Jeszcze raz o Celtach – z Panem Władysławem

Spośród docierającej do nas korespondencji, niektóre wieści zaskakują nas. Takimi mejlami Weba zakłopotał Pan Władysław Moskal. Postać znana osobom badającym genealogię, zwłaszcza Polonii amerykańskiej. Jego ciekawe spostrzeżenia idą bowiem nieco wbrew naszym ustaleniom.

Pan Moskal skoncentrował się na szukaniu śladów celtyckich w dziejach ziem polskich. Moim (Weba) zdaniem, jego mejle przynoszą generalnie obraz, który zgodny jest z moimi dociekaniami. Jednak idą znacznie dalej, bo starają się tworzyć obraz wspólnoty celto-słowiańskiej od Starożytności. Refleksje te w szczegółach nie zawsze odpowiadają analizom przeprowadzonym przeze mnie. Zacznijmy od spostrzeżeń Pana Władysława

źródło: http://rudaweb.pl/index.php/2018/03/10/jeszcze-raz-o-celtach-z-panem-wladyslawem/

Jestem zwolennikiem używania nazwy Celtowie = wg Greków to ludność żyjąca w lasach na polanach śródleśnych, barbarzyńska bo nie mówiąca po grecku lub łacinie. Zatem ludność kultury łużyckiej z obecnych terenów Polski w pewnym sensie można nazywać Celto-Prasłowianami.

Celtowie używali wymarłego języka galijskiego, ale im bliżej Karpat tym bardziej zbliżonego do słowiańskiego. Szczególnie w obszarach gdzie nastąpiło połączenie plemion celtyckich z dackimi.

Król dacki Burebista to; Bur[=nazwa plemienia]-e[ten]- bi[=będący] – sta[=stanowczy] królował w 82-44 p.n.e.

Król dacki Decebal to; Dec[=tak Dakowie nazywali siebie] – bal[potężny, wielki.. jak dębowy bal czyli wielki kloc drzewa dębowego], królował 87 – 106 n.e., popełnił samobójstwo po przegranej wojnie z cesarzem Trajanem.

I tak, i nie. Może od końca. Odczytanie imienia Decebal jest ciekawe i może być trafne. Potwierdza, że Getowie/Dakowie byli Słowianami. Natomiast Burebista to późna forma, która nie zgadza się z pierwszymi zapisami imienia władcy. Np. z formy Jordanesa – Birruisl – polski historyk August Bielowski wyprowadził – Primizl. Słuszniejsze będzie więc uznanie, że to przydomek „Przemysł” króla lechickiego Lestka/Leszka. Wincenty Kadłubek napisał o tym królu: “On Juliusza Cezara pokonał w trzech bitwach, on w kraju Partów Krassusa zniósł z wszystkimi wojskami (…). Rozkazywał i Getom, i Partom, a także krainom położonym poza Partami”. Ponadto książęta lechiccy używali naprzemiennie imion Przemysł (Primizl – w pisowni łacińskiej) i Lestek/Leszek, a oba imiona oznaczają tę samą cechę charakteru – przemyślność, przebiegłość, spryt. Na marginesie, Strabon, który był niemal współczesny Lestkowi Przemysłowi, w „Geografii” pisze o czynach króla: „I Keltów, którzy się zmieszali z Trakami i Ilirami, zniszczył, i Bojów co byli pod Kritasirem oraz Taurysków w pień wyciął, aby tem dzielniej dźwignąć swój naród”. Tak więc był to władca skrajnie „antyceltycki”. Z tego cytatu ze Strabona mamy jednak potwierdzenie spostrzeżenia Pana Władysława o wcześniejszym „połączeniu plemion celtyckich z dackimi”. Zresztą nie jedyne, ale o tym na koniec artykułu. Natomiast przypisywanie kulturze łużyckiej elementów celtyckich jest bardziej intuicyjne niż oparte na faktach. Pewne zjawiska styku etnosów celtyckiego i słowiańskiego mogą mieć uzasadnienie dla zachodnich terytoriów wcześniejszej kultury unietyckiej, na co mogą wskazywać m.in. próbki kopalnego Y-DNA, choć nie muszą przesądzać. Sama nazwa Celtowie – tak dziś określamy ten lud, chociaż pierwszą zapisaną jest grecka forma Keltoi. Jednak dla powszechnego zrozumienia o kim mówimy lepsza będzie współczesna forma Celtowie – zgoda.

Następny fragment uwag Pana Moskala:

więcej u źródła: http://rudaweb.pl/index.php/2018/03/10/jeszcze-raz-o-celtach-z-panem-wladyslawem/