Wpisy w kategorii: Sztuka

Czesław Białczyński – Patrol (Młody Technik 10/1980)

Opublikowano przez

Czesław Białczyński – Patrol (Młody Technik 10/1980)

 

Wstrząsające krótkie opowiadanie o wymowie antywojennej. Kiedyś myślałem, że takie teksty po roku 2000 nie będą miały racji bytu. Zdziwiłem się czytając po latach, że udało mi się osiągnąć tak porażającą puentę. A może to czas obecny, kiedy jesteśmy wyczuleni na Świadomość  Innych Form Życia, sprawił, że czyta się to jako ostry protest przeciw Naszym Współczesnym Nieludzkim Czasom.

Wstrząsajace króciutkie antywojenne opowiadanie s-f z 1980 roku.

 

Czytaj dalej →

Jerzy Harasymowicz (1933 – 1999) – Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian i Ruski Lichtarz

Opublikowano przez

Jerzy Harasymowicz – Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian i Ruski Lichtarz

 

Jeden z trzech najbliższych przyjaciół Stanisława Pagaczewskiego – pozostali dwaj to Jalu Kurek i Tadeusz Śliwiak. Moja żona często bywała u niego w domu na Łobzowskiej, gdzie królowały chorągwie. Prawdziwy Strażnik Słowiańskiej Wyobraźni, Świata Bóstw, Przyrody i Przyrodzonej Wiary Słowian. Określał sam siebie panteistą i buddystą. Jego najsłynniejszy chyba poemat Lichtarz Ruski, którego komunistyczne władze bardzo długo nie chciały opublikować, powstał z podarunku jaki otrzymał od Stanisława Pagaczewskiego – jednego z dwóch lichtarzy ruskich odnalezionych w ruinie rodzinnego dworu Pagaczewskich w Uhercach.

Czytaj dalej →

Pribajkalskie Inspiracje, pogańska symbolika na bośniackich sarkofagach i Braterstwo Słowian. (Archiwum 2014)

Opublikowano przez
pogańska symbolika na bośniackich sarkofagach i Braterstwo Słowian.

tsar_solnce

Maksym Suhariew, Car Słońce (Siłnce, Sounce, SouaRAżicz, Swarożyc, Pan Ognia Nadziemskiego, Niebieskiego) – My Słowianie to Soua-Wiano (Soł-wianie/Słowianie, oczywiście także stąd Sławić i Słowić – Sława i Słowo, oraz Matka Sława – SouaRA, Swara/Zwora, Pani Żaru Niebiańskiego)

Wkrótce po opublikowaniu prac Maksyma Suhariewa w „Syberyjsko-Pribajkalskiej Baji” (http://vesemir.blogspot.ru/), napisałem mail do Maksima, z przeprosinami za zwłokę i otrzymałem od niego odpowiedź krótką i treściwą:

Сухарев Максим – 27 maja 06:56

Witaj, Czesław !
„Mamy okres trudny dla Słowian” – szczera prawda.

Czytaj dalej →

Zrzeszenie Słowian/Przybyłówka: Mieszkając wśród bogów – osiedle mieszkaniowe Midgård

Opublikowano przez

Mieszkając wśród bogów – osiedle mieszkaniowe Midgård


Midgård – osiedle mieszkaniowe w Västervik

Czas powstania: 1995-1996

Po tym, jak w wyniku ogłoszenia w Polsce stanu wojennego, Jerzy Przybył (pseudonim artystyczny Jan Pol) zdecydował się pozostać w Szwecji, gdzie akurat przebywał, przedmiotem jego zainteresowania i starań była możliwość dopasowania się do życia tam, także mentalnego, a więc poznania duchowości, charakteru i kultury Szwedów. W procesie tego poznania, artysta zaszedł aż do samego rdzenia, korzenia: mitologii, z której kultura się wywodzi. Artystę bardzo ciekawiło, jaka właściwie jest ta mitologia, zwana podówczas nordgermańską. Okazała się dla niego wielce obfitująca w wartości humanistyczne, pełna humoru i mądrości. Stała się inspiracją do dalszej jego twórczości.

 

Czytaj dalej →

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – luty 2018: Fryderyk Chopin – Piano Concerto No. 1 Op.11 Evgeny Kissin

Opublikowano przez

1280px-Russian_Imperial_Army_demolishing_Zamoyski_Palace_in_Warsaw_after_assassination_attempt_1863_1

Armia Imperium Rosyjskiego demoluje Pałac Zamoyskich w Warszawie w ramach represji po nieudanym zamachu na namiestnika Fiodora Berga w czasie powstania styczniowego w 1863 roku, zniszczono wtedy fortepian Chopina, co stało się dla Norwida inspiracją do napisania wiersza

Tym niewątpliwie mocnym akcentem jakim jest końcówka życiorysu Fryderyka Chopina i wykonanie jego Piano Concerto No. 1 Op.11 przez Jewgienija Kissina kończymy nasz prywatny rok chopinowski na Blogu Starosłowiańskiej Świątyni Światła Świata, który zafundowaliśmy sobie w przerwie między Konkursami Chopinowskimi – kolejny w roku 2020.

Czytaj dalej →

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – luty 2018: Żmije – „Lipka – pieśń życia, pieśń śmierci”

Opublikowano przez

Żmije – Lipka – pieśń życia, pieśń śmierci

Teledysk powstał przy współpracy Chutoru Gorajec i zespołu Żmije. Poświęcony jest pamięci wokalistki zespołu Żmije Agnieszki Barć. Kręcony na Roztoczu w okolicach Gorajca. Jest to kompilacja muzyki tradycyjnej oraz autorskiej (Grzegorz Barć -zespół Żmije). Wszystkie prawa zastrzeżone.

Czytaj dalej →

Zmarł Wojtek Wójcik

Opublikowano przez

Zmarł Wojtek Wójcik

Nie mam w zwyczaju odnotowywać kolejnych śmierci osób ze świata filmowego, z którym nie czuję się w zasadzie związany, poza obowiązkami wynikającymi z członkostwa w Polskiej Akademii Filmowej i udziału w przyznawaniu Nagrody Filmowej – Orły. Zrobił całkiem niezły film według mojego scenariusza („Trzy dni bez wyroku” – 1991), a potem w konkurencyjnej ekipie pokonał nasz zespół w drodze do realizacji serialu kryminalnego w Telewizji Polskiej w roku 1993/94 – była to „Ekstradycja” (1995-1998). Mimo, że „dopisał się” do mojego scenariusza, co było wtedy w powszechnym zwyczaju w Zespołach Filmowych, polubiłem go i obserwowałem dalsze jego filmy. „Ekstradycja” była bardzo w porządku, naprawdę w tym serialu Wojtek się spełnił. Zdjęcie pochodzi z czasów naszej współpracy nad filmem „Trzy dni bez wyroku”.

Podaję za wczorajszym Onetem tę smutną wiadomość:

 

Czytaj dalej →

Z Krakostanu do Kirgistanu – Wyprawa Krótkofalowców z Baltazarem Gąbką

Opublikowano przez

Z Krakostanu do Kirgistanu – Wyprawa Krótkofalowców z Baltazarem Gąbką

Materiał pochodzi z czasopisma Propagacja oraz radiostacji Meloradio. Udzieliliśmy zgody na tę akcję z wykorzystaniem postaci z Trylogii „Przygody Baltazara Gąbki” Stanisława Pagaczewskiego w związku z nadchodzącym  50-cioleciem produkcji serialu rysunkowego w Studio w Bielsku Białej. W tym roku odbędzie się wyprawa do Kirgistanu, a główne obchody 50-lecia powstania bajki w Studio Filmów Rysunkowych będą miały miejsce w roku 2019.

Czy nadanie imienia Stanisława Pagaczewskiego ulicy w Krakowie dojdzie do skutku w tym roku, czy też sprawa ta padnie ofiarą kolejnych wyborów samorządowych? A może prędzej niż w Krakowie powstanie ulica imienia Stanisława Pagaczewskiego w Bielsku Białej? 

Oj – będzie wstyd dla Władz Krakowa, Urzędu Miasta i Radnych!!!

 

Czytaj dalej →

Słowiańska hudba/gędźba miesiąca – styczeń 2018: Tiffany Poon plays – Nocturne in C minor Op. 48 No. 1 (first stage)

Opublikowano przez

800px-Epitaph_for_heart_of_Frédéric_Chopin_in_Holy_Cross_Church_in_Warsaw

Epitafium z sercem Chopina w Bazylice św. Krzyża w Warszawie

Wiki:

W Paryżu Chopin zamieszkał początkowo w małym mieszkaniu przy Boulevard Poissonnière. 26 lutego 1832 w salonie Pleyel przy 9 rue Cadet dał pierwszy z dziewiętnastu publicznych koncertów w Paryżu (podczas 18 lat pobytu w tym mieście). Organizował go Friedrich Wilhelm Kalkbrenner, pianista. Chopin zagrał Koncert e-moll i Wariacje B-dur. Koncert oszołomił publiczność, w tym obecnego na nim Franciszka Liszta. Krytyk François Fétis zapowiadał, że Chopin odrodzi muzykę fortepianową[14]. Następnego dnia wydawcy przysyłali Chopinowi propozycje kupna utworów. Chopin zaczął prowadzić żywot wirtuoza, komponując utwory, które szybko stawały się modne na salonach. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi muzykami (Liszt, Vincenzo Bellini, Hector Berlioz), był zapraszany na prywatne występy nie jako muzyk, ale jako gość, nawet na sam dwór. Szybko więc przeprowadził się do Chaussée d’Antin, modnej dzielnicy Paryża. Przyjaciele nazywali jego mieszkanie Olimpem ze względu na dającą się stamtąd słyszeć boską muzykę. Jednak z powodu trudnej sytuacji finansowej Chopin zaczął dawać coraz więcej lekcji gry na fortepianie. Oszałamiała go ogromna liczba propozycji. Chopin uczył między innymi księżniczkę de Noailles, księżnę de Chimay i de Beauvau, baronową Rothschild, hrabinę Peruzzi i Potocką. Wśród uczniów także wielkie talenty – Karolina Hartmann, Karol Filtsch, a także wierny przyjaciel Chopina Adolf Gutmann. Chopin jako nauczyciel znany był z niezwykłych wymagań i nerwowości.

 

Czytaj dalej →