Odcięta Noga Byka/Tura 9.7: Timotyspethany.com – Gobekli Tepe Konstelacje
tłumaczenie: Czesław Białczyński © ©Białczyński Czesław: komentarz
Wprowadzenie
Tekst ten ma na celu krótką analizę wyjaśniającą pochodzenie kilku postaci zwierzęcych z miejsca świątyni Gobekli Tepe w Turcji, która powstała około 9000 lat przed naszą erą i została uznana za najwcześniejszą (znaną) świątynię świata. Kilka odsłoniętych dotychczas wizerunków reprezentuje konstelacje. Przedstawienia nie są dokładne pod względem wymiarów, ale są reprezentacjami tradycyjnych form gwiezdnych, być może z pewną dozą artystycznej stylizacji. Po początkowej analizie nie jest dokładnie jasne, czy wszystkie przedstawione gwiazdozbiory są reprezentowane w petroglifach. Właściwe i dokładne badanie powinno odbyć się przy użyciu mapy gwiazd, która pokazuje je tak, jak wyglądały 11 000 lat p.n.e. w celu nadania badaniu większej dokładności. W analizie odkrytych skał, pierwsza zostanie nazwana Kamieniem „Sęp i Skorpion”, druga Kamieniem „Dzika i Ptaków”, następne zaś Kamieniem „Kozy i Konia”, „Wielkiego Lwa”, „Wielkiego Lisa”, „Małego Lisa” oraz Kamieniem „Krowy, Lisa i Żurawia”.
Konkluzje i prezentacja wynikają wyłącznie z moich własnych niezależnych wysiłków, wyjaśniających ryty/rysunki/płaskorzeźby, jako reprezentujące konstelacje i nie są częścią prac interpretacyjnych zespołu projektu Gobekli Tepe, a także nie pochodzą z pracy, lub sugestii innych osób.
Ponadto, głównym celem badania jest korelacja figury z właściwym wzorem gwiazdy, a nie identyfikacja reprezentowanej postaci. Jeśli postać jest określana jako lis lub koza, nie oznacza to, że została ona właściwie zidentyfikowana jako taka przeze mnie, zespół projektowy Gobekli Tepe, lub kogokolwiek innego.
[??? CB – Konkluzja tego artykułu może być zupełnie inna niż wstępna ocena wieku świątyni przedstawiona powyżej we wstępie. Autor artykułu przedstawia ten wariant, do którego i ja się przychylam, w części końcowej, podsumowującej. CB]
źródło: http://www.timothystephany.com/gobekli.html
Introduction
This is meant to provide a brief analysis to explain the origin of several of the animal figures from the Gobekli Tepe temple site in Turkey, arising about 9000 BC and haralded as the earliest (known) temple of the world. Several of the images yet uncovered represent constellations, the depictions are not all dimensionally accurate, but are stylistic representations of star forms, perhaps with some line of artistic tradition behind it. It is not exactly clear after the initial analysis that all of the stars that are shown are represented within the petro glyphs. A proper and thorough study should work from a map of stars that shows them as they appeared 11,000 years BP in order to lend greater accuracy. In the analysis of the rock depictions that have been uncovered, the first will be referred to as the “Vulture and Scorpion” stone, the second “Boar and Birds” stone, the „Goat and Horse” stone, the”Great Lion”, the „Great Fox”, the „Lesser Fox”, the „Cow, Fox, and Crane” stone.
The conclusions and presentation here arise purely from my own independent efforts explaining the figures as representing constellations and are not part of the interpretive work of the Gobekli Tepe project team, and also not derived from the work or suggestions of others.
Further, the main object of the study here is to correlate the figure to the proper star pattern, not to identify the figure represented. If a figure is referred to as a fox or goat it does not imply that it has been properly identified as such by myself, the Gobekli Tepe project team, or anyone else.
Vulture and Scorpion Stone
| A photograph of this stone is shown in Figure 1 and the relevant comparative stars are highlighted in red. The spatial distances are not entirely accurate, which could relate to some extent to the change in relative star positions over the last 10,000 years, but is more due to an artistic or stylized representation of them.
Figure 1. Vulture and Scorpion stone compared to modern Star Map (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI) |
Kamień Sępa i Skorpiona
Zdjęcie tego kamienia pokazano na rysunku 1, a odpowiednie gwiazdy porównawcze zaznaczono na czerwono. Odległości przestrzenne nie są całkowicie dokładne, co może w pewnym stopniu odnosić się do zmiany względnych pozycji gwiazd w ciągu ostatnich 10 000 lat, ale bardziej z powodu ich artystycznej lub stylizowanej prezentacji.
Rysunek 1.
Kamień Sępa i Skorpiona w porównaniu do współczesnej Mapy Gwiezdnej
(Zdjęcie Gobekli Tepe użyte za zgodą, copyright DAI)
The first interesting form is the scorpion, which might first be thought to represent is known as Scorpius, but this does not appear to be the case. This is due to the presence of the three birds to the middle right (A, B, C), these three most clearly correspond to the “Summer Triangle” stars, the three birds, one represented by each star: Cygnus, Aquila (aka Vultur volans), and Vultur cadens (Lyra). The shape of the Aquila constellations holds the same general appearance as bird A, the angle of the Cygnus stars matches the shape of the body of bird B, with the feet angling off in the same direction as the neck of the Cygnus constellation. Bird C corresponds to the star Vega and perhaps some other stars taken together.
Thus the bird D with wings rising upwards matches the shape of the constellation Pegasus taking some Andromeda stars to form the upward wings and another star of Pegasus defining the legs angled off to the right. The head is drawn together from a bunch of lesser stars. Notice that the two stars within the head correspond to the two eyes in the drawing.
Running underneath these two major forms is a division line, which might crudely represent either the Ecliptic or the Celestial Equator, or might simply appear in coincidence. Beneath this dividing line is the scorpion E, which corresponds to no specific constellation, but some of the stars from Aquarius and a few others. The bird head F beneath the scorpion also corresponds to a “hook” of stars represented mostly by Piscis Austrinus. To the left of the scorpion is another hook that combines some stars from Aquarius along with the loop of stars from Pisces. Some of the stars in the lower loop of Aquarius and Sculptor appear to represent the partial head and limbs of a boar H.
The bones I above all the figures is a backbone and thus would most clearly be a representation and concept of the Milky Way, but the actual course of the path of the Milky Way more closely follows the zigzag pattern M that runs above and beneath the actual bones of the backbone, which itself might indicate the “backbone of night” idea was metaphorical (although at one time might have been the Milky Way itself). The animal J is most probably a squirrel, which would be representing the approximate position and orientation of Cassiopeia. (The Cassiopeia constellation was known among the Norse as the squirrel Ratatosk, but they don’t appear to be related.) The other two small figures located on either side of J within the backbone spaces represent other star formations: the bent figure on the left L is the constellation Perseus, the upside-down figure to the right N would be the constellation Hercules.
The object that poses the greatest difficulty is the circle K located right above the vulture D’s left wing. It does not clearly correspond to any fixed star on a current star map, and might represent another object such as the full Moon or a supernova. A supernova is possible, given the concentration of stars along the Milky Way would clearly increase the odds of a bright star at that location. Further investigation would be required to locate the remains of such a supernova at that location.
Regardless of the mysterious identification of object K, there is abosolutely no doubt that these figures represent constellations, and an attempt to specify the stars comprising the constellations are shown in Figure 2.
Pierwszą interesującą formą jest skorpion, który może być początkowo uznany za Scorpiusa, ale nie wydaje się, żeby tak było. Wynika to z obecności trzech ptaków na środku po prawej (A, B, C), te trzy najbardziej odpowiadają gwiazdom „Trójkąta Letniego”, trzem ptakom, po jednym reprezentowanym przez każdą gwiazdę: Łabędź, Akwila (aka Vultur volans) i Vultur cadens (Lyra). Kształt konstelacji Aquila ma taki sam ogólny wygląd, jak ptak A, kąt gwiazd Łabędzia odpowiada kształtowi ciała ptaka B, a stopy odchylają się w tym samym kierunku co szyjka konstelacji Łabędzia. Ptak C odpowiada gwieździe Vega, a być może i innym gwiazdom otaczającym ją, wziętym razem.
W ten sposób ptak D ze skrzydłami wznoszącymi się w górę pasuje do postaci gwiazdozbioru Pegasus, w którym niektóre gwiazdy Andromedy tworzą skrzydła w górę, a inna gwiazda Pegaza określa nogi odchylone w prawo. Głowę wywodzi się z grupy mniejszych gwiazd. Zwróćcie uwagę, że dwie gwiazdy w głowie odpowiadają dwóm oczom na rysunku.
