W Słowiańskim Świecie Słońcesława
Od Miłosza Adamczyka
Franciszek Frączek znany jako Słońcesław z Żołyni to twórca, którego nie musimy przedstawiać. Był malarzem-wizjonerem, artystą totalnym. Przez większość życia mieszkał i tworzył w Krzemienicy. W swojej twórczości inspirację czerpał z bogatej kultury słowiańskiej i tradycji ludowej.
Od Miłosza Adamczyka
Słowiańska awangarda – Franciszek Frączek Słońcesław z Żołyni
Córka Franciszka Frączka – Pani Jolanta Frączek Burkacka wspomina ojca. SŁOŃCESŁAW z ŻOŁYNi SZCZEP ROGATE SERCE
Marian Konarski – Marzyn z Krzeszowic- o ojcu opowiada Leszek Konarski
MARiAN KONARSKi czyli MARZYN z KRZESZOWiC – awangarda sztuki XX wieku i podwaliny koncepcji wizualnej naszych czasów. Szczepowy Rogatego Serca i najbliższy przyjaciel Stanisława Szukalskiego. Relacja ze spotkania w 20 rocznicę śmierci Artysty.
Franciszek Frączek SŁOŃCESŁAW z Żołyni. Krzeszowice – Szczep Rogate Serce
W galerii Vauxhall CKiS w Krzeszowicach wspaniała wystawa Pana Franciszka Frączka – Słońcesława z Żołyni. Pan Frączek był artystą Szczepu Rogatego Serca i przyjacielem Mariana Konarskiego Marzyna z Krzeszowic. Rodziny obydwóch artystów i zaproszeni goście spotkali się w piątkowy wieczór i uraczyli nas odrobiną cudownej aury swoich wybitnych przodków. Poczujcie to sami a wkrótce większy materiał na naszym kanale. (23 marca 2018)
Szukalski i Szczep Rogate Serce. Wykład Lechosława Lameńskiego.
Wykład odbył się w Szczecinie dnia 5.06.2013, z inicjatywy Stowarzyszenia na Rzecz Tradycji i Kultury NIKLOT.
Malarstwo Franciszka Frączka nie należy do łatwo dostępnych w Polsce. Trudno je znaleźć w muzeach i domach aukcyjnych. Rzadko zdarza się żeby ktoś wystawiał te obrazy na sprzedaż. Obrazy Franciszka Frączka mają to do siebie, że nawet jeśli nie przedstawiają wprost treści wierzeniowych Wiary Przyrody, nie są alegorią, ani zapisem emocji związanych z przeżywaniem wiary, to najczęściej pokazują przyrodę i powiadają o niej jego oczami przepiękną Słowiańską Baję. Mają one zawsze swój niepowtarzalny klimat – jak choćby te powyżej, wprost rajskie, różowe stogi siana, malowane pod zachód razem ze złotym polem i niebieskim lasem. Człowiek jest gdzieś blisko, choć na obrazie go nie ma, ale być może to pole i ta jego praca ma w ogóle wymiar welański, boski a nie ziemski tylko – tak jak i cały ten pejzaż. To nie jest zwyczajne malowanie widoczków. Dla Słońcesława z Żołyni malowanie było zawsze tylko zapisywaniem boskiego przesłania zaklętego w przyrodę.
Strażnik Wiary Słowian – Andrzej Wylotek
Wszystko wskazuje na to, że był on także jednym z ostatnich „starych” członków II Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata w Warszawie, w jakiś sposób wciągniętym w sprawy przez następcę Stanisława Wocjana, bo przez samego Wocjana chyba nie (był za młody kiedy Stanisław Wocjan umarł – 1974, chociaż niczego wykluczyć nie można). To wszystko tylko moje domniemania, bo chociaż kontaktowaliśmy się listownie to nigdy nie poznałem Andrzeja Wylotka osobiście – wydawało mi się że mam czas, bo przecież jest młody i zdążymy się spotkać. To pokazuje że takich spraw nie wolno odkładać. Teraz pozostają tylko domniemania.
Antoni Bryndza (1901-1971), Czesław KIEŁBIŃSKI (1908-1992)
Antoni Bryndza – Światło za horyzontem
Szczep Rogate Serce – Nieznany list Stanisława Szukalskiego
JERZY WYCZESANY
Przyczynek do historii bohemy Kazimierza nad Wisłą
Stanisław Szukalski – Świątynia
Spośród niezwykle interesującego i różnorodnego zbioru korespondencji do Antoniego Michalaka, na który składają się listy malarzy, literatów i naukowców, wyróżnia się jedyny list Stanisława Szukalskiego (1893-1987).
Ten rzeźbiarz, rysownik, grafik, trochę malarz i literat, twórca grupy artystycznej Szczep Rogate Serce – należał obok Witkacego do najpopularniejszych i najbardziej kontrowersyjnych postaci świata plastyki okresu międzywojennego. W wieku lat dwunastu wyjechał wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych, tam też kształcił się na Wydziale Rzeźby w chicagowskim Institute of Art. Lata 1910-1913 spędził natomiast w Krakowie, studiującw krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Konstantego Laszczki i Jacka Malczewskiego. W 1913 r. przerwał studia i powrócił do Chicago. Później dzielił swe życie pomiędzy Polskę (Kraków, Warszawa, Katowice), Francję i Stany Zjednoczone, gdzie osiadł na stałe w 1939 r. Na emigracji nie zdobył wielkiego rozgłosu, choć wielu krytyków amerykańskich i zachodnioeuropejskich określało jego twórczość jako nieprzeciętną, odrębną, a nawet genialną. Holenderski tygodnik “Furore” w artykule “Pool en geniaal denker” porównał nawet Szukalskiego z Michałem Aniołem. Były jednak lata, kiedy biedował tak bardzo, że zjadał papier, by zaspokoić uczucie głodu. Wytrwał jednak w swych heroicznych wizjach i marzeniach do końca. Mimo niezaprzeczalnej genialności, w świadomości Polaków pozostał głównie jako fanatyczny wielbiciel prasłowiań
szczyzny, wielki admirator marszałka Józefa Piłsudskiego, zdecydowany przeciwnik sztuki francuskiej oraz wieczny skandalista i wichrzyciel. 1
Pracowit z Ryglic i Kurhanin ze Słociny
Spór o granicę – Autor tej pracy – Wacław Boratyński – zginął broniąc Ojczyzny w 1939 roku. [Miał 31 lat – to jeden z tych, których krwi nic nam nie zwróci. W wyniku tej wojny nie urodziło się nigdy 27 milionów Polaków – powinno nas żyć dzisiaj na ziemiach POLSKI 66 milionów oraz 30 milionów poza nimi (razem 96 milionów i to są skromne szacunki C.B.).
Stefan Żechowski (Ziemin z Książa) i Marian Ruzamski
Stefan Żechowski – portret olejny
Z Wikipedii
Stefan Żechowski (ur. 19 lipca 1912 Książ Wielki – zm. 28 października 1984) – rysownik, ilustrator, malarz-pastelista.
Artysta nieznany niemalże przez całe swoje życie. Urodził sie 9 lipca 1912 r. w Książu Wielkim na ulicy Nowomiejskiej 12 jako syn Florentyny (z Gawęckich) i Wincentego Żechowskich. Ojciec posiadał niewielki kawałek ziemi, na którym pracował i dorabiał na utrzymanie rodziny jako bednarz, a także stolarz.Już od młodych lat Stefan wykazywał wielkie zdolności artystyczne, które dostrzegł Józef Rolecki – kierownik szkoły do której uczęszczał Stefan. W 1929 uzyskał status słuchacza Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. O tym, że nie musiał zdawać egzaminu teoretycznego zdecydowała komisja, na której wywarł wielkie wrażenie swoimi rysunkami.
