Wedyjskie Opowieści – Śantanu i jego żony Ganga i Satjawati
Wpisy otagowane: wedaizm
Wedyjskie Opowieści – Pandu, mąż Kunti i Madri
Wedyjskie Opowieści – Judhiszthira, doskonały król i najstarszy Pandawa oraz Ardżuna – Modlitwa Ardżuny przed bitwą na polach Kurukszetry
Wedyjskie Opowieści – Judhiszthira, doskonały król i najstarszy Pandawa
Pandawowie to Panowie, Dawcy – Dawanie = Dardawianie, Dawanowie – Dewowie.
Według prostej (by nie powiedzieć płytkiej i prostackiej) wersji wiedzy encyklopedycznej, zachodniej: „Pandawowie zostali spłodzeni przez bogów: Dharmę (Judhiszthira), Waju (Bhima), Indrę (Ardźuna) i Aświnów (bliźniacy Nakula i Sahadewa). Pandu nie mógł mieć potomstwa z powodu ciążącego na nim przekleństwa. Pandawowie urodzili się z 2 matek: Kunti (Judhiszthira, Bhima, Ardźuna) i Madri (Nakula i Sahadewa); osieroceni w dzieciństwie, zostali przygarnięci przez brata Pandu, Dhrytarasztrę, i wychowywali się na dworze w Hastinapurze wraz z jego synami Kaurawami; P. mieli wspólną żonę, Draupadi; rywalizacja P. i Kaurawów, która zakończyła się bratobójczą walką na Polu Kurów (Kurukszetra) stanowi gł. wątek Mahabharaty.” – Encyklopedia PWN.
Dharma – Dar Ma(mający), Dar Dający – Dobry- Dabog / Daboga lub Dobry Bóg – Dadźbog. Jego syn Judhiszthira -Judiszt Hira – Jodłowy Szczyta (Scyta), Jodło-Góra (jakby Wyrwidąb i Waligóra w jednym).
Bóg Waju – bez wątpliwości Strzybog, a jego syn Bhima, Bijmąż (Bijmąd, Bijmond, Bijmund).
Indra – JĄDRZEJ (SPOR) lub Perun – Jąt-Drak (Dzierżykij), i jego syn Ardżuna – Orłun, Oro-Łuna.
Aświnowie – Oświnowie, Ośzkenazowie, Osikołkowie (Skołoci), albo wręcz Synowie Welesa Lel i Polel oraz ich synowie Nakula – Nikuła, Mikuła, Nyks i Sahadewa – Sakodewa.
Kaurawowie – Kurakowie / Krukowie / Welesożarowie – potomkowie / dzieci-wnuki czciciele Welesa – Słowianie z Nowej Koliby (Lęgii Naddunajskiej) slowiano-aryjscy Panowie Urartu (Harowarty).
Odbiciem Bitwy na Polach Kurukszetry jest Bitwa Ludzi z Bożą Pomocą w apokryfie
„Z Królestwa SIS – Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów”.
Historia Hinduistycznych Indii – Część Pierwsza: Od Czasów Starożytnych
Historia Hinduistycznych Indii 1
Film „Historia Hinduistycznych Indii” został opracowany przez redakcję magazynu Hinduism Today we współpracy z dr Shiva Bajpai, emerytowanym profesorem historii z California State University w Northridge. Jego celem jest dostarczenie autentycznej prezentacji na temat wczesnej historii Indii i hinduizmu, do stosowania w 6 klasie amerykańskich nauk społecznych, a także dla grup naukowych w hinduistycznych świątyniach i ogólnych prezentacji na temat religii hinduskiej i historii. Czytaj dalej
Tajemnice megalitycznych świątyń Elory, a powielanie bzdur ze świętych pism chrześcijańskich, czyli meandry Nowej Ewangelizacji
Tajemnice megalitycznych świątyń Elory, a powielanie bzdur ze świętych pism
„Starożytność to dla wielu wiedza tajemna. Gdy badamy pradawne przekazy możemy odnieść wrażenie, że faktycznie taką jest. Zgodnie z zakazaną archeologią pierwsza ludzkość była doskonalsza od tej po wielkim kataklizmie. Przed potopem wszystko było większe, wręcz gigantyczne. Są silne przesłanki, że na starożytnej Ziemi istnieli inni niż ludzie humanoidzi. Wielu badaczy Biblii sądzi, na podstawie Świętego Przekazu, o pierwszej ludzkości, tzw. adamowej, że na otoczonej wodnym płaszczem planecie pojawili się Synowie Boga, ci spłodzili z Córkami człowieczymi nowy rodzaj istot inteligentnych. To co się działo w następstwie tego niedozwolonego aktu okryte jest tajemnicą, choć spora liczba poszukiwaczy znajduje pozostałości przedziwnych zdarzeń, a co najbardziej ciekawe, także niezwykłej wiedzy.” cały artykuł tutaj: http://argonauta.pl/megalityczne-hind…
Chwała autorowi tłumaczenia tego filmu, że go dokonał. Otrzymaliśmy dzięki temu ciekawy materiał, choć oczywiście moglibyśmy wysłuchać komentarza w angielskim oryginale. Przy okazji napisano kilka dziwacznych artykułów, które próbują wsączać w nasze umysły pod płaszczykiem kolejnych odkryć PONOWNIE, w formie dostosowanej do współczesnego poziomu świadomości ludzkiej i wiedzy naukowej Odbiorców, judeo-chrześcijańskie zabobony i mnogo cytują tzw Święte Pisma, łącznie z Biblią. Jest to fragment nawracania według Nowej Ewangelizacji – typowa jezuicka metoda, znana z czasów Kontrreformacji.
Nie wiem jakim cudem boskim można z Biblii wyciągnąć takie wnioski, jak w tym komentarzu powyżej, czy w artykule na Argonauta.pl?
W Biblii, która jest kompilacją około 100 000 poprawek wnoszonych do niej przez stulecia, od czasów Konstantyna Wielkiego i Soboru Nicejskiego (325 n.e.) do czasów nam współczesnych, nie ma nic co by dawało podstawy do tak bluźnierczej jej interpretacji.
Za bluźnierczą zachętą skierowaną najwyraźniej do ludzi o światopoglądzie NAUKOWYM (a więc do wszystkich młodych Polaków) idzie sążnisty artykuł powielający różne nieaktualne schematy z Zakazanej Archeologii, a tak naprawdę sączący przy tej okazji święte cytaty ze Świętych Pism Korporacji Watykańskiej. Jest to esencja nowej ewangelizacji faryzeuszowskiego zakonu Jezuitów.
Od razu więc sprostujmy, ponieważ już od jakiegoś czasu, od kilku dobrych lat, to wiadomo: