Wpisy otagowane: Starosłowiańska Świątynia Światła Świata

Michał Federowski (1853 – 1923) – Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian (II SSŚŚŚŚ Warszawa)

Opublikowano przez

Міхал_ФедароўскіMichał Federowski (ur. 1 września 1853 w Warszawie, zm. 10 czerwca 1923 w Warszawie) – etnograf i folklorysta amator, badacz białoruskiej kultury ludowej.

Był samoukiem, jego formalne wykształcenie to 4 klasy progimnazjum (ukończone w 1870 roku). Nie kontynuował edukacji m.in. z powodów zdrowotnych.

Podczas praktyki w majątku ziemskim w Olkuskiem zetknął się z Oskarem Kolbergiem i Zygmuntem Glogerem; do badania kultury ludowej skłoniła go broszura Jana Karłowicza Podręcznik dla zbierających rzeczy ludowe (Warszawa 1871). W latach 1875-1877 przeprowadził pod kierunkiem Glogera badania w Kieleckiem, owocem których była dwutomowa monografia.

Od 1877 przebywał na ziemiach białoruskich, gdzie prowadził intensywne badania folklorystyczne. Zebrane tam materiały są dziś uznawane za podstawowe dla etnografii i folklorystyki białoruskiej.

W 1905 przeniósł się do Warszawy.

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

 

  • Lud z okolic Żarek, Siewierza i Pilicy, Warszawa 1888-1889.
  • Lud białoruski na Rusi Litewskiej. Materiały do etnografii słowiańskiej zgromadzone w latach 1877-1905, t. 1 (1897), t. 2 (1902), t. 3 (1903), t. 4 (1935), t. 5 (1958), t. 6 (1960), t. 7 (1969), t. 8 (1981).

 

  • Maria Czurak, Michał Federowski, [w:] Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki, szkice biograficzne, t. II, pod red. Ewy Fryś-Pietraszkowej i Anny Spiss, Wrocław-Kraków 2007.
  • Julian Krzyżanowski, Michał Federowski, [w:] Słownik folkloru polskiego, Warszawa 1965.

Zielone Świątki – 20 -26 kwietnia – Święto Roślin, Święto Drzew, Święto Boru (także 1-3 maja: Tan Boru , Boru-tan)

Opublikowano przez

WP_20140518_001tęcza komprZielone Świątki – Zaczynamy świętować – poranna tęcza, zjawisko niezwykle rzadkie, lekki deszczyk o ósmej rano i Tęcza wspaniale zaczyna wielkie święto.

Czytaj dalej →

Sanktuaria Światła Świata – Perunowe Wzgórze (Góra Krzyży) pod Szawlami, koło Meszkucia (Litwa).

Opublikowano przez

KONICA MINOLTA DIGITAL CAMERA

 

Perunowe Wzgórze zwane obecnie Górą Krzyży (lit. Kryžių kalnas ) położone jest kilkanaście kilometrów na północ od Szawli, w pobliżu miasteczka Meszkucie (Litwa). Pradawne sanktuarium pogańskie, rodzimowiercze, z wiecznie płonącą Zniczą Istów, poświęconą Perkunasowi, odpowiednikowi słowiańskiego boga Peruna, Pana Gromu i Błyskawicy, Władcy Żywiołu Pioruna (Światła-Ognia Niebieskiego – Plazmatycznego).

Czytaj dalej →

Zbigniew 1108 – Polacy: Skąd dokąd ? cz.10.. Gonur i Tilia Tepe – kolebka haplogrupy R1a1a (z 3obieg.pl – 2013 r.)

Opublikowano przez

scyt nn 0055_t8252_maxiStarożytna sztuka scytyjska – naszyjnik wykonany grubo przed początkiem Naszej Ery przez Scytów – rzekomych koczowników! (Tołstaja Mogiła 400 p.n.e.)

Pewne teksty nabierają wagi i koloru z biegiem czasu jak dobre wino, inne wietrzeją jak otwarte piwko i kwaśnieją, a nawet pokrywają się kożuchem pleśni. Czegoś takiego jak ten drugi napój nigdy bym wam nie serwował.

Wręcz odwrotnie; jak dobrze wiecie tutaj podajemy tylko i wyłącznie „trunki mentalne” najwyższej klasy i czystości.

Zapraszam więc do odświeżenia sobie z Czarnego Paska artykułów poświęconych Kulturze Scytów i Archeologicznej kulturze Gonuru, przy pomocy tekstu opublikowanego przez Zbigniewa 1108 w 3obieg.pl dwa lata temu, w roku 2013 (http://3obieg.pl/polacy-skad-dokad-cz10-gonur-kolebka-haplogrupy-r1a1a). Oto on:

Polacy: Skąd dokąd ? cz.10.. Gonur- kolebka haplogrupy R1a1a

Czytaj dalej →

Wici z Ku-JAWI – 28 marca 2015 Spotkanie z "Anastazją" (idea i książka – Wladimir Merge ) w Prasłowiańskim Gaju nad Gopłem.

Opublikowano przez

wici plakat anastazjaJak widzicie współpraca Zrzeszenia Słowian z Rosją, „Anastazją” (Władimir Merge), z Prasłowiańskim Gajem nad Gopłem i z  miesięcznikiem „Ku-Jawia” rozwija się w całej pełni. Niedługo przekażemy także inne świetne wiadomości na temat nowego Ośrodka Słowiańskiej Myśli Obrzędowości i Sztuki.

Otwórz swe serce. Słuchaj swego serca. Wejdź do Świątyni Światła Świata. (medytacja 33)

Opublikowano przez

Otwórz swe serce. Słuchaj swego serca. Wejdź do Świątyni Światła Świata.

Enter into the Temple the Light of the World

medytacja pod symbolem rodowolnika-swadziebnika, głęboka medytacja, z monokordem, gongiem, bębnem i głosem.
Na tym ponad 33 minutowym nagraniu jest krótki tekst angielski, tłumaczenie: Otwórz swe serce. Słuchaj swego serca. Wejdź do Świątyni Światło Świata.

sssss-s-15531-2d Jasny Pan III

Czytaj dalej →

Sidthe (Osiadłość/Siedlisko Tchu-Ducha) i Smoczy Władcy Anu, czyli Pendragoni-Upiory znad Morza Czarnego

Opublikowano przez

Sidthe (Osiadłość/Siedlisko Tchu-Ducha) i Smoczy Władcy Anu, czyli Pendragoni

 

Wandale i Goci okazali się Słowiano-Staroeuropejczykami, a Swewi po prostu Słowianami, a Merowingowie, prawowici królowie Moro-Wędii (Morowędii, Mormoryki) okazali się również potomkami Ilirów (Staroeuropejczyków – hp Y-DNA I2) i Prasłowian (Scytów Królewskich) – hp R1a1. Królewski ród Albigensów – Białych Gensów, Genserichów (Olbych, Łabych Gęsiów, Gąsiorów – czyli Łabędzi, ptaków herbowych Białego Lądu i bogini Łady-Łagody), tak jak i ród Gensericha – Gąsiorka władcy upadającego Rzymu, władcy Wandali (Wenedów) i Alanów (Scytów), jakim się tytułował i Mieszko I,   wywiódł już J. R. R. Tolkien w latach 20-tych XX wieku od  Scytów Nadciemnomorskich, którzy okazali się po męskiej haplogrupie chromosomu Y  – R1a1, naszymi słowiańskimi praojcami, pradziadami.

 

Przypomnę tę analizę na temat elfów i królewskich rodów celtyckich bo może komuś umknęła w natłoku materiałów jakie tutaj prezentujemy:

…”Jedną z głównych różnic między tolkienowskim ludem elfów a milutkimi elfami z bajek dla dzieci jest to, że ci pierwsi są więksi i potężniejsi od zwykłych śmiertelników. Są oni również wyposażeni w znacznie większą mądrość, jeżdżą na czarodziejskich koniach i bardzo przypominają starożytne irlandzkie królewskie plemię Tuatha DeDanann. Pod tym względem Tolkien był dokładny w swojej ocenie oryginalnych Władców Pierścienia Albi-gensow, którzy w odległych czasach przed Chrystusem byli nazywani Panami Sidhe (wymawiać “szii”).

        Czytaj dalej →

Świątynie Światła Świata: Tum Łęczycki i Łęczyca – Święte Wzgórza Borowiła i Boruty

Opublikowano przez

10544962_536601933113140_897366033_nTum koło Łęczycy gdzie postawiono na wzgórzu w miejscu kąciny kolegiatę oraz sama Łęczyca z jej wzgórzem to święte Miejsca Wiary Przyrodzoney Słowian, którym poświęcono wiele energii aby je wpierw przechrzcić a następnie skatoliczyć. Poświęćmy im więc i my nieco uwagi by im z kolei przywrócić ich dawną pogańską moc i sławę, jako że jeszcze do niedawna znajdowały się tam wmurowane np. w kolegiatę dowody przeszłej wiary i to na tyle żywe że należy je łączyć z budowniczymi ostatniej wersji budynku i krzyża.  Jak donosi nam Dwakruki, który nadesłał ten materiał faktograficzny i fotograficzny pogańskie znaki na budowlach znikają. Są zacierane z premedytacją przez katoproboszczy i klechów, którzy się tymi miejscami „czule opiekują” od jakiegoś czasu. Istnieje więc wielkie prawdopodobieństwo, że w Polsce w której nauka jest zdominowana przesz materialistów i katolików te ostatnie ślady pogańskiej kultury w ŁĘCZYCY CZY TUMIE ŁĘCZYCKIM WKRÓTCE ZAGINĄ.