Ciągła linia pod tymi dwiema głównymi formami jest linią podziału, która może z grubsza reprezentować ekliptykę lub równik niebieski, lub może po prostu pojawia się tutaj na skutek zbiegu okoliczności. Poniżej tej linii podziału znajduje się skorpion E, który nie odpowiada żadnej konstelacji, ale niektórym gwiazdom z Wodnika i kilku innym. Głowa ptaka F pod skorpionem również odpowiada „haczykowi” gwiazd reprezentowanemu głównie przez Piscisa Austrinusa. Po lewej stronie skorpiona znajduje się kolejny haczyk, który łączy gwiazdy z Wodnika, G, wraz z pętlą gwiazd od Ryb. Niektóre gwiazdy w dolnej pętli Wodnika i Rzeźbiarza wydają się reprezentować częściowo głowę i kończyny dzika H.
Kości, I, ponad wszystkimi figurami, są kręgosłupem, a więc najpewniej będą reprezentacją i koncepcją Drogi Mlecznej, ale faktyczny przebieg Drogi Mlecznej jest ściślej zgodny z wzorem zygzaka M, który biegnie powyżej i poniżej rzeczywistej drogi. Kości kręgosłupa, które same mogą wskazywać na „szkielet nocny”, były metaforyczne (choć w pewnym momencie mogła to być sama Droga Mleczna). Zwierzę J jest prawdopodobnie wiewiórką, która reprezentowałaby przybliżoną pozycję i orientację Kasjopei. (Konstelacja Kasjopei była znana wśród Skandynawów, jako Wiewiórka Ratatosk, ale nie wydaje się to być pokrewne). Pozostałe dwie małe postacie znajdujące się po obu stronach J w przestrzeniach kręgosłupa reprezentują inne formacje gwiezdne: wygięta postać na lewo, L, jest konstelacją Perseusza, odwróconą figurą po prawej stronie, N, będzie konstelacja Herkulesa.
Obiektem, który stwarza największą trudność, jest krąg K znajdujący się tuż nad lewym skrzydłem sępa. Nie odpowiada to wyraźnie żadnej ustalonej gwieździe na aktualnej mapie gwiazd i może reprezentować inny obiekt, taki jak Księżyc w pełni lub supernowa. Supernowa jest możliwa, ponieważ koncentracja gwiazd wzdłuż Drogi Mlecznej wyraźnie zwiększa szanse na pojawienie się jasnej gwiazdy w tym miejscu. Konieczne są dalsze badania, aby zlokalizować pozostałości takiej supernowej w tym miejscu.
Bez względu na tajemniczą identyfikację obiektu K, nie ma wątpliwości, że ryty te przedstawiają konstelacje, a próba określenia gwiazd tworzących konstelacje została przedstawiona na rysunku 2.
[Zarówno zestaw LJN jak i ABC – są bardzo interesujące z punktu widzenia naszej opowieści o Odciętej Nodze Byka. Poza, jak dotąd, Perseuszem wiążą się one ściśle z tą opowieścią, jak i ze Swastyką Północnego Nieba. Kasjopea jest niejako dopełnieniem Małego Wozu gdyż kręci się wokół Polaris dokładnie po przeciwnej stronie. Łabędź jest ważny jako mityczny ptak opowieści założycielskiej o Białym Lądzie (Europie) i prawowitych dynastiach królewskich wywodzonych spod tego znaku, od Pendragonów (Spęt/Swęt Drakonów), z ludów Żmija/Wężownika i Smoka. Herkules, wiadomo, to jedna z głównych postaci podań wszystkich starożytnych Ludów Ziemi w tym Słowiano-Ariów (w Mitologii/Baji Słowian występuje jako Perprzechwała – Ksiega Ruty). Jak pamiętamy Vega była już bohaterką opowieści Grahama Millara o Dawidzie i Goliacie, gdzie pełniła rolę głównej gwiazdy – dawnej Gwiazdy Biegunowej. I w niniejszej opowieści taka jej rola będzie wspomniana w konkluzji, jako jedna z możliwości, przez Autora.]
Figure 2.
Newly Identified Neolithic Constellations
(overlays on right have been re-scaled)
Rysunek 2.
Nowo zidentyfikowane konstelacje neolityczne
(nakładki po prawej stronie zostały przeskalowane)
(Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
Other Stones
| A photograph of the „Boar and Birds” stone is shown in Figure 3 and the relevant comparative stars are highlighted in red. The spatial distances are not entirely accurate, which could relate to some extent to the change in relative star positions over the last 10,000 years, but is more due to an artistic or stylized representation of them.
Zdjęcie kamienia „Dzik i Ptaki” pokazano na Rysunku 3, a odpowiednie gwiazdy porównawcze zaznaczono na czerwono. Odległości przestrzenne nie są całkowicie dokładne, co może w pewnym stopniu odnosić się do zmiany względnych pozycji gwiazd w ciągu ostatnich 10 000 lat, ale bardziej z powodu ich artystycznej, lub stylizowanej prezentacji. Figure 3. Boar and Birds stone compared to modern Star Map Rysunek 3. Kamień Dzika i Ptactwa w porównaniu do współczesnej mapy gwiazd (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
This is by far simpler than the “Vulture and Scorpion” stone, but this also makes the interpretation somewhat uncertain. The most clear match here is to the Boar figure a, which matches very closely to that of Ursa Major. Beneath this is another figure b, perhaps a smaller boar that is represented by stars in the constellation Lynx. It appears that the simplest explanation for bright stars, like the stars of the Summer Triangle, was that they were birds, and thus explain the five birds c–g represented above. While not entirely determined they represent stars, there are five bright stars that are clearly present in similar positions, three (c, d, e) from Cepheus and two (f, g) from Draco (however, the stars could be another two within Draco). This is then to some extent underscored by verification of the location of the Pole Star that would occur at the point where there is a hole h made in the rock, which could be meant to represent the pivot point. That is, the center about which the universe spins, like a wheel going around an axle. Sprawa jest tu o wiele prostsza niż przy Kamieniu „Sępa i Skorpiona”, ale interpretacja ta jest nieco niepewna. Najbardziej oczywistym trafieniem jest postać Dzika a, która pasuje bardzo ściśle do Ursa Major. Poniżej znajduje się inna postać b, być może mniejszy dzik, którego reprezentują gwiazdy w konstelacji Lynx (Ryś). Wygląda na to, że najprostszym wytłumaczeniem dla jasnych gwiazd, takich jak gwiazdy Trójkąta Letniego, było to, że były ptakami, a więc wyeksponowane pięć ptaków c-g przedstawia go powyżej. Chociaż nie jest to całkowicie przesądzone, reprezentują one gwiazdozbiory, w których jest tutaj pięć jasnych gwiazd, które są wyraźnie obecne w podobnych pozycjach, trzy (c, d, e) od Cefeusza i dwie (f, g) od Draco (jednak te gwiazdy mogą być też kolejnymi dwoma w obrębie Draco). Jest to w pewnym stopniu potwierdzone przez weryfikację położenia Gwiazdy Polarnej, która wystąpiłaby w punkcie, w którym znajduje się otwór h wykonany w Kamieniu, który mógłby reprezentować punkt obrotu. To znaczy centrum, wokół którego obraca się wszechświat, jak koło poruszające się wokół osi. [Znów obracamy się wokół Gwiazdy Biegunowej, w kręgu Swastyki – Dużej i Małej Niedźwiedzicy/Wozu Zaprzęgniętego w Niedźwiedzie oraz Polaris] Figure 4. Goat and Horse stone compared to modern Star Map Rysunek 4. Kamień Kozy i Konia w porównaniu do współczesnej mapy gwiazd (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
[Wolarz, który pojawia się również w opowieści G. Millara.] Figure 5. (overlay on right has been distorted to adjust for camera angle) Rysunek 5. (Nakładka z prawej strony została zniekształcona w celu dostosowania do kąta kamery) (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
The „Goat and Horse” stone of Figure 4 is itself possessed of distinctions that are reflected within other constellations: that the Goat would primarily be the same as Bootes, while the Horse is at least Canes Venatici. Figure 5 is an attempt to show which stars appear to comprise these constellations. Kamień „Koziorożca/Kozy i Konia” na Ryc. 4 posiada różne rozróżnienia, które są odzwierciedlone w innych konstelacjach: kozioł byłby zasadniczo taki sam jak Wolarz, podczas gdy Koń to przynajmniej Canes Venatici. Figura 5 jest próbą pokazania, które z gwiazd wydają się zawierać w tych reprezentacjach konstelacji. Figure 6. The Great Lion compared to modern star map Rysunek 6. Wielki Lew w porównaniu do współczesnej mapy gwiazd (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
[Oto mamy i Skrzystego Byka. A z nim Orion, Mały Pies i Bliźnięta]
Figure 7. (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
The Great Lion figure is composed mainly of Orion and Gemini as shown in Figure 6 and the new constellation with overlay in Figure 7. Here the rear half of the lion matches well while the front half does not show the forelimbs. Rather than thinking they are absent, when viewed in the sky the two Gemini stars Castor and Pollux most clearly resemble the mouth, which would make Canis Minor the front limbs. So the constellation rises up towards the front rather than how it was depicted on the stone. This is apparently due to the curvature introduced in constellations that cover a wide arc. The Great Fox figure in Figure 8 appears to be an assemblage of mainly Leo with the tail extending out to Spica. Albeit perhaps not established as convincingly as the stars represented by this figure, it does fit at least to assume it appears somewhere within a space not already represented within the other stones, and that it bears some semblance to the configuration of Leo. The Lesser Fox is made up primarily of the constellation Lepus and the star Sirius, while the angle appears to be representative of the horizon and the Milky Way. However, the foxes may not represent constellations at all, it has been suggested that the foxes are truly representative of the Moon (see p. 9 of article below). Ryt Wielkiego Lwa składa się głównie z Oriona i Bliźniąt, jak pokazano na Rysunku 6 i nowej konstelacji z nakładką na Rysunku 7. Tutaj tylna połowa lwa pasuje dobrze, podczas gdy przednia połowa nie pokazuje przednich kończyn. Raczej zatem, choć myślimy, że Bliźnięta są tutaj nieobecne, to jednak widzimy na niebie dwie gwiazdy Bliźniąt, Castora i Polluxa, które najwyraźniej przypominają usta Lwa, podczas gdy Mały Pies byłby przednimi kończynami. Tak więc konstelacja wznosi się ku przodowi, a nie tak jak jest przedstawiona na kamieniu. Takie przedstawienie jest najwyraźniej spowodowane zakrzywieniem wprowadzonym w konstelacje, które obejmują szeroki łuk. Postać Wielkiego Lisa na rysunku 8 wydaje się być zbiorem gwiazd głównie Lwa z ogonem wychodzącym na Spicę (w Pannie). Chociaż być może nie ukazano tego tak przekonująco jak gwiazdy reprezentowane przez tę figurę, to przynajmniej można założyć, że pojawia się gdzieś w przestrzeni, która nie jest już reprezentowana, w innych kamieniach i że ma pewne podobieństwo do konfiguracji Lwa. Ryt Lisa składa się przede wszystkim z konstelacji Lepusa i gwiazdy Syriusza, podczas gdy kąt wydaje się reprezentatywny dla horyzontu i Drogi Mlecznej. Jednak lisy mogą wcale nie przedstawiać konstelacji, zasugerowano, że lisy są rzeczywiście reprezentatywne dla Księżyca (patrz str. 9 artykułu poniżej). [Jak widzimy jest też Wielki Pies – Syriusz] Figure 8. The Great Fox and Lesser Fox stones compared to modern star map Rysunek 8 Kamienie Wielkiego Lisa i Małego Lisa w porównaniu do współczesnej mapy gwiazd (nakładki zostały zniekształcone w celu dostosowania do kąta kamery) (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
It must be remembered that there is no reason to believe that the artists of Gobekli Tepe were recreating their depictions based upon an entirely accurate (apparent) spacing between the stars, nor to think that these were not derived from a longer tradition of depictions. (This at least is more feasable than to presume that it is the result of star motion between 9000 BC and today.) It seems clear enough that those who created the structure were well aware that their figures represented constellations. Należy pamiętać, że nie ma powodu przypuszczać, że artyści w Gobekli Tepe odtwarzali swoje obrazy w oparciu o całkowicie dokładne (pozorne) odstępy między gwiazdami, ani też nie należy uważać, że nie pochodzą one z dawniejszej tradycji przedstawień. (To ostatnie jest bardziej przekonujące, niż zakładanie, że jest to wynikiem ruchu gwiazd w okresie między 9000 p.n.e. a dzisiaj). Wydaje się jasne, że ci, którzy stworzyli tę strukturę, byli świadomi, że ich ryty przedstawiają konstelacje. [Zgadzam się w pełni z Autorem] Cow, Fox and Crane Stone Kamień Krowy, Lisa i Żurawia This stone, shown in Figure 9, shows what appears to be a crane below a fox with a cow above. Both the crane and the fox can be found within another region of the night sky appearing the same as the constellation Scorpius. The shape of the crane matches perfectly from Antares as the eye down to Shaula. The upper part of the constellation are the stars that make up the front of the fox. Ten kamień, na rysunku 9, pokazuje coś, co wydaje się być żurawiem poniżej lisa, z krową powyżej niego. Zarówno żurawia, jak i lisa można znaleźć w innym obszarze nocnego nieba, który wygląda tak samo jak konstelacja Scorpius. Kształt żurawia idealnie pasuje do Antaresa, gdy spogląda w dół na Shaula [druga co do wielkości gwiazda gwiazdozbioru Skorpiona]. Górna część konstelacji to gwiazdy tworzące przód lisa. Figure 9. Cow, Fox and Crane stone and with overlying modern star map Rysunek 9. Kamień Krowy, Lisa i Żurawia wraz z nałożoną nowoczesną mapą gwiazd (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
With such a good correspondence between the figures and the stars, the cow represents a particular dilemma. The stars apparent above the fox do not well match the cow shape in terms of a constellation and this region of the sky containing Hercules and Bootes is already represented by other stones. The orientation of the cow itself is curious, the body is seen from the side where the head is viewed from the front. The disk above the cow’s head, however, is placed right upon the ecliptic, the path of the Sun. This suggests that the cow was placed here to represent the Sun, which is unexpected but intriguing in regard to the association with the cow and the depiction of the horns. The Egyptian Hathor was a goddess of the Sun represented often as a cow with the sun-disk placed between its horns, shown in Figure 10. The disk representation is the same as the shape of the sun disk and also by its place between the cow’s horns. Przy tak doskonałej zgodności między figurami na kamieniach i gwiazdami, KROWA stanowi szczególny dylemat. Gwiazdy widoczne nad lisem nie pasują do kształtu krowy w kategoriach konstelacji, a ten obszar nieba zawierający Herkulesa i Wolarza jest już reprezentowany przez inne kamienie. Orientacja samej krowy jest ciekawa, ciało widziane jest z boku, gdzie głowa jest oglądana od przodu. Dysk nad głową krowy jest jednak umieszczony tuż nad ekliptyką, ścieżką Słońca. Sugeruje to, że krowa została umieszczona tutaj, aby reprezentować Słońce, co jest nieoczekiwane, ale intrygujące w odniesieniu do skojarzenia z krową i przedstawienia rogów. Egipska Hathor była boginią Słońca ukazywaną często jako krowa z tarczą słoneczną umieszczoną między rogami (rysunek 10). Prezentacja na dysku jest taka sama jak kształt tarczy słonecznej, a także jej miejsce między krowimi rogami. [Tak doszliśmy do symbolu TURA/Byka/KROWY Niebieskiej – Gwiezdnej/Skrzystej/Świętej. Słowiano-Aryjskiego Symbolu Domu/Tynu Bogów Nieba – Dażbogów. Bogini Matki, Wielkiej Bogini, Wielkiej Macierzy, Matki Ziemi, Królowej Niebios – w wierzeniach wielu kultur główne (lub jedno z główniejszych) bóstwo w panteonie. U Słowian jest to jednak coś więcej, to Matka Bogów – Białoboga, lub we wschodnich kapisztach Wiary Przyrodzonej Białoboga-Łada. W trakcie Dzikich Łowów i Wielkich Bitew Niebieskich jest, jako Bogini-Krowa/Turzyca, symbolicznym wcieleniem w Skrzystą Wielką Białą Krowę, lub w Krówkę/WedRAka/BiedROnkę, żeńskiej/ródczej postaci Światła Świata – Swątlnicy/Swa-Wolnicy – Osiemdziesiątej Dziewiątej Bogini, (89) – Tej Która Jest i Której Nie Ma: Swąt-Woli, Wolnej Woli, Iskry Bożej, Isk-konu RA. Często więc materialistyczni, nic praktycznie nie wiedzący o Wierze Przyrody naukowcy, mylnie przypisują jej rolę jednocześnie Matki Ziemi i Pani Niebios, Dawczyni Wszelkiego Życia i Pani Zaświatów, Pani Płodności i Śmierci. Jest ona tym wszystkim w swoich szczegółowych aspektach. Macierz – a więc żeński Dział Działów, Biały ArcyDzięgiel, adoptowana do chrześcijaństwa jako Biały Archanioł/Arhangelica, przeciwieństwo Czarnoboga/Archanioła Szatana, lub utożsamiana z Matką Boską – symboliczną reprezentacją w chrześcijaństwie wszystkich Pogańskich Bogiń. Arcy-Dzięgle to Bogowie Działu Działów – Działu Pierwiastka Żeńskiego – Białoboga (in) i Działu Pierwiastka Męskiego – Czarnogłów/Czarnobóg (yang). Adoptowana przez wszystkie poprzedzające judeo-chrześcijaństwo RELIGIE z Wiary Przyrodzonej Królestwa Północy, w tym przez religię Sumerów – jako IsztAR/Tiamat, Egiptu – jako HathOR/Izyda, Pani Domu Horusa – Gospodyni Pałacu/Tynu Horusa, u Hetytów – jako Kepat/Hebat – Matka Harów/Hurrytów, Córka Drakona/Smoka Illuyanki. O Illuyance i Teszubie u Hetytów pisaliśmy w jednej z poprzednich części cyklu poświęconego Skrzystej Krowie/Bykowi/Turowi, lub w artykułach o pokrewnej tematyce związanej z Etruskami i ich małoazjatycą oraz nadczarnomorską przeszłością. Wikipedia:Hathor (Het-heret, Het-Heru – egip. Pałac/Dom Horusa) – egipska bogini nieba, uosobienie Wielkiej Macierzy, a także patronka nekropolii tebańskiej, Oko Ra. Pierwotnie stanowiła personifikację pałacu faraona (stąd jej imię; podobnie Izyda była personifikacją tronu). Z czasem stała się bóstwem miłości, radości, uciech, muzyki i tańca, a także opiekunką kobiet. Nosiła przydomki „Oka Horusa”, „Złotej Bogini”, „Bogini Niebios”, „Pani Czerwonej Góry” i „Turkusowej Pani”. Grecy identyfikowali ją z Afrodytą, a Rzymianie z Wenus. Czczona była od najdawniejszych czasów jako niebiańska krowa, jej główna świątynia znajdowała się w Denderze (Ta-Netjer), w Górnym Egipcie, z mieszczącą się w niej wyrocznią, gdzie wróżono ze snów. Stąd jej kult rozprzestrzenił się na cały Egipt. Przedstawiano ją początkowo pod postacią krowy, później jako kobietę z głową krowy i dyskiem słonecznym pomiędzy rogami. W ostatnim okresie jako kobietę z krowimi uszami, rogami i dyskiem słonecznym. Te atrybuty przejęła od niej Izyda. Hathor występowała także jako protektorka żon faraona. Święta jej obchodzono: 7 sierpnia, 17 września i 2 listopada. Jej atrybutami było: lustro, menat (rytualny naszyjnik) i sistrum. W świątyni Nefertari, w Abu Simbel i w Księdze umarłych Hathor jest opisana jako siedem niebiańskich krów, stąd powstał kult siedmiu Hathor czczonych w Tebach, Heliopolis, Afrodytopolis, na Synaju, w Memfis, Herakleopolis i Keset. W tej postaci bogini decydowała o przeznaczeniu nowo narodzonych dzieci. W Tebach Hathor była czczona jako bogini zmarłych. Na Półwyspie Synajskim przy kopalniach miedzi i turkusu znajduje się świątynia, w której czczono ją jako patronkę kopalń. Kult Hathor wykroczył poza granice Egiptu, pod imieniem „Pani Byblos” oddawano jej cześć w Byblos, gdzie także miała swoją świątynię. Jej osobowość była przedstawiona w dwóch postaciach: dobrej Hathor i gniewnej Sechmet. Często była utożsamiana z innymi boginiami-matkami, np. Izydą, Nut, czy Tefnut. https://bialczynski.pl/2017/04/15/70005/]
Figure 10. Hathor, Egyptian goddess of the Sun Rysunek 10. Hathor, egipska bogini słońca
There could be a direct connection between the cow here and Hathor, but it would been to be substantiated further. Hathor was also viewed to be the source of the Milky Way which is to be found near to the cow of Gobekli Tepe. There is no reason to presume that the correspondence between the sun cow here and that of Egypt shows any cultural relationship, this is both because further correspondences would need to be found and that the length of time of the culturally recognized Egyptian civilization is roughly 6,000 years younger than Gobekli Tepe. However, there is good reason to suspect a direct connection of some sort exists. Może istnieć bezpośredni związek między krową tutaj a Hathor, ale trzeba by to głębiej uzasadnić. Hathor była również postrzegana jako źródło Drogi Mlecznej, którą można znaleźć w pobliżu krowy z Gobekli Tepe. Nie ma powodu przypuszczać, że korespondencja między krową słoneczną tu i w Egipcie wykazuje jakiekolwiek związki kulturowe, a to zarówno dlatego, że trzeba by było znaleźć dalsze odpowiedniki, ale też przez to, że akceptowany obecnie dla kultury i egipskiej cywilizacji czas trwania, jest o około 6000 lat młodszy/późniejszy od Gobekli Tepe. Istnieje jednak uzasadnione podejrzenie, że ma miejsce jakieś bezpośrednie połączenie cywilizacyjne. |
W tym wypadku niekoniecznie przyznam Autorowi rację. Może takiego połączenia nie być, w sensie jaki przypuszcza Autor. Być może w cywilizacji Sumeru, Babilonu i Egiptu, które czerpały z Viedy Królestwa Północy (Hiperboreji/Atlantydy) przetrwała pamięć symboliki poprzedniej Starej Cywilizacji, może także przetrwała pamięć znaczenia Nieba i Gwiazd, ale najbardziej problematyczne jest w tym ciągu rozumowania przypisanie wykonawstwa Świątyni Pępka ludziom Epoki Kamienia Łupanego, a tak właśnie musiałoby w tym wypadku być. O ile ryty naskalne w jaskiniach Euro-Azji czy Ameryki Południowej mogą pochodzić sprzed 30.000 lat, to jednak trzeba powiedzieć, że są to tylko rysunki na skałach, a nie skomplikowane budowle, jak te w Gobekli Tepe. W ogóle w świetle krytycznej analizy jakiej poddawane są obecnie próby wyjaśnienia w jaki sposób powstały na przykład fundamenty Świątyni Jupitera w Baalbek i inne wielkie megalityczne słupy, czy choćby Sfinks i piramida Cheopsa, wydaje się, że ta świątynia jest budowlą nie Neandertalczyków, ani Człowieka Paleolitu, lecz kogoś INNEGO. Kogo? Zawieśmy na razie to pytanie.
Triangular Birds
Trójkąt Ptaków
| There have come to light a couple of additional stones which have not thus far been assessed upon this page, and these two are comparable for featuring a different type of bird which has long legs and a very triangular beak. It is this triangular beak which distinguishes them from the other birds which have otherwise been associated with individual stars, and these will be be referred to as ‚storks’ to distinguish them from the other two types of birds already present.
Their appearance on one stone which I will call the „Birds and Storks” stone, shown in Figure 11, is like the other stones which show limited features difficult to place, but the storks provide a clue, if we do not seek to find the entire shape of the bird, as in the case of the individual stars, but merely of the beak, then this can be located in the constellation of Puppis, which resembles two triangles side by side. Ujawniono kilka dodatkowych kamieni, które do tej pory nie zostały omówione na tej stronie, a te dwa poniżej są porównywalne dla różnych gatunków ptaków, które mają długie nogi i bardzo trójkątny dziób. To trójkątny dziób odróżnia je od innych ptaków, które w inny sposób były powiązane z poszczególnymi gwiazdami, i będą one określane dalej jako „bociany”, aby odróżnić je od pozostałych dwóch rodzajów ptaków już obecnych na rytach. Ich obraz na jednym kamieniu, który nazwałbym kamieniem „Ptaki i bociany”, pokazanym na rysunku 11, jest podobny do tych z innych kamieni, które wykazują cechy trudne do przypisania konkretnym gwiazdozbiorom, ale same bociany dostarczają dodatkowej wskazówki. Jeśli nie szukamy całego kształtu ptaka, jak w przypadku poszczególnych poprzednich gwiazdozbiorów, ale tylko dzioba, to może znajdować się on w konstelacji Puppis, która przypomina dwa trójkąty obok siebie. Figure 11. The Birds and Storks stones compared to modern star map Rysunek 11. Kamienie Ptaki i Bociany w porównaniu do współczesnej mapy gwiazd (photo has been distorted to provide better view) (zdjęcie zostało zniekształcone, aby zapewnić lepszy widok) (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
The identification here is made where the three birds on top are assumed to represent individual stars, where the two storks might represent an asterism, and the correspondence can be found and made with some confidence only because of the presence of the parallel wavy lines (M). For this ‚river’ follows well the course of the Milky Way, where right ‚above’ we find the two triangular features of the constellation Puppis (a, b) representing the two storks. The three birds on top then can only be identified by their relative placement in relation to these, which appears to be the three stars shown as c, d, and e. The next stone produces a bit of a poser, because it does not appear that the three figures represented can be located on a star chart as shown. This stone, which I am calling the „Polecat, Boar, and Birds” stone shows two animals one above the other: a Polecat over a Boar, and beneath then three birds, two of which are shown again with triangular beaks. The third bird appears very like those on other stones which have been taken to represent individual stars. The key to identifying these figures first arises from the inability to identify any three constellations which resemble them, for here we already have a Boar which has been identified with Ursa Major, and there are three birds and then a figure which is otherwise not found which is here called a Polecat. But using this is perhaps sufficient, since it is possible to identify the two storks and the remaining bird with the three patterns known as Triangulum, Aries, and the Pleiades by their relative placement, in addition to the identification of the storks with triangular asterisms. Given this and the boar, identified as Ursa Major, it then becomes possible to recognize that these two are orthagonal (at right angles to each other), and taking the vernal equinox at the point between Libra and Virgo (it could be the summer solstice), which on a line through Polaris brings us to the constellation of Capricorn. Thus producing two lines that are orthagonal to each other, and one of which passes through the vernal equinox. This then suggests that the three figures are representing the other equinox (three birds) and the two solstices (polecat and boar). These identifications are shown in Figure 12. According to this the pole star would need to be relatively close to Polaris, and given the four regions of the sky represented the intersection would occur within Camelopardalis, shown in Figure 13. This lends weight to the notion that the hole on the „Boar and Birds” stone represents the pole star. Identyfikacja jest tutaj możliwa, gdy zakłada się, że trzy ptaki na górze reprezentują pojedyncze gwiazdy, gdzie dwa bociany mogą reprezentować asteryzm, a korespondencja może być znaleziona i wykonana z dużą pewnością tylko z powodu obecności równoległych falistych linii (M ). Do tej „rzeki” nawiązuje również przebieg Drogi Mlecznej, gdzie w prawo „nad” znajdujemy dwie trójkątne cechy konstelacji Puppis (a, b) przedstawiane przez dwa bociany. Trzy ptaki na wierzchu można zidentyfikować tylko poprzez ich względne położenie względem tych, które wydają się być trzema gwiazdami pokazanymi jako c, d i e. Następny kamień stwarza na pierwszy rzut oka poważny kłopot, ponieważ nie wydaje się, żeby trzy przedstawione ryty mogły być umieszczone na mapie gwiazd, jak pokazano. Kamień ten, który nazywam kamieniem „Tchórz/Skunks, Dzik i Ptaki”, pokazuje dwa zwierzęta jedno nad drugim: Tchórz nad Dzikem, a poniżej trzy ptaki, z których dwa są ponownie pokazane z trójkątnymi dziobami. Trzeci ptak wydaje się bardzo podobny do tych na innych kamieniach, które zostały już użyte do reprezentowania poszczególnych gwiazdozbiorów. Klucz do identyfikacji tych figur najpierw wynika z niemożności zidentyfikowania trzech konstelacji, które je przypominają, bo mamy już tutaj Dzika, który został zidentyfikowany z Ursa Major, i są trzy ptaki oraz następująca po nich postać, która nie została odnaleziona w gwiazdach, a jest nią tutaj ryt nazywany Tchórz/Skunks. Ale być może wystarczy użyć tego układu, ponieważ możliwe jest zidentyfikowanie dwóch bocianów i pozostałych ptaków przy pomocy trzech wzorców znanych jako Triangulum, Baran i Plejady przez ich korespondujące względne umieszczenie, oprócz identyfikacji bocianów z trójkątnymi asteryzmami. Przyjmując ryt dzika, jako zidentyfikowanego z Ursa Major, otrzymujemy możliwość rozpoznania, że istnieją dwie konstelacje ortokątne (prostopadłe do siebie), a wyznaczające równonoc wiosenną w punkcie między Wagą a Panną (może to być letnie przesilenie), które linią prostą poprzez Polaris prowadzą nas do konstelacji Koziorożca. W ten sposób powstają dwie linie, które są znów wzajemnie ortokątne, a jedna z nich przechodzi przez równonoc wiosenną. Sugeruje to, że trzy figury przedstawiają drugą równonoc (trzy ptaki) i dwa przesilenia (tchórz i dzik). Identyfikacje te są pokazane na rysunku 12. Zgodnie z tym gwiazda biegunowa [w momencie tworzenia rytów i układów kamieni CB] musiałaby być względnie blisko Gwiazdy Polarnej, a biorąc pod uwagę cztery obszary nieba reprezentowane byłoby przecięcie w obrębie Camelopardalis, pokazane na rysunku 13. To jest poważnym argumentem do uznania, że dziura w kamieniu „Dzik i Ptaki” reprezentuje gwiazdę biegunową. Figure 12. The Polecat, Boar, and Birds stone Rysunek 12. Kamień Pies/Skunks, Dzik i Ptaki (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
Some of these identifications might not be entirely convincing when standing alone. Of course one valuable thing to achieve would be to evaluate these stones not merely individually but collectively, because any missing information or confusion about the contents or meaning of individual stones might be overcome by fitting it into a larger and more consistent perspective, based upon the purpose the site of Gobekli Tepe served to those who constructed it. Niektóre z tych identyfikacji mogą nie być całkowicie przekonujące, gdy rozpatrywane są pojedynczo. Oczywiście jedną sensowną drogą do oceny tych kamieni jest rozpatrywanie ich nie tylko pojedynczo, ale zbiorowo jako układ, ponieważ wszelkie brakujące informacje lub pomyłki dotyczące treści lub znaczenia poszczególnych kamieni mogą zostać odkryte i wyprostowane poprzez dopasowanie ich do szerszej i spójniejszej perspektywy, w oparciu o cel Świątyni Gobekli Tepe jaki przyświecał tym, którzy ją skonstruowali. [Wspaniałe, sensowne, holistyczne podejście – w pełni się z nim zgadzam] Figure 13. Presumed Equinoxes and Solstices Consistent with Pole Star in Camelopardalis Rysunek 13. Przypuszczalny układ równonocy i przesileń zgodny z położeniem Gwiazdy Polarnej w Camelopardalis
|
Unanswered Questions
Kwestie bez odpowiedzi
| Some of the figures might not be clearly relatable to any set of stars. The implement (an axe or plow perhaps) shown in Figure 14 is a case in point. There is also the interesting inclusion of extra carvings that don’t appear to have any obvious meaning, but might well be something of significance. As mentioned before, the circle might well be the location of a supernova. Since the Sun is represented on another stone as the Hathor-like cow it could be that the circle here is representative of the Full Moon.
Niektóre rysunki/ryty mogą nie być jednoznacznie powiązane z żadnym zestawem gwiazd. Przykładem może być narzędzie (ewentualnie siekiera lub pług) pokazane na rysunku. Istnieje również interesująca możliwość włączenia dodatkowych rzeźb, które nie wydają się mieć żadnego oczywistego znaczenia, ale równie dobrze mogą mieć znaczenie. Jak wspomniano wcześniej, koło może być również miejscem supernowej. Ponieważ Słońce jest przedstawione na innym kamieniu jako krowa podobna do Hathor, może to oznaczać, że krąg jest reprezentatywny dla Księżyca w pełni. Figure 14. Rysunek 14. (Gobekli Tepe photo used with permission, copyright DAI)
There is an interesting study of these symbols on the website seschat, although I am not qualified to evauate the validity of this analysis. Here is one image that is included in this analysis of the Gobelki Tepe symbols: Na stronie internetowej seschat jest interesujące studium tych symboli, chociaż nie mam kwalifikacji, by potwierdzić słuszność tej analizy. Oto jeden obraz zawarty w analizie symboli Gobelki Tepe: |
Tree, Snake and Eagle Stone
Kamień Trzech Węży i Orła
 This rock was also discovered at Gobekli Tepe and shows what has been identified as a tree with a snake, with the figure on the right which could be an eagle. The association of the snake with the eagle is common and representations of it are known to be prehistoric. The real question is whether or not they are representative of constellations. Certainly the tradition of the tree, snake, and eagle were captured in the constellations of Norse Myth as shown on the Constellations page, the depiction of the snake and eagle shown here cannot be taken obviously as a depiction of constellations except conceptually, the tree might then be representative of the Milky Way.
Kamień ten odkryto również w Gobekli Tepe i pokazano to, co zostało zidentyfikowane jako drzewo z wężem oraz z figurą po prawej, która może być orłem. Powiązanie węża z orłem jest powszechne, a jego reprezentacje znane są jako prehistoryczne. Prawdziwe pytanie brzmi, czy są one reprezentatywne dla konstelacji. Z całą pewnością tradycja drzewa, węża i orła została uchwycona w konstelacjach mitu nordyckiego, jak pokazano na stronie konstelacji, przedstawionego tutaj węża i orła nie można oczywiście uznać za przedstawienie konstelacji a jedynie za ryt koncepcji/idei, drzewo może w następstwie reprezentować Drogę Mleczną. |
Conclusion
Konkluzja
| There is no doubt that some of the petro glyphs from the Gobekli Tepe temple site, like those included here, are representing constellations in the night sky. It is not at all clear that all petro glyphs must represent constellations, only that each one has been identifiable as such, except one depiction that is representative of the Sun. The areas of the celestial sphere that are covered by each of the stones shown here are represented in Figure 15.
Figure 15. Nie ma wątpliwości, że niektóre z petroglifów z miejsca świątyni Gobekli Tepe, jak te tu zawarte, reprezentują konstelacje na nocnym niebie. Nie jest wcale oczywiste, że wszystkie petroglify muszą reprezentować konstelacje, tyle tylko, że każdy z nich można zidentyfikować jako taki, z wyjątkiem jednego przedstawienia, które reprezentuje Słońce. Obszary sfery niebieskiej, które są pokryte przez każdy z pokazanych tu kamieni, są przedstawione na rysunku 15.Rysunek Obszary nocnego nieba reprezentowane przez różne kamienie
It only makes sense that other figure representations found at the Gobekli Tepe site would fill in more of the missing regions, which has proven to be the case as work has progressed. However, isolated examples are harder to identify than those shown within a context or arrangement, as is beneficial regarding the “Vulture and Scorpion” rock. More careful analysis is required which would be somewhat aided by attaining star maps from about 10,000 years ago and to gain a better understanding of which stars would have been seen at that latitude within that era. In addition, to explore the possibility of a supernova formed within the space between Cygnus and Pegasus, which if true should also provide an independent form of dating the pictographs. Based upon astronomical associations there are a couple ways of approaching the dating of the site, both of which are based upon certain assumptions. First is the location of the Sun, which is usually located along the ecliptic according to its position at the spring (or vernal) equinox. The spring equinox is important agriculturally since it determines the time of year that planting begins. The early Christians recognized their religion as arising during the new Age of Pisces, which explains the fish symbology within the religion, which is still a popular symbol among modern Christians. Of course the heralding of the Age of Aquarius has come to characterize something significant in living memory. Through reverting backwards through time, however, it will be possible to locate the era in which the Sun appeared to be located between the constellations of Libra and Virgo, which is where it appears as represented by the Hathor-like cow in the “Cow, Fox, and Crane” stone. Currently the Sun occupies this place at the time of the autumnal equinox. To wszystko ma sens tylko wtedy, gdy inne figurki znalezione w obszarze Gobekli Tepe wypełniłyby bardziej brakujące regiony Nieba. W miarę postępu prac cała sprawa okazałaby się więc niepodważalną prawdą. Jednak wyizolowane przykłady są trudniejsze do zidentyfikowania niż te pokazane w kontekście lub układzie opisanym w przypadku skały „Sępa i Skorpiona”. Wymagana jest dokładniejsza analiza, która mogłaby stać się łatwiejsza dzięki uzyskaniu map gwiazd sprzed około 10 000 lat, aby lepiej zrozumieć, które gwiazdy byłyby widoczne na tej szerokości geograficznej w tamtej epoce. Mapy te potrzebne są też, aby zbadać możliwość powstania supernowej w przestrzeni między Łabędziem a Pegazem, która, jeśli okazałaby się prawdą, dałaby również możliwość niezależnego potwierdzenia datowania piktogramów. Opierając się na powiązaniach astronomicznych, istnieje kilka sposobów podejścia do datowania terenu, które opierają się na pewnych założeniach. Pierwsza to lokalizacja Słońca, które zwykle znajduje się wzdłuż ekliptyki, zgodnie z jej położeniem na równonocy wiosennej. Równonoc wiosenna jest ważna rolniczo, ponieważ określa porę roku, kiedy zaczyna się sadzenie. Pierwsi chrześcijanie ustanawiali swoją religię jako powstającą w nowej Epoce Ryb, co wyjaśnia symbolikę ryb w religii, która nadal jest popularnym symbolem wśród współczesnych chrześcijan. Oczywiście zwiastowanie epoki Wodnika zaczęło charakteryzować coś ważnego w żywej pamięci. Poprzez cofanie się wstecz w czasie możliwe będzie jednak zlokalizowanie ery, w której Słońce pojawiło się pomiędzy konstelacjami Wagi i Panny, gdzie pojawia się ona jako reprezentowana przez krowę podobną do Hathor w Kamieniu „Krowy, Lisa, i Żurawia”. Obecnie Słońce zajmuje to miejsce w czasie równonocy jesiennej. Oznaczałoby to, że ramy czasowe, w których projekt został wykonany, wynosiły około 13 000 lat p.n.e., kiedy Słońce wchodziło do Panny, jeśli założenia związane z tą metodą są prawidłowe. Tylko z tego powodu, że Grecy mierzyli pozycję Słońca podczas równonocy wiosennej, nie można wyciągać wniosku, że ludzie 10 000 lat wcześniej mieli umiejętności, aby zlokalizować ten punkt w czasach wczesnej społeczności rolniczej. Archeologicznie przyjęta data dla świątyni Gobekli Tepe wynosi około 9 500 pne, co prowadzi do rozbieżności około 3500 lat. Przyjmując datę archeologiczną jako poprawną, umieszczałoby to Słońce między Rakiem a Lwem w czasie równonocy wiosennej, co oznaczałoby, że zamiast tego pojawi się w Pannie w czasie letniego przesilenia. [1] Kolejne obliczenia mogą opierać się na położeniu bieguna i identyfikacji gwiazdy bieguna. Około 12 000 p.n.e. widoczna gwiazda biegunowa została obliczona jako Vega w Lyrze (Olcott 2004: 375), co nie wydaje się pasować do pozornej pozycji piasty, która lepiej odpowiada Polarisowi, naszej współczesnej gwieździe polarnej. Oznacza to, że identyfikacja gwiazd jest błędna, co jest możliwe w tym przypadku, ponieważ nie ma jasnego sposobu na stwierdzenie, że pięć ptaków miało oznaczać pięć gwiazd. Ale w miejscu, w którym znajduje się koncentrator, wydaje się, że znajduje się on prawidłowo nad konstelacją „Wielkiego Dzika”, co oznaczałoby Polaris. Żadna inna gwiazda nie wydaje się pasować, chyba że „piasta” w ogóle nie ma reprezentować osi sfery niebieskiej. [2] Ostatnim razem, gdy Polaris pojawił się na pozycji Polaka, był czas około 26 000 lat temu, zgodnie z aktualną metodą obliczeniową. Tutaj jest rozbieżność co do tego, dlaczego pozycja piasty byłaby powiązana z pozycją obecnego Polarnej Gwiazdy Polarnej, a nie z tą, która wydaje się być ustalona w tym czasie, Vega. [3]
[1] This does not mean the summer solstice was more significant than the spring equinox, it could be that they only wished to locate the Sun where it was considered to be at its most prominent. It could prove to be significant if it can be shown that before recognizing the value of identifying the spring equinox that calculations were done from the summer solstice. (Although it is important not to make too many assumptions about how ancient humans designated their calendars and astronomical calculations – perhaps the Gobekli Tepe site will provide answers on this question.) [2] The Arabs knew Polaris as „the hole in which the axle of the earth was borne”. (Olcott 2004: 374) [3] Could there possibly be inaccuracies in the estimations of star positions predicted into the past and future? It is difficult to reconcile this hub position with these predictions and the presumed age of the site. If the hub is meant to represent Polaris it could mean one of three things: our calculations pertaining to star locations are in error, the Gobelki Tepe site is far younger than the date suggests, or those who built the site were representing a different era than that in which they lived. [1] Nie oznacza to, że przesilenie letnie było bardziej znaczące niż równonoc wiosenna, mogło się zdarzyć, że chcieli zlokalizować Słońce tam, gdzie uważano je za najbardziej widoczne. Może to okazać się znaczące, jeśli można wykazać, że przed uznaniem wartości identyfikującej równonoc wiosenną obliczenia wykonano w czasie letniego przesilenia. (Chociaż ważne jest, aby nie wysuwać zbyt wielu przypuszczeń na temat tego, w jaki sposób starożytni ludzie wyznaczyli swoje kalendarze i obliczenia astronomiczne – być może świątynia Gobekli Tepe udzieli odpowiedzi na to pytanie). [2] Arabowie znali Polarisa jako „dziurę, w którą wchodzi oś ziemi”. (Olcott 2004: 374) [3] Czy możliwe są niedokładności w szacunkach pozycji gwiazd przewidywanych w przeszłości i przyszłości? Trudno jest pogodzić tę pozycję piasty z tymi przewidywaniami i przypuszczalnym wiekiem świątyni. Jeśli koncentrator ma reprezentować Polaris, może to oznaczać jedną z trzech rzeczy: nasze obliczenia odnoszące się do lokalizacji gwiazd są błędne, świątynia Gobelki Tepe jest znacznie młodsza niż sugeruje jej datacja lub ci, którzy ją zbudowali reprezentowali inną epokę niż ci w którzy w niej żyli. |
[W tym miejscu muszę się włączyć w sposób zdecydowany gdyż mamy tutaj zasadniczą rozbieżność. Wszystkie dotychczasowe obliczenia długości er jakie znam wychodzą z innej miary, która również związana jest z precesją Osi Ziemi i liczba ta wynosi 2012,5→2016. Zacytuję tutaj fragment opisu z części 9.2 Odciętej Nogi Skrzystego Byka/Tura/Krowy :
Zanim podam tekst tłumaczony przypomnę jeszcze z „Odciętej Nogi Byka/Tura część 9.1” co następuje:
„Nasza słowiańska opowieść o Dzikich Łowach i Niebiańskich Bitwach toczonych o Byka/Tura/Krowę rodzące się/odradzające się/ przeistaczające się Światło Świata pochodzi sprzed roku 4025, kiedy Byk/Tur zaczął królować w Zodiaku Ziemi. Czy ta nasza opowieść powstała w czasach tzw. Hiper-Borejczyków (6037,5 – 4025 p.n.e. Słońce Epoki Bliźniąt?), czyli w czasach ustanowienia Świątyni Światła Świata 7526 lat temu (5509 p.n.e.), czy jeszcze wcześniej, w Epoce Królującego Słońca RA-KA (8050 – 6037,5 p.n.e.)!!! Możliwe!”
