8 10 2016 NADAM – o(d)CZAROw(a)ny Kraków – C(z)AROduna!

Nadam (Miano-wicie) – mało kto zna to odwieczne święte miano, choć słowa „mianowicie” używa się nader często, tak samo jak „nadaję” ci imię, imię/imam twe „miano” (np. chrzest, np. imam w islamie). Oznacza ono zapomnianą starożytną sztukę mogtowiją nadamu istu rzeczy, święty Tan Walki, połączenie w Iście – Mocy Rzeczenia z Runem/Runą – kirunkiem, saktirumu łączącego męskie i żeńskie, w Jedno – Wschód i Zachód poprzez Północ i Południe.

Przejdziemy szlakiem najważniejszych miejsc i mian, z których zdejmiemy wszystkie nałożone przez wieki Pieczęcie, odkryjemy je, przywrócimy im pierwotne znaczenie, nadamy im Nowej Mocy.

Nadam – sztuka walki przy pomocy mogtowiji-magiji SŁOWA – jedno z ważniejszych słów przekazu – „Tomirysa i Czaropanowie – Świątynia Dziewięciu Kręgów”

Dziewięciu Kręgów Czasu i Kiru.

Sło-wić  – Mian-Now-wać – Nad-daw-wać Miano – Now-wić

Święto Nadamu

saktirum – (saktrum, saktrun, satrun, sakrum) – ki-runek Sati Śakti, Tan Sati Swara – Czar Dawana

nadam – Swara Sati,

nadam – tan zwara sadtchu

nadam – sidthu (Czara Duny – Głębi – Czar Dusz)

Święto Czaru Tchu-Duszy jest bezwzględnie złączone ze Świętem Strzyboga Wiatru-Wiju i Stryji-Strojnej Pani Powietrza (20-26 października, pomiędzy Wagą a Skorpionem-Ra czyli Wad(ź)RAkiem-Wedrakiem-Wedrykiem-Bedrakiem)