Mariusz Szczygieł o działalności Świadomości Nieskończonej
Gdybym wam przytoczył inne znane mi z mojego doświadczenia nie tyle Mrugnięcia Świadomości Nieskończonej, co jej Wielkie Walnięcia Obuchem przez Łeb, to pospadalibyście naprawdę z krzeseł. Zatem przytaczam ten artykuł bez komentarza. CB
Odpowiedź na pytanie: czy we Wszechświecie istnieje Życie? Brzmi… We Wszechświecie istnieje Wyłącznie Życie!
Nieustający ruch energii zasilany wolą ŹRÓDŁA-OJCA, nacechowany jest możliwościami nieograniczonego przejawu i kreacji zdarzeń. Czasoprzestrzeń, w której przebiega ŻYCIE nosi miano DZIEJE. Aktywne uczestnictwo DUCHA w DZIEJACH czyni go zdążającym ku SŁOWU. SŁOWO-WIEDZA powoduje, że DUCH staje się świadomy. Dalsze nieustanne dążenie do SŁOWA owocuje rozbłyskiem samoświadomości. DUCH rozjaśnia się i wiedziony Ścieżką JAŚNI może rozpocząć wzlot- powrót do domu ŹRÓDŁA-OJCA.
Wszystko co istnieje i jest dziełem Zamysłu Stworzenia jest żywe i podlega prawu konieczności rozwoju. Planety są świadomymi istotami kulistymi, słońca są świadomymi istotami, oknami- portalami dla swoich układów, galaktyki są świadomymi istotami spiralnymi posiadającymi swoje centralne słońca-okna i rdzeń. To wszystko zawiera się w świadomych istotach bąblowych zwanych kosmosami, a te z kolei tworzą Wszechświat ze swoim centralnym słońcem i rdzeniem. Cały ten Zamysł jest bytem zanurzonym w niebycie. Niebyt jest źródłem nieskończonej energii, którą nazwałem WOLĄ OJCA. Byt ma naturę fraktalną, co oznacza że cała jego struktura jest zbudowana według tych samych zasad. I tak np. budowę ludzkiego ciała można w pełni odnieść do budowy kosmosu. Natura fraktalności bytu stwarza możliwość wszech komunikacji. Wszystko co żyje może się ze sobą komunikować! I tu dochodzimy do trzech ZASAD według których funkcjonuje Wszechświat:
-SPÓJNOŚĆ- wszystkiego ze wszystkim
– WIEDZA – SŁOWO
-WAŻNOŚĆ – cel
Dzięki spójności wszystko zmierza ku sobie po SŁOWO, w celu rozwoju świadomości- SŁAWY, co umożliwia powrót do ŹRÓDŁA.
Przyjęło się nie przywiązywać wagi do świątecznych życzeń, traktować je ulotnie – jak świąteczno-noworoczne kartki, które przesyłamy znajomym, a oni też przesyłają je nam. W tych kartkach mówimy sobie nawzajem coś miłego – czasem jest to sztampowe, czasem bez wyrazu, sztywne, oficjalne, czasami dowcipne. A potem?… potem i my i oni wyrzucamy sterty tych kolorowych, mniej lub bardziej pomysłowych, mniej lub bardziej kiczowatych kartoników, po prostu do śmieci.