Czytaj dalej →

Jan Karol Sas-Zubrzycki (1860 – 1935) – Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian ze Lwowa

Opublikowano przez

Jan Karol Sas-Zubrzycki (Jan Zubrzycki h. Sas, ur. 25 czerwca 1860 w Tłustem, zm. 4 sierpnia 1935 we Lwowie) – polski architekt, teoretyk architektury, konserwator sztuki.

250zubrzycki

W latach 1878-1884 studiował na wydziale architektury Politechniki Lwowskiej. W latach 1886-1912 mieszkał w Krakowie. W 1901 r. wybudował swoją willę w Zabierzowie. W 1898 r. wraz z siostrą Jadwigą z Łobzowa założył Towarzystwo Rękodzielników Polskich „Gwiazda” od 1912 mieszczące się we Lwowie. W latach 1900-1912 pełnił obowiązki inspektora Budownictwa Miejskiego w Krakowie. W 1916 r. był współzałożycielem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Sztuki i Kultury we Lwowie. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. W 1919 r. został profesorem zwyczajnym Katedry Historii Architektury i Estetyki Politechniki Lwowskiej, jako profesor i wykładowca Politechniki pracował do 1929 r. W 1929 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta.

mir sława znak krzyżowy Czytaj dalej →

Stanisław Przybyszewski (1868-1927, Strażnik Wiary Przyrodzoney) – Nad morzem

Opublikowano przez

Stanisław Przybyszewski  (1868-1927, Strażnik Wiary Przyrodzoney) – Nad morzem

Dlaczego Stanisław Przybyszewski, znany powszechnie jako okultysta i satanista jest Strażnikiem Wiary Przyrodzoney???

„Jestem tylko meteorem, który na chwilę zabłyśnie, na chwilę ludzkość straszy i przeraża, a potem nagle niknie – a szczęśliwy jestem, że tym przeświadczeniem żyję.
Droga meteorom wyznaczona jest miliard razy dłuższa aniżeli zwykłym gwiazdom (…) Być meteorem, to istotna moja tęsknota: zniszczyć na swej drodze kilka światów, roztopić je w sobie, wzbogacić się nimi i po miliardach lat znowu powrócić, stokroć gorętszym blaskiem rozpłonąć, wieść nowe przemiany i wywody i znowu zniknąć – to to, co w moich najkosztowniejszych snach przeżywam…
Niech zgasnę, czym prędzej zgasnę, bym mógł tylko we wzmożonej potędze powrócić…
A wrócę – wrócę!”

Czy to wystarczy? Ta wiara w ciągłe odradzanie się życia i wieczne życie, życie po śmierci?

Czytaj dalej →

Juliusz Słowacki (1809 – 1849) – Wielki Strażnik Wiary Przyrodzoney Słowian – IV Starosłowiańska Świątynia Światła Świata Wilno

Opublikowano przez
Juliusz Słowacki  (1809 – 1849) – Wielki Strażnik Wiary Przyrodzoney Słowian
Utwory Juliusza Słowackiego zawierają ukryty przekaz. Na podstawie tego przekazu  można prześledzić jego ideę oraz związki ze Słoneczną Kolumną Wiary Przyrodzonej Słowian. Przekaz ów jest jednocześnie dialogiem toczonym (wewnątrz, w ukryciu struktury utworów poetyckich), przez Juliusza Słowackiego z jego największym przeciwnikiem, Adamem Mickiewiczem – czołowym reprezentantem Kolumny Księżycowej Wiary Przyrodzoney Słowian.
 
Kiedy poddajemy ocenie te dwie wielkie postacie polskiej i słowiańskiej sztuki, literatury, ezoteryki i okultyzmu, pogańskiej wiary Słowian, miejmy przez cały czas bacznie na uwadze, że tak jak Kolumna Księżycowa nie może istnieć bez przeciwieństwa w postaci Kolumny Słonecznej tak Kolumna Słoneczna nie może istnieć bez dopełnienia w Kolumnie Księżycowej. One razem dopiero, jak Białoboga i Czarnogłów, tworzą z Wielkiego Działu Jedność – Światło Świata.

Czytaj dalej →