Czesław Białczyński – Opisanie Stworzów (czyta Marek Malman)

Gaj -Ruja
Zgodnie z zapowiedziami kontynuuję porównanie panteonu Bronisława Trentowskiego i jego prawidłowe odtworzenie, jako że ten wielki filozof i jego olbrzymia praca dokonana w dziele Bożyca nie zasługuje ani na lekceważenie, ani na pobieżne potraktowanie, ani tym bardziej na ostracyzm na jaki skazała go skatoliczona „polska nauka” XIX i XX wieku.
Pokażę tutaj na razie dwie wstępne przymiarki do odczytania porządku panteonu Bronisława Trentowskiego w porównaniu do panteonu Czesława Białczyńskiego. Ważne są dwie uwagi.
©® by Czesław Białczyński & Jerzy Przybył
Kult Mąda-Nikuły – Wilcze Uroczysko, Kryłów koło Hrubieszowa
Wilcze Uroczysko w Kryłowie pod Hrubieszowem to przykład kompletnego niezrozumienia dawnych pogańskich kultów przez współczesnych ludzi próbujących tłumaczyć sobie co też tutaj się działo. Czciło się tutaj figurę Wilka, którą księża próbując dzisiaj sobie tłumaczyć ten kult a nie posiadając dostatecznej wiedzy mitologicznej z dziedziny Wiary Przyrodzonej Słowian tłumaczą jako przedstawiciela czy też zwierzęce wcielenie Welesa. Tymczasem istnieje praca naukowa rosyjskiego uczonego Borisa USPIENSKIEGO „Kult Świętego Mikołaja na Rusi”, w której dowodzi on istnienia postaci boga z kręgu kultury Słowian i Finów Syberyjskich , Mikuły lub Nikuły, który w czasie Zimowego Przesilenia przynosił ludziom w podarku „dobrą dolę” (dobry podarek – kukiełkę) lub złą dolę (rózgę szczerozłotą z czerwoną wstążką). Postać tegoż Mikuły pojawiała się nocną porą w wioskach Rusi Północnej, w zimowe przesilenie w towarzystwie wilka właśnie. Wilk którego dosiadają w tym sanktuarium kobiety chcące być płodnymi jest towarzyszem boga Mąda z tynu Plątów. Jest on kapryśnym bogiem jak wszyscy Nosiciele Koszu-Losu, (Doli Kosej – Przypadku) z rodu i tynu Plątów. Mamy więc tutaj do czynienia z Bogiem Przeznaczenia – Mądem-Mikułą.
Taka sobie bajka – czyli 12. 12. 2012 – Nowy Świętowit
Jedność – Pojednanie/Zjednoczenie pierwiastka żeńskiego i męskiego (księżycowego i słonecznego – dwóch filarów Światła Świata w Jedń). Pierwiastek żeński przejmuje inicjatywę.
Święte Grzyby; Waldek Borowski – Muchomor i inne grzyby.
Mity sumeryjskie nie są wcale pierwsze, lecz są zapisem podań z Północy kontynentu Euro-Azji. Wiadomo że nazwy sanskryckie to wspólne dziedzictwo Hindusów i Słowian oraz Irańczyków, czyli Scytów=Pra-Słowian + Persów (wiadomo, że Persję Achemenidów ufundowali Scytowie=Pra-Słowianie) + Aryjskich Hindusów, haplogrupa R1a1. Drzewo Życia, jak wiadomo, nie jest wynalazkiem sumeryjskim – mitologia hinduska – aryjska to ewidentna Wiara Przyrodzona Słowian.
Amarantowi w Tagen TV
http://tagen.tv/vod/2015/10/amarantowi/
“Jedni dają chleb, inni swoją naukę, swoją wiedzę i mówią – to mogę dać. Bo nam się nie marzyło, że nas będzie więcej jak pięciu, kilka lat temu. A dzisiaj zobaczcie ilu nas jest – co jedno spotkanie to się podwajamy.”
Nasze święte zioła, wyklęte przez Kościół, wracają do łask
Kupalnocka – najkrótsza i najbardziej szalona noc roku – niegdyś obchodzona była uroczyście w całej Europie – od Morza Śródziemnego po Skandynawię. Wierzono, że wtedy przyrodę przenika niezwykła, potężna siła – woda i ogień nabierają szczególnej mocy oczyszczającej i ochronnej, a rośliny – leczniczej.
