Zmarł Wojtek Wójcik
Nie mam w zwyczaju odnotowywać kolejnych śmierci osób ze świata filmowego, z którym nie czuję się w zasadzie związany, poza obowiązkami wynikającymi z członkostwa w Polskiej Akademii Filmowej i udziału w przyznawaniu Nagrody Filmowej – Orły. Zrobił całkiem niezły film według mojego scenariusza („Trzy dni bez wyroku” – 1991), a potem w konkurencyjnej ekipie pokonał nasz zespół w drodze do realizacji serialu kryminalnego w Telewizji Polskiej w roku 1993/94 – była to „Ekstradycja” (1995-1998). Mimo, że „dopisał się” do mojego scenariusza, co było wtedy w powszechnym zwyczaju w Zespołach Filmowych, polubiłem go i obserwowałem dalsze jego filmy. „Ekstradycja” była bardzo w porządku, naprawdę w tym serialu Wojtek się spełnił. Zdjęcie pochodzi z czasów naszej współpracy nad filmem „Trzy dni bez wyroku”.
Podaję za wczorajszym Onetem tę smutną wiadomość:
Nie żyje Wojciech Wójcik, reżyser „Ekstradycji”
Nie żyje Wojciech Wójcik, reżyser, który największy sukces odniósł jako twórca serialu sensacyjnego „Ekstradycja”. Najwięcej nagród za reżyserię przyniósł mu natomiast doskonały dramat z Januszem Gajosem i Janem Fryczem, „Tam i z powrotem”. Wójcik miał 75 lat.
Wojciech Wójcik debiutował w latach 60.
Wojciech Wójcik był synem znanego kierownika produkcji Zygmunta Wójcika. Studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Na przełomie lat 60. i 70. pracował jako drugi reżyser z uznanymi twórcami filmowymi, m.in. Jerzym Kawalerowiczem („Gra” 1968), Kazimierzem Kutzem („Sól ziemi czarnej” 1970), Edwardem Żebrowskim („Ocalenie” 1972).
W 1973 roku Wójcik nakręcił krótkometrażowy film telewizyjny zatytułowany „Gościnny występ”, w którym przedstawił losy amatorskiego, studenckiego zespołu teatralnego. Reżyser był również autorem scenariusza. Następnie wrócił na stanowisko drugiego reżysera. Współpracował m.in. z Janem Rybkowskim („Gniazdo” 1974), Janem Łomnickim („Ocalić miasto” 1976), Jerzym Kawalerowiczem („Śmierć prezydenta” 1977) i Jerzym Hoffmanem („Do krwi ostatniej” 1978).
W 1981 roku Wójcik zadebiutował pełnometrażową fabułą „Okno”. W kameralnym dramacie psychologicznym przedstawił historię trzydziestoparoletniego pisarza Krzysztofa (Tadeusz Huk), który pracuje nad dziełem swojego życia. Premiera filmu odbyła się w roku 1983. Kolejny film, „Karate po polsku” (1983), przyniósł reżyserowi nagrodę FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian. Również trzeci film w reżyserii i wg scenariusza Wójcika, „Sam pośród swoich” (1986), którego akcja rozgrywa się w roku 1946, spotkał się z dobrym przyjęciem. Reżyser otrzymał Nagrodę Szefa Kinematografii za twórczość filmową za rok 1985 oraz Nagrodę Ministra Obrony Narodowej II stopnia. W latach 80. Wójcik wyreżyserował jeszcze dwa filmy wg własnego scenariusza: „Prywatne śledztwo” (1987), „Trójkąt bermudzki” (1988).
Wojciech Wójcik był reżyserem serialu „Ekstradycja”
Kolejną dekadę rozpoczął komedią sensacyjną „Zabić na końcu” (1990), z Wojciechem Malajkatem. W 1991 roku odbyła się premiera filmu „3 dni bez wyroku”, w którym w młodego kasiarza odmawiającego dalszej współpracy przy napadach rabunkowych wcielił się Artur Żmijewski. W latach 1995-1998 reżyser pracował przy cieszącym się ogromną popularnością serialu „Ekstradycja”. W tym czasie powstały trzy serie opowieści o komisarzu Olgierdzie Halskim (w tej roli doskonały Marek Kondrat). W 1999 roku Wójcik wyreżyserował kolejną sensacyjną opowieść. W filmie „Ostatnia misja” główną rolę zawodowego zabójcy zagrał Peter J. Lucas, a towarzyszyła mu plejada aktorskich gwiazd, m.in. Janusz Gajos, Mirosław Baka, Piotr Fronczewski.
Ostatnie filmy i seriale Wojciecha Wójcika
Wojciech Wójcik był twórcą dramatu sensacyjnego „Tam i z powrotem” (2001), w którym główne role zagrali Janusz Gajos i Jan Frycz. Reżyser otrzymał za swoją pracę nagrodę na FPFF w Gdyni oraz nagrody na festiwalach w Tarnowie, Kazimierzu Dolnym, Nowogardzie i Los Angeles. W 2002 roku wyreżyserował film sensacyjny „Bez litości”, z Olafem Lubaszenką, Radosławem Pazurą i Pawłem Wilczakiem. Wątki zasygnalizowane w filmie reżyser rozwinął następnie w serialach „Sfora” (2002) i „Fałszerze. Powrót sfory” (2007). Wójcik ma na swoim koncie również kilkanaście odcinków popularnego serialu „Na dobre i na złe”. W 2008 roku pracował przy serialu „Czas honoru” – wyreżyserował odcinki od 2. do 13. Rok później rozpoczął pracę na planie do komedii „Randka w ciemno”, z Borysem Szycem, Katarzyną Maciąg i Bogusławem Lindą. Premiera filmu odbyła się na początku 2010 roku; to ostatni film w dorobku reżysera.