I dodam: przed epoką Raka (8050 – 6037,5 p.n.e.) jest epoka Lwa (10.062,5 – 8050 p.n.e.), a przed nią epoka Panny (12.075 – 10.062,5 p.n.e.). O Gwiazdozbiorze i znaku Panny pamiętajmy zaś, że znak ten uległ wielkiej zmianie znaczeniowej. Z pierwotnej Isis, bogini płodności, pożądliwości, seksu i wojny, z Wielkiej Wojowniczki o półzwierzęcych cechach pozostała jedynie Virgo, Dziewica Maryja wiodąca do boju chrześcijańskie wojska.
Symbole: Isztar i Ninurta. Wenus i Ares – Bogini Dzikich Łowów i Bóg Wojny – a u Słowian ich odpowiedniki, Ładowie (Łado i Łada). Pomiędzy nimi para splecionych węży.
Pamiętajmy też podczas tej lektury, że najstarsza znana dzisiaj Świątynia Światła Świata leży w Gobekli Tepe. To Świątynia Pępka Ziemi na Wzgórzu Brzucha, a jej wiek jest oceniany właśnie na 15 .000 – 12.000 lat. Według mnie ten czas pomiędzy 12.075 p.n.e., a ustanowieniem Świątyni Światła Świata, to Czas Niemierzony zwany Czasem Złotym. Czas Złoty miał trwać, gdy Zerywanie przebywali na Weli, w Prawi, ale są też tacy co mówią, że rozciągnął się on na pierwszy okres pobytu Ludzi w boskim towarzystwie na Ziemi. Jeśli tak było, to Czas ten kończy moment ustanowienia Świątyni Gwiezdnej/ŚWIATŁA ŚWIATA 7526 lat temu, czyli w roku 5509 p.n.e. Działo się to w Epoce Bliźniąt (początek 6037,5 – koniec 4025 p.n.e.), a więc po Epoce RA-KA (8050 – 6037,5 p.n.e.; Ra-KAw – mogiła królewska Ka- Łodź, dla Ra – Światła; RA-k lub inaczej K-RAb to symbol Zodiaku obejmujący wtedy królowanie nad Światem).
Na razie trudno mi powiedzieć dokąd trwał Czas Srebrny i kiedy przemienił się w Czas Brązowy – czy z epoką brązu datowaną 3.400 p.n.e. do 2.200 p.n.e., czyli z Epoką Byka (4025 – 2012,5 p.n.e.)? Kiedy się skończył, czy około roku 1000 p.n.e.? Potem wszak nastał Czas Mierzony – Czas Żelazny, czas który w Księdze Ruty Słowiańskiej Baji jest nazywany Czasem Nowej Koliby – NK, od 900 p.n.e. do dzisiaj.” (https://bialczynski.pl/2017/10/17/odcieta-noga-byka-czesc-9-2-graham-millar-dawid-i-goliat-mitem-niebianskim-kanada-1995/)
Odsyłam też do artykułu Tadeusza Mrozińskiego (TUTAJ: Wejście w Erę Wodnika) skąd cytuję:
„RUCH PRZESUWANIA SIĘ PUNKTÓW RÓWNONOCY
Podstawowa zasada tego ruchu to wędrówka punktów równonocy po równiku niebieskim w tempie 2012,5 lat przez jeden znak zodiaku, czyli 30 stopni tegoż równika. Jest to jedna z miar czasu nazywana milenijną rachubą czasu, ruch ten przebiega w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, stąd jest mowa ( u Kopernika)o cofaniu się punktów równonocy. Pełen obieg 360 stopni punkty równonocy pokonują w ciągu 24 150 lat.”
Zatem według tego Cyklu „2012,5”, możemy zlokalizować dokładnie w czasie postulowaną Erę/Epokę Panny, która zawiera się w okresie 12.075 – 10.062,5 p.n.e.. Ten sam tekst 9.2 w którym omawiam odkrycie Grahama Millara „Dawid i Goliat – Gwiezdna Opowieść” dokładnie w tym samym czasie lokuje jako gwiazdę biegunową Ziemi Vegę, a nie Polaris.
Gdy do tego dołożymy znany ze współczesnych opracowań naukowych fakt Katastrofy Globalnej/Kosmicznej/Wojny Bogów, o której mówi się , że miała miejsce około 10.500 p.n.e., to jeśli Franc Zalewski, lub amerykańscy badacze tejże Katastrofy, znajdą na obiektach z Gobekli Tepe ślady podobne do tych z Piramid i Sfinksa, możemy mieć pewność, że Świątynia Pępka na Wzgórzu Brzucha Ziemi, została zasypana piaskami pustyni nie przez paleolitycznych łowców posługujących się rękami zamiast łopaty, przez Potop, czyli tsunami powstałe w wyniku Katastrofy Kosmicznej/Wojny Bogów, jaka dotknęła Ziemię w postulowanym powyżej czasie.
Inny wynikający z tego wniosek dla samej Świątyni jest następujący:
Świątynia Gobekli Tepe powstała w okresie między 12.075 rokiem p.n.e. a rokiem najdalej około 10.500, przy czym w 10.500 roku p.n.e. musiała być już całkowicie ukończona. Jeśli zaś mamy ślady jej użytkowania przez Ludzi Epoki Kamienia, możemy być pewni, że musiała działać jakiś czas wcześniej, a być może, że powstała na tyle wcześniej, że Ludzie Epoki Kamienia nie zastawszy już przy życiu budowniczych Świątyni Gobekli Tepe, widząc ją jako powstałą samoistnie wspaniałą budowlę, zaczęli tam składać ofiary, ponieważ taka budowla musiała być dla nich święta. Nic takiego zapewne wcześniej po prostu nie widzieli. Według nich coś takiego mogli zbudować tylko sami Bogowie, bo przecież nie oni, przy pomocy gołych rąk, muszli oceanicznych i zaostrzonych odłupków skalnych, bądź narzędzi kamiennych z krzemienia. CB]
| Article:
This article has been brought to my attention by a reader of this page: Artykuł: Ten artykuł został mi przedstawiony przez czytelnika tej strony: Sidharth, B. G. „Procession of the Equinoxes and Calibration of Astronomical Epochs”, January 14, 2010 Video: This is a link to a video relating to the astronomical significance of Gobekli Tepe: Wideo:
Notes: The star charts are taken from David H. Levy’s „Guide to the Stars”, Northern Hemisphere, Latitudes 30 to 60 North, that adds this note about their projection: „Any planisphere tries to project the sphere of stars onto a flat surface. There are many types of projections, which all result in some stretching of star patterns, especially in the south. Our projection is designed to minimize this effect, but the southern constellations are stretched somewhat and others appear squeezed.” As always, you can take the opportunity to look upon these constellations yourself on a clear night away from city lights. |
Uwagi:
Mapy gwiazd są zaczerpnięte z „Przewodnika po gwiazdach” Davida H. Levy’ego, dla projekcji półkuli północnej, szerokości geograficznej północnej od 30 do 60 stopnia. Napisał on o owej projekcji tak: „Każda planisfera próbuje rzutować sferę gwiazd na płaską powierzchnię. Jest wiele rodzajów projekcji, które powodują pewne rozciąganie wzorów gwiazd, szczególnie na południu. Nasza projekcja ma na celu zminimalizowanie tego efektu, ale południowe konstelacje są nieco rozciągnięte, a inne wydają się ściśnięte. „
Czytelnik zawsze, może skorzystać z okazji, by samemu spojrzeć na te konstelacje w pogodną noc z dala od świateł miasta. Lokalizowanie ich nie tylko może być równie interesujące, ale także uzmysłowić każdemu, że są to te same gwiazdy, na które patrzyli wiele tysięcy lat temu pierwsi ludzie wczesnych epok, co daje bezpośredni wgląd w ich rzeczywistość i pokazuje związek między ich światem oraz czasami, a naszym światem wspólczesnym.
