Winicjusz Kossakowski – Czy mezopotamski JAWiE dał imię Jahwe?
W internecie natknąłem się na filmik Świadków Jehowy, w którym młody człowiek dowodził:
„Uczeni twierdzą, że niema żadnych dowodów na to, że Jahwe istniał przed 538 rokiem starej ery. Jeżeli niema dowodów na to, że istniał tym samym nie ma dowodów na to, że nie istniał.
W dowód starożytnego istnienia imienia Jahwe, pokazuje fotografię płyty kamiennej sprzed tysiąca lat starej ery, na której jest zapisane imię Jahwe.
Problem w tym, że napis jest wykonany runami słowiańskimi. Czytając od prawej do lewej: JEWiE. Znaczenia imienia nikt nie odgadł, a to jest bardzo proste, jeżeli założymy, że Religię Zaratustrze podarowali dawni krewni, obecnie zwani Słowianami. W języku słowiańskim Jewie, jawi, objawiony. Z Awesty(obwiesty?) wiadomo, że Ahura Mazda jest bogiem objawionym. Obok innych imion wysławiających, mógł mieć imię Jewie, czyli Jawiący się. Właśnie to imię przyswoili sobie wyznawcy pochodzenia habirskiego. Po powrocie, w miejsce Zaratustra wstawiono Mojżesza, któremu objawia się Objawiony, czyli Jewie. Dodano bóstwu swoje oczekiwania. Powstał Jahwe.
Persowie prawdopodobnie sami nie znali znaczenia tego słowa i nie mogli przekazać tej wiedzy innym. Tylko przypadkowi zawdzięczamy odkrycie tajemnicy imienia JEWiE.
Przy okazji odkryliśmy, jaką drogą runy słowiańskie trafiły do Fenicjan, ludu żeglarzy i kupców.
Jerzy Cepik w pracy „Jak człowiek nauczył się pisać” na str 122 napisał: „Także dzięki tekstom klinowym z II tysiąclecia p.n.e. Znamy imię mezopotamskiego boga Jawe – jao, czyli późniejszego boga judaizmu.”
Zapis klinami brzmi -Jawe. Runami słowiańskimi – Jewie. A runami fenickimi – Jhwh.
Fenicjanie pisali E, czytali (h).
Obojętnie jak wymawiamy to imię jest ono zapożyczone z Mezopotamii.
W pracy rosyjskiego uczonego, profesora J. A. Figurowskiego biedzącego się nad odczytaniem „ruskich drewnorezow” jest fotografia kamienia z inskrypcją.
Powtórzono trzy razy imię IWI, IWI, IWI.
Trzykrotne powtarzanie modlitwy jest charakterystyczne dla religii Zaratustry. Brzmienie imienia prawie identyczne pomimo, że przechowywało się wśród różnych ludów przez tysiące lat.
Winicjusz Kossakowski