„Zagadkowe znalezisko w Europie. Szczątki samotnego Sarmaty znalazły się daleko od domu”
Od Poli Dec
Rekonstrukcja wyglądu Sarmaty przez AI / SI
Nie jest niczym zaskakującym ani nowym obecność na początku nowej ery Sarmatów na Wielkiej Wyspie, czyli późniejszej Brytanii. Ale warto przypomnieć, że nasi przodkowie w tamtych czasach na owej „wysepce” już bywali i to dosyć licznie (zresztą wspomina o tym tekst artykułu w2 związku z Markiem Aureliuszem), a ich siedziby wcale nie znajdowały się tak daleko jak sugeruje to ten artykuł ponieważ skądinąd wiemy że Języci – czyli plemię określane przez naukę jako SARMACKIE miało swoje siedziby w II wieku n.e. w Sudetach i na Nizinie Panońskiej, czyli w tym samym czasie o którym tutaj mowa, znajdowało się całkiem niedaleko.
Królestwo Północy, czy jak kto woli Wielka Lechia tamtego okresu, albo bardziej ściśle Wspólnota Słowiano-Aryjska sięgała od Renu po Ural i za Ural oraz od wybrzeży Bałtyku i morza Północnego za Kaukaz, zatem nic dziwnego że ten człowiek który jako dziecko mieszkał w rejonie Kaukazu znalazł się w Europie. Być może zamieszkał z rodzicami i dorastał właśnie wśród Języtów z Sudetów (Jazygów – jak ich zapisują pisarze starożytni z Rzymu i Grecji) skąd zamustrowano cesarskie oddziały sarmackie na służbę Rzymowi.
Nie przejmujcie się też wstawkę w której autor artykułu pisze co o Sarmatach piszą współcześni HISTORYCY. Otóż w tej chwili liczy się nie to co mówią HISTORYCY lecz to co o Sarmatach mówią GENETYCY – a ci mówią że byli to nasi przodkowie o Y-DNA R1a1a.
W Wielkiej Brytanii odkryto szczątki mężczyzny sprzed 2000 lat. Nie byłoby w tym nic zaskakującego dla archeologów, gdyby nie fakt, że badania DNA wykazały, iż urodził się on na terenach dzisiejszej południowej Rosji. Kim był ten człowiek i jakim cudem znalazł się tak daleko od swojej małej ojczyzny?
II w. n.e. to był wyjątkowy czas w historii Wysp Brytyjskich. Wchodziły one wówczas w skład Cesarstwa Rzymskiego, które osiągało rekordowe rozmiary. Jego krańce sięgały także Bliskiego Wschodu oraz terenów wokół Morza Czarnego. Nieliczne źródła pisane wskazywały na kontakty Rzymian ze starożytnym ludem Sarmatów z Europy Wschodniej. Kasjusz Dion w 175 r. n.e. pisał o tym, że cesarz Marek Aureliusz wcieli kawalerię sarmacką do legionów rzymskich i wysłał ich na Wyspy Brytyjskie.
Kim w ogóle byli Sarmaci? Historycy opisują ich jako irański lud koczowniczo-pasterski spokrewniony ze Scytami. Słynęli oni m.in. z doskonałych umiejętności jeździeckich. Zamieszkiwali tereny północnego Kaukazu, dzisiejszej południowej Rosji i wschodniej Ukrainy. A teraz okazuje się, że żyli także w Europie Zachodniej.
Szczątki Sarmaty na Wyspach Brytyjskich. Pochodził z bardzo odległej krainy
Naukowcy z Instytutu Francisa Cricka w Londynie na prywatnej działce w Cambridgeshire odkryli szczątki sarmackiego mężczyzny, o czym napisali w periodyku naukowym Current Biology. Jak twierdzą, jest to pierwszy biologiczny dowód potwierdzający, że przedstawiciele irańskiego ludu przebywali na terenie Wielkiej Brytanii w czasach starożytnych.
Pobrane DNA ze szczątków było mocno poszatkowane, w związku z czym trudno było badaczom przeprowadzić szereg wiarygodnych analiz. Niemniej udało im się dowieść, że mężczyzna pochodził z regionu Kaukazu i żył w okresie 126-228 n.e. Wyniki badań zębów nieboszczyka przyniosły zaskakujące informacje na temat diety człowieka.
Pozwoliłem sobie zmodyfikować nieco ten obraz tak aby był zgodny z innymi historycznymi mapami i zapisami o Jazygach. CB
Sarmata dzieciństwo musiał spędzić w swojej ojczyźnie, ponieważ do szóstego roku życia jadał proso i sorgo, które było typowym zbożem dla regionu, skąd pochodził. Następnie w jego diecie zaczęła dominować pszenica, która była powszechnie uprawiana w Europie Zachodniej.
Analizy szczątków niestety nie są w stanie dać nam odpowiedzi na pytania, dlaczego mężczyzna wyemigrował na zachód Europy oraz jak wyglądała jego droga. Tutaj musimy posiłkować się tylko kronikami Kasjusza Diona i luźnymi interpretacjami. Niemniej jak na pierwsze tego typy znalezisko na Wyspach Brytyjskich to i tak wiemy już całkiem sporo. Miejmy nadzieję, że przed archeologami jeszcze wiele podobnych odkryć, które przybliżą nam zaskakującą migracyjną historię starożytnych Sarmatów.
https://www.focus.pl/artykul/samsung-galaxy-fit-3-specyfikacja-wyglad
Wikipedia o Języtach – O których oczywiście o wiele więcej i bardziej sensownie z punktu widzenia współczesnej wiedzy genetycznej i archeologicznej oraz antropologicznej poczytać możecie w Księdze Ruty i Księdze Tanów: