Wpisy otagowane: Zalmoksis

Przypominamy nasz artykuł o Bucegach, Sfinksie i Babelach z archiwum 2012 roku w związku z ostatnimi sensacyjnymi odkryciami w tych górach (NTV – 20 11 2015).

Opublikowano przez

W związku z sensacyjnymi materiałami jakie obiegają Internet na temat odkrycia podziemnej bazy Obcych Istot w Górach Bucegach w Rumunii, przypominamy artykuł zamieszczony przez nas w kwietniu 2012 roku o świętości tych gór i czci jaką oddawały im plemiona Dachów( Dahów/Daków i Draków/Traków oraz Odrysów/Nysów), a potem kontynuacji tej czci przez prawosławnych Rumunów. Koreluje to z tematem orgonu i ormusu, oru-many. Sensacyjny materiał z NTV o Sfinksie i Świątyni Wiedzy pod Babelami w dole artykułu. Także na koniec uzupełnienie dotyczące Kalendarza Adama w Południowej Afryce (też piramidy i Sfinks), który ma mieć minimum 75 000 lat.

I tutaj w Bucegach pojawia się Sfinks, tak jak przy Piramidach w Gizie oraz przy Kalendarzu Adama w Afryce Południowej. CB

Oto ten artykuł:

04. 2012; Bucegi – Góry Żalmokszysza i malowane klasztory Bukowiny

 

bucegi_babele

Bucegi, czyli Buce Góry – to znaczy Góry Bukowe – tutaj Babele, czyli Babska

Bucegi – Góry Żalmokszysza (Zalmoksisa)

Czytaj dalej →

Bucegi – Góry Żalmokszysza i malowane klasztory Bukowiny

Opublikowano przez

bucegi_babele

Bucegi, czyli Buce Góry – to znaczy Góry Bukowe – tutaj Babele, czyli Babska

Bucegi – Góry Żalmokszysza (Zalmoksisa)

Góry Bucegi (węg. Bucsecs-hegység, 531.11) leżą w centralnej Rumunii, na południu Wyżyny Transylwanskiej, na południe od Braşova. Są częścią Południowych Karpat.

Czytaj dalej →

Taja 23 – O Dziwnyjuszu-Żarmokszyszu i Żar-zduszcie (fragment – bez skrótów)

Opublikowano przez

Copyright © by Czesław Białczyński

Żar-zdusz, Dziwnyjusz-Żarmokszysz, Drzewo Wyspowiszu, Ryba Kara, Dziewanna i Panowie w Górach Oroli i Mieniów – Kamieniach

Ziemica Burów jest krainą niesłychanie surową, zwłaszcza na samiusieńkiej północy i na dalekim wschodzie. Jej przestrzeń zamyka się w zlewniach i obszarze takich rzek jak Workuta, Peczora, Kara, Ob, Konda, Sośwa, Usa, Kama, Irtysz (Jątrysz, Jirtyż), Meżeń, Wyczegda, Suchona, Unża (Wynża, Węża), Wietługa, Wiatka, Moskwa, Oka, Moksza, Czusowoja i Biełaja. Poszczególne ziemie Burowii dochodzą południowymi krańcami do obszarów w górnym i średnim biegu takich rzek, jak Wołga-Rzwa, Don, Kamienna (Ural, Jajik-Jająt, Okosz), Twierca, Suła, Psioł, Doniec, Sejm czy Danaper, sięgając Budynowskich Stepów. Wschodnie granice – nigdy nie strzeżone i płynne – znajdują oparcie na rzekach za Górami Kamiennymi, nazywanymi także Górami Skołockimi, a w Nowych Czasach znanymi jako Góry Orol-Gorol, a potem Ural, aż po linię wyznaczaną przez Jezioro Orol, Jezioro Bajkał i Jezioro Bałchasz. Tam nachodzą się krańce Królestwa Sis. Dalej na wschód od tychże gór żyją już tylko myśliwi, morsy, wieloryby, białe niedźwiedzie, mamuty, Monżgołowie, Kitaje i inne Żółte Ludy.

Czytaj dalej →

Stanisław Pagaczewski (1916 – 1984) – autor Przygód Profesora Gąbki i jego Góry Harów

Opublikowano przez

autor_01

Stanisław Pagaczewski urodził się 9 lipca 1916 roku w Krakowie. Jego ojcem był Julian Pagaczewski, historyk sztuki i profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, matką Adolfina z Tillów Pagaczewska. Do szkół uczęszczał w Krakowie, tutaj też ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim pod kierunkiem m. in. Stanisława Pigonia. Od wczesnej młodości był zapalonym turystą – jeździł na nartach, wiosłował, uprawiał kolarstwo, pływał i w każdej wolnej chwili wędrował po górach. Ta pasja pozostała mu do końca życia. Debiutował w 1933 wierszem „Wschód słońca”, opublikowanym w pierwszym numerze krakowskiego „Czasu”. Egzamin magisterski zdał na tajnym uniwersytecie w 1941. W czasie okupacji zajmował się tajnym nauczaniem, wskutek czego zmuszony był ukrywać się przed Gestapo. Początek okupacji spędził w Ciężkowicach w woj. tarnowskim, gdzie poznał swoją przyszłą żonę, Janinę Olszowską.

SP 116_gorce

Przede wszystkim był wielkim miłośnikiem gór

Czytaj dalej →