Okiem Vrana: Tervag’nan, Czermag, Czerwak, Hermes

Już w poprzednich wpisach wyraziłem przypuszczenie, że Hermes był naszym mędrcem-bogiem. po polsku powinien się nazwać się Czerma tutaj mamy już ewidentne na to dowody źródłowe, z końcówką Czerm-ag-ak, oraz z mutacją m<->w.

Dwa słowa terminy, może najpierw jedno thermanion, jest to lampa elektronowa opisana w 1921.

„Termin „thermanion” odnosi się do koncepcji lub teoretycznego urządzenia, które zostało opisane w 1921 roku przez amerykańskiego naukowca Alberta C. Crehore’a. Thermanion było rodzajem lampy elektronowej, która miała potencjał do detekcji promieniowania cieplnego. Pomysł polegał na wykorzystaniu efektu termojonowego do kontrolowania przepływu elektronów w lampie”

Oczywiście nie jest to „Trójgłów” to całkiem inne słowo, choć oczywiście samo pojęcie trój’ducha, jednego ciała o trzech duszach, czy trzech ciał o jednej duszy, jest związane z filozofią Hermesa, poprzez wcielenia, opanowanie ciała przez jakieś dobre demony, czy złe duchy.

Czyli teraz słowo zapisane w XII wieku przez francuskiego mnicha razem z imieniem „Mahomet et Tervagnan.” ktoś podobny Mahometowi równy mu, ale to twórca pogańskiej religii, razem są głównymi przeciwnikami chrześcijaństwa, Tervagnan słowo w którym doszło do mutacji przekręcenia m-w, są polskie nazwiska Czerwak-Czermag, które to potwierdzają też zamianę dwuznaku Cz w Th lub samo T. Moim zdaniem ewidentny związek z imieniem Hermesa (herma-czerma) pierwotnie garnek lub kaganek (lampka), w kulturze pucharów lejkowatych, były garnki do gotowania czyli czermy-termy i garnki służące jako lampki kaganki.

„Tervag’nan” oczywiście nie jest Mahometem, tylko jest twórcą trzeciej religii będącej jeszcze żywą w XII wieku, jest ona oczywiście znacznie starsza od islamu i chrześcijaństwa, ale konkurującą wówczas jeszcze z chrześcijaństwem, w Polsce nawet do XV była „dwuwiara”, a lud może w kościołach, może nie w kościołach, ale na pewno śpiewał zakazane pogańskie pieśni, co opisują różne teksty z tamtego czasu.

„Sermones per circulum anni Cunradi z 1423 roku także wymienia zniekształcone imię bóstwa w formie Yaya/Jaja:

Niestety nasi starcy, starki i dziewczęta nie przykładają się do modłów, aby godni byli przyjąć Ducha Świętego, ale niestety w te trzy dni, co by należało spędzić na rozmyślaniu, schodzą się starki, kobiety i dziewczęta nie do kościoła, nie na modły, ale na tańce, nie Boga wzywać, ale diabła, mianowicie Ysaya, Lado, Ylely, Yaya […] Tacy… jeśli nie będą się pokutować, przejdą z Yassa, Lado na wieczne potępienie.”

Więc wracając do terminów (słów), Therma’nion i Tervag’nan widać, że -nion -non jest jakąś końcówką łacińską czy z języka romańskiego, samo słowo therma i tervag (terwag-czerwak k-g) jest rdzeniem z pochodzenia polskim, czerwo (kolor ognia ciepły) czermo i imieniem hermy-Hermesa czyli funkcjonujący w XII Tervag-Czerwag, a nawet jak ktoś stworzył słowo Therma-nion to użył słowa mającego te samo znacznie ciepły, gorący, ognisty czyli nawet poprzez jego znacznie widać, że one są etymologicznie związane. Gród Czermień→Czerwień.

„Świadczyć mógłby o tym system obronny Lędzian, skierowany w kierunku południowo-wschodnim, w którym kluczową rolę odgrywał Czerwień (utożsamiany z grodziskiem Czermno)”

Mamy tu zwyczajną mechanikę słowotwórczą zgodną z regułami, m’ zamienia się w’ bo podobne jest w pisowni zwłaszcza odręcznej, co jest mutacją ortograficzną czyli zachodzącą w „mowie pisanej”, g zamienia się k, -ag w -ak, czyli mutacja fonetyczna „mowie mówionej”, rdzeniem jest czerma-therma, wynika to z różnicy w fonetyce języków i różnicy alfabetycznej, po prostu nasze czy zapisuje się przez jakieś zbitki z t, jak w nazwie Czech, po niemiecku Tsch’echien, po angielsku mamy zapis Czech, ale to po prostu słowo przejęte z zapisu w języku polskim, podobnie herma→ derma-therma, skóry to pierwotnie głownie coś ciepłego do ubrania, czyli futro itp. Tutaj mamy przykład raz utworzonego rdzenia czerma-herma-therma i ono cały czas oscyluje wokół znaczenia ciepła gorąca, ciepłego okrycia, też schronu pieczary w której jest ciepło i można przetrwać ostrą zimę, grody też były takimi wyspami ciepła, inna stara nazwa grodu to ogniszcze.

Tu są nazwiska, ewidentnie to to samo nazwisko, z różnych czasów, dawniej kończące się na g’, „Katharina Czermag (CZ->Termag’nan->Terwag), Adolph I Lehmann · 1859… Czermag Anna , Uhrmacher – Gattin, Czermak Adalbert, Wiesław Czermak, Grzegorz Czerwak”.

Pierwsze w tym wszystkim to Hermes jest związany z światem Arkadii której był bogiem stwórcą, w pismach Zielińskiego o hermetyzmie, religii związanej Hermesem, ów zrobił uwagę, że Arkadia w pismach autorów starożytnych opisywana jest jako kraj groźnych ostrych zim, i dalej mimo takiego stwierdzenia, pisze, że to jest Arkadia na Peloponezie, ale nie może to w świetle tych relacji być Arkadia na Peloponezie, bo średnie temperatury stycznia i zim są tam powyżej 10 stopni Celcjusza, co w ogóle wyklucza tam zimy, a co dopiero ostre zimy, czyli tamtejsza Arkadia jest kolonią Arkadii która musiała leżeć znacznie bardziej na północ gdzie takie ostre zimy występują.

więcej u źróła: https://vranovie.wordpress.com/2023/09/29/tervagnan-czermag-czerwak-hermes/