Syberyjsko-Pribajkalska wizja Baji (mitologii) Słowian – Maksim Suhariev [Максим Сухарев, Irkuck – Rosja]

Piękne, trudno wyrazić jak bardzo, momentami  podoba mi się ta sztuka, która łączy nowoczesność techniki i narzędzia z tradycyjnym tematem i korzeniami oryginalnej, słowiańskiej kultury, która nie jest żadnym naśladownictwem Zachodu, lecz kontynuacją nurtu kulturalnego Słowiańskiej Starożytności i syberyjskiego szamanizmu.  Tak działa młode pokolenie twórców w Rosji. [CB]

©® by Maksim Suhariev

rusalii„Русалии” („The Rusalii”), графика, digital coloring.

Что-то нарочно весеннее, соответствующее текущему моменту. На этот раз решил добиться легкого акварельного эффекта, чего-то вроде некоторых иллюстраций Вениамина Лосева, может быть.

Ostatnio o Rosji nie mówi się dobrze, ale my nie chcemy się skupiać wyłącznie na jakichś bieżących „rodzinnych, słowiańskich kłótniach i utarczkach”, chociaż fakt,  że cały Świat mówi tylko o tym i tym jednym głównie żyje powinien nam dać do myślenia, jak ważnym bardzo fragmentem połączonych naczyń Świata jest Słowiańszczyzna.

Czytaj dalej

Ukraińskie Lato i inne obrazy lata z Królestwa Sis – część 3 (Kaukaz, Mazja, Rosja)

Ukraińskie Lato i inne obrazy lata z Królestwa Sis – część 3

Mała Mazja

Zaczniemy od Turcji i Troi

W Turcji wciąż żyje wiele osób o sistańskich korzeniach – Ormianie, Kurdowie, Ozerowie i inne społeczności pozostałe po Królestwie Sis. Należy pamiętać, że cała Mała Azja (Mazja) w starożytności należała do skołockiego Sistanu, a Troja-Widłuża, o którą toczyła się wojna z Romajami (Hattykami i Machajami), była broniona przez wszystkie ludy Sistanu sprzymierzone ze Skołotami. Wenedyjskie wojska przybyły znad Dunaju i do walki pod Troją poprowadził je Pylajmen – Pałomąż I. Wojska te były słynne ze wspaniałej jazdy i doskonałego uzbrojenia w krzywe miecze – harapy.

Wenedyjskie konie były tak cenione i budziły taką chęć posiadania u romajskich wojowników, że organizowano łupieżcze wyprawy nad Dniepr, a Herakles (Perprzechwała) zagroził królowi Troi krwawą zemstą na mieście, jeśli mu nie da dwóch przyrzeczonych wędyjskich rumaków, które obiecał za uratowanie córki z paszczy morskiego smoka.

Czytaj dalej

Polska – Rosja: O odkrywcy Bajkału, Syberii i Kamczatki Benedykcie Dybowskim (Польша – Россия: первооткрыватель озера Байкал, Сибири и Камчатки – Бенедикт Дыбовский)

O odkrywcy Bajkału, Syberii i Kamczatki Benedykcie Dybowskim

O Benedykcie Dybowskim z portalu ekologicznego

Benedykt Dybowski urodził się 30 kwietnia 1833 r. w Adamczynie (okolice Mińska, obecnie Białoruś). Zmarł 30 stycznia 1930 roku we Lwowie (obecnie Ukraina). Był słynnym polskim przyrodnikiem, podróżnikiem i odkrywcą. Zasłynął jako badacz fauny jeziora Bajkał a także Kamczatki i południowej Azji, jeden z ojców polskiej limnologii.


Kilka tygodni z rzędu przebywaliśmy na lodzie jeziora bez namiotu, nocowaliśmy, ścieląc posłanie na powierzchni śniegów i lodów. Wróciliśmy do Kułtuka z obrzękłymi twarzami, z popękanymi ustami i z czerwonymi oczami” (Benedykt Dybowski)

Czytaj dalej

Polscy zdobywcy Dalekiego Wschodu – część 2

Polscy zdobywcy Dalekiego Wschodu – część 2

W górach zesłańców i żołnierzy

Autor: Ryszard Badowski
Źródło:Odkrywanie Świata – Polacy na sześciu kontynentach Po latach zabajkalskie góry podziałały na wyobraźnię artysty malarza Leopolda Niemirowskiego, który za udział w sprzysiężeniu Szymona Konarskiego został w 1839 roku zesłany w głąb Syberii. Początkowo pracował w warzelni soli, ale kiedy dostrzeżono jego talenty, wziął udział jako rysownik w wyprawie Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego na Kamczatkę.

Potem pozwolono mu odbywać samotne podróże, dzięki czemu zwiedził Góry Jabłonowe, wykonując przy tym rysunki i obrazy. Eksponowano je w 1870 roku w Warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych.

Czytaj dalej

Polska zima i inne zimy w królestwie SIS – część 2

Zima na ziemiach Jezierców, Milingów, Skrytów-Skraińców i Czakonów, czyli w Gelloni-Rodomachaji, inaczej w Helladzie

Nierada (Nereida)


Czytaj dalej

Krainy, Miejsca, Ludy Królestwa SIS

SS syberia2-02

 

Syberia, czyli Siewierz

Ziemice Królestwa Sis

z Taji 23

Ziemice Królestwa Sis ciagną się przez całą rozległą Wąd-Ląd-Maz-Stydę. Ten wielki ląd nazywany jest, zależnie od wymowności danego ludu i plemienia: Wondlondstydą, Ątlątmazydą, Wądlądstydą, Otlontydą, Ątlądstyką, Atlondwstydą lub Atlątydą, Wodlontydą i Atlandytą.

Kto by go jak nie zwał, to jest to po prostu, królestwo Skołotów, Istów i Słowian – Królestwo Sis, Wielka Skołotia. Jest to też Królestwo Słońca – Swarożyca i jego Wiana, czyli potomstwa Bogów Światła, Ognia i Nieba – zwanych Dawami (Dażbogami): Soło-Wiana (Sołowene, Słowiene), Soko-Łotów (Skołodewiana, Sokodana, Sokdawa), Wene-Dewa (Wędodewia, Wenedawa).

Czytaj dalej