Wincenty Trojanowski (1859 – 1928) – Strażnik Wiary Słowian
Wincenty Trojanowski i krytyk u niego w pracowni
Wincenty Trojanowski (ur. 1859 w Warszawie, zm. 1928 tamże) – polski malarz
Studia malarskie rozpoczął 1878-1880 w Warszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego, naukę kontynuował wstępując w 1880 w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, od 1885 studiował przez rok na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Alexandra von Wagnera. W 1890 wyjechał w podróż po Bliskim Wschodzie, po powrocie w 1893 zamieszkał w Paryżu gdzie tworzył. Zajmował się tam praktycznie tylko medalierstwem, brał udział w licznych wystawach, a o kunszcie jego pracy świadczyły liczne nagrody i wyróżnienia. W 1903 powrócił do Warszawy, rok później założył Szkołę Artystyczną Sztuki Stosowanej.
Grób malarza Wincentego Trojanowskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Zajmował się początkowo malarstwem, później medalierstwem. Malował sceny sakralne oraz postacie kostiumowe w strojach paziów, lutnistów lub mnichów. Medale jego autorstwa należą rzadkich, ponieważ tworzył je w jednym egzemplarzu. Krytycy sztuki za okres największej świetności twórczości Wincentego Trojanowskiego uważają czas pobytu we Francji. Pisał artykuły o sztuce. Wydał książkę „Wyspiański – Artysta – Człowiek – Życie” (1927). Był autorem urny na serce Tadeusza Kościuszko, która znajduje się w Muzeum Polskim w Rapperswilu (1896).
Dmitrij Szelest: Lwowska Galeria Obrazów, Malarstwo Polskie, Oficyna Wydawnicza Auriga Warszawa 1990, ISBN 83-221-0518-5
- Ryszard Komorowski „Medale jubileuszowe Uniwersytetu Jagiellońskiego”, Alma Mater miesięcznik Uniwersytetu Jagiellońskiego nr. 33/2001
- AgraArt, Wincenty Trojanowski
Ile warta jest wiedza z Wikipedii? – zobaczcie poniżej
Wincenty Trojanowski – Bogini Cnota-Czystota
Wincenty Trojanowski (1859 – 1928, Polish)
Wincenty Trojanowski – Podania mityczne dziejów Polski w oświetleniu wiaroznawstwa porównawczego i obrzędów ludowych
Wydanie oryginalne
Podania mityczne dziejów Polski w oświetleniu wiaroznawstwa porównawczego i obrzędów ludowych
Seria: Biblioteka Tradycji Słowiańskiej
Wydawnictwo: Armoryka
Wincenty Trojanowski – medalion – Goethe
Podania mityczne dziejów Polski w oświetleniu wiaroznawstwa porównawczego i obrzędów ludowych: Krakus i smok. Kraka synowie. Smocza jama – Wawel – Wąwel. Wanda i Rytygier. Gonitwy konne o koronę. Zbrodnie Popiela i kara za nie. Historia o Piaście, jego żonie Rzepisze, ich synu Ziemowicie i o piastowiczu Mieszku I. Chorzysko. Piast i Rzepicha. Ziemowit. Mieszko I. Kujawy. Dzieła pomocnicze i wzmiankowane.
źródło opisu: armoryka
źródło okładki: armoryka
Wincenty Trojanowski (1859–1928) – polski malarz.
- (…) nie mógł nie ulec wpływom japońskich drzeworytów i malowideł, jakkolwiek stanowczo się tego wypierał. Kontrasty kolorystyczne Japończyków, rozkład barw szerokimi plamami, unikanie półtonów, układ mas w kompozycji, rysunek drzew o gałązkach niespokojnie załamywanych – wszystko to znalazło w talencie Wyspiańskiego pokrewną nutę, gdyż wszystko to jest wysoce dekoracyjne. Toteż w Wyspiańskiego krajobrazach to wszystko się spotyka.
- Źródło: Anna Król, Inspiracje sztuką Japonii w twórczości Stanisława Wyspiańskiego, „Alma Mater”, nr specjalny, 2007, s. 89.