Kto przynosi prezenty na Szczodre Gody w Polsce?
Odniesiemy się tutaj do opublikowanej przez Serwis „Kartografia Ekstremalna” mapy przedstawiającej kto, według rodzinnej tradycji, przynosi bożonarodzeniowe prezenty Polakom. Najpopularniejszą odpowiedzią w skali kraju była odpowiedź, że jest to Mikołaj (lub święty Mikołaj). Według części osób przynosi on jednak prezenty w dniu 6 grudnia. Inni twierdzą, że 6 grudnia i 24 grudnia.
Zdecydowanie mniejszą popularnością zwyczaj przynoszenia bożonarodzeniowych prezentów przez Mikołaja cieszy się w Wielkopolsce, na Kujawach, Kaszubach i Pomorzu Gdańskim. Tam przynosi je Gwiazdor. Podobnie jest na Górnym Śląsku, gdzie według tradycji prezenty przynosi Dzieciątko. Na mapie określono Dzieciątko nazwą angielską Little Baby Jesus.
W obecnym woj. świętokrzyskim, a częściowo również w Małopolsce i Polsce południowo-wschodniej jest to Gwiazdka. Na południu Polski, szczególnie na Śląsku Cieszyńskim, a często również w Beskidzie Śląskim i Żywieckim, jest to Aniołek. Również na południu Polski i w pasie wschodnim spotyka się zdanie, że jest to Dziadek Mróz.
Odnieśmy się po kolei do tych rewelacji, pomijając oczywisty fakt, że teren obecnej Małej Polski (1945) nie jest terenem Kultury Polskiej, bo kultura Polska MA TEREN ZNACZNIE SZERSZY, co najmniej taki jak na tej mapie poniżej – Ziemie Jagiellonów 1500.
lub tutaj
Polskie Runy Przemówiły: Napis na Mieczu Wikingów odnaleziony w Norwegii
Czesław Białczyński przysłał mi wiadomość o treści: „Pod twoim artykułem „Moje trzy grosze” pojawił się wpis fana twojej książki „Polskie Runy Przemówiły” , przesyłam to ci razem z linkami jakie podesłał w sprawie napisów runicznych na mieczu znalezionym w Norwegii.
Witam panie Czesławie
„Polskie Runy Przemówiły” to wspaniała książka, otwiera oczy i zrzuca zasłonę niewiedzy, uczy naszej dawnej sztuki. Nie mam -niestety- kontaktu do pana Winicjusza Kossakowskiego a chciałbym mu podesłać znalezisko sprzed 1200 lat, miecz znaleziony niedawno w Norwegii z wyrytym napisem na nim. Może to zainteresuje pana Winicjusza i zechce odczytać napis. Norwescy archeolodzy odczytali to po swojemu. Tutaj filmik na którym jest pokazany zardzewiały oryginał z dość wyraźnym, ale mało czytelnym napisem. Na tym samym filmie, zapewne norwescy archeolodzy, przedstawili, jak mógł wyglądać miecz zanim zardzewiał, napis tez przez nich odczyszczony cyfrowo: https://www.youtube.com/watch?v=taYr-KwUB54#t=26.
Sam zardzewiały miecz opisuje też strona w języku angielskim, są tu zdjęcia całego miecza jak i jego fragmentu z napisem.
Pozdrawiam serdecznie
Czesław Białczyński
Poniżej opublikowano fotografie dwóch mieczy z napisami.
Życzenia Godowe-Kraczunowe od Jerzego Przybyła – Deduch
…tradycja Mikołajków przykrywała niezwykłą postać mitów słowiańskich /słowackich/Deducha-Ducha Dziada słowiańskiego który potrafił się wydobyć ze złogów śnieżnego zapomnienia i dał asumpt do odtworzenia symboliki czasu Godowego dla Narodzin Boga Światła – Bożej Krówki.Z Deduchem pragnę nawiedzić Czesława i jego portal „Białczyński”, Piotra Kudryckiego i jego „Slovianskie Slovo” i Joannę w mateczniku inspiracji ducha dziada słowiańskiego – portalu” Przypiecek”. Pani mgr Barbarze Rosiek i jej współpracownikom Muzeum Etnograficznego w Żywcu i tym wszystkim których Słowiańszczyzna łączy z polskimi korzeniami, tradycją i kulturą życzę radosnych i Szczerych Szczodrych Godów