „dzień za dwa dni”, a po wyjściu zgłosił się do Polskiego Radia. Przyjęto go na „kierownika hydraulików, stolarzy i malarzy” – przeczytaj artykuł ”Dlaczego Eugeniusz?” Antoniego Beksiaka.
Od 1955 pracował w Polskim Radiu w Warszawie, a od 1958 związany był ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. W 1967 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. W latach 1967-68 pracował w Studiu Muzyki Elektronicznej Westdeutscher Rundfunk w Kolonii. Od 1974 do 1975 prowadził ćwiczenia z technologii muzyki elektroakustycznej w Akademii Muzycznej w Warszawie, w latach 1994-95 wykładał w Centrum Dziennikarstwa w Warszawie.
Grób Chopina na paryskim cmentarzu Père Lachaise
Lata 1829–1831 były dla Chopina okresem pierwszej miłości (do śpiewaczki Konstancji Gładkowskiej) i pierwszych ogromnych sukcesów kompozytorskich. W liście do swojego przyjaciela, Tytusa Woyciechowskiego, Chopin nazywał Konstancję ideałem. Powstały wówczas Koncerty fortepianowe f-moll op. 21 i e-moll op. 11.
W lipcu 1829, niezwłocznie po ukończeniu studiów, Fryderyk Chopin wraz z przyjaciółmi wyjechał na wycieczkę do Wiednia. Dzięki Würflowi wszedł w środowisko muzyków. W Kärntnerthortheater wystąpił dwukrotnie; grał Wariacje B-dur za pierwszym, a oprócz Wariacji także Rondo à la Krakowiak za drugim razem. Odniosły one fenomenalny sukces wśród publiczności. Nawet krytyka mimo zastrzeżeń dotyczących jego gry (zbyt mała siła dźwięku) uznała kompozycje za nowatorskie. Dobre przyjęcie kompozycji na koncertach ułatwiło kontakt z wydawcami: w kwietniu 1830, po raz pierwszy za granicą, wydano drukiem w Austrii, w oficynie Tobiasa Haslingera grane tu już Wariacje op. 2.
Fryderyk Chopin, Rafal Blechacz Concerto N°1
Grób rodziców Fryderyka Chopina na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
W latach 1823–1826 Chopin uczył się w Liceum Warszawskim, gdzie pracował jego ojciec. W tych latach zwiedził znaczną część Polski. Z pobytów w Szafarni (lata 1824–1825) wysłał swoje słynne listy – „Kuriery Szafarskie” do rodziców, będące parodią „Kuriera Warszawskiego”, które rozsławiły sielankowe wakacje w majątku Juliusza Dziewanowskiego[10]. Słynna jest również anegdota mówiąca, że został niegdyś w szkole przyłapany na rysowaniu nauczyciela w czasie lekcji. Obrazek tak zadziwił rysowanego, że ten go pochwalił. Maurycy Karasowski wspomina również anegdotę z tradycji rodzinnej, w której Chopin pomógł guwernerowi uspokoić hałaśliwych wychowanków. Zaimprowizował im opowieść, a potem uśpił wszystkich łącznie z guwernerem kołysanką. Gdy pokazał uroczy widok siostrom i matce, obudził wszystkich przeraźliwym akordem. Wraz z siostrą Emilią Fryderyk pisał także dla zabawy wiersze i komedie. Balzac wspominał, że Chopin miał zastraszająco prawdziwy dar naśladowania każdego, kogo tylko zechciał.