źródło: http://www.timothystephany.com/gobekli.html
Co ten artykuł wnosi jeśli chodzi o naszą opowieść o Odciętej Nodze Skrzystego Byka/Tura/Krowy?
Otóż, mimo że prace uściślające i potwierdzające tezę Autora nie zostały ukończone, z obrazu jaki już otrzymaliśmy mamy wystarczającą pewność, że Opowieść nasza jest odwieczna.
Jest to opowieść o zmieniających się Epokach Gwiezdno-Zodiakalnych związanych z Precesją Osi Ziemi. Jest to opowieść dotycząca Równonocy Wiosennej lub Przesilenia Letniego. Jest to opowieść odwieczna sięgająca korzeniami albo momentu gdy gwiazda Vega była gwiazdą biegunową Ziemi, albo okresu gdy była nią tak jak dzisiaj, Polaris w poprzednim cyklu. Obydwa rozwiązania są o tyle niesamowite, że praktycznie wykluczają Człowieka Naszej Cywilizacji jako zdolnego do zaobserwowania tego ruchu gwiezdnego i oddania go w zapisach gwiezdnych konstelacji powiązanych z Gwiazdą Polarną czy z Wegą. Człowiek Naszej Cywilizacji był zdolny do przekazywania z pokolenia na pokolenie tej Viedy, tylko pod warunkiem, że otrzymał ją od Twórców Starej Cywilizacji Ziemi, ponieważ moim zdaniem całkowicie brak możliwości technologicznych stworzenia Świątyni Gobekli Tepe przez Ludzi Epoki Kamienia. Istnieją też dowody, że zawarta w budowli jaką jest Świątynia Pępka Ziemi w Gobekli Tepe, VIEDA o Precesyjnym Roku Gwiezdnym, czyli ruchu Słońca w powiązaniu z Zodiakiem, była jednak potem przekazywana, w całej pełni, kolejnym kulturom materialnym Naszej Cywilizacji, i to w różnych punktach Ziemi i w różnym czasie.
Opowieść o Dzikich Łowach i Bitwach Niebieskich, podczas których ma miejsce polowanie Bogów na Bożą Krówkę i Wielką Białą Skrzydlatą Skrzystą Krowę Niebiańską, musiała powstać przed czasem kiedy Odcięto Nogę owej Krowie/Turowi. Opowieść o Byku/Turze/Bożej Krowie odradzającego się Światła Świata RA i o SuaRAgu, pochodzi być może z początku Epoki Słońca królującego w Równonoc Wiosenną w zodiakalnym znaku Byka/Tura, a więc powstała w okolicach roku 4025 p.n.e.. Tutaj mamy sugestię, jeśli przyjąć, że mamy do czynienia z rzeczywistymi reprezentacjami konstelacji w rytach na kamieniach, iż Krowa/Tur stała się główną bohaterką gwiezdnej opowieści już na przełomie lub w Epokach Wagi i Panny, czyli około 10.000 lat wcześniej niż zakładaliśmy.
Jednak to nie jest jedyna zagadka Mitologii Słowiańskiej – Baji Słowian, ponieważ w ezoterycznych przekazach ustnych Wiary Przyrodzonej Słowian dosyć powszechnie ukazywany jest wątek Lela i Polela, jako dwóch Wiodących Braci Stwórców, którzy napędzają świat Kręcąc się Wokół Jego OSI Gwiezdnej – RA Światła Świata. Ta opowieść z kolei, moim zdaniem, pochodzi z poprzedniej epoki, Epoki Bliźniąt (6037,5 – 4025 p.n.e.). W Epoce Byka zostali oni zdegradowani z pozycji Stworzycieli/Nosicieli Światła Świata RA do pozycji zaledwie Synów Bogów Podziemnych, Bogów Nawi/Zaświatów – Welesa i Nyji, podobnie jak Byk został zdegradowany z tejże pozycji Nosiciela Światła Świata RA przez uśmiercenie go i odcięcie nogi oraz jąder w Epoce Barana. BaRAn ofiarował tę rolę bogu zwanemu MitRA. Jednocześnie sam znak Barana został wtedy powiązany z Ogniem, gdyż nadal czczono ogień, czyli SuaRAga. Ale i to nie koniec opowieści, ponieważ w naszym języku zachował się także ślad Epoki Raka:
a) w mianie znaku zodiakalnego RA-KA (RA-K). Ka dla RA, w Egipcie było Łodzią Osta (Ostateczności), czyli Ka – Łódź dla RA-Światła Świata, która toż Światło RA wywozi w Zaświaty, czyli w Nawię/PRAWIĘ/Welę.
b) także RAKA nazywano K-RAbem, a to miano również zawiera ten sam człon Ka dla RA = Ku RA Byt.
c) także to samo miano zawarte jest w jednej z kilku równoważnych słowiano-aryjskich nazw Plejad – KuRAki
d) także zarwiera je w nazwa szlachetnego kamienia barwy ognistej, amarantowej, rubinowej RA-byt = Rubit/Rubin
e) nazwa owa czy też miano związane z Epoką Raka – jest zawarte w tytule królów Wawelu/WELI Ziemskiej – K-RAków
f) nazwa ta znajduje także odbicie w nazwie Bożej Krówki BiedROnki/BedRAKA/WedRAKA/ViedROnki
g) nazwa ta określa wreszcie u Słowiano-Ariów kurhan-kopiec grobowy, kopiec ku czci bóstwa RAKew/Ra-Ka.
Jesteśmy tym samym w stanie potwierdzić ciągłość Przekazu Viedy przez Strażników Wiary Przyrodzonej posługujących się językami słowiano-aryjskimi od czasów Epoki Raka tj. od roku 8050 p.n.e..
W tym kontekście od samego Kataklizmu/Katastrofy określonej ściśle dla okolic roku 10.500 p.n.e., a więc pod koniec Epoki Panny, z udokumentowanym na ścianach Gobekli Teope obrazem Nieba Gwieździstego dzieli nas tylko jedna epoka, LWA, czyli 2012,5 lat. To czas który nie jest udokumentowany między Epoką Panny a Epoką Raka, w której posiadamy potwierdzoną w naszym języku słowiańskim, ciągłość Opowieści o Wcielającym się Świetle Świata w Znaku Raka.
Wiem doskonale, jak sensacyjnie z jednej strony i jak bardzo niewiarygodnie, z drugiej, to brzmi. Jednak język polski daje dostateczne dowody na prawdziwość i sensowność niepodważalną tego Przekazu Viedy. Z kolei Przekaz ten potwierdzają wszechstronnie inne fakty i opowieści odczytane w świecie przez różnych odkrywców. Ci odkrywcy nie posiadali ze sobą wzajemnie żadnego kontaktu, działali i odkrywali oraz dowodzili owych faktów w różnym czasie, poruszali się w obrębie własnych, różnych od siebie kultur, a także wychodzili z tą samą tezą z różnych gałęzi nauki i wiedzy ludzkiej i w obrębie tychże gałęzi znajdowali potwierdzenie swoich tez. Ich prace na ten temat przedstawiliśmy w cyklu opowieści o Odciętej Nodze Skrzystego Byka/Tura/Krowy.
Ale to jeszcze nie koniec naszej opowieści chociaż niewątpliwie KULMINACJA. Z obszaru całego świata i z przeglądu wiedzy zawartej w pismach różnych odkrywców, wrócimy bowiem na koniec zarówno do Krakowa, jak i do przekazu Wayne’a Herschela. CB]
Epoki Gwiezdne i czas ich trwania
Czytajcie też uzupełniająco – Tadeusz Mroziński:
http://www.ffk.org.pl/index.php/slowianie/niebbiosa-gwiazdziste/8-czciciele-niebios-gwaiazdzistych
http://apokalipsa-eden.bloog.pl/id,355977309,title,WEJSCIE-W-ERE-WODNIKA-LWA,index.html
Tadeusz Pruss Mroziński – Wejście w Erę Wodnika/Lwa (09 09 2016- 23 09 2016)
oraz Czesław Białczyński:
cdn
czytajcie:
część poprzednia: Odcięta Noga Byka/Tura, część 9.6: Wielki Pies, czyli Otchłań – Mały Pies – Wąż – Rak/Krab/Rarog
część następna: Odcięta Noga Gwiezdnego Tura/Byka 9.8.1: Rarog-Wijnyks, Feniks z popiołów odrodzony, czyli Ciągłość.