Juliusz Słowacki Już czas

Kiedy prawdziwi Polacy powstaną

To składek zbierać nie będą narody

Lecz ogłupieją… i na pieśń strzelaną

Wieżną uszy… otworzą gospody.

I będą wieści z wichrami wchodziły

A każda będzie.. serc Ludu pasła

Nieznajomi Świata poruszą siły

Na nieznajome jakieś wielkie hasła.

Nie pojmie Francuz… co to w świecie znaczy

Że jakiś Naród wstał w ciemności dymie

Choć tak rozpaczny – nie w imię rozpaczy

Choć tak mściwy – a nie w zemsty imię.

Nie pojmie jaką DUCH odbył robotę

W przeświętych serca ludzkiego – ciemnościach

Iż przez sztandary je tłumaczył złote

I przez Bóg wielki – i w dział błyskawicach.

„Cóż to – zapyta – są za bezimieńce

Którzy na dawnym wstali mogilniku?

Bój tylko widać i ogniste wieńce,

A zwierzęcego nic nie słychać krzyku!?”

Nie to nie ludzie z krwi i ciała być muszą

Lecz jacyś pewnie upiorni Rycerze,

Którzy za duszę walczą tylko DUSZĄ

i ogniem biją niebieskim w pancerze!

Juliusz Słowacki

źródło: http://slawa.salon24.pl/661930,juz